Daha önce de demiştim sorunlu insanlar aslında psikolojimizi bozuyor.Terapi gerçekten çok faydalı eğer işini bilen biri çıkarsa karşınıza.Ben zamanında almıştım inanılmaz toparlanmıştım.Ama şimdi maddi sebepten ötürü alamıyorum.İmkanlarınız varsa sosyal fobinin daha kolaylıkla atlatıldığını düşünüyorum.İlaç kullanıyorsunuz sanırım terapi ile daha yol kat edebilirsiniz2 yıldan beri anksiyeteyle ve kaygıyla boğuşuyorum, 1 yıldır ilaç tedavisi görüyorum, terapiye 6 ay gittim ancak verim alamadım, terapide hep ben anlatıyodum, psikolog hemen hemen hiç bir şey söylemiyor sadece kendi yaşantısından örnekler vererek hımm anlıyorum diyodu. Bıraktım. Hiçbir ilerleme olmadı. Çay sohbeti mi ediyoduk terapi mi yapıyoduk belli değildi.
Yeniden başlamam gerek.
Sosyal fobi gelişti bende.
Çalıştığım yerdeki insanlardan korkmaya, insan içine çıkmaya çekinmeye başladım.
Odamdan çıkamıyorum iş yerinde, güvenimi kaybettim, konuşurken tedirginim, birisi gelip benim söylediğimi duyar da bu ne der diye sesim kısılıyo. Halbuki topluluk içinde insanlarla iç içe olmayı gerektiren bi mesleğim var. Önceden böyle değildim.
Kafayı yicem.
İlaç, majör depresyon için iyi geldi ancak anksiyete, kaygı ve sosyal fobim aynı yerinde duruyo. Hatta arttı bile.
Çalıştığım yerdeki insanlardan birkaçı psikolojimi mahvetti.
Ne yaparsam yapayım beğenmeyen, ezen, ezikleyen, kendi bişey bilmediği için karşındakini ezerek ego taslayan bir hocacıkla sınanıyorum. Gördüğüm yerde kaçasım geliyo, dayanamıyorum. Ne yapsam yaranamıyorum.
Yanına gidemiyorum. Ne yapsam fırçalıyo, doğru yapsam da azarlıyo, l*nlı lunlu konuşuyo, hödük, kaba, alanıyla ilgili hiçbir şey bilmeyen torpille makamına gelmiş birisi. Karşısındaki işi doğru yapsa da sen ne biliyosun diyerek gurur, saygı maygı bırakmıyo.
Güvenimi, kendime olan saygımı yitirdim.
Elim ayağım titriyo artık.
Haykırıp bağırıp yeter artık bana böyle davranamazsın diyesim var, ama yapamıyorum.
İyice kabuğuma çekildim.
Terapi almalıyım başka türlü üzerinden gelemem.
Topluluk içinde espri yapıp, herkesi güldüren ben şimdi bi delik olsa da saklansam diye dua ediyorum.
Allahım beni kurtar
Siz çalışmıyordunuz sanırım.Benim de aynı ev en güvendiğim yer dışarıya çıkarsam eşimle beraber.Tek sadece önemli veya benim yapmam gereken durumlar varsa çıkıyorum.Önceden kendime çok güvenirdim herşeyi tek başıma yapar her kuruma girip çıkardım.Kim olursa olsun karşısında rahatlıkla konuşurdum.Şimdi kendime inanamıyorum eski halimin kırıntısı yok tek bildiğim şey herşeyden kaçıp eve sığınmakBende biraz normale dönmek istiyorum sadece kafam dağılsin diye bir dışarı çıkayım arkadaşımla oturup bir çay içeyim istiyorum ama yapamıyorum dışarı çıkamadığım gibi eve de davet edemiyorum
Çalışıyorum tek dönüm noktam o zaten oda olmasa kendimi yer bitiririm evdeSiz çalışmıyordunuz sanırım.Benim de aynı ev en güvendiğim yer dışarıya çıkarsam eşimle beraber.Tek sadece önemli veya benim yapmam gereken durumlar varsa çıkıyorum.Önceden kendime çok güvenirdim herşeyi tek başıma yapar her kuruma girip çıkardım.Kim olursa olsun karşısında rahatlıkla konuşurdum.Şimdi kendime inanamıyorum eski halimin kırıntısı yok tek bildiğim şey herşeyden kaçıp eve sığınmak
Çok güzel çalışmanız.İşe gidip geliyorsanız.Evden çıkmak bazı şeyleri yapmak daha kolay olur sizin için.Çalışıyorum tek dönüm noktam o zaten oda olmasa kendimi yer bitiririm evde
Aksine yolum iş güzergahından çıkıpda işe gitmiyorum düşüncesini bilince yıllardır evdeymişim de ilk defa adım atıyormuşum gibi geliyor bana da. İş benim nerdeyse ikinci evim gibi yani dışarı çıkmak benim için hiçte kolay değilÇok güzel çalışmanız.İşe gidip geliyorsanız.Evden çıkmak bazı şeyleri yapmak daha kolay olur sizin için.
Eviniz gibi benimsemeniz güzel.iş yerinde rahat olmanız da çok güzel.Çalışıyorsunuz kendiniz için bütçe ayırmanız mümkünse terapi alabilirsiniz.Hayat şartları çok ağırlaştı kendi temel ihtiyaçlarımızı bile belki ancak karşılıyoruz.Ama ayda bir kez kendiniz için ayırabilirseniz belki bir çok şey kendiliğinden çözülecekAksine yolum iş güzergahından çıkıpda işe gitmiyorum düşüncesini bilince yıllardır evdeymişim de ilk defa adım atıyormuşum gibi geliyor bana da. İş benim nerdeyse ikinci evim gibi yani dışarı çıkmak benim için hiçte kolay değil
400 lira psikiyatriye veriyorum özel klinik reçete yazamıyor o sebeple ilaçları ücretli alıyorum. Hali hazırda ödemelerimiz de var + maliyet çıkarmak istemiyorum açıkçası ama devletten nasıl sıra alırım onu araştırıyorum hatta yarın akıl ve ruh sağlığı merkezi var orayı arayacağım yatış olmadan ayakta tedavileri var mı psikolog desteği alabiliyor muyum onu öğrenmeye çalışacam ama bakalımEviniz gibi benimsemeniz güzel.iş yerinde rahat olmanız da çok güzel.Çalışıyorsunuz kendiniz için bütçe ayırmanız mümkünse terapi alabilirsiniz.Hayat şartları çok ağırlaştı kendi temel ihtiyaçlarımızı bile belki ancak karşılıyoruz.Ama ayda bir kez kendiniz için ayırabilirseniz belki bir çok şey kendiliğinden çözülecek
Haklısınız.Oldukça yüksek bir tutar malesef.Benimde fikrim hiç yok devlet hastaneleri psikolojik destek veriyor mu konusunda.Umarım vardır.400 lira psikiyatriye veriyorum özel klinik reçete yazamıyor o sebeple ilaçları ücretli alıyorum. Hali hazırda ödemelerimiz de var + maliyet çıkarmak istemiyorum açıkçası ama devletten nasıl sıra alırım onu araştırıyorum hatta yarın akıl ve ruh sağlığı merkezi var orayı arayacağım yatış olmadan ayakta tedavileri var mı psikolog desteği alabiliyor muyum onu öğrenmeye çalışacam ama bakalım
Şimdi görüştüm psikiyatri nin yönlendirmesi gerekiyormuş psikogla görüşmek için bakalım randevu alacağım ne diyecekP
Haklısınız.Oldukça yüksek bir tutar malesef.Benimde fikrim hiç yok devlet hastaneleri psikolojik destek veriyor mu konusunda.Umarım vardır.
Psikologla görüşme yaptınız mı?Şimdi görüştüm psikiyatri nin yönlendirmesi gerekiyormuş psikogla görüşmek için bakalım randevu alacağım ne diyecek
Yok henüz yarın gideceğim yönlendirme içinPsikologla görüşme yaptınız mı?
Umarım iyi bir doktor ile karşılaşırsınız.Yok henüz yarın gideceğim yönlendirme için
Bakalım ne çıkacak psikologa yönlendirecek mi bide o var boşuna gitmiş bile olabilirimUmarım iyi bir doktor ile karşılaşırsınız.
Odada boş boş oturuyorlar bir ay sonra arayıp randevu alacakmışım onuda ne zamana verirlerseAslında tüm gelen hastaları yönlendirmeye gerek var ama sistem malesef.İnşallah olumlu olur sizin içinde
İntihar eğiliminde biri olsam ölecem belki bir ay sonrayaMalesef bizim ülkemizde kimi kime şikayet edeceksin herkes işinin hakkını verseydi zaten kimse mağdur olmazdı.İnsanları hep özele mecbur bırakıyorlar.İmkanları olmayanlarda dertleri ile baş başa.
Kendi kendimiz doktoru olacağız artık.Güçlü olmak zorundayız başta kendimiz için sonra ailemiz için.Kendi adıma konuşursam zor anlarım çok oluyor anksiyete durumunda ve hayatımın hiç bir döneminde bu kadar zorlanmamıştım beni en çok ayakta tutan kişi oğlum.Ona sarılmak onunla vakit geçirmek bana iyi geliyor varlığı bile ilaç gibi.İnsan sevdikleri ile olunca hayat biraz daha yaşanılır oluyor.Allaha sığınmak ayrı güzel sabırla bir gün vaktimizi doldurup gideceğiz.En azından bu yükümüzden bir gün kurtulacağızİntihar eğiliminde biri olsam ölecem belki bir ay sonrayabide bir ay sonra arayacam randevu verecek Allah bilir ne zamana
İstanbul dan kaçtığınızda bişey değişmeyecek ki hayatınızda üstüne bide mutlu yuvanızı dağıtıp onun eziyeti altında kalacaksınız. Doktora gitmemek için neden direniyorsunuz ki hamilelikte ilaç kullanan yüzlerce binlerce insan var ki siz doğum sürecini atlatmışsınız da ben yeterinizde olsam bu eziyeti yapmam kendime.Sabah sabah yine çok kötü oldum bu hep böyle mi olacak.Çok büyük korkularım var içimde.Herşey iyi olacak diye ikna edemiyorum kendimi bir türlü.Çok yoğun bulantı yaşıyorum uyuyamıyorum.Hiç birşey yapmak dahi istemiyorum.Sadece kaçmak istiyorum.Korkularım burda İstanbul’da burdan çocuğumu da alıp gitmek istiyorum ailemin yanına.Burda hasta olunca kimsem yok sorumluluklarım çok ağır geliyor.En kötü anlarımda eşimle konuşayım boşanayım gideyim diyorum ama vicdanen çok rahatsız oluyorum beraber mutluyuz beni üzüp kırmaz iyi bir eş iyi bir baba.Sırf ben burda yapamıyorum bu anksiyete ağır geliyor ailemin yanında olmak istiyorum yeri gelir çocuğuma onlar bakarlar sorumlu olacağım Ne bir ev ne bir eş olur ben de daha güvende hissederim bu anksiyete daha uzak olur benden.Çok bencilce geliyor bu düşündüklerim ama bu çareleri düşünmek beni içimde bulunduğum durumdan uzaklaştırıyor artık gücüm yok kaldıramıyorum.Çok çabalıyorum ama çok yorgunum