Bence ayrılın... Çünkü evlendiğinizde eşinizi mutsuz edeceksiniz... ben anlattıklarınızdan bunu anladım... Ve kendinize eş adayı seçerken, bilim, kültür, ekonomi, psikoloji, sosyoloji vs.vs. gibi konulardan teste tabi tutun.. sonra aşık edin kendinize ve aşık olun... Bence kesin çözüm bu ..... Çok üzgünüm ama böyle...
Güzel kardeşim... evlilik hiç de senin sandığın ve hayal ettiğin gibi birşey değil... İnsan kendisini "tam" olarak görünce karşısındakinden de çok şey bekleme gafletine düşüyor... Ve asıl önemli şeyleri önemsizmiş gibi hesap edebiliyor... senin yaptığın gibi...
Nişanlının karakteri ile ilgili öyle güzel şeyler söylemişsin ki... Seni sevmesi, değer vermesi, ilgisini göstermesi, olgunluğu, eğitimi mesleği vs... E bunlar az buz şeyler değil ki ... Bir de tersinden düşün her istediğin konuda konuşabileceğin biri olsaydı ama bu güzel özellikleri taşımıyor olsaydı???? Diyeceksin ki "ama iki özelliği aynı anda barındıran biri vardır" ....... Elbette vardır.... Zaten her zaman "daha iyisi" vardır... Sonu yok ki bunun.... Ama senden de daha iyileri mutlaka vardır?....
Biraz empati yapar mısın.... Kendini nişanlının yerine koy... ve karşındaki seni sürekli eleştiriyor, şöyle konuşmuyorsun, fikir yürütemiyorsun, şöylesin böylesin diye... Belki kelimeleriyle değil ama hareketleriyle bile seni eleştirdiğini hissediyorsun... Neler hissedersin? Bana aşık değil beni sevmiyor diye düşünür müsün? Ben olsam düşünürdüm ve bir an önce giderdim... Benim iyi yönlerime değil de hatalarıma odaklı bir insanla hayatımı mahvedemezdim, özgüvenimi yerlerde süründürmezdim...
Sen nişanlına aşık değilsin, sevmiyorsun... Bu yüzden de ne kendi hayatını ne de onun hayatını mahvetme....
Sevgilerimle...