Yazdıklarınızı en başından okudum. Öncelikle sürecinizde sabır diliyorum çünkü fazlasıyla tedirginsiniz ve haklısınız. Umarım hiçbir sorun yoktur ve herşey sağlıkla ilerler. Şöyle bir durumdan bahsetmek istiyorum. Hamileyken psikolojik destek alıyordum. Doktorumun kızı ileri derece otizm yani asla konuşmuyor ve kendini idame ettiremiyor. Tabi şuan yaş olarak büyük. Süreçleri gerçekten çok zor. Bu durum zaten anne karnında anlaşılmıyormuş çünkü amniyon testi falan yaptırmışlar eşinin yaşı varmış. Onlar daha 4 aylıkken farketmişler daha doğrusu eşi farketmiş. Göz teması asla kurmuyormuş öncelikle böyle farketmişler. Kimseye bakmıyormuş sonrasında ilerlemesi gereken durumlar asla olmamış. Büyüdükçe de tanı almış zaten. Acaba sizin 3-4 aylık dönemde bebeğiniz nasıldı. Yani göz teması kurup gülüyor muydu. Elini ağzına götürmeler yani ayına göre ilerlemesi nasıldı. Anlattığınız şeyler bana her çocukta olabilecek durumlar gibi geldi. Mesela 2 yaşında çocuğu olan arkadaşımın bebeğinin diğer arkadaşlarını ısırması üzerine doktor otizm olabilir mi falan demiş hiçbir şey çıkmadı yani tek birşeyden oraya bağlayanlar da var. Gönlünüzü ferah tutun. Benim merak ettiğim acaba 3-4 aylık zamanları nasıldı yani bağlantı kurmak adına soruyorum. Kendini o zamandan belli eden birşey muhakkak
Ben hamileyken covid olmustum ama bilmiyordum hamile olduğumu daha sonrasında antibiyotik kullandim ve iğne vuruldum kalcadan sonra hamile olduğumu öğrendim ama çok panik oldum ilaç kullandım diye fakat kadin dogum doktorum işte ne ilaç kullanan ama sağlıklı bebek dünyaya getirenler var dedi ama tabiki sağlıklı bir bebek olacağının garantisini bende sana vermemem dedi oylece hamilelik surecim basladi sonrasında hamilelikte bi değerim anormal çıkmıştı hangisi hatirlamiyorum ama işte yaşınız var o yuzden öyle cikmis olabilir ama isterseniz yurt dışına kan gönderebilirsiniz demisti 38 yasinda olduğum için o sekildede cikabiliyormur o değer falan dedi sonrasında cocugum doğru uzamis sarılık oldu 3 ay eşimle aramızda kan uyuşmazlığı var bizim rh uyuşmazlığı iğnesini falan vurulmuştum ama cocul eğer benim kam gurubumj tasisaydi sarilik olmayacaktı 3 ay cocuk hep uyudu ve sapsariydi onun bi stresi oldu bende sonrasında kafa çapı büyük diye cocuk doktoru
Bu konuda kendinizi üzmeyin olur mu ? Ben de hamile iken Corona oldum ilaç kullandırmadılar oğlum işitme engelli oldu kendimi yedim niye diye sonra düşündüm ki kader olacaksa oluyor yoksa aynı durumda olup sağlıklı doğum yapanlar da oldu. Allah yavrunuz ile çok güzel günler nasip etsin size
Hep kendimi suçluyorum acaba ben antibiyotik icmeseydim cocugumdq belkide böyle olmazdı diye ,insanın evladiyla sınavsız çok zor ,suandada kafasini saga sola salliyor gözlerini yukarı kaydırarak gözümün önünde ne yapacağımı bilemiyorum çaresizce kucağıma alıyorum beni isiriyor,cocuk ellerimin arasından kayıp gidiyor ama ben bisey yapamiyorum onladar psikolojim bozuldu.Kendimj yıprattım Allah sizinde yardımcınız olsun
bu tarz yerlere yazan çoğu anne çıkış kapısı bir tavsiye arıyordur muhakkak belki biride aynı durumu yaşıyordur diye yoksa elimizden gelenin kat kat yapalım annelik her zaman bi vicdan azabı yada yürek sızlamadı yaşatıyor bi yemegi bile geç yediysen vicdan azabı yasiyorsun zaten birde böyle şeyler yaşayınca kahroluyorsun Allah hepimizin yardımcısı olsun