Canim benim cok sagol, bu sikintidan oturu topigi okuyorum ama biseyler yazmiyorum zira benim dertlerim baska bir boyuta gecti
oglum 16 subat dogumlu yani 14 aylik ama daha hic anne baba demedi (babaaba mamama gibi hecelemeler var sadece) algilama yonunden bir sikinti hissetmiyorum hadi annecim atta gidelim diyorum kpsuyor ayakkabilarini giymeye calisiyor.ote yandan deli gibi biseyleri dondurme meraki var, oyuncak arabalararabalarin mutlaka tersini cevirip lastiklerini donduruyor, bir de adina bakmiyor cogu zaman. Bizim burada cok unlu bir psikiyatriste goturduk, daha cok kucuk tanilara takilmayin dedi, yani ben o kadar uzgundum ki soramadim tam olarak var mi yok mu otizm diye...bazi testler yaptilar 1 hafta sonra gorusmeye gidecegiz.o kadar uzgunum ki...isyerimden 6 aylik ucretsiz izin aldimd dr tavsiyesiyle...bir de icimi acitan baska bir durum da oglumun beni diger insanlardqn hic ayirmamasi.yani anne oldugumu duygusal manada tam hissetmiyorum bile
kalabalikta beni hic aramaz, hic pesimde dolanmaz vs....neyse cok canini sikmayayim.sadece nolur aman oglum yemiyor uyumuyor bilmemne diye caninizi cok sikmayin bakin ne dertler var.tabi ben de sukretmiyor degilim yine de.cocugunu onkoloji kapilarinda bekleyen anneler var bu hayatta degil mi?