Eyvah yaşım ortaya çıktıııı
Ben şöyle büyütüldüm; mesela bayram sabahı, kardeşimle benim afyonumuz patlamamış. Annem uyanmış çoktan. Eh o saatte de bütün işleri bitiremez kadıncağız. Biyonik değil sonuçta. Babam gelirdi namazdan, bu evin hali ne? Demek ben birini kahvaltıya getirsem rezil olucam. Birincisi bayram sabahı niye birini kahvaltıya getiricen? Adam gitsin evinde ailesiyle içsin çayını. İkincisi sabahın körü. Bu saate ne yetişecek? Üçüncüsü bize niye suçlu hissettiriyosun?
Ya da annem mesela, evi topla. Yoldan biri geçse de bize de uğrasa, bu nasıl ev demez mi? Bu evde kız yok mu annesine yardım etmiyo mu demez mi? Dışarı çıkarken temiz giyinin, yeni giyinin, yolda izde bişey olursa da hastaneye filan gitmek gerekirse millete rezil olmayın...
Örnekler muhtelif. Gördüğün gibi 3. şahıslar üzerine kurulu bir hayat empoze edilmiş. Sonra da çocuktan özgüven bekle, sadakat bekle, kendi ayakları üzerinde durmasını bekle. Şimdi öyle bi hale gelmişim ki, hiç bir şeyime kimsenin karışmasını istemiyorum. Bıkmışım. Her hangi bi durumda panik atak, anksiyete. Misafire de yetişebildiğim kadar. Napayım canımı mı alacak? Ayrıcaba evimdeki toza bakmaya geliyosa zahmet etmesin. Hiç gelmesin. Hofff anarşist oldum yaaaa!! :)))
Doktoruma annemi anlattığımda; ovvvvvv obsesyon şelalesi demişti. Hiç unutmam. Çok hoş bi benzetme :)) Gürül gürül :)))))
gencecik bir annesin biliyorum yaş da neymiş:)...ah anneler ah..benim komple teyzeler de benim gibi yani aslında ben onlar gibiyim..heder ederler kendilerini üçüncü sahıslar için..rahatzsızlıgımdan sonra saldım sanki birazcık evide taşıyacağım ya görsen her yer kalk gidelim diyo:)amannn diyorum sağlık olsun:)
Aman efenim iltifat ediyorsunuz :)
Genetik bi yatkınlık var sanırım bu psikolojik durumda. Hamileyken çok dua ettim çocuğum ruhen bana benzemesin diye. İnşallah babasına benzer. Doğum yapacağım sabah (salonda koltukta yattım bütün hamileliğim boyunca) suyum geldi, yatak odasına zor zahmet ulaştım. Eşime dedim kalk suyum geldi. Korktum bi anda. Uyuyordum çünkü. Titriyorum aynı zamanda. Kalktı, yatakta doğruldu, baktı, tamam hayatım sakin ol dedi :)))))
Benim gibi biri olsaydı, düşünsene.... Offf :))
Profiline baktım, Bursa'daymışsın. Melek de Bursa'da. Bence bir araya gelin, o sana motivasyon terapisi yapsın :))
Rabbim dengeliyo eşleri demekki..bizde aynıyız:) e o zaman melek duy sesimi :)gerçi ben bursa merkezde dğilim inegölündenim ama bi ayağımız bursada:)yolunuz düşerse bu taraflara beklerim mobilya falan almaya gelirsiniz belki:))
İnşallah. Kısmet. Ben gelsem gelsem yemek yemeye gelirim :)) Bu iştah bende oldukça :)
köfte yemeye gelirsiniz o zaman:)bu arada redeprayı bırakınca iştahım düzene girdi sanki zaten onu iştah ve uyku için vermişti
Selamlar..
Nefretle sonuçlanan bi akşam daha, kiii halimize binlerce şükür..
Kalabalık evde yaşamaya alışıpta birgün bikaç saat bile olsa yalnız kalmanın yarattığı endişeyi şimdiden yaşamaya başladım..
Dün kötü bi gün geçirdim, bugün akşama doğru moralim biraz da olsa düzeldi ama yarın evde tek başımayım..
Kayınvalidemler hastaneye, eşim işe gidicek ve ben bana onlar gelinceye kadar eşlik edecek hiç arkadaşımın olmadığı bu köy yerinde tek başıma beklicem.. Bana o kadar kötü geliyo ki şuan anlatamam... Deminden beri nefesim kesiliyo, sol kolum uyuşuyo, sanki dengemi kaybediyorum, tabi bi de devamlı göğsüme bakıyorum morarıyo muyum yoksa diye.. Bilirsiniz hangi hastalıkları geçirdiğimizi düşündüğümüzü.. İkide bir derin derin nefes almaya çalışıyorum..
Bi yandan da bebişimi düşünmeye çalışıyorum ama panik geldi mi yüzsüz misafir gibi geliyo, gitmek bilmeyeninden..
Şuan hamile ya da anne olupta bu sorunları 2 kişilik yaşayanları o kadar iyi anlıyorum ki.. Yalnız olmadıklarını bilsinler..
Rabbim hepimizin yardımcısı olsun..
neler hissettiğini gayet iyi anlayabiliyorum canım..ben kendimi bildim bileli ilaç kullanıyorum hayatımı güzel yaşayamadım hep ama hep bişeler olacak diye korktum kalp çarpntısı bayılacam düşcem ölecem vs. diye geçiriyodum yeni anksiyeteli oldugum zamanlarda ne oldugunun farkına varamamıştım ozamanlarda ialçta kullanmıyordum günlerim bana zehir olmustu resmenşimdi okb de var ama eskiye göre daha iyiyim ilaç kullanıyorum kaç yıldan beri kimse kimsenin halinden anlamıyor bunu ben yaşayacakmısım demekki ömrümün sonuna kadarda yasayacam galiba bizim gibi olmayıp hamile olup doguranalara imreniyorum acaba bende ogunleri görcekmiyim
neler hissettiğini gayet iyi anlayabiliyorum canım..
bende şuan anksiyete bozukluğu var ve panik atağa dönüşmek üzere, ayrıca hastalık hastası olmuş bi yapıdayım ve banada ilaç vermediler.. zaten suan hamileim ve Allahın izniyle doğuma az bi zaman kaldı, o yüzden dr.a gitmekte istemiyorum..
seninde söylediğin gibi devamlı çarpıntı, göğsüme ya da sırtıma giren sancı, baş dönmesi hissi, daralma, ölüm korkusu, diğer hastalarda olan belirtileri kendimde arama, haber izleyememe, dizilerin bile kötü sahnelerinde bunalma yaşıyorum..
bir süredir iyiyim diyebiliyodum amason zamanların stresi ve yarınki tek başıma kalma durumu beni fazlasıyla tetikledi sanırım.
içim bişey olacak gibi sıkılıyodu ve hiçbişey yapma isteğim yoktu, yaklaşık bi yarım saattir aşırı zorladı ama buraya girip yazınca az da olsa rahatladım.. bebişimde hareketli şükür, azcıkta hava almayı deneyim belki iyi gelir.. bi yanda da eşime bakmam gerek, garibim kalakaldı öylece.. Allahın bizlere verdiği bir sınav bu, inşallah biz de ruhen sağlığımıza kavusup bu sınavı geçicez..
aynen öyle cnm, belki yarın umduğumdan da rahat geçicek ama ben o ihtimali bile gözardı ediyorum şuan. sanki herşey şimdiden belli gibi saçma sapan düşünceler. bir de evde yatalak hastamız var 90 küsür yasında ve bilinci yerinde değil.. biraz da ondan endişeleniyorum. daha önceleri de onun nefes alısını kontrol ediyodum habire..Bende annemde kaliyordum evime gitme fikri beni cok geriyordu dogum yapip iki ay daha annemde kaldim baktim sonu yok zorla evime gectim pazar gunu annemlere gezmeye gittim bu kezde orasi bi tuhaf geldi yani biz sadece dusuncelerle korkutuyoruz kendimizi insanoglu aslinda herseye cabuk uyum saglayabilecek yapida ama biz o kadar buyutuyoruz ki sanki hersey dunyanin sonu
İnsallah Allah yardimcimiz olsun cnm
aynen öyle cnm, belki yarın umduğumdan da rahat geçicek ama ben o ihtimali bile gözardı ediyorum şuan. sanki herşey şimdiden belli gibi saçma sapan düşünceler. bir de evde yatalak hastamız var 90 küsür yasında ve bilinci yerinde değil.. biraz da ondan endişeleniyorum. daha önceleri de onun nefes alısını kontrol ediyodum habire..
zaten hamileim diye yalnız kalasım yok heleki bu sıralar çarpıntım ve baş dönmesi hissim devamlı yokluyoken...
seni de çok iyi anlıyorum canımcım, daha önceden de takip ettiğim kadarıyla çok ağır dönemlerin olmuştu seninde..
peki şimdi nasılsın, bebişin nasıl ?
aynen öyle cnm, belki yarın umduğumdan da rahat geçicek ama ben o ihtimali bile gözardı ediyorum şuan. sanki herşey şimdiden belli gibi saçma sapan düşünceler. bir de evde yatalak hastamız var 90 küsür yasında ve bilinci yerinde değil.. biraz da ondan endişeleniyorum. daha önceleri de onun nefes alısını kontrol ediyodum habire..
zaten hamileim diye yalnız kalasım yok heleki bu sıralar çarpıntım ve baş dönmesi hissim devamlı yokluyoken...
seni de çok iyi anlıyorum canımcım, daha önceden de takip ettiğim kadarıyla çok ağır dönemlerin olmuştu seninde..
peki şimdi nasılsın, bebişin nasıl ?
evet arsız misafir diyorum artık ben ona :)Yazdıklarını okudum, kendi hamileliğimi hatırladım. İnşallah şimdi daha iyisindir.
Yeni hamileydim. İlaç kullanmıyordum. Hava sıcak. Kahvaltıda bi ağırlık çöktü. Sonra kendimi serin bi odaya attım. Sonra tabi panik atak. Eşime diyorum ki "bana su getir." mutfağa gidiyo, nerde kaldın diye peşinden bağırıyorum, gidebildiğim yere kadar peşinden gidiyorum :) Çok yoğun bişeydi. Sonra bi gece ilk çarpntım oldu, ertesi gün eşimin dışarıda işi var. Ya yine kalbim çarparsa dedim. Her zaman yanında birileri olmayabilir. Bişey olmaz korkma dedi. O kadar soğuk kanlı olmasa belki ben de dayanamayabilirdim. Allah ondan razı olsun.
Yalnız değilsin. Yaşadıkların geçecek İnşallah. Bebeğin doğunca unutacaksın hepsini. Bu arada -arsız misafir- benzetmeni çok beğendim :))
Oh çok sevindimm, maşallah sana ve bebişineBende eskiye gore suan daha iyiyim cok sukur kizimda ufak tefek sorunlar disinda iyi
Evet hamileyken ve yeni dogum yaptigim siralar cok kotuydum ama baya hafifledi
Sende inan lutfen gececek bu gunler sende hafifleyeceksin Allahin izniyle
mrb cnm.. bahsettiğin şurubu kullanmadım ama kullananları duymuştum, sakinleştirici gibi birşeymiş sanırım.. Panik veya kaygı anında içiyorlardı..merhaba kızlar,
dün doktora gittim bana pasiflero diye bi şurup verdi,üç gün boyunca hiç uyumadım desen yeridir bir saat iki saat kendimi kaybetmelerim dışında tabi...bünyem kaldıramadı sanırım heryerim kaşınıp kaşınıp kızarıp kabardı,sanki birşey yemişimde dokunmuş gibi..stresten olmuşum.dün gece acilde o kaşıntı için falan bi serum taktılar,dün birde ilk kez o şuruptan(pasiflero) içtim gece.baştan kötü gibiydim ama uyuyabildim çok şükür..dün o kadar çok düşündümki bebeği aldırmayı anlatamam, sanki hayatım bitmiş gibi,sanki ondanu sevemicekmişim bakmıcakmışım gibi...anlıcanız bunalım bunalım bunalım....
kızlar araanızda şu pasiflero şurubunu kullanan oldu mu, bitkiselmiş zararsızmış zaten ama,faydasını gören oldu mu?
mrb cnm.. bahsettiğin şurubu kullanmadım ama kullananları duymuştum, sakinleştirici gibi birşeymiş sanırım.. Panik veya kaygı anında içiyorlardı..
Anlattığın uyku problemlerini 1 ay boyunca aralıksız yaşadım, tabi 1 aydan öncesinde de vardı ama o derece kötü değildi..
Zamanla uyku diye bişey kalmamıştı.. Sonrasında da başa çıkamadım, dr.a gittim anksiyete ve uyku için birer ilaç verdi.. İlk o zaman tanıştım ilaçla.. Belki şimdi kullansam daha iyi olucam ama hamileliğimin sonuna gelmek üzereyim şükür ve ilaç kullanmak istemiyorum. İlk zamanlar söylemek dahi istemesemde pişmanlık duyar gibi ben naptım diyodum.. Ama şimdi o içimde kıpırdadıkça yalnız olmadığımı ve Allah'ın bana bir melek gönderdiğini hissediyorum.. Şuan bunu yazarken bile gözlerimden yaşlar damlıyo.. Sende meleğine sahip çık olur mu, çünkü onu isteyipte bulamayan yıllarını harcayan insanlar var.. Allah'ıma binlerce kez şükrediyorum ben şuan, iyi ki var.. Rabbim hayırlısıyla ve sağlıcakla kavusmak nasib etsin hepimize..
merhaba kızlar,
dün doktora gittim bana pasiflero diye bi şurup verdi,üç gün boyunca hiç uyumadım desen yeridir bir saat iki saat kendimi kaybetmelerim dışında tabi...bünyem kaldıramadı sanırım heryerim kaşınıp kaşınıp kızarıp kabardı,sanki birşey yemişimde dokunmuş gibi..stresten olmuşum.dün gece acilde o kaşıntı için falan bi serum taktılar,dün birde ilk kez o şuruptan(pasiflero) içtim gece.baştan kötü gibiydim ama uyuyabildim çok şükür..dün o kadar çok düşündümki bebeği aldırmayı anlatamam, sanki hayatım bitmiş gibi,sanki ondanu sevemicekmişim bakmıcakmışım gibi...anlıcanız bunalım bunalım bunalım....
kızlar araanızda şu pasiflero şurubunu kullanan oldu mu, bitkiselmiş zararsızmış zaten ama,faydasını gören oldu mu?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?