Panik Atak Yaşayan Hamileler, Hamile adayları...

bendede panık atak var nabzım bır anda 150lere cıkıyor bazen kendımı kabedecekmıs gıbı oluyorum 2 haftadır zedprex e basladım doktor kontrolunde bıraz ıse yaradı ama yınede tam gecmedı yarın yenıden doktorumla konusacam benı bıtıren carpıntı olayı beloc zok kullanmak ıstedıgımı soyleyecem bakalım ne dıyecek yoksa ıse baslayamayacagım ben öğretmenım gecen hafta semınerler basladı gecen haftayı atlattım ama kasıma kadar ne yapacagımı bılemıyorumm(
 

Geçmiş olsun.

Ben de Dideral kullandım çarpıntı için. Hamilelikte zaten çarpıntı oluyor. Panik atak da tuz biber. Bütün yaşadıkların panik ataktan değil yani. İlaçlar İnşallah işe yarar.
 

Geçmiş olsun bana kadın doğum doktorum beloc içebileceğimi söylemişti bir kaç defa almıştım hamileliğimde..
Beloc'un bir zararı olmadığını söylüyorlar ama tabi yinede doktoruna danış çok geçmiş olsun..
İşe başlamak belkide daha iyi hissettirir..
 

işte işin acı tarafı da o ya...iki gün önce iyiydim ilaçların etkisi geçmemişti sanırım,ama şu an düşün artık aldırmayı bile düşündüm,uykusuzluk en büyük sorunum benim;ilk panik atağımı izmir-antalya arası gece otobüs seferinde yaşadığım için midir nedir bilmiyorum ama bende genelde geceleri bastırıyor ataklar ve uyuyamama korku çarpıntı hepimizin yaşadığı şeyler olarak devam ediyor...bugün pazar olduğu için gidemedim ama yarın gitmeyi düşünüyorum doktora. sende her kötü olanın yardımına koşuyorsun cidden allah senden razı olsun insanın birileri tarafından anlaşılması güzel birşey cidden teşekkürler...
 

o bulutların dağıldığını görebilir miyim acaba melekcim bende bende de uykusuzluk var uyuyamıyorum takıntılar ataklar...nasıl olacak nasıl geçecek bilemiyorum canım, çaresizlik kötü bir duyguymuş heleki sağlık konusunda.ilaç kullanmadan daha ne kadar idare edebileceğim bilmiyorum...Allah hepimizin yardımcısı olsun canım.6.haftanda ne ilacı almaya başlamıştınki,Allah korusun bebeğine zararı ollmadı değil mi?
 

işin birde o boyutu var tabi, gayet istekli bir biçimde yaptık biz bu bebeği..panik atak ve okb ne zaman geçecek bilmiyorum ama dediğin gibi yine bebek istediğimizde ne olacak tekrar mı aynı şeyleri yaşıcam...zamanla azalır değilmi alaçkullanmadan hergün aynı biçimde gitmez değil mi:S
 

O an düşündüklerin senin asıl fikrin değil. Benim ilk hamileliğim çok güzel geçtiği halde ölüyorum sandım sadece tansiyonum düşmüştü.O an kendimi düşünmüştüm ama kendime geldiğimde anladım o an ne dediğini bilmiyor insan.
Sen de panik anında istemediğini düşünmüşsün ama istemesen şu an hamile olmazdın Allahın izniyle kucağına aldığında göreceksin bütün sıkıntılara değiyor. Atak anında bebeğinle ilgili hayaller kur ben öyle yapıyorum ve bol bol dua oku manevi huzur ataktan uzaklaştırıyor.
 

Çok sağol. Allah senden de razı olsun.

Daha önceki yazıları okuduysan belki rastlamışsındır, yazmıştım. İlk 4 ay uyumadım neredeyse. Gecede 2-3 saat uyusam oh diyodum, ne güzel uyudum. Bi ayak sesi, buzdolabının çalışıp durma sesi, normalde hiç dikkatimi çekmeyecek şeyleri duyuyordum. Uykum kaçıyordu. O zaman da gelsin çarpıntı, gelsin atak :) Sonraları uyuyabildim tabi. Çok şükür. Genelde sağlıkla ilgili ne varsa gece çıkar. Vücut kendini dinlendirmeye başladığı için sanırım.

Hamileyken çarpıntın olur, başın döner, tansiyonun oynar, miden bulanır, halsizlik olur, nefesin kesilir vs... Bunlar hep hamilelik belirtisi. Ama biz ayırt edemiyoruz. Acaba atak mı geçiriyorum şu an? O yüzden mi bunlar oluyor diyoruz. Hiç korkma. Allah'ın izniyle bebeğini istiyorsun ve ona alışacaksın. Sıkıldıkça yaz. Bu yaşadığının geçici bir süreç olduğunu kendine hatırlat. Kafanı oyalayacak birşeyler bul. En önemlisi de sakın belirtilerle ilgili internette araştırma yapma. Emin ol kendine yakıştıracak bir sürü hastalık bulursun ve boş yere kaygını arttırırsın. Eğer merak ettiğin birşey varsa doktoruna sor. Vitaminlerini aksatma. Onlar da mide bulantısı yapabilir. Bi ara beni de fena etmişti. Burnumu tutup yutuyordum :)

İnşallah yarının bu gününden iyi olsun... Allah kolaylık versin...
 

ne kadar güzel tanımlamışsın..kendimi dinlediğim ana hasta oluyorum..
 
redeprayı bırakıp citol un dozunu arttırmıştık..hamdolsun bi sarsıntı yaşamadım..sadece bi kere sanırım anksiyete nöbeti yaşadım doğru tanımı bumu bilmiyorum. eşimle 1 saat kadar otobüs yolculuğu yaptık uyumuşum yolda güneşte sırf yüzüme vurmuş bi terle uyandım sonrasında vücudumda müthiş bi yanma..ve sıkıntı hissi..sığamıyorum yerime eşmde anladı ..Allah tan inmemize cok az kalmıştı bes dakika kadar sürdü sonra normale döndü..bir değişiklik olursa aktarıcam yine:)
 

geçmiş olsun..ben henüz bebek sahibi değilim fakat bir anksiyeteliyim.bu rahatsızlığın alevlendiği dönemde insanın gözü hiçbirşey görmez bilrim..ama bende herkesin dediği gibi sabır diyorum..9 ay sonrada mükafatını alırsın inşallah..ben rahatsız olduğum dönemde yeni teyze olmuştum ama sevemdim bile yeğenimi..şimdi ise emmeyi bıraksa ben bakıcam o derece:)
 
Geçiçek Allah'ın izniyle inşallah. Bak göreceksin hafiflicek zamanla ilk gebeliğimde ilaçsız terapiye anlattım tabi en önce Allah'ın izniyle yardımıyla sonra Dr larla vs. İlk zamanlar terapide etkilemiyodu. Ama sonra yavaş yavaş kara bulutlar açılmaya başladı. Bak bunlar bizim sınavımız sınanıyoruz. Allah mükafatını vericek inşallah. Dr çok gerekli görürse bir süre sonra ilaç verebilir sana. İnşallah bütün kalbimle diliyorum sana ve diğer bizim gibi olan arkadaşlar ilaçsız atlatırlar inşallah.
 
ne kadar güzel tanımlamışsın..kendimi dinlediğim ana hasta oluyorum..

Eskiden Yeditepe İstanbul diye bi dizi vardı TRT-1'de...Tekrarları dahil ne zaman görsem izledim :) Orda şöyle bi sahne vardı. Oktay Kaynarca hapisten çıkmış biri. Hapisteyken başka bi mahkum demiş ki ona, vücudun çalışırken çıkardığı sesi duysan delirirsin (Buna benzer bişey) Biz de bunu yapıyoruz aslında. Kalp sesi, nefes sesi, yutkunma sesi... Duyabildiğimiz kadarını duymaya çalışıyoruz ve bir hata arıyoruz. Kendimize yaptığımız en büyük kötülük aslında...
 

Güzel gelişmeler. Allah daim etsin :)
 
Allah razı olsun canım...bazen diyorumki aslında hali hazırda hiçbir problemim yok ama ya varsa?diye tetikteyim ya o yüzden belirti buluyorum..bu arada bende izlerdim Yeditepe istanbulu:)

Ah bizim kontrol manyaklığımız :))))

Tetikte olsak ne olacak aslında? Olacaksa olur. Sanki biz kontrol altında tutunca kendimizi, -haşa- kaderimizde yazan değişecek mi?

Yeditepe İstanbul, bir de Şaşıfelek Çıkmazı vardı. Onu da izlerdim :))
 

trt 1 müdavimisin sende benim gibi:)sanırım ben tekrarlarını izledim ilk dönemlerinde epeyce küçüktüm:)
 

ah oluruna bırakmayı becerebilsem..öyle özeniyorumki geniş insanlara...evime misafir geleceği zaman resmen hasta oluyorum kac gün öncesinden temizlik..ikram..hazırladıklarımı dahi yiyemem..bide ben gidiyorum evin hanımı diyorki ayy 11 de kalkmışım bugün:)o da misafir agırladımı?evet ağırladı:)
 
trt 1 müdavimisin sende benim gibi:)sanırım ben tekrarlarını izledim ilk dönemlerinde epeyce küçüktüm:)


Eyvah yaşım ortaya çıktıııı

Ben şöyle büyütüldüm; mesela bayram sabahı, kardeşimle benim afyonumuz patlamamış. Annem uyanmış çoktan. Eh o saatte de bütün işleri bitiremez kadıncağız. Biyonik değil sonuçta. Babam gelirdi namazdan, bu evin hali ne? Demek ben birini kahvaltıya getirsem rezil olucam. Birincisi bayram sabahı niye birini kahvaltıya getiricen? Adam gitsin evinde ailesiyle içsin çayını. İkincisi sabahın körü. Bu saate ne yetişecek? Üçüncüsü bize niye suçlu hissettiriyosun?

Ya da annem mesela, evi topla. Yoldan biri geçse de bize de uğrasa, bu nasıl ev demez mi? Bu evde kız yok mu annesine yardım etmiyo mu demez mi? Dışarı çıkarken temiz giyinin, yeni giyinin, yolda izde bişey olursa da hastaneye filan gitmek gerekirse millete rezil olmayın...

Örnekler muhtelif. Gördüğün gibi 3. şahıslar üzerine kurulu bir hayat empoze edilmiş. Sonra da çocuktan özgüven bekle, sadakat bekle, kendi ayakları üzerinde durmasını bekle. Şimdi öyle bi hale gelmişim ki, hiç bir şeyime kimsenin karışmasını istemiyorum. Bıkmışım. Her hangi bi durumda panik atak, anksiyete. Misafire de yetişebildiğim kadar. Napayım canımı mı alacak? Ayrıcaba evimdeki toza bakmaya geliyosa zahmet etmesin. Hiç gelmesin. Hofff anarşist oldum yaaaa!! :)))

Doktoruma annemi anlattığımda; ovvvvvv obsesyon şelalesi demişti. Hiç unutmam. Çok hoş bi benzetme :)) Gürül gürül :)))))
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…