- 4 Ekim 2015
- 348
- 138
- 53
- Konu Sahibi Hacettepeli06
- #1
Merhaba bayanlarr. Size hemen kendimi tanıtıcam. Ben 18 yaşımı yeni bitirmek üzereyim ve iki ay önce kapandım. Arkadaşlar ben açıkken de edepli giyinen bir kızdım. Ama ailem kesinlikle istemiyordu açık olmamı. Yazın sıcağında bana kısa kollu giydirtmiyorlardı ve ben de uzun kalın bi hırkam vardı hep onu giyerdim okulda çıkarırdım. Açıkken sürdüğüm az bi rimeli bile fark ederdi babam birsürü olay çıkartırdı. Ben de haliyle evden salaş çıkardım rimelimi dışarda sürer eve dönerken de silerdim. Suçluluk hissederdim evet ama beni buna zorlayan ailemdi. 4 kardeşiz biz ben tek kızım abilerim de çok laf ederdi. Ben ne giyersem bir kusur bulurlardı ve bi zaman sonra kapanmam için çok direttiler. Sürekli söylüyorlardı, hani bi insana bişeyi sürekli söyleyince ters teper ya. Bende de başta öyle oldu. Babam bana bi kere: seni böyle yanımda gezdirmektenn utanıyorum dedi. Bende koptu her şey o zaman. İnanın utanılcak bir halim yoktu hiç. Ama çok koymuştu o laf bana, sonra çok dua ettim Rabbime. Kendi kararımla kapanmak istiyordum Allah için kapanmak istiyordum başkaları istediği içim değil. Ve bir sabah uyandığımda bugün kapanıyorum dedim.bitmişti o gün kalabalık bir toplum içine kapalı bi şekilde çıktım bir daha geri dönüşü olmasın diye. İşte arkadaşlar ailemle aram da düzeldi baya bi etkisi oldu şaşırtıcı derecede. Ben sosyal medya hesaplarımı falan da kapatmıştım. Şimdi bi sorunum var bayanlar:özgüven eksikliği. Daha böyle pek bi kıyafetim yok.üniversiteye de başladım. yolda yürürken bile tuhaf hissediyorum kendimi daha alışamadım.ilk zamanlar böyle mi oluyor ya kötü hissediyorum kendimi eski hallerimi kendime güvenimi neşemi özlüyorum. Yardımcı olur musunuz arkadaşlar özgüven bence çok önemli ve ben artık çekinmeyerek dik ve kendinden emin bir şekilde yürümek istiyorum.