- 6 Nisan 2010
- 1.622
- 163
- 163
- Konu Sahibi ikitascorba
- #41
canim ben okadar tecrubeli biri degilim ve eminim ki diger arkadaslar sana daha iyi tavsiyelerde bulunacaktir. Fakat sunu soyleyebilirimki, bir insanin yapisinda vardir bu huylar. karakter oturduktan sonra degismesi biraz zor. Hani derler ya 7 yasinda ne ise 70 yasindada oyle olur diye. Senin nisanlinin koutu huylari yok bence utanciligi ve cekingen olmasi da onun yapisnin bir parçasi, onu oyle kabul etmen gerekir. Olaylara soylede bakabilirsin ki aslinda hic kimse kusursuz degil fakat sen onun kusurlarini onde tutarsan mutlu olamazsin. Birazda iyi yonlerine bak. Ha simdi evliligin ilk yillarinda ona hos goru davranip ve karatketerine boy egdikten sonra patlayacak bir duruma gelirsen, onu ve kendini cok yipratirsin. Bazilarin dedigi gibi onu "O" oldugu için mi seviyorsun, yoksa "dis gorunusu", "seviyeli" olmasindan mi etkileniyorsun. Benim tanigim bir cok kisi varki huylari degismez ve evlilikleri 10 yil, 20 yildan sonra bile hala oturmadigini goruyorum. Onu oldugu gibi kabul etmen daha saglikdir ikiniz için. Onun "kusur" gordugun karakteri ile basirman lazim ve bunuda psikolojin ile yapman lazim. Madem okumus bilinci ve bilgili bir insansin, bir psikologa danisabilirsin ve nasil onun karakterleri ile basirmanin ogrenmen gerekir.. bu benim fikrim tabikii, karar senin..
Son düzenleme:
merhaba arkadaslar, bu forumu uzun suredir takip ediyorum fakat ancak bugun uye olabildim. Tecrubelerinize ve bilginize ihtiyacim var cunku insan bazen kendi hakkinda dogru karari veremiyo. Veya hata oldugunu dusundugu sey aslinda cok basit birseyken gozunde buyutuyor buyutuyor kocaman yapiyor. Konuya geliyorum Ben yaklasik 8 ay once tanistigim insala 2 ay once nisanlandim ve simdi evlilik planlari yapiyoruz. Dugunumuz Martta. Ben cok mutluyum hersey cok guzel gibi. sozlum cok temiz huylu sevecen ve anlayisli birisi. kendisi insaat muuhendisi iyi bir sirkette calisliyor ailesi durumu iyi yani ve ailesi cok iyi insanlar. bana karsi hep comert ve ileriye donuk hayallerimiz ayni. beni cok seviyor ve deger veriyor, bana asik da diyebiliriz. bana baktiginda sanki dunya duruyor onun icin masumlasiyor birden.bende onu seviyorum, bakislarini anlayisini sevgisini ama icimdeki tereddutlerden dolayi bazen icim o kadar karariyor ki sanki butun bu guzellikler kenara itiliyor ve o tereddutler hakim oluyo iliskimde. Mesele su: ben cok girisken aktif sosyal birisiyim, universite sosyal bilimlerden mezun oldugum icin egitimimin her asamasinda kendimi cok gelistirdim ve kendini ii ifade eden birisi oldugum icin ayrica su an doktora yapiyor oldugum icin toplumda iyi biryer edindim. her konu hakkinda fikrim dusuncem vardir benim her ortama kolay uyum saglarim. entellektuel noktada ailemden de kaynaklanan bir seviye var ve entellektuelligi bilginin gucunu onemisyorum. kendimi ovmus gibi oldum ama derdimi anlatmam icin bu sart:) 
