ben deli gibi asik olarak evlendim, farkliydi cunku, evlendikten sonra uzun sure cepten yedim sevgiyi, artma filan olmadi, gercek yuzu ortaya ciktikca, guven saygi sevgi hepsi azaldi.. korktum bosanma sonrasindan, cesaret edemedim, en sonunda tak etti ve gittim davayi actim, o yigit (!) artist adam, bi anda sut dokmus kedi oldu, bosanma tehditleri savuran beyefendi, bosanmamak icin yalvaran birine donustu.. ha ben yalvarsin diye yapmadim, 'gercekten' bosanmak istedigim icin yaptim, Rabbim guc verdi, dayandim, bitti nihayet.. korkuyordum bosanma sonrasindan, ama su an evli oldugum zamanlardan bin kat iyiyim, cunku beni kemiren adam ve ailesi yok artik.. Allah beterinden korusun.. ama evliyken dusune uzule yuruyusum bile degismisti, korkak ezik baska biri olmustum, simdi ise bekar oldugum zamanlardaki gibiyim Rabbime sukur.. bir de evliligim icin duzelmesi icin elimden geleni yaptigimdan, icim cok ferah..
korkma sen de!