önce insan mıyız?, anne miyiz ?

cibik .!.:

Mrb herkese,

Bir konuda fikirlerinizi almak istedim, şahsi bir sorunum degil ama gerçekten çok üzüldüm ve kafama takıldı.

olay şu;

6.sinifta 2 ögrencimin (4ve 1.sinifta 2 kardesleri daha var)anneleri kanser ve çok hızlı ilerlemis, gecen dönem ayaktaydı doktora otobüsle gidiyordu.

Bugün bu kadincagzdan bahsedildi, çok kötüymüş, sürekli acile gidiyormuş, yani son günlerini yaşıyor.son zamanlarda gözleri dahi görmez olmuş.

Bunlari yazarken bile o kadar üzülüyorum ki, Allahm günahlarını affetsin inş, acılarını hafifletsin.

Ananemden biliyorum,özellikle son zamanlarda o kadar agri sancı cekiliyor ki morfin bile ise yaramiyor.

şu anda teyzemin biri de kanser tedavisi göruyor. Hem psikolojik hem sosy hem bedensel cok zor zamanalr geçiriyor.

Belki de yakınlarimda da oldugu icin ben cok etkilendim

.30larinda gencecik kadıncağız bu kadar acılar icinde ölüm döşeginde.

Canimi sıkan şey de şu;

arkdaslardan biri evlerine ziyarete gitmis saolsun. Ortami filan anlatti, herkes basinda agliyormus kadinin , çocuklar pek fazla farkinda degillermis olaylarin kadinin kocasi da demis ki

"keske ben ölseydim, anne bi sekilde idare eder de ben bu çocuklara nasıl bakarım ?"

Babanın bu cumlesi beni hem uzdu hem düşündürdü.

Adamcagiz da cok uzgun, belli ama benm kafama takilan nokta su ;

Yani tamam o kadin bir anne ve vefat edince cocuklar ne olacak diye dusunup uzulebiliriz, kesinlikle de uzulmeliyiz. ama gencecik bir insan hayatinin baharinda o kadar büyük acılar icinde ölümünü beklerken, 'çocuklarin bakıcısı' yok artik ben.nasil bakarim bunlara ' diye düsünmek bana biraz insafsizca geldi?

Hele bi önce kadincagza üzül, esim canim hayat arkadsm gencecik kadincagz hayatinin sonuna geldi.... filan
. Sonra cocuklara nasil bakacaksin düsunursun?
Hayattalar , sagliklilar, herseyin caresi olur?

ya kadinin ölümü hic mi bisey ifade etmiyor?

De ki " ben cocuklarmi bakarim, hem anne hem baba olurum, başa gelen cekilir, Allah in takdiri, ......."

(Adamcgz baska seyler de soylemis olabilir tabi. Hic karisina uzulmuyo filan diye elestirmiyorum. Allah basa vermesin cok zordur.

Adamin bu cumlesi toplumun da genel kanaati gibi sanki? Baska baksa olaylara dikkatli bakarsak yaklasık bu tarz bakis acilari gorebiliriz.

Adamin sahsina bisey demiyorum, genel konusuyorum, bu olay sadece somut bir ornek . )

Yani bu cok pragmatist bir bakis açısı degil mi sizce ?

anne yerine hicbirsey geçemez, ama annesi olmadan da çocuklara bakmak onları sevgisiz birakmamak bu kadar zor olmasin.

Babalar, yakin akraba herkes o cocuklara elinden geleni yapsin da kadincagzin ölümü sırf "cocuklara bakacak kimse kalmadi " diye uzmesin insanlari

. Once insan oldugu icin üzülsünler degil mi ama ?

O kadinin cocuklari olmasa daha az mi üzücü ölümü?

Herkesin bir tanecik canı var, anne olsun olmasın herkesin hayati degerli degil mi?

Geçenlerde kv komusu bir kadin da uzun sure hasta yattiktan sonra vefat etmisti de kocasi 2 ay mi ne oldu evlendi

. Eve bakacak kimse yokmuş!

Lise sonda ve orta2 de 2 cocuklari var ve asla istemediler babalarinin evlenmesini. Buna ragmen adam dinlemedi ve evlendi.eve bakacak birisi gerekmis !

Bu olayda da benzer seyler dusunmustum, yani kadinin degeri evde yaptigi yemek temizlik ve baktigi cocukla olculuyo

. Hic mi vefa diye bisey yok ?

Cok çıkarcı bakis acisi degil mi bunlar ??

Yani once insan miyiz anne mi ??

Ne dusunuyorsunuz ??

Hakli miyim?

Nerelerde yanlis dusunuyorum?

Genişletmek için tıkla...

cocuklarimcanlarim .!.:

Bu konuyu sadece babalar çocuklarını düşünüyor diye nitelendirmemek gerekir. Sonuçta bende bir anneyim ve Allah göstermesin ama öyle bir durumda olsam bende genç yaşta öleceğime yanmaktan çok benden sonra çocuklarım ne olacak benim yokluğuma nasıl alışacaklar diye düşünürüm. Daha önce de başıma geldi böyle bir şey, 7 yıl önce bir rahatsızlık geçirdim. Rahatsızlığın ne olduğunu anlayana kadar birçok testten geçtim doktorlar çok zor teşhis koydu. O teşhis koyulana kadar doktorların şüphelendiği hastalık lenfomaydı. Kendi doktorum bunu yüzüme karşı söyledi, değerlerin yüksek çıkıyor, biyopsi yapacağız ama çok iç açıcı konuşmak istemiyorum şu an dedi neden şüpheleniyorsunuz diye ısrar ettiğimde lenfoma dedi doktor kısık bir sesle. O an doktorun odasında ağzımdan çıkan ilk söz ben lenfoma olamam olmamalıyım henüz 5 yaşında kızım var benim onu bırakamam anlıyor musunuz beni oldu.

Genişletmek için tıkla...

michie .!.:

şu anda rahatsızlığınız nasıl? umarım iyileşmişsinizdir ve bir bulgu kalmamıştır...geçmiş olsun diyorum ve şifa diliyorum.
konuya gelince konu sahibinin ve hepimizin eleştirdiği nokta babanın ben nasıl yapacağım diye düşünmesi. Bana da tuhaf geldi. Hayat arkadaşını kaybeden bir insanın öncelikle başka üzüntüleri olur. Bu çocuklar bebek değil ki ikisi de okuyormuş. Sahiplenirsen,iyi davranırsan evladına, bir şekilde büyür. Anne olmadan kim mükemmel büyüyebilir, her daim en büyük eksikliğini yaşarsın ama Elinden geleni yaparsın ve vicdani olarak rahatlarsın. Ki adamın cümlesinden çocuklarım annesiz kalacak serzenişi gelmiyor açıkçası. Ben onların annesi olmadan ne yapacağım serzenişi geliyor...
Eğer bu sözleri anne deseydi kimse yadırgamazdı, çünkü hasta olan o. baba değil.

Genişletmek için tıkla...

cibik .!.:

Mrb herkese,

Bir konuda fikirlerinizi almak istedim, şahsi bir sorunum degil ama gerçekten çok üzüldüm ve kafama takıldı.

olay şu;

6.sinifta 2 ögrencimin (4ve 1.sinifta 2 kardesleri daha var)anneleri kanser ve çok hızlı ilerlemis, gecen dönem ayaktaydı doktora otobüsle gidiyordu.

Bugün bu kadincagzdan bahsedildi, çok kötüymüş, sürekli acile gidiyormuş, yani son günlerini yaşıyor.son zamanlarda gözleri dahi görmez olmuş.

Bunlari yazarken bile o kadar üzülüyorum ki, Allahm günahlarını affetsin inş, acılarını hafifletsin.

Ananemden biliyorum,özellikle son zamanlarda o kadar agri sancı cekiliyor ki morfin bile ise yaramiyor.

şu anda teyzemin biri de kanser tedavisi göruyor. Hem psikolojik hem sosy hem bedensel cok zor zamanalr geçiriyor.

Belki de yakınlarimda da oldugu icin ben cok etkilendim

.30larinda gencecik kadıncağız bu kadar acılar icinde ölüm döşeginde.

Canimi sıkan şey de şu;

arkdaslardan biri evlerine ziyarete gitmis saolsun. Ortami filan anlatti, herkes basinda agliyormus kadinin , çocuklar pek fazla farkinda degillermis olaylarin kadinin kocasi da demis ki

"keske ben ölseydim, anne bi sekilde idare eder de ben bu çocuklara nasıl bakarım ?"

Babanın bu cumlesi beni hem uzdu hem düşündürdü.

Adamcagiz da cok uzgun, belli ama benm kafama takilan nokta su ;

Yani tamam o kadin bir anne ve vefat edince cocuklar ne olacak diye dusunup uzulebiliriz, kesinlikle de uzulmeliyiz. ama gencecik bir insan hayatinin baharinda o kadar büyük acılar icinde ölümünü beklerken, 'çocuklarin bakıcısı' yok artik ben.nasil bakarim bunlara ' diye düsünmek bana biraz insafsizca geldi?

Hele bi önce kadincagza üzül, esim canim hayat arkadsm gencecik kadincagz hayatinin sonuna geldi.... filan
. Sonra cocuklara nasil bakacaksin düsunursun?
Hayattalar , sagliklilar, herseyin caresi olur?

ya kadinin ölümü hic mi bisey ifade etmiyor?

De ki " ben cocuklarmi bakarim, hem anne hem baba olurum, başa gelen cekilir, Allah in takdiri, ......."

(Adamcgz baska seyler de soylemis olabilir tabi. Hic karisina uzulmuyo filan diye elestirmiyorum. Allah basa vermesin cok zordur.

Adamin bu cumlesi toplumun da genel kanaati gibi sanki? Baska baksa olaylara dikkatli bakarsak yaklasık bu tarz bakis acilari gorebiliriz.

Adamin sahsina bisey demiyorum, genel konusuyorum, bu olay sadece somut bir ornek . )

Yani bu cok pragmatist bir bakis açısı degil mi sizce ?

anne yerine hicbirsey geçemez, ama annesi olmadan da çocuklara bakmak onları sevgisiz birakmamak bu kadar zor olmasin.

Babalar, yakin akraba herkes o cocuklara elinden geleni yapsin da kadincagzin ölümü sırf "cocuklara bakacak kimse kalmadi " diye uzmesin insanlari

. Once insan oldugu icin üzülsünler degil mi ama ?

O kadinin cocuklari olmasa daha az mi üzücü ölümü?

Herkesin bir tanecik canı var, anne olsun olmasın herkesin hayati degerli degil mi?

Geçenlerde kv komusu bir kadin da uzun sure hasta yattiktan sonra vefat etmisti de kocasi 2 ay mi ne oldu evlendi

. Eve bakacak kimse yokmuş!

Lise sonda ve orta2 de 2 cocuklari var ve asla istemediler babalarinin evlenmesini. Buna ragmen adam dinlemedi ve evlendi.eve bakacak birisi gerekmis !

Bu olayda da benzer seyler dusunmustum, yani kadinin degeri evde yaptigi yemek temizlik ve baktigi cocukla olculuyo

. Hic mi vefa diye bisey yok ?

Cok çıkarcı bakis acisi degil mi bunlar ??

Yani once insan miyiz anne mi ??

Ne dusunuyorsunuz ??

Hakli miyim?

Nerelerde yanlis dusunuyorum?

Genişletmek için tıkla...

mervecik01 .!.:

Saçma bir başlık olmuş açıkçası. Adamın nasıl üzülecegine mi karışacaksın? Kadının kocası ölse, ''çocuklarım babasız kalacak'' diye üzülmemeli mi mesela, böyle üzülse çıkarcı mı olmuş olur? Hem zaten bi yerden bakacak olursan ölümlere üzülmenin her türlüsü çıkarcılıktır, illa çıkarcılıktan bahsedeceksek.



Unuttugun bir şey var. Kadının eve katkısı genel olarak hizmettir, ilgidir... vs. Bu yüzden kadın ölünce kadından geriye hiçbir şey kalmaz. Onun yaptıklarının yerini ancak başka kadın doldurur Ama erkegin eve katkısı daha çok maddidir bu yüzden adam ölse de ondan geriye bir şeyler kalır, tüm varlıgı gitmiş olmaz. Erkegin sagladıgı maddiyatı dolduracak şeyler var çünkü ölse bile... Mesela ondan maaş kalır, malı mülkü kalır bu sayede adam maddi yönden katkı yapmaya devam etmiş olur eve... Ya da kadın artık bekar oldugu için babasının maaşını almaya başlar, etraftan kadına daha çok yardım gelir erkege oranla... falan filan. Eger kadın bekar kaldıgında babasının, ölen kocasının maaşını alamasaydı ya da etraftan maddi yardım gelmeseydi hemen evlenmeyi düşünürdü elbette.

Aynı şekilde karısı ölen adama etraftan temizlik, çocuk bakımı... vs ile ilgili yardım gelseydi adam da hemen evlenmeyi düşünmeyebilirdi herhalde. Ama böyle bir yardım şekli pek olmaz.

Genişletmek için tıkla...

ATTRAENTE .!.:

Kanserle çok yakından ilişkili biriyim ailemdeki bozuk genetikten ötürü
Ancak şu var ki, evlat aşktan öte
Adam tabi ki eşinin durumuna üzülüyor ancak o çocukların anneleri öldüğünde yaşayacakları şeyler kanserden çok daha ağır, anasız kuzu kınasız kuzu derdi rahmetli annem, 9 yıl tedavi gördü, hiç unutmam ikinci ameliyatında narkozdan ayılırken Allah'ım bana biraz zaman ver, küçüğüm daha çok ufak dedi. Küçüğüm dediği kız kardeşim o tarihte 2.sınıfta üniversite öğrencisi idi. Annem öldüğünde ben 32 yaşındaydım, bana son sözü evlenmedin gözüm arkada kalıyor oldu. Yani evlat ana için de baba için de her şeyden önce. Nasıl bakarımdan kasıt karnını doyurmak, yemeğini yapmak, bakıcılığını üstlenmek değil. O çocukları çok zor bir hayat bekliyor ve baba anne kadar çocuğa hakim değil, konu bu aslında. Yoksa adam hayat arkadaşını kaybetmiş, kolaylıkla altından kalkıyor gibi görünmesin, o adamın içini içi yanan bilir.

Genişletmek için tıkla...

sevde_ .!.:

Yıllar önce bir şey okumuştum. Çıkarlar üzerine. Evet, ilişkiler çıkarlar üzerine kuruludur. Bize iyi gelen insanları hayatımızda isteriz değil mi? BİZ mutlu olalım diye. Sadece bir yabancı, başka bir yabancının ölümüne sıfır çıkarsız üzülebilir. O kadının başında ağlayan insanlar o kadın için üzülmekle birlikte, onu sevdikleri için, özleyecekleri için ağlıyorlar. Yani kendileri için ağlıyorlar. Yakını ölen biri masumane "ben sensiz ne yaparım" diye ağıt yakarken kendi çıkarı için ağıt yakıyordur. Bu çıkar kötü çıkar değil. Herkeste olan doğal bir şey. Kimse sevdiği bir yakınının ölümüne sadece o kişi erken öldü, hastalık çekti vs gibi sebeplerle ağlamaz. Kendi sevdiğinden ağlar, ki bu da çıkarcı düşünce.
Konudaki adamın lafları normal geldi bana. Bu konuyu da düşünmesi, eşine üzülmediği anlamına gelmiyor. İnsanlar hayatlarında bir kere, bir kaç dakika gördüğü insanları yadırgamayı, hemen notunu vermeyi pek severler. Hemen oturup acılı aileyi mi çekiştirmişler? Bu tür insanların gazına gelmeyin.

Genişletmek için tıkla...

mihmandariye .!.:

sana katılıyorum ama şunu da söylemem gerek bunu kadınların kendisi de yapıyor

yani ben anneyim anneyim anneyim ben. o benim yavrum vs gibi. geçen bu konu geçti eşimle de dedim ki keşke annem ve babam bizim için daha az çabalaslardı ve kendileri biraz yiyip gezselerdi. şu an ben hep beni düşünen benim iç.in ağlayuan anne istemiyorum. mutlu bir anne istiyorum. hayattan tatmin olabilmiş. iyi kötü hayallerini yaşayabilmiş. annem saçını bize süpürge edip sonra mutsuz olması ne işime yarar hiç? tam tersine suçluluk duyuyorum. ben olmasaydım kadın rahat ederdi gibi.

Genişletmek için tıkla...

cibik .!.:

%100 Ayni seyi dusunuyorum. Benm annem de cookk zor sartlarda cookk mukemmwliyetci sekilde bizi buyuttu. Simi 59 yasinda ve yürümekte zorlaniyor, merdiven cikamiyor, bi takim hastaliklari var. Onu o sekilde gormek beni inanilmaz uzuyor. Keske diyorum bu kadar kendini hirpamamasaydin anne.diger taraftan babam gayet keyfine duskun hic adam gibi calismadi , suanda ayni yasta 10km koş desen koşar!

Genişletmek için tıkla...

ellanazz .!.:

Allah yardımcıları olsun. O anne 3 çocuk bırakacak arkasında, o üç çocuk annesiz , şanslari var ise iyi niyetli bir üvey anneyle yada babayla büyüyecek. Çok zor hepsi için.
Ben babamı kanserden kaybettim, nasıl bir hastalık bilirim. Adama kızamadım , bence gerçekten çaresiz bir durumda ve bizim gibi düsünemiyor. Maalesef bir baba annenin aldığı sorumluluğun 10da 1ini alamıyor çocuk büyütürken, istisnalar vardir muhakkak ama ne derler bilirsiniz istisnalar kaideyi bozmaz.
Kendimden örnek vermem gerekirse, kızım 2.5 yaşında eşim bir gün yemek hazırlayıp yedirmemiştir yada alıp 2 saat bensiz parka götürmemiştir. 22 aya kadar emziriyor olmamdı bahanesi, acıkir seni ister derdi. 22 aydan sonra ağlarsa naparım oldu bahanesi. Ne yapacaksın ağlarsa susturacaksın, dünyanın en zor işi değil yani ama erkeklere göre öyle. Çalışkan bir insandır,24 saat çalışsa gık demez ama 2 saat kızimla başedemez.
Ben adamı anlıyorum. Hepimiz biraz benciliz ama erkekler bir tık daha fazla bencil. Önce can sonra canan lafı muhtemelen bir erkek tarafından söylenmiştir ilk bence.
Benim en çok üzüldüğüm kadının başında ağlanması. Ne kadar acıdır, zordur bilirim.
Allah yardımcıları olsun o yavrularında.
Off çok zor ya. Ne denir ki başka bilemedim.

Genişletmek için tıkla...