katılırsınız ya da katılmazsınız onu bilemem. Kuran'dan benim anladıgım şeyler farklı. Kuran'da insanlara verilen tavsiye ve emirlere önem sırasına göre bakınca şöyle bir tablo çıkıyor ;
* şirk koşmamak : kitapta en çok önem verilen konu budur. heykele tapmak ya da iki tane tanrı var demek degil aslında sadece. birisini putlaştırmak, tanrısallaştırmak demektir, kitapta bu şekilde geçer. birisini tartışılmaz sözünün üstüne söz söylenemez zannetmektir, aklını başkasına tamamen teslim etmektir, onun sana hidayet anlamında yardım edebilecegine inanmaktır. din adamları da putlaştırılıyor bu şekilde, onlar ne derse dogrudur deniyor, işte bu şirk koşmak. onun yerine madem çok önemli bu din senin için, madem bu kitaptan sorumlu oldugunu düşünüyorsun, madem ölümden sonrası için buna ihtiyacın var, aç kitabı, oku kendin, aklını kullan ve analiz et. din konusunda .... hoca efendi diyorsa dogrudur dersen sadece bu şirk olur işte.
din adamlarını şirk konusunu konuşurken pek göremezsiniz. varsa yoksa orucu öpüşerek açabilir miyiz, başörtüsü, islama göre cinsellik nasıl olmalı, sakalın boyu kaç cm olmalı gibi konulardır çogunlukla ya da inler cinler ya da kadınlar şeytandır yok şeytan degildir meseleleri...
* faiz, iftira, dedikodu, yalancılık, cinayet, iffetsizlik, hırsızlık, şükürsüzlük, namaz, başkalarının açıklarını arama ve bunu yayma gibi konular da anlatılır. düşünsene bi, herkes faiz yiyor, bankalara herkes para kazandırıyor ama bundan bahseden yok. herkes yeri gelince iftira dedikodu ve yalancılık yapıyor bunlara hiç kimse bir şey demiyor. bunlar çok önemsenmiyor bile hatta. şükürsüzlük, hayattan asla memnun olmama, namaz kılmama... bunlar nedense hiç tartışma konuları haline gelmiyor degil mi? herkes birbirinin açıgını arayıp bunu yayma merakında. magazin programları çok izleniyor falan...
Kuran'ı açıp okursan mecazi ve alegorik anlatım vardır çogunlukla. mesela peygamberlerin hayatlarından kıssalar anlatırken bunu bir olaya vurgu için anlatır. her peygamberin baskın bir özelligi vardır mesela degil mi? fark ettin mi? okuduysan kitabı fark etmişsindir. o özellik üzerinden bir olaya vurgu yapılır. peygamberler belli özelliklerin semblü haline getirilmiştir kitapta.
mesela ibrahim peygamberi anlatırken orada vurgulanan bir durum, onun kendi aklıyla, düşünerek Allah'ı bulmasından ve şirk koşanlara uymamasını anlatır. yani burada bir olaya ciddi bir vurgu ibrahim peygamber üzerinden anlatılır.
mesela musa peygamber mısır firavunlarının kendilerini tanrılaştırmalarını ve halklarına zulüm etmesine karşıdır. onun sembolize ettigi budur, zulme karşı çıkışıdır ve yine şirke karşı oluşu.
isa peygamberin babasız dünyaya gelmesi dolayısıyla toplumunda hor görülmesi ayıplanması ama buna ragmen güçlü ve kararlı oluşundan bahseder.
süleyman peygamber zenginlige ragmen ahlaklı ve erdemli kalabilmeyi sembolize ederek analtılır...
yusuf peygamber iffeti sembolize eder. bunu zaten herkes biliyordur...
sonradan anlatılanlara bakarsanız halifeler bile bazı tavırları sembolize eder, ebubekir sadık olmayı, ömer adaletli olmayı, osman haya duygusunu, ali cesareti....