Merhaba tekrardan 39 yaşındayim 35 haftalık hamileyim. ilk çocuğumu 2014 de sezeryan ile kucağıma aldım. Miyom vardi bende o yüzden sezeryan oldum. Hayat yorgunlugu biriktirdikleri mis derken iki yıl önce gece uyumak için yatağa girdiğimde sol tarafimda bir uyusma başladı önce sonra kolum sanki düştü yere. Ardından deli gibi bir çarpıntı felç ve kalp krizi geçiriyorum sandım. Sabaha kadar uyumadim.Ertesi gün hemen hastaneye gittim bütün tetkikleri yaptırdım hepsi temiz çıktı. Ama ben doktorlara inanmıyordum bana hiç Hüseyin olmadigini panik atak olduğunu söylediler. Destek almaya başladım ilaçla birlikte bir yıl kullandım. Sonra hamile kaldım ilaçları bırakmıştım. Hamileliğimin ilk 4 ayı kanama yaşadım hep hastanede yattım devamlı dusucek bebek dediler. Sonra engelli dediler sonra down sendromlu dediler psikolojim iyi değildi yani. 19. Haftamda özel bir hastanede bir doktor bana plesanta totalis teşhisi koydu. Plesantam rahmime yapisikmis. Sen masada kalırsın cok zor dedi. Ki kendisine panik atak ve anksiyetem var demistim.Beni şehir Hastanesi'ne sevk etti burda olmaz dedi. 15 gün bekledim randevu için o sürede öldüm hergun deli gibi ölüm korkusu yaşamaya başladım. Şehir hastanesinde yanlış teşhis denildi iyisin dediler inanmadım başka doktora daha gittim o da aynını dedi yavaş yavas topladım zorda olsa. Yemeye içmeye küsen ben hayata döndüm yazık yavrum da karnimda yaşadı bu acıları benimle. Artık biraz iyiydim ki haberlerde iki anne çıktı karşıma sezeryanda ölmüşler. İkiside komplikasyon geçirmiş. Birisi pıhtı atması birisi amniyon sıvısı embolisi tamam dedim bende yaşayacam bu Allah'tan bana işaret bak sen öleceksin yine kurtulamadın o gün bugün yaşamıyorum her gün göz yaşı her gün araştırma yapma her gün kizmla eşimle vedalasma ölümden korkma bittim yaşamıyorum ki zaten. Sizce gerçekten ölecek miyim yoksa panik atak mi yapıyor çok yorgunum size anlatamam 9 aydır uyukuya hasretim
