onunla ilgili tereddütlerimi yenemiyorum

gercekler aciymis derler ya, bazi yazdiklarinizi hazmetmekte biraz zorlandim. Agrima gitti bile diyebilirim. Ozellikle onu sevmiyorsun derken.. Ama hakli buluyorum yazdiklarinizi. Belki de haketmiyorum ben bu iliskiyi fakat biraz beni de anlamanizi istiyorum. Belki benim yerimde bir arkadasim olsaydi ayni sozleri sarfederdim ben de ama mesele insanin kendisi olunca cok farkli olabiliyor hersey. Bilgisine zekasina hayran olmak istiyorsun evlenecegin insanin. Ama sunu da farkettim ki ben nisanlimla bir topluma girdigim zaman onun yaninda olmak beni cok mutlu ediyor gozum baskasini gormuyor. Bu bile bana yetebiliyor. Benim tek korkum evlendikten sonra bu tilsim kaybolur da beklenti yonunden degisirsem katilasirsam ne olur diye. Belki de hic problem olmayacak ama bilemiyorsun iste. Bu yuzden evlilik tecrubesi yasayanlarin fikirleri de cok onemli benim icin cunku ben evliligi bilmiyorum hic yasamadim. Benim universitede arkadaslarim oldu ama onlarla da egitimdi hep ortak noktamiz. Oturup meseleleri tartisirdik saatlerce. Ben zannediyorum ki evlilikte de bu olacak. Belki de evlilik cok farkli birsey ve nisanlimin guzel hasletleri benim tek mutluluk anahtarim olacak.bilemiyorum.

Bence bu isi bitirmelisin diyen arkadaslarin fikirlerine saygi duyuyorum, ben olsam ayni yorumu yapardim. ama bitirmek kolay olsa coktan bitmisti. kolay degil..o cok ozel birisi ve kaybetmek cok cok zor

canım ya bitirmek istemiyorsun yazından bunu anladım bence yüreğinin sesini dinle ve ağrına giden şeylerin olması çok güzel onları olumlu duygulara çevir kendince eminim nişanlınında ağrına gidicektir değil mi ? bence sen çok duygulu bir insansın yaşın ne önemi var bazen kardeşim bile benden olgun olabiliyor ve doğruları gösteriyor bana buradan fikir alman da çok güzel birde şu var ki daha çok yeni sayılır bence seviyorsa insan zamanla alışıyor ki evlililte böyle iki farklı insan birbirini tamamlamaya anlaşmaya alışmaya çalışıyor kimse dört dörtlük olamıyor bulduğunu zannedersin aama yine bulamazsın.Yüreğinin sesini dinle ilişkime başladığım da sana yakışmıyor çirkin, bazıları ise nekadar çok yakışıyorsunuz bazıları çok zayıf be bazıları ise ne kültürlü ii çocuk bazıları ise daha iisinide bulursun diyenler oldu yani herkafadan bir ses ama önemli olan benim hangi gözle görmem di .O benim gözümde dünyanın en yakışıklı erkeği onun yüzüne baktığımda içime sokasım geliyor sarıp sarmalayasım geliyor var mı benden mutlusu herkes bu duyguyu tatmak isterken bulmuşken elimle itemem ya Dediklerimi sende düşün görmezden gel bazı şeyleri ve şunu unutma neolursun Baba gibi birini bulamayız ...

eslemim tesekkur ederim. Soylediklerini ben de dusunmesem hissetmesem herhalde coktan bitmisti bu iliski. Bir erkegin gerek dusuncelerinin, gerekse duygu ve davranislarinin 'saf, tertemiz' olmasi cok guzel cok guven verici.. Bu arda ben babamin aksine ona benzemeyen, onun gibi insanlari elestirmeyen birisini tercih ederdim herhalde..

ee tamam işte , daha fazla kafanı kurcalama düşünüp kendini de yıpratma bunları sorun edip ne nişanlılarımızı üzelim ne kendimizi biz işimize bakalım onlarda işlerine baksın beraber hayat mücadelesi verelim İnşallah çok mutlu olursun sana iki kez yorum yaptım bu sayfa da olumlu duygularla elimizde bazen olmasa da pozitif düşünmeye çalışalım inan zaman su gibi akıp geçiveriyor ben çok özledim nişanlımı bir bilsen

degerini bilmen icin uzak olmasi iyi olmus eslemim, bazen yanibasimizdayken degerlerini bilemeyebiliyoruz. Allah ikinizi de tez zamanda kavustursun.. Uzme tatli canini aksine mutlu ol, sevdigin yolunu gozledigin birisi var hayatinda. Soylemesi cok kolay gerci ben olsam ben de dayanamazdim:)

Amacım seni üzmek ya da kırmak değildi..Sadece biraz düşünmeye sevketmekti... Eğer kırdıysam özür dilerim...

Asıl mesele şu ki; İnsanların hayattan beklentileri çok farklı olabiliyor... Kimi diyor ki, beni sevsin değer versin kuru soğan ekmek de yerim önemli değil... Kimi der ki maddi durumu çok iyi olsun bana konforlu bir hayat sunsun, kimi der ki beni anlasın yeter... vs. vs. uzar gider bu dünyadaki insan sayısı kadar....

Sen beklentilerinin farkındasın.. bu güzel birşey... kimse yadırganamaz bu durumda... Hayat arkadaşının iki kelimeyi bir araya getirip bir cümle kurabiliyor olması, ve kurduğu cümlenin de kendi fikri olmasını bekliyorsun... Bunu yapamadığı için diğer bütün iyi özellikleri de bir anda önemsizleşiyor... Ama bu durum zamanla ilişkinizde kördüğüm olabilir... Sen mutsuz olursun, doğal olarak da mutsuzluğun ona da yansır (evlendiğinizde)

Ya da ben ona aşığım, kaybetmek istemiyorum diyorsan da, iyi özelliklerine odaklanacaksın onu öveceksin, çaktırmadan da kendi bilgi birikimini paylaşacaksın... unutma gözüne soka soka değil... Kitap okuyacaksınız, tartışacaksınız, yüreklendireceksin, cesaretlendireceksin... Sonra bir de bakıyorsun seni beğenmiyor :))

Munzevii .!.:

Amacım seni üzmek ya da kırmak değildi..Sadece biraz düşünmeye sevketmekti... Eğer kırdıysam özür dilerim...

Asıl mesele şu ki; İnsanların hayattan beklentileri çok farklı olabiliyor... Kimi diyor ki, beni sevsin değer versin kuru soğan ekmek de yerim önemli değil... Kimi der ki maddi durumu çok iyi olsun bana konforlu bir hayat sunsun, kimi der ki beni anlasın yeter... vs. vs. uzar gider bu dünyadaki insan sayısı kadar....

Sen beklentilerinin farkındasın.. bu güzel birşey... kimse yadırganamaz bu durumda... Hayat arkadaşının iki kelimeyi bir araya getirip bir cümle kurabiliyor olması, ve kurduğu cümlenin de kendi fikri olmasını bekliyorsun... Bunu yapamadığı için diğer bütün iyi özellikleri de bir anda önemsizleşiyor... Ama bu durum zamanla ilişkinizde kördüğüm olabilir... Sen mutsuz olursun, doğal olarak da mutsuzluğun ona da yansır (evlendiğinizde)

Ya da ben ona aşığım, kaybetmek istemiyorum diyorsan da, iyi özelliklerine odaklanacaksın onu öveceksin, çaktırmadan da kendi bilgi birikimini paylaşacaksın... unutma gözüne soka soka değil... Kitap okuyacaksınız, tartışacaksınız, yüreklendireceksin, cesaretlendireceksin... Sonra bir de bakıyorsun seni beğenmiyor :))

Genişletmek için tıkla...

munzevii soylediklerinde cok haklisin. Beni anliyorsun ve anlam verebiliyorsun dusuncelerime, tesekkur ederim. Bahsedilen durumun iliskimizde kördugum olabilecegi sorusu beni de cok dusunduruyor. Olmaz, izin vermem diyorum. Irademle hareket edersem, ona saygi duymaya calisirsam sorun olmaz diyorum. Gercek su ki o da kendinde bazi eksikliklerin farkinda ve keske zamaninda kariyerime odaklanmak yerine kendimi farkli konularda gelistirseydim dedigi cok oluyor. Ama ben diyorum ki hayat bu, karsima boylesi birisi cikti ve her anlamda mukemmel bir es olabilecek ozelliklere sahip. Az onceki problemden dolayi bu iliskiye son verirsem ilerde geriye donup baktigimda 'keske' demek istemiyorum.. Farkli bir derdim de olabilirdi diyorum, sinirli bir yapisi da olabilirdi veya merhametsiz de olabilirdi. Hayata erkil bir bais acisi da olabilirdi. Boyle dusununce de az onceki konuyu kafama taktigim icin kendme guluyorum.

...ve zaman geliyor konu yine kafama takiliyor.. Kisir dongu iste:)

..ve an geliyor ki iyiki diyorum.. iyiki sevmisim onu. Iyi ki O'nu sevmisim..

ikitascorba .!.:

..ve an geliyor ki iyiki diyorum.. iyiki sevmisim onu. Iyi ki O'nu sevmisim..

Genişletmek için tıkla...

seviyosan ve anlaşabiliyosanız bunları aşarsınızki aşılmıcak gibi değill sende ona oda sana ayak uydurmalısınızki ilişkiniz yürüsün sen ondan biraz daha bilgilisin ve kendineözgüvenin daha fazla sende ona bildiklerini katmalısınki mutlu olabilesiniz seninde ondan öğreneceklerin olabilir evlilik zamanında bunları düşünmesen güzel yanlarnı düşün bence ilişkiniz çok güzel takma bunları kafana

ikitascorba .!.:

..ve an geliyor ki iyiki diyorum.. iyiki sevmisim onu. Iyi ki O'nu sevmisim..

Genişletmek için tıkla...

Konunu okuduğum günden beri zaman zaman düşünüyorum... Acaba sen sorgulamakla iyi mi ediyorsun... Yoksa insan sorgulamadan körkütük aşık iken evliliğe girişmeli mi? :)) Yok yok... sorgulamak iyidir...Sen sorgulamaya devam et ilişkinizi... Daha sağlam olur evliliğiniz...

Ama asla yargılama onu bilmediği birşey için...

Mesela sana bir örnek vereyim kendimden ;

Birgün öyle rezil hissetmiştim ki kendimi bir ortamda, neden biliyormusun? Şu efsane grup BEATLES'ın adını (o zaman yaşım 25-26) hiç duymamış olmam dolayısıyla, yaklaşık 10 kişinin içinde utandırılmıştım bir hocam tarafından .. ama ne büyük eksiklik dimi ? :))) Şimdi gülüyorum da o an hissettiğimi anlatabilmem imkansız... Dünyayı kasıp kavuran o müthiş grubu ne dinlemişim ne de adlarını duymuşum o zamana kadar...!! O an birşeyi anladım ben... ondan önce insanları yine yargılamazdım ama bilemedikleri, ya da o zamana kadar öğrenemedikleri (bana göre herkesin mutlaka bilmesi gereken) şeylerle ilgili aklımdan da olsa geçirirdim "nasıl bilemez bunu"???? derdim... İşte o anda bana hayatımın önemli derslerinden biri verilmiş oldu... iyi oldu utandırıldığım...

Anladım ki herkes herşeyi bilemez! herkes benim önem verdiğim konuları önemsemek zorunda değil.. ve önemsemiyor olması onun başka konularda da bilgisiz olduğunu göstermez..

örneğin benim ilgi alanım "insan psikolojisini anlamak, toplumun davranışlarını, inançları irdelemek, sorgulamak" iken, bir başkasının ilgi alanı müzik, resim, matematik, sanat vs.vs olabiliyor:) ve ilgi alanının dışında bir konu ile karşılaşsa beyni o bilgiyi kaydetmeye bile gereksinim duymadan bir kulağından alıp, diğerinden atıyor.... düşünsene herkes 30 yaşında herşeyi biliyor olsaydı? sonrasında ne için yaşayacaktı ki? işte bu yüzden insanların karakterlerini kişilik yapılarını ayrı, hayata dair bilgilerini ayrı tutmalıyız diye düşünüyorum... bilgiyi öğrenmek kolay, ama sevgiyi öğrenmek? mümkün mü?... ya da bir insan merhametsiz ise ona merhameti öğretmek mümkün mü? hele hayat arkadaşı olarak seçilecek insanda karakteristik özelliklerine verilecek puan 98 iken, bilgisi 2 dir benim açımdan...


Yani öğrenmeye devam :)

Not: yazım karmaşık olmuş biraz, umarım anlatabilmişimdir :))

Munzevii .!.:

Konunu okuduğum günden beri zaman zaman düşünüyorum... Acaba sen sorgulamakla iyi mi ediyorsun... Yoksa insan sorgulamadan körkütük aşık iken evliliğe girişmeli mi? :)) Yok yok... sorgulamak iyidir...Sen sorgulamaya devam et ilişkinizi... Daha sağlam olur evliliğiniz...

Ama asla yargılama onu bilmediği birşey için...

Mesela sana bir örnek vereyim kendimden ;

Birgün öyle rezil hissetmiştim ki kendimi bir ortamda, neden biliyormusun? Şu efsane grup BEATLES'ın adını (o zaman yaşım 25-26) hiç duymamış olmam dolayısıyla, yaklaşık 10 kişinin içinde utandırılmıştım bir hocam tarafından .. ama ne büyük eksiklik dimi ? :))) Şimdi gülüyorum da o an hissettiğimi anlatabilmem imkansız... Dünyayı kasıp kavuran o müthiş grubu ne dinlemişim ne de adlarını duymuşum o zamana kadar...!! O an birşeyi anladım ben... ondan önce insanları yine yargılamazdım ama bilemedikleri, ya da o zamana kadar öğrenemedikleri (bana göre herkesin mutlaka bilmesi gereken) şeylerle ilgili aklımdan da olsa geçirirdim "nasıl bilemez bunu"???? derdim... İşte o anda bana hayatımın önemli derslerinden biri verilmiş oldu... iyi oldu utandırıldığım...

Anladım ki herkes herşeyi bilemez! herkes benim önem verdiğim konuları önemsemek zorunda değil.. ve önemsemiyor olması onun başka konularda da bilgisiz olduğunu göstermez..

örneğin benim ilgi alanım "insan psikolojisini anlamak, toplumun davranışlarını, inançları irdelemek, sorgulamak" iken, bir başkasının ilgi alanı müzik, resim, matematik, sanat vs.vs olabiliyor:) ve ilgi alanının dışında bir konu ile karşılaşsa beyni o bilgiyi kaydetmeye bile gereksinim duymadan bir kulağından alıp, diğerinden atıyor.... düşünsene herkes 30 yaşında herşeyi biliyor olsaydı? sonrasında ne için yaşayacaktı ki? işte bu yüzden insanların karakterlerini kişilik yapılarını ayrı, hayata dair bilgilerini ayrı tutmalıyız diye düşünüyorum... bilgiyi öğrenmek kolay, ama sevgiyi öğrenmek? mümkün mü?... ya da bir insan merhametsiz ise ona merhameti öğretmek mümkün mü? hele hayat arkadaşı olarak seçilecek insanda karakteristik özelliklerine verilecek puan 98 iken, bilgisi 2 dir benim açımdan...


Yani öğrenmeye devam :)

Not: yazım karmaşık olmuş biraz, umarım anlatabilmişimdir :))

Genişletmek için tıkla...

Merak etme cok güzel anlatmıssın canım =))
Söylediklerinde de cok haklısın.

ortak noktalar paylasimlar evlilikde önemli unsur.Munzevii arkadasimin yorumuna katiliyorum:130:

cok tesekkur ederim munzevii. yazdiklarin benim dusuncelerime tercuman oldu bi nebze. Simdi daha iyi anliyorum ki ailemin (ozellikle babamin) benim nisanlima bakis acimdaki rolu buyuk. Devamli elestirel yaklasmasi, beni ondan kendi deyimiyle en az 5 kat ustun gormesi, ona layik gormemesi.. sen toplumda hep takdir toplarken nisanlinin yaninda sönük ve pasif kalacak olmasi beni dusunduruyor demesi, senin ufkunu genisletmeyecek demesi..nisanlimin asiri idealist veya taraf tutan degil de daha cok kendi halinde gelecekte tam bir 'aile babasi' olacak olmasini anlayamiyor. ve buna benzer seyler... bunlar da beni bayagi etkiliyor. oysa onun annesine 'annecigim' diye hitap etmesi bile yuregimin erimesine yetiyor. bizim turk toplumunun en buyuk eksigi olarak goruyorum, buyuklerin bu gereksiz mudahale etme durtulerinin toplumumuzun bir parcasi olmasini..

ikitascorba .!.:

cok tesekkur ederim munzevii. yazdiklarin benim dusuncelerime tercuman oldu bi nebze. Simdi daha iyi anliyorum ki ailemin (ozellikle babamin) benim nisanlima bakis acimdaki rolu buyuk. Devamli elestirel yaklasmasi, beni ondan kendi deyimiyle en az 5 kat ustun gormesi, ona layik gormemesi.. sen toplumda hep takdir toplarken nisanlinin yaninda sönük ve pasif kalacak olmasi beni dusunduruyor demesi, senin ufkunu genisletmeyecek demesi..nisanlimin asiri idealist veya taraf tutan degil de daha cok kendi halinde gelecekte tam bir 'aile babasi' olacak olmasini anlayamiyor. ve buna benzer seyler... bunlar da beni bayagi etkiliyor. oysa onun annesine 'annecigim' diye hitap etmesi bile yuregimin erimesine yetiyor. bizim turk toplumunun en buyuk eksigi olarak goruyorum, buyuklerin bu gereksiz mudahale etme durtulerinin toplumumuzun bir parcasi olmasini..

Genişletmek için tıkla...

isin aslini cözmene cok sevindim canim

Caramelim .!.:

isin aslini cözmene cok sevindim canim

Genişletmek için tıkla...

ben de

Bir psikolog arkadasla gorustum yakin bir zaman once, bana soyledikleri zihnimi bayagi bir mesgul etti. Evlendigin insani yanina yakistirabilmelisin dedi eger sessiz sakin pisirik utangac asosyal vb gibi huylari varsa bunlarla barisik olup karsindaki bu huylarla sevebilmeli ve oldugu gibi kabullenmelisin. yok eger ilerde bunlar rahatsizlik verecekse ilerde vazgec.

Bunu insan nasil anlayabilir? ileriye donuk onu nelerin bekledigini nerden bilebilir? kendimden nasil emin olabilirim bu konuda sizce? onunla birlikte olmanin 30%u soru isareti ve isteksizle geciyorsa da 70%i huzur veriyor bana. ama bu 30% onemli degil mi? dikkate alinmali mi?

bu konuya hayran kaldim.. gzl seyler ogreniyorum, tesekkur ederim hepinize. Ama ben yorum edemiyecegm canim.

güzel bir evlilik yşamak istiyorsanız her iki tarafında braz çabalaması gerekir yardım etmen lazım blki işinde iyi bir konumda olabilir ama utangaçlığını yenmesi gene senin elinde bak şöyle düşün elinde bir hamur var hamuru ne şekil verirsen o şekilde kalır ve pişer erkekte öledir bna göre fedakar olmalı tabıı hep snı gbı olmasını bekleme farklı şeyler yapın mesela tıyatroya gidın ne bilim brzda çagdaşlaşmasını saglaman lazım ama diyorum kı snın gbı olamaz zor ama olanaksız değil sna çok görev düşüyor yani anlayacagınn

evet ama burdaki sorun.. gercekten degismesini beklemeli mi yoksa oldugu gibi kabul mu etmeli.
ister istemez elestirilere maruz kaliyor degistirmek isterken hep sinir oluyorum bazi huylarina oysa ki kotu seyler de degil ama degistirmek isterken degsitirilmemsi gereken seyler de takilabiliyor.. bir noktadan sonra patlak verir diye korkuyorum. nasil kabullenebilirim oldugu gibi merak ediyorum. Icimizde tecrube yasamis olanlar var mi bu konuda?