-
- Konu Sahibi Niloyatospikk
- #11.321
İlaç kullanırken iyiydim.Bırakınca yine bu durumlara düşüyorum ömür boyu ilaç mı kullanacağım.Evet burdan kaçma fikri hemen rahatlatıyor beni o yüzden aklıma geliyor.İnanın çocuğumu babasız büyütmeyi düşünmek hem eşime hem oğluma büyük haksızlık ama öyle zor anlarım oluyor ki daha fazla dayanamayacağım diyorum.Dışardan biri hayatıma bakınca çalışmıyor evde bir çocuğu var Ne rahattır diyor.Oysa ben bir işe yaramadığım için ezilip kalıyorum insanlara karşı.Belki bir kapı benim için açılacak sabretmem lazım ama bu psikoloji ile sağlığım el vericek mi.Kendime hiç güvenmiyorum.Eşime de yük olmak istemiyorum.Kendi ailemin yanında olursam annem ve kız kardeşim bakar oğluma benim tek derdim karın tokluğuna çalışmak olur.Burda tek başıma başaramam biliyorum.Sürekli bu korku ile burda yaşayamıyorum artık.İstanbul dan kaçtığınızda bişey değişmeyecek ki hayatınızda üstüne bide mutlu yuvanızı dağıtıp onun eziyeti altında kalacaksınız. Doktora gitmemek için neden direniyorsunuz ki hamilelikte ilaç kullanan yüzlerce binlerce insan var ki siz doğum sürecini atlatmışsınız da ben yeterinizde olsam bu eziyeti yapmam kendime.
Karar sizin tabiki ama bu bir çözüm değil gerçekten. kurulu düzene bir evlat ile girmek sandığınız kadar rahat bir ortam değil. İlaç kullanmazsanız çalışamayacaksınızda bir kreş yada bakıcı ile yine çalışabilirsiniz. Aracınız zaten para kazanmak değil evden çıkmak kazandığınızı bakıcıya verebilirsinizİlaç kullanırken iyiydim.Bırakınca yine bu durumlara düşüyorum ömür boyu ilaç mı kullanacağım.Evet burdan kaçma fikri hemen rahatlatıyor beni o yüzden aklıma geliyor.İnanın çocuğumu babasız büyütmeyi düşünmek hem eşime hem oğluma büyük haksızlık ama öyle zor anlarım oluyor ki daha fazla dayanamayacağım diyorum.Dışardan biri hayatıma bakınca çalışmıyor evde bir çocuğu var Ne rahattır diyor.Oysa ben bir işe yaramadığım için ezilip kalıyorum insanlara karşı.Belki bir kapı benim için açılacak sabretmem lazım ama bu psikoloji ile sağlığım el vericek mi.Kendime hiç güvenmiyorum.Eşime de yük olmak istemiyorum.Kendi ailemin yanında olursam annem ve kız kardeşim bakar oğluma benim tek derdim karın tokluğuna çalışmak olur.Burda tek başıma başaramam biliyorum.Sürekli bu korku ile burda yaşayamıyorum artık.
Ne kendi yerime sığabiliyorum Ne de gideceğim yere.Evet gideceğim yerde de anksiyete hep benimle olacak.Tedavi olmam gerekiyor ömür boyu ilaç ise ilaç bunu sadece çocuğum için yapacağım.Sorunlardan kaçarak onun düzenini bozarak onu üzemem.Varsın en büyük derdim de bu olsun.Çok teşekkürler her defasında düşüncesinizi belirttiniz.Bazı fikirlerimi beynim mantıksız olduğunu söylüyor ama ruh halim kaç sorunlardan uzaklaş diyor.valla ben böyle bişeye sanırım cesaret edemezdim ve mantıklı da gelmedi açıkçası sonuçta ortada kötü bir evlilik yok. Ayrıca ailenizin yanına gidince anksiyeteniz düzelmeyecek o sizi o kadar kolay bırakmaz sadece kaybettiklerinizle kalırsınız bence gidin biraz ailenizin yanında kalın kafanız dağılsın
İnanın kaçma duygusunu çok iyi biliyorum yazmak için yazmıyorum hayattımda bir çok şeyden kaçarak mahrum kaldım ha benimki haizin gibi büyük bir kaçma değildi ama yapamadım bir eğlenceye düğüne ne bileyim en basiti bitti etkinliğe gidilecek olsa geri durdum çünkü o zaman güvende olduğumu hissettim. Pişman mıyım pişmanım yine olsa yine kaçacağım çünkü benim düşüncem ancak birşeylerden kaçarsam mutlu oluyor.Ne kendi yerime sığabiliyorum Ne de gideceğim yere.Evet gideceğim yerde de anksiyete hep benimle olacak.Tedavi olmam gerekiyor ömür boyu ilaç ise ilaç bunu sadece çocuğum için yapacağım.Sorunlardan kaçarak onun düzenini bozarak onu üzemem.Varsın en büyük derdim de bu olsun.Çok teşekkürler her defasında düşüncesinizi belirttiniz.Bazı fikirlerimi beynim mantıksız olduğunu söylüyor ama ruh halim kaç sorunlardan uzaklaş diyor.
Tam olarak benim hayatımı özetlemişsiniz.Bazen kaçmak istediğim durumlar olduğunda kaçıyorum ve insanlar beni yabani olarak görüyor yada çok soğuk biri.Ne düşünürlerse düşünsünler diyorum o an zaten zor anlar yaşıyorum umrumda olmuyor hiç.İki gündür kabus görüp saat sabahın 6 sında uyanıyorum.Kalbim o kadar hızlı atıyor ki her uyandığımda bir de öyle kabusu yaşıyorum.Babam bugün ameliyat olacak ve ben ona bir şey olacak korkusu ile anksiyete ile boğuşuyorum.Her ne kadar onun yanın da olamasam da korkuların en şiddetli halini yaşıyorum.Kayınpederim de ameliyat oldu bu haldeyken ona gidip bakmak gerekiyor.Nasıl kalkacağım bugün bu yüklerden bilemiyorum.Birşey yemeden bulantı hissi ile.Herkes nelerin mücadelesini veriyor ben neden bu kadar güçsüzüm.İnanın kaçma duygusunu çok iyi biliyorum yazmak için yazmıyorum hayattımda bir çok şeyden kaçarak mahrum kaldım ha benimki haizin gibi büyük bir kaçma değildi ama yapamadım bir eğlenceye düğüne ne bileyim en basiti bitti etkinliğe gidilecek olsa geri durdum çünkü o zaman güvende olduğumu hissettim. Pişman mıyım pişmanım yine olsa yine kaçacağım çünkü benim düşüncem ancak birşeylerden kaçarsam mutlu oluyor.
Bazen herkesten güçlü hissediyorum kendimi bazen de en güçsüz benmişim gibi geliyor.Tam olarak benim hayatımı özetlemişsiniz.Bazen kaçmak istediğim durumlar olduğunda kaçıyorum ve insanlar beni yabani olarak görüyor yada çok soğuk biri.Ne düşünürlerse düşünsünler diyorum o an zaten zor anlar yaşıyorum umrumda olmuyor hiç.İki gündür kabus görüp saat sabahın 6 sında uyanıyorum.Kalbim o kadar hızlı atıyor ki her uyandığımda bir de öyle kabusu yaşıyorum.Babam bugün ameliyat olacak ve ben ona bir şey olacak korkusu ile anksiyete ile boğuşuyorum.Her ne kadar onun yanın da olamasam da korkuların en şiddetli halini yaşıyorum.Kayınpederim de ameliyat oldu bu haldeyken ona gidip bakmak gerekiyor.Nasıl kalkacağım bugün bu yüklerden bilemiyorum.Birşey yemeden bulantı hissi ile.Herkes nelerin mücadelesini veriyor ben neden bu kadar güçsüzüm.
Ben o kadarını da yapsam yeter.artık dayanamıyorum son bir hafta beni çok zorladı ilaca başlayacağım.İlaç ilk haftalar daha da mı şiddetlendiriyor daha da mı kötü olacağım lütfen bilginiz varsa yazınızBazen herkesten güçlü hissediyorum kendimi bazen de en güçsüz benmişim gibi geliyor.
Bir acıyı hergün yaşıyoruz diğerleri ise yaşayıp geçiyor. Bazende iradem cesaretim olmadığı için ne yapacağımı bilemiyorum.
Kendimi herşeyden soyutlanmış hayatı bomboş yaşayan biriyim. Yaşar’da görürsem geriye dönüp anlatacağım hiçbirşeyim yok. Ev ve iş arasında gidip geliyorum sadece
Mecburdum çünkü mezuniyet töreni için götürmem gerekliydi okula.Zaten arkadaşlarından ayrılacak son zamanları çok mutsuz oluyor gitmese okula.(ilkokul 4 sınıf)Eve geldim tam uykuya dalacağım sürekli sıçrayarak uyanıyorum.Biraz uyku iyi gelir dedim.Teşekkür ediyorum size her defasında yalnız bırakmıyorsunuz.İnanın kimseyi daraltmak kafa şişirmek istemiyorum.O an okadar yoğun yaşıyorum ki yazmadan edemiyorum.Bi nevi biraz rahatlatıyor çünkü halimi yaşayan bilir biliyorum beni çok yargılamaz.Birde cenin pozisyonunda bacaklarımı iyice kendime çekip yatıyorum
Gördüğüm sürece tabiki yardımcı olmaya çalışırım hani çok bişey yapamıyorum ama işe yarıyorsam ne mutlu bana. Rabbim gönlünüze ferahlık versin inşallahMecburdum çünkü mezuniyet töreni için götürmem gerekliydi okula.Zaten arkadaşlarından ayrılacak son zamanları çok mutsuz oluyor gitmese okula.(ilkokul 4 sınıf)Eve geldim tam uykuya dalacağım sürekli sıçrayarak uyanıyorum.Biraz uyku iyi gelir dedim.Teşekkür ediyorum size her defasında yalnız bırakmıyorsunuz.İnanın kimseyi daraltmak kafa şişirmek istemiyorum.O an okadar yoğun yaşıyorum ki yazmadan edemiyorum.Bi nevi biraz rahatlatıyor çünkü halimi yaşayan bilir biliyorum beni çok yargılamaz.
Sizi anlayabiliyorum sorun değil gerçekten. Gidebildiniz mi okulaÇok teşekkürler gerçekten biriyle bu durumu konuşmak yalnız olmadığımı bilmek bile çok güzel.Her defasında tavsiye de bulunmanız geri dönüşleriniz bile yeterli.Ben yine de özür dilerim yoruyorsam eğer.O an duygularım çok ağır basıyor o ağırlıktan kurtulmak için durmadan yazıyorum