Panikatak anksiyete okb depresyon yaşayanlar....

Canım son bir şey soracağım kusura bakma 🫣 paxeranın prospektüsünde 20 mg kullanıyorsanız 1 hafta 30 mg kullanıp 1 hafta sonrasında 40 mg kullanın yazıyor. Bugün doktora sormuştum 20den direkt 40 mg çıkınca bi yan etki olur mu diye olmaz demişti. Ama prospektüste böyle yazınca kafam karıştı. Bu konuda bilgin var mı?
Doktorlar hastanın durumuna ve şikayetine göre doz ayarlaması yapıyorlar
 
Evet. Acaba kademeli mi artırsam 20-30-40 mg olarak diye tereddüt ettim. 20 mgdan direkt 40 mg geçersem yan etki yapar mı diye korktum. Doktor bişey olmaz iç direkt dedi ama prospektüste kademi artırın yazıyor🥺
Yok doktor ne dediyse onu uygula artık ilaca alışmıştır bünyen birden artırdığına göre doktor öyle
 
Güncelleme 18 Mayıs 2021: Doktorumu çok ama çok seviyorum iyi ki sen varsın Okan Ufuk İpek iyi ki Allahım seni karşıma çıkarmış; derdimle dertlenen, doktordan çok bir arkadaşça yaklaşan sanki aileden biriymiş gibi davranan kimi zaman keyifle sohbet ettiğim benim bugünlere gelmeme yardımcı olan ilk başta Allahıma şükür sonra da doktoruma şükranlarımı sunuyorum.


Ekim 2019'dan itibaren her ay gitmiş olduğum terapiye gitme sıklığımı 2 ay gibi bir süreye çektik şuan hem terapilerle hem doktorumun önermiş olduğu kitaplarla ve ilaç desteği ile ilk zamanlarıma göre çok daha iyiyim.


Yaşadıklarım
Benim gibi yaşayanlar var mıdır diye konuyu açıyorum. Belki aynı durumda olan arkadaşlar yazar ve birbirimize destek oluruz.

Sekiz sene önce panikatak hastalığına yakalandım. Ama ilk belirtiler bulantı, istifra olarak başladığı için bunun bir panikatak olduğunu bilmiyordum. Günlerce birşey yiyemedim. Artık ailem mide kanseri olmamdan korkuyordu. Randevu aldık ve endoskopi oldum sonucum temiz çıktı. Doktor bize psikolojik olabileceğini söyledi. Daha sonra psikiyatriye randevu aldık doktor 2 tane ilaç yazdı ve ben bir müddet sonra yemek yemeye eski yaşantıma dönmeye başladım. Ne kadar sonra nüksetti ilaçlarımı bırakmış miydim uzun zaman geçtiği için üzerinden tam hatırlamıyorum. Yine birgün kolum uyuşmaya başladı öyle bir uyuştu ki kalp krizi geçirdiğime kendimi inandırmıştım. Kalp atışım öyle bir hızlandı ki hemen ailemden bikaç kişiyle birlikte acile koştuk. Kalp EKG si çekildi temiz çıktı bir serum taktılar daha sonra eve geldim. Kardiyolojiye randevu aldım. Dr odasında ultrasonografi ile kalbime baktı sadece kalp kapağında biraz kalınlaşma var dedi. Psikolojik olduğunu söyledi. Artık yine psikiyatriye gitme zamanı geldi. Durumu psikiyatriste anlattım. Paxera 10 mg ile başladık 6 ay kullandım ve bu hastalığı atlattım ilacı da bıraktım çok iyiydim. Bir dönem sonra yine nüksetti tabi yine aynı ilaçla devam ettik ve hayatımı o şekilde idame ettirdim. Tabi panikatak teşhisi konulana kadar sayısız kan tahlilleri emar tomografi sürekli vücudumda bişey var bulamıyorlar diye diye tüm branşların kapısını çaldım. Çok acillere taşındık birşey var ve bulamıyorlar. Tahliller çok şükür ki temiz çıkıyordu. Öyle böyle bir 4 seneyi geçirdim anksiyete henüz o zaman yoktu sadece panikatak vardı. Bu geçmiş zaman içerisinde evliyim ve çocuk düşünmediğimiz için ilaç kullandım. Yine panikataklarımın çoğalması sebebiyle randevu aldım. Duxet adlı ilaca başladı doktor ve iyiydim. 5 hafta sonra adetim gecikti ve doktoru arayıp ilaç geciktirmiş olabilir mi diye sordum. O ilacın geciktirme yapmayacağını ve hemen bir test yapmamı söyledi ben derhal test yaptım hamileyim doktorla yine telefonla irtibata geçtim. Doktora ya bebeğim sakat olursa ben ilaç kullandım dedim doktor korkmamam gerektiğini ilk 5 6 hafta ilacın bebeği çok etkilemediğini ve hemen ilacı bırakmamı söyledi. Evet bıraktım gayet iyiydim ama eşimle kan uyuşmazlığı nedeniyle bebeğimin kalp atışı durdu ve kürtaj oldum ondan sonra yine ilacıma devam ettim. Çünkü çok kötü olmuştum 2 hafta hep ağladım neden bebeğimi kaybettim diye 7 8 ay sonra ben yine hamile kaldım ve ilacı hemen bıraktım. Hamilelik sürecim boyunca eşim asla ilaç kullanmama izin vermedi ben de çok aşırı kötü olmadım sadece son aylarda doğum stresinden kaynaklı panikataklarım çoğaldı ve evden dışarı lazım olmadıkça çıkmayarak bu dönemi atlattım ve doğumumu sağlıkla gerçekleştirdim. Hastaneden taburcu olduğum gün daha sokak kapısından girerken beni bir ağlama tuttu. Günlerce ağladım benim için çok ağırdı hep ağlıyordum kendime zarar vermekten korkuyordum bebeğime bakıyordum ama ona bakamama korkusu vardı yaklaşık 1 ayı geçik böyle devam etti ve sonunda doktora gittik lohusa depresyonu teşhisi kondu Efex.. 37.5 ile başladık ve 6 hafta sonra benim ağlamalarım azaldı ve düzeldim 1 yıl kadar o kadar iyiydim ki hayattan zevk alıyor gayet mutlu mesut hayatıma devam ediyordum. Devamını yorumda devam edeceğim.
Merhbaa sırf bu konu için üye oldum. Yaşadıklarınızi kendiminkine çok benzettim. Uzun süre kendim aşmaya çalıştım. Bu zaman kaybıydi.
Bir de bunu yaşamadan önce iki yıl EMDR terapisi aldım ve sonunda çok kötü şeyler yaşadım zaten öyle başladı. Dört ilaç yazdı doktorum. İçerken tedirginilkel içiyorum
 
Merhbaa sırf bu konu için üye oldum. Yaşadıklarınızi kendiminkine çok benzettim. Uzun süre kendim aşmaya çalıştım. Bu zaman kaybıydi.
Bir de bunu yaşamadan önce iki yıl EMDR terapisi aldım ve sonunda çok kötü şeyler yaşadım zaten öyle başladı. Dört ilaç yazdı doktorum. İçerken tedirginilkel içiyorum
Merhaba Emdr iyi gelmedi mi neden tedirgin içiyorsunuz hiç tedirgin olmayın ben terapi aldığım halde hâlâ içiyorum hiç bırakmak gibi bir niyetim de yok nasıl tansiyon hastası bir ilaç içiyorsa bizim de ilaç konfor alanımızı yükselttiği için içiyoruz.
 
Merhaba Emdr iyi gelmedi mi neden tedirgin içiyorsunuz hiç tedirgin olmayın ben terapi aldığım halde hâlâ içiyorum hiç bırakmak gibi bir niyetim de yok nasıl tansiyon hastası bir ilaç içiyorsa bizim de ilaç konfor alanımızı yükselttiği için içiyoruz.
Çünkü yan etkileri hakkında çok kötü sryelr yazıyor insanlar olumsuz bakıyor. Bir de şizofren bipolar olmadığım halde iki ilacın o tür. Hatta biri epilepsi.
Bir de oğlum var dört yaşına girecek. Böyle olmadan önce onunla çok güzel ilgilenirdim,şimdi o kadar ihmal ediyorum ki. O da hissediyor bu beni kahrediyor.
Bir de hayati böyle yaşamak çok zor geliyor,ölüm düşüncesi geliyor heo aklıma. Bu hayatı örneğin seksen yaşına kadar nasıl çekerim diyorum suanki psikolojimle.
EMDR hiç sormayın onu ayrı bir yorumda yazarım. Psikologlara guvenim kalmadi
 
Çünkü yan etkileri hakkında çok kötü sryelr yazıyor insanlar olumsuz bakıyor. Bir de şizofren bipolar olmadığım halde iki ilacın o tür. Hatta biri epilepsi.
Bir de oğlum var dört yaşına girecek. Böyle olmadan önce onunla çok güzel ilgilenirdim,şimdi o kadar ihmal ediyorum ki. O da hissediyor bu beni kahrediyor.
Bir de hayati böyle yaşamak çok zor geliyor,ölüm düşüncesi geliyor heo aklıma. Bu hayatı örneğin seksen yaşına kadar nasıl çekerim diyorum suanki psikolojimle.
EMDR hiç sormayın onu ayrı bir yorumda yazarım. Psikologlara guvenim kalmadi
Siz ilaç prospektüsünü niye okuyorsunuz ki çok kurcalamayın bizim kendi bilgimizle okumamız ancak bizi korkutmaya yarar doktor veriyorsa kullanmalı eğer bizim konfor alanımızı düşüren bir yan etki olursa doktorla irtibata geçip ilacınızı değiştirmek gerekiyor. Bazı ilaçların özelliklerinden yararlanmak için kullanılabiliyor bir kez bana da bir ilaç verildi dedim ben bu hastasıyım doktor o ilacın şu özelliği için depresyon hastalarında kullanıyoruz demişti. Ölüm korkusu bakın şuan size yazarken aklıma geldi biraz grip gibiyim biraz da fazla yemişim zor nefes alıyorum kafam kuruyor ölecek misin acaba diye bu kafa sürekli kurar şimdi ben bu düşünceye adapte olursam saf saf karaları bağlar yatarım ama terapilerimin verdiği bilgiyle hayır yatıp da ne yapacağım yahu eğer öleceksen yatsan da öleceksin yatmasan da öleceksin niye vaktimi değerlendirmeyim Neslican Tayı hiç takip ettiniz mi kanserle savaşırken son günlerine kadar gezdi eve kapatmadı kendini size nasıl örnek vereyim bilemiyorum öleceksek siz bunu önleyebilecek misiniz? Ayrıca doktor seçimi çok önemli 2 yıl düzenli olarak doktorumla irtibat halinde kaldım hâlâ da görüşüyorum bu hastalık tam geçti gitti bitti yok bununla yaşamayı öğrenmek gerekiyor aslında hastalık diye de adlandırmaya gerek yok gün içinde birçok insanın aklından ölüm geçer aa başım mı dönüyor aa kalp krizi mi geçiriyorum kolum ağrıdı gibi gibi düşünceler geçer onlar çok üzerinde durmuyor biz ise üzerinde durunca hayatı yaşanmaz kılıyoruz ve böyle panik atak hastasıyız diyoruz.
 
Çünkü yan etkileri hakkında çok kötü sryelr yazıyor insanlar olumsuz bakıyor. Bir de şizofren bipolar olmadığım halde iki ilacın o tür. Hatta biri epilepsi.
Bir de oğlum var dört yaşına girecek. Böyle olmadan önce onunla çok güzel ilgilenirdim,şimdi o kadar ihmal ediyorum ki. O da hissediyor bu beni kahrediyor.
Bir de hayati böyle yaşamak çok zor geliyor,ölüm düşüncesi geliyor heo aklıma. Bu hayatı örneğin seksen yaşına kadar nasıl çekerim diyorum suanki psikolojimle.
EMDR hiç sormayın onu ayrı bir yorumda yazarım. Psikologlara guvenim kalmadi
Ben sizin yerinizde olsam çocuğumla o anları iyi değerlendiririm ben o günleri o kadar zehretmişim ki şimdi kızım büyüyünce farkediyorum.
 
Siz ilaç prospektüsünü niye okuyorsunuz ki çok kurcalamayın bizim kendi bilgimizle okumamız ancak bizi korkutmaya yarar doktor veriyorsa kullanmalı eğer bizim konfor alanımızı düşüren bir yan etki olursa doktorla irtibata geçip ilacınızı değiştirmek gerekiyor. Bazı ilaçların özelliklerinden yararlanmak için kullanılabiliyor bir kez bana da bir ilaç verildi dedim ben bu hastasıyım doktor o ilacın şu özelliği için depresyon hastalarında kullanıyoruz demişti. Ölüm korkusu bakın şuan size yazarken aklıma geldi biraz grip gibiyim biraz da fazla yemişim zor nefes alıyorum kafam kuruyor ölecek misin acaba diye bu kafa sürekli kurar şimdi ben bu düşünceye adapte olursam saf saf karaları bağlar yatarım ama terapilerimin verdiği bilgiyle hayır yatıp da ne yapacağım yahu eğer öleceksen yatsan da öleceksin yatmasan da öleceksin niye vaktimi değerlendirmeyim Neslican Tayı hiç takip ettiniz mi kanserle savaşırken son günlerine kadar gezdi eve kapatmadı kendini size nasıl örnek vereyim bilemiyorum öleceksek siz bunu önleyebilecek misiniz? Ayrıca doktor seçimi çok önemli 2 yıl düzenli olarak doktorumla irtibat halinde kaldım hâlâ da görüşüyorum bu hastalık tam geçti gitti bitti yok bununla yaşamayı öğrenmek gerekiyor aslında hastalık diye de adlandırmaya gerek yok gün içinde birçok insanın aklından ölüm geçer aa başım mı dönüyor aa kalp krizi mi geçiriyorum kolum ağrıdı gibi gibi düşünceler geçer onlar çok üzerinde durmuyor biz ise üzerinde durunca hayatı yaşanmaz kılıyoruz ve böyle panik atak hastasıyız diyoruz.
Doğru söylüyorsunuz okumamak lazim ama kaygılı takıntılı güvensiz olunca kendime hakim olamıyorum.
Daha önce de böyle bir atak yaşamıştım amao zaman yogundum. Daha kolay geçmişti. Yoğun olmak çok önemli ancak ilk evrede bunu başarmak çok zor. Benimki ölümden korkmak değil de ölmek istemek. Zaten doktorum karma anksiyete depresyon dedi ve okb
 
Ben sizin yerinizde olsam çocuğumla o anları iyi değerlendiririm ben o günleri o kadar zehretmişim ki şimdi kızım büyüyünce farkediyorum.
Evet ama bu elimde değil kendimi zorlasam da olmuyor. Bulaşık çamaşır bile çok zor yapıyorum. Sık sık anneme geliyorum. Evladımın önüne yemek bile koyamıyorum bazen. Bu hastalık nuksetmeden önce evladima şevkle bakardım. Bu arada psikoterapi veren bir psikyatrsite gidiyorum inşallah yarından sonra terapiler de başlayacak.
Bilirsiniz belki ilaçların ilk günü çok zor olur. Ben başlayalı henüz iki gün oldu.
Son olarak şunu da örnek olmak için yazıyorum. Okuyanlar derscikarir umarım. Ben iki ay boyunca yardım almamak için direndim ve kendimi daha kötü hale soktu m
 
Doğru söylüyorsunuz okumamak lazim ama kaygılı takıntılı güvensiz olunca kendime hakim olamıyorum.
Daha önce de böyle bir atak yaşamıştım amao zaman yogundum. Daha kolay geçmişti. Yoğun olmak çok önemli ancak ilk evrede bunu başarmak çok zor. Benimki ölümden korkmak değil de ölmek istemek. Zaten doktorum karma anksiyete depresyon dedi ve okb
Zaten bir gün öleceğiz neden ölmek isteyesin bence farkındalık kazanmak için kitaplar okumalısın bunun için topiğim de var kitapları paylaştım ilk sayfada var şuan kaygılarından ötürü böyle düşünüyorsun ilaçları düzenli kullanmanı tavsiye ederim eğer doktor tatmin etmediyse seni tatmin edecek başka bir doktora görün doktora güvenmek de önemli ben de çok doktora gittim araya araya şükür buldum sonunda doktorumu kardeşim gibi çok seviyorum kendisini yeri gelir yakınlarıma anlatmadığımı terapistime anlatırım beni anlıyor sizi anlaması çok önemli doktorunuzun
 
Zaten bir gün öleceğiz neden ölmek isteyesin bence farkındalık kazanmak için kitaplar okumalısın bunun için topiğim de var kitapları paylaştım ilk sayfada var şuan kaygılarından ötürü böyle düşünüyorsun ilaçları düzenli kullanmanı tavsiye ederim eğer doktor tatmin etmediyse seni tatmin edecek başka bir doktora görün doktora güvenmek de önemli ben de çok doktora gittim araya araya şükür buldum sonunda doktorumu kardeşim gibi çok seviyorum kendisini yeri gelir yakınlarıma anlatmadığımı terapistime anlatırım beni anlıyor sizi anlaması çok önemli doktorunuzun
Evet biraz toparlayinca inşallah okuma düşüncem var,bakarım, teşekkür ederim.
Doktor seçimi kesinlikle çok çok önemli buna katılıyorum.
Ölüme gelince bunu istemediğim bir işte çalışmaya benzetiyorum. Kendime dediğiniz gibi telkinler veriyorum ama işe yaramıyor gibi. Ölüm fikri enerjimi çok sömürüyor. Üstelik namazina kuranina dikkat eden biriyim. Allah'a teslimiyet ile çizmek istiyorum ama sanırım bunun için de zaman gerekiyor.
İstanbul'da çok meşhur birine gidiyorum. Daha yeni başladık. Biraz gözlemleyip karar verilen. Öncesinde ben de çok kapı aşındırdim sizi anlıyorum
 
Evet ama bu elimde değil kendimi zorlasam da olmuyor. Bulaşık çamaşır bile çok zor yapıyorum. Sık sık anneme geliyorum. Evladımın önüne yemek bile koyamıyorum bazen. Bu hastalık nuksetmeden önce evladima şevkle bakardım. Bu arada psikoterapi veren bir psikyatrsite gidiyorum inşallah yarından sonra terapiler de başlayacak.
Bilirsiniz belki ilaçların ilk günü çok zor olur. Ben başlayalı henüz iki gün oldu.
Son olarak şunu da örnek olmak için yazıyorum. Okuyanlar derscikarir umarım. Ben iki ay boyunca yardım almamak için direndim ve kendimi daha kötü hale soktu m
Yardım almamak için neden direniyorsunuz ki çocuğunuzu doğururken doktordan hastaneden destek almadınız mı onda neden destek aldınız almasaydınız aynı bu da onun gibi bu arada hani bir şey yapamıyorum dediniz ya ben terapiye yeni başladığım zamanlar yataktan kalkıp yemek yapamıyordum sadece kızımın ihtiyaçlarını görüp yine geri yatıyordum hiç unutmam bir keresinde yatakta yatarken doktorumla telefonda konuşuyordum yemek yapamıyorum diye nolacak benim bu halim diye demişti bak bir çorba bile olsa yap çok zor gelecek başta ama bir yumurta kır ama kır ya da tarhana çorbası yap ya olmadı hazır çorba koy ama bir şey yap arkası gelecek demişti evet geldi

Psikiyatri doktorunuzun aynı zamanda psikoterapist olması çok avantajlı benim doktorum da aynı şekilde bu hastalıkta psikologlar biraz yetersiz kalıyor maddi olarak da öyle hem psikiyatr hem psikolog ile görüşmek madden de külfetli
 
Yardım almamak için neden direniyorsunuz ki çocuğunuzu doğururken doktordan hastaneden destek almadınız mı onda neden destek aldınız almasaydınız aynı bu da onun gibi bu arada hani bir şey yapamıyorum dediniz ya ben terapiye yeni başladığım zamanlar yataktan kalkıp yemek yapamıyordum sadece kızımın ihtiyaçlarını görüp yine geri yatıyordum hiç unutmam bir keresinde yatakta yatarken doktorumla telefonda konuşuyordum yemek yapamıyorum diye nolacak benim bu halim diye demişti bak bir çorba bile olsa yap çok zor gelecek başta ama bir yumurta kır ama kır ya da tarhana çorbası yap ya olmadı hazır çorba koy ama bir şey yap arkası gelecek demişti evet geldi

Psikiyatri doktorunuzun aynı zamanda psikoterapist olması çok avantajlı benim doktorum da aynı şekilde bu hastalıkta psikologlar biraz yetersiz kalıyor maddi olarak da öyle hem psikiyatr hem psikolog ile görüşmek madden de külfetli
Daha önce ilaç kullandım çok yan etkisi olmuştu ben de korktum. Bir de eşim cik diretti kullanmamam için.
Tavsiyeleriniz çok hoşuma gitti. Dediğinizi uygulamaya çalışıcam. Evet o yataktan kalkmak cok zor. Çocuğum de tedirgin benim yüzümden. Sizin çocuğunuz peki onda nasıl etkiler olmuştu paylaşmak isterseniz.
Evet bu hastalıklarda ilaç terapi birlikte şart. Ailem maddi destek olmasa gidemezdim zaten.
 
Sormak istediğiniz bir şey olursa seve seve bildiklerimle yardımcı olmaya çalışırım geçmiş olsun geçecek bunu bilin ve gerekli tedaviyi alın 😊
Allah razı olsun birinin geçecek demesi bile huzur veriyor. Herkesin bir imtihani var bizim payimiz da buymuş. Demekki bunu kaldirabiilyoruz. İnşallah geçer , evladima aileme karşı çok mahçup oluyorum
 
Daha önce ilaç kullandım çok yan etkisi olmuştu ben de korktum. Bir de eşim cik diretti kullanmamam için.
Tavsiyeleriniz çok hoşuma gitti. Dediğinizi uygulamaya çalışıcam. Evet o yataktan kalkmak cok zor. Çocuğum de tedirgin benim yüzümden. Sizin çocuğunuz peki onda nasıl etkiler olmuştu paylaşmak isterseniz.
Evet bu hastalıklarda ilaç terapi birlikte şart. Ailem maddi destek olmasa gidemezdim zaten.
Benim bunları yaşadığım dönem ilk 2 yaş sürecindeydi annemlerdeydim vaktimin büyük çoğunluğunda kızımla ben düzgün bir şekilde ilgileniyordum benim sorunum evde yalnız kalamamak her an kötü bir şey olacak hissi bana bir şey olacak çocuğuma bir şey olacak yemek yapmak istememek yatmak ağlamak kızım uyuduğunda ben de uyurdum annem yapardı işlerimizi annemlerde yemek yerdik benim böyle bir sürecim oldu doktor doktor gezerdim bende bir hastalık var mı diye ilaç kullanma konusuna gelince aşırı uyku yapan ilaç verilseydi eşim de tepki verirdi ama normal verilen bir ilaca karşı olmamak gerekiyor yani nasıl bir tansiyon hastası ilaç alıyorsa bu da bu şekilde yani
 
Allah razı olsun birinin geçecek demesi bile huzur veriyor. Herkesin bir imtihani var bizim payimiz da buymuş. Demekki bunu kaldirabiilyoruz. İnşallah geçer , evladima aileme karşı çok mahçup oluyorum
Ben de mahcup olurdum eşime derdim beni bırak sen git hayatını yaşa başkasıyla evlen çünkü ben düzelecek gibi durmuyorum ailemden hep helallik alırım annemden babamdan çok kahrımı çektiler
 
Ben de mahcup olurdum eşime derdim beni bırak sen git hayatını yaşa başkasıyla evlen çünkü ben düzelecek gibi durmuyorum ailemden hep helallik alırım annemden babamdan çok kahrımı çektiler
Merhaba canım ☺️ geçen gün yaşadıklarını okudum da seninle yaşadığımız şeyler çok benziyor. şizofren haberini izleyince yaşadıkların özellikle… bende haberlerde bi şizofren hastasının “insanlardan korkuyorum” demesiyle başlamıştı. Ya bende ailemden korkarsam diye düşünüp o an gerçekten korkup atak yaşamıştım. Sonrasında korkmaktan korkar hale gelmiştim. Bu yaşadıklarım 8 sene önceydi. 1 yıl önce aniden aynı korku kaygı tekrar başladı. 33 gündür ilaç kullanıyorum. Yazışmıştık hatta geçenlerde. Paxil 20 mgdan paxera 40 mg geçtim 3 gün önce. Umarım iyileşmek yakındır 🤲
 
X