önce insan mıyız?, anne miyiz ?

Anası olmayanın babası olmazmış mantığından hareket ediliyor. Burda kayıp ölüm durumunda insan anne kıstası degil anne yokluğu var. Cok alakasız seyleri kiyasliyorsunuz.
babalar biraz direnemezmi elmeyra,genelde bu durumlarda yaşanan benzer şeyler ülkemizde..
 
Evlere temizlige gider, konu komsudan akraba es dost dan yardim alir, sigortasiz 3,5 kurusa işçi olur evde dantel yapar, pazarda salça satar...
En zor sartlarda cocuklarina para kazanmaya calisir...
Hemencik yeni 'para babasi ' bulma sansi olmaz yani.

Evet çoğunluğu/çoğumuz öyle yapar.

Sizin ilk mesajınızda belirttiğiniz türde erkeklerin karşılığı olan, azınlıkta olan bazı kadınlarda kendine bakacak birilerini arar.
 
Pek anlayamadim, biraz acarmisin ?
Işten eve geldigimde 5 aylık bebeğim montumu çıkarmama bile müsaade etmiyor, ellerimi yıkarken Gözlerinden yaslar akıyor, anneannesi 30 Sn susturamiyor. Ellerimi Yüzümü yalayıp kafasını omzuma gömüyor.

2 saat sonra babası geliyor gözlerinin içi Gülüyor, ona cilveler yapıyor.
Ama benim kucağımda. Butun aksam yanımdan ayrılmıyor.

Benim öldüğümü varsayalım, bu senaryo yaşanır mi? Elbette babası kızımı sonsuz sevgiyle sevecek, elbette gözlerinin içini güldürecek ama asla benim evladıma Verdiğimi veremez. İste bu Yüzden coçuklar ortada kaldı denir. Bakıma Muhtaç oldugu için degil anne sevgisine Muhtaç oldukları için.
 
Saçma bir başlık olmuş açıkçası. Adamın nasıl üzülecegine mi karışacaksın? Kadının kocası ölse, ''çocuklarım babasız kalacak'' diye üzülmemeli mi mesela, böyle üzülse çıkarcı mı olmuş olur? Hem zaten bi yerden bakacak olursan ölümlere üzülmenin her türlüsü çıkarcılıktır, illa çıkarcılıktan bahsedeceksek.

Evlere temizlige gider, konu komsudan akraba es dost dan yardim alir, sigortasiz 3,5 kurusa işçi olur evde dantel yapar, pazarda salça satar...
En zor sartlarda cocuklarina para kazanmaya calisir...
Hemencik yeni 'para babasi ' bulma sansi olmaz yani.

Unuttugun bir şey var. Kadının eve katkısı genel olarak hizmettir, ilgidir... vs. Bu yüzden kadın ölünce kadından geriye hiçbir şey kalmaz. Onun yaptıklarının yerini ancak başka kadın doldurur Ama erkegin eve katkısı daha çok maddidir bu yüzden adam ölse de ondan geriye bir şeyler kalır, tüm varlıgı gitmiş olmaz. Erkegin sagladıgı maddiyatı dolduracak şeyler var çünkü ölse bile... Mesela ondan maaş kalır, malı mülkü kalır bu sayede adam maddi yönden katkı yapmaya devam etmiş olur eve... Ya da kadın artık bekar oldugu için babasının maaşını almaya başlar, etraftan kadına daha çok yardım gelir erkege oranla... falan filan. Eger kadın bekar kaldıgında babasının, ölen kocasının maaşını alamasaydı ya da etraftan maddi yardım gelmeseydi hemen evlenmeyi düşünürdü elbette.

Aynı şekilde karısı ölen adama etraftan temizlik, çocuk bakımı... vs ile ilgili yardım gelseydi adam da hemen evlenmeyi düşünmeyebilirdi herhalde. Ama böyle bir yardım şekli pek olmaz.
 
esim emzirme haric benim yaptigim herseyi yapti cocuklarimiz icin bugune dek. emzirmeyi birakincada gece sütü olayida onun göreviydi, alt degistirme ,sallama, yemek yedirme, parka götürme, banyo yaptirma, tuvalete götürme temizleme.... hepsini yapti benimle...

daha gecen gün dolaptan oje bulup tirnaklarini boyadiklari icin, oturdu asetonla ojelerini cikardi....
hatta ben bunlari yazarken az önce tuvalete götürdü simdi de icerde cocuklari yatiriyor. (bu her aksam böyledir cünkü aksama kadar pestilim cikiyor, birde günde 1-2 saat calisiyorum) bunun yaninda evislerinede cok yardim eder birgün olsun bunu neden böyle yaptin yada bu evin hali ne dedigini duymadim allah razi olsun...

tüm bunlara ragmen bende derim hep bana bisey olursa anneme ver cocuklari sakin üvey anne getirme diye
n e olursa olsun erkek karisinin ölümünden sonra bekar kalmaz. böyle bir örnege rastlamadim henüz. evi cekip ceviremez diye degil cocuklara bakamaz diyede degil. cinsellik icinde degil ama kalmaz iste. bizim toplumda belli bir yasta hemde cocugu olan erkeklerin bekar kalmasina hos bakilmiyor. kadin öyle degil ama cocugu olsun olmasin birdaha evlenmeyen kadin cok var... hatta tekrar evlenmeyyen kadina daha namuslu gözüyle bakiliyor.
 
eger yakin gelecekte ölecegimi bilsem kendim icin degil, sadece 3 yasinda annesiz kalacak kizim icin uzulurum. babasi ona sonsuz bir sevgi sunacaktir ama annesinin yerini asla tutamaz, ben bu yasimda hala anneme ihtiyac duyuyorken, onun kaybini dusunmek bile icimi paramparca ediyorken 3 yasinda cocugun annesiz gecirecegi yillari dusunmek bile istemiyorum. Ölüm hayatin gercegi zaten, ve bence hep olan geride kalanlara oluyor.
Bu ornekteki adam ne dusunuyordur ne hissediyordur bilmiyorum, ama ille de art niyetlidir, sorumluluktan kaciyordur diyemeyiz. belki annesizligin ne demek oldugunu biliyordur, belki annesini kaybetse nasil bir aci cekecegini düşünüp empati yapiyordur, belki esinin kaybinin acisini baska acilarla bolmeye calisiyordur...
 
Bi de soyle dusun ; senn kızın ölum dosegindeyken esi bunlari soyluyor? Yani her anne de once bir cocuk? Senn cocugn vefat etmis ekin adami bakici derdinde? O kadinin annesi yok mu? Kırıcı olmaz mi esinin bu cumlesi? Seni daha cok yaralamaz mi?

yaralamaz sanirim,cunku suan bile markete gidiecek olsam, esim napcam ben bu oglanla durmaz sensiz der..beni bakici olarak gordugunu dusunmuyorum sadece oyalayamamaktan aglayinca susturamamaktan korkuyor sanirim.
 
Işten eve geldigimde 5 aylık bebeğim montumu çıkarmama bile müsaade etmiyor, ellerimi yıkarken Gözlerinden yaslar akıyor, anneannesi 30 Sn susturamiyor. Ellerimi Yüzümü yalayıp kafasını omzuma gömüyor.

2 saat sonra babası geliyor gözlerinin içi Gülüyor, ona cilveler yapıyor.
Ama benim kucağımda. Butun aksam yanımdan ayrılmıyor.

Benim öldüğümü varsayalım, bu senaryo yaşanır mi? Elbette babası kızımı sonsuz sevgiyle sevecek, elbette gözlerinin içini güldürecek ama asla benim evladıma Verdiğimi veremez. İste bu Yüzden coçuklar ortada kaldı denir. Bakıma Muhtaç oldugu için degil anne sevgisine Muhtaç oldukları için.

Haklısınız.

Ancak verdiğiniz durum için haklısınız. Çocuklarda anneye muhtaçlık kıstasını geçmiş yaşta çocuklar. Duygusal olarak her zaman muhtaç olabiliriz, ancak bilimsel olarak babanın da ihtiyaçlarını karşılayabilecekleri yaştalar.

Zaten anladığım kadarıyla eleştiri bu spesifik duruma özel değil. Çünkü adam ezbere konuşulan bir cümleyi mi tekrarladı, aslında elbette eşini kaybedecek olmasına daha mı çok üzülüyor bilemiyoruz.

Ama genel olarak annelerin toplum nezdinde insan vasfını yitirmesinin doğru bir gözlem olduğunu düşünüyorum. Annelere çocuk ekseninden bakmak, mesela bir kadın aldattığında bile ''Nasıl bir anne böyle bir şey yapar?'' diye sormak, çok fazla soruna gebe.

Bir insan ilk olarak birey olduğu için değer görmediği sürece, üstüne yüklenen diğer değerler her zaman zorlama olur.
 
Mrb herkese,

Bir konuda fikirlerinizi almak istedim, şahsi bir sorunum degil ama gerçekten çok üzüldüm ve kafama takıldı.

olay şu;

6.sinifta 2 ögrencimin (4ve 1.sinifta 2 kardesleri daha var)anneleri kanser ve çok hızlı ilerlemis, gecen dönem ayaktaydı doktora otobüsle gidiyordu.

Bugün bu kadincagzdan bahsedildi, çok kötüymüş, sürekli acile gidiyormuş, yani son günlerini yaşıyor.son zamanlarda gözleri dahi görmez olmuş.

Bunlari yazarken bile o kadar üzülüyorum ki, Allahm günahlarını affetsin inş, acılarını hafifletsin.

Ananemden biliyorum,özellikle son zamanlarda o kadar agri sancı cekiliyor ki morfin bile ise yaramiyor.

şu anda teyzemin biri de kanser tedavisi göruyor. Hem psikolojik hem sosy hem bedensel cok zor zamanalr geçiriyor.

Belki de yakınlarimda da oldugu icin ben cok etkilendim

.30larinda gencecik kadıncağız bu kadar acılar icinde ölüm döşeginde.

Canimi sıkan şey de şu;

arkdaslardan biri evlerine ziyarete gitmis saolsun. Ortami filan anlatti, herkes basinda agliyormus kadinin , çocuklar pek fazla farkinda degillermis olaylarin kadinin kocasi da demis ki

"keske ben ölseydim, anne bi sekilde idare eder de ben bu çocuklara nasıl bakarım ?"

Babanın bu cumlesi beni hem uzdu hem düşündürdü.

Adamcagiz da cok uzgun, belli ama benm kafama takilan nokta su ;

Yani tamam o kadin bir anne ve vefat edince cocuklar ne olacak diye dusunup uzulebiliriz, kesinlikle de uzulmeliyiz. ama gencecik bir insan hayatinin baharinda o kadar büyük acılar icinde ölümünü beklerken, 'çocuklarin bakıcısı' yok artik ben.nasil bakarim bunlara ' diye düsünmek bana biraz insafsizca geldi?

Hele bi önce kadincagza üzül, esim canim hayat arkadsm gencecik kadincagz hayatinin sonuna geldi.... filan
. Sonra cocuklara nasil bakacaksin düsunursun?
Hayattalar , sagliklilar, herseyin caresi olur?

ya kadinin ölümü hic mi bisey ifade etmiyor?

De ki " ben cocuklarmi bakarim, hem anne hem baba olurum, başa gelen cekilir, Allah in takdiri, ......."

(Adamcgz baska seyler de soylemis olabilir tabi. Hic karisina uzulmuyo filan diye elestirmiyorum. Allah basa vermesin cok zordur.

Adamin bu cumlesi toplumun da genel kanaati gibi sanki? Baska baksa olaylara dikkatli bakarsak yaklasık bu tarz bakis acilari gorebiliriz.

Adamin sahsina bisey demiyorum, genel konusuyorum, bu olay sadece somut bir ornek . )

Yani bu cok pragmatist bir bakis açısı degil mi sizce ?

anne yerine hicbirsey geçemez, ama annesi olmadan da çocuklara bakmak onları sevgisiz birakmamak bu kadar zor olmasin.

Babalar, yakin akraba herkes o cocuklara elinden geleni yapsin da kadincagzin ölümü sırf "cocuklara bakacak kimse kalmadi " diye uzmesin insanlari

. Once insan oldugu icin üzülsünler degil mi ama ?

O kadinin cocuklari olmasa daha az mi üzücü ölümü?

Herkesin bir tanecik canı var, anne olsun olmasın herkesin hayati degerli degil mi?

Geçenlerde kv komusu bir kadin da uzun sure hasta yattiktan sonra vefat etmisti de kocasi 2 ay mi ne oldu evlendi

. Eve bakacak kimse yokmuş!

Lise sonda ve orta2 de 2 cocuklari var ve asla istemediler babalarinin evlenmesini. Buna ragmen adam dinlemedi ve evlendi.eve bakacak birisi gerekmis !

Bu olayda da benzer seyler dusunmustum, yani kadinin degeri evde yaptigi yemek temizlik ve baktigi cocukla olculuyo

. Hic mi vefa diye bisey yok ?

Cok çıkarcı bakis acisi degil mi bunlar ??

Yani once insan miyiz anne mi ??

Ne dusunuyorsunuz ??

Hakli miyim?

Nerelerde yanlis dusunuyorum?
Haklısın valla. Ama erkeklerin yegane bahanesi eve bakacak biridir. Aslında uçkuruna bakacak birini arıyorlar. Kadın ölünce erkek 1 ay bile beklemeden evlenebilir. Kimse kadının 40ı çıkmadı demez. Ama erkek öldü mü, kadın 2 sene sonra evlense adı o..... olur. Ben bu düzene karşıyım.
 
sozum ona guya cocuklar annesi kalmasin diye evleniyorlarmis hemen. boyle duyunca külahimi getiresim geliyor. toplumda yadirganmamak icin sunduklari sebep bu ...
malesef insan olmaktan kadin olmaktan birek olmaktan once anne olarak goruluyoruz ...belki de birilerinin isine geldigi icin bu boyle devam ediyor
 
S
Benm anlattigim olayda ziyarete giden hoca dedi ki" cocuklar pek birseyin farkinda degil, eytaflarinda bicok insan onlarla ilgileniyor filan, kosup oynuyorlar "
Yani demekki diger insanlarin azicik ilgisi bile cocuklarin acilarini hafifletebiliyor? Annesi olen cocuklara aciyip oturmak yerine herkes bi parca sorumluluk alsa da onlara ilgilense o kadar da aci cekmezler degil mi?
Suanda evdeki ziyaretciler 3 gun sonra unutur giderse cocuklar tabiki annelerini ozler , demek istedigim' anne ibtiyac ne kadar azaltilabilirse cocuar sureci o kadar kolay atlatir '
Annenin sevgisini kimse veremez ama en azindan annenin yaptigi bakimi veren olsa anneye sird sevgi icin sirf anne oldugu icin uzulur. Cocuklat bakimsiz kaldi diye degil.

Tabi biraz daha derine inersek de hepimuzin icindeki anne sevgisi de aslina bakarsan 'çıkarcı' bir sevgi.

Annesi kendine cok iyi bakmamis yada hic bakmamis kac cocuk annesini sever ki ?
Konu biraz paradoksal sanki ??
Sizin soyldgnz gbi olanda vardr elbt olmynda vardr sozlrnzde haklisnz.bu cok göreceli bi konu.bn yasadgma göre yorumlarim baskasi duyduguna gore bi baskasi gordgne gore ucu acik aslnda.elbtte destek olanlr olbilir.bnm kastettgm ya olmzsa dyeydi.her insan ayni dgl malesef.tabiki babaya cok görev düsüyor.bn sadce olaydki adamin kendi hislerini bastirip cocuk acisindn konustgnu düsünyrm.demem o ki adam aglar üzülür fakat cocuklrinin üzüntsünü nasil hafifltirim endsesi.zor bi durum mesele anneni yahut babanin yerine birini koymksa birileri biseyler yapsada asil olan annenin bi dha olmayacagidir.kendi acimdan düsünüyorumda ne kadar ilgilensemde esimin yerini dolduramam cocuklrmin kalbinde yarim kalinmistr bi kez
 
klavyenizde bir sorun mu var, yoksa kasten mi bu şekilde yazıyorsunuz, çok zor anlaşılıyor çünkü haberiniz olsun.
önce şu baba çalışır anne ilk öğretmendir cinsel ayrımcılığını bir geçelim. bir çocuğun sağlıklı büyümesi için anne ve baba figürüne ihtiyacı vardır. bir kız eş seçimlerini babasına bakarak yapar, erkek seçimleri babasıyla olan ilişkisi ölçüsünde belirlenir, bir oğlan çocuğunun ilk rol modeli baba (ya da baba yoksa ailede baba yerine koyduğu biridir.) o yüzden hem baba hem de anne ikisi birden öğretmendir bu anlamda.
elbette babanın da annenin de ölümü çocuk için boşluğu doldurulmaz. elbette anne sevgisinin yeri başkadır ama baba sevgisini de babasız büyümüş birine sormak lazımdır, baba da anne de elzemdir.
ama sağlıklı yetiştirmek için doğru örnekler gerekir ve dışarıda çalışıp eve para getirip sonra oturup kumandayı alıp çocuğu iplemeyen, ya da tek ilgisi "ne yaptın lan/kız bugün okulda" olan baba, baba değildir, kusura bakmayın o olsa olsa sperm bağışçısı bir para getirendir. babalık öyle olmaz.
benim babam günde 10-12 saat çalışıyordu ama her akşam bana ayıracak bir vakti vardı, ben epilepsi hastasıydım, annem gece uyurken babam başımda nöbet tutarmış kriz geçirirsem diye. yani çocukla oynayacak baba, konuşacak, kızı varsa "prensesim" diye kollarında dolaştıracak, kızı babanın parmaklarına oje sürecek, beraber çay saati yapacaklar, annesinin ona aldığı şapkayı babasının kafasına takacak, banyoya girmek istemeyecek gelecek babası ikna edecek, babasıyla boğuşacak onu "mafedicek, yenicek, birinci olacak". oğlan babasıyla kovboyculuk oynayacak, baba hasta olacak oğlan tedavi edecek, pelüş hayvanlarla avcılık oynayacaklar, yemek yemek istemeyecek babası ikna edecek. anne işten geç geldiğinde baba çocuklara yemek pişirecek, onları yedirecek, yıkayacak yatıracak.
atla deve değil bunlar, kadınların milyonlarca kez yaptığı şeyler.
erkekler de en az bizler kadar zekidir, hiçbiri gerizekalı değil inanın, sadece tembelliğe alışmışlar.
baba çocuğun hayatında olacak. yoksa zihnen sorunlu çocuklar yetiştirmeye devam edeceğiz, KK gibi yerlerde okumaya devam edeceğiz "sevgilim bana okuma dedi" diye açılan sırf kadın olduğu için eğitimsiz ve işsiz kalması gerektiğine inan erkekleri.
bizden geçtim, kendi kızlarınız ve torunlarınız için oğullarınızı düzgün yetiştirin ki iyi baba olabilsinler. yumurta kırıp makarna yapmak, tavada tavuk döndürmek, omlet yapmak, mısır gevreğinin üzerine süt dökmek zor şeyler değil. hiçbir şey öğretemiyorsanız eve bir hayvan alın ve sorumluluğunu ona verin, bakın nasıl da güzel baba oluyor.
Evet klavyemde sorun var relax olun kasten ne demek neye kastedyrm pardon.yazdiklrnza yorum yapmayacagim zahmet etmissiniz yazarak herkesin kendi görüsüdür.
 
4 çocuk yani.. Adam hasta olsaydı kadın da düşünürdü nası bakıcam çocuklara hem çalış hem bakımını yap. Zor tabii.. Malesef hayat devam ediyor adamın düşünmesi doğaldır. Ama eşi için üzülmüyo olamaz yani en kötü evlilik bile olsa üzülür insan senelerini verdiğin kişi hayat arkadaşın ölüyor. Çocuğa anne de lazım baba da. Endişelenmesi normal
 
Mrb herkese,

Bir konuda fikirlerinizi almak istedim, şahsi bir sorunum degil ama gerçekten çok üzüldüm ve kafama takıldı.

olay şu;

6.sinifta 2 ögrencimin (4ve 1.sinifta 2 kardesleri daha var)anneleri kanser ve çok hızlı ilerlemis, gecen dönem ayaktaydı doktora otobüsle gidiyordu.

Bugün bu kadincagzdan bahsedildi, çok kötüymüş, sürekli acile gidiyormuş, yani son günlerini yaşıyor.son zamanlarda gözleri dahi görmez olmuş.

Bunlari yazarken bile o kadar üzülüyorum ki, Allahm günahlarını affetsin inş, acılarını hafifletsin.

Ananemden biliyorum,özellikle son zamanlarda o kadar agri sancı cekiliyor ki morfin bile ise yaramiyor.

şu anda teyzemin biri de kanser tedavisi göruyor. Hem psikolojik hem sosy hem bedensel cok zor zamanalr geçiriyor.

Belki de yakınlarimda da oldugu icin ben cok etkilendim

.30larinda gencecik kadıncağız bu kadar acılar icinde ölüm döşeginde.

Canimi sıkan şey de şu;

arkdaslardan biri evlerine ziyarete gitmis saolsun. Ortami filan anlatti, herkes basinda agliyormus kadinin , çocuklar pek fazla farkinda degillermis olaylarin kadinin kocasi da demis ki

"keske ben ölseydim, anne bi sekilde idare eder de ben bu çocuklara nasıl bakarım ?"

Babanın bu cumlesi beni hem uzdu hem düşündürdü.

Adamcagiz da cok uzgun, belli ama benm kafama takilan nokta su ;

Yani tamam o kadin bir anne ve vefat edince cocuklar ne olacak diye dusunup uzulebiliriz, kesinlikle de uzulmeliyiz. ama gencecik bir insan hayatinin baharinda o kadar büyük acılar icinde ölümünü beklerken, 'çocuklarin bakıcısı' yok artik ben.nasil bakarim bunlara ' diye düsünmek bana biraz insafsizca geldi?

Hele bi önce kadincagza üzül, esim canim hayat arkadsm gencecik kadincagz hayatinin sonuna geldi.... filan
. Sonra cocuklara nasil bakacaksin düsunursun?
Hayattalar , sagliklilar, herseyin caresi olur?

ya kadinin ölümü hic mi bisey ifade etmiyor?

De ki " ben cocuklarmi bakarim, hem anne hem baba olurum, başa gelen cekilir, Allah in takdiri, ......."

(Adamcgz baska seyler de soylemis olabilir tabi. Hic karisina uzulmuyo filan diye elestirmiyorum. Allah basa vermesin cok zordur.

Adamin bu cumlesi toplumun da genel kanaati gibi sanki? Baska baksa olaylara dikkatli bakarsak yaklasık bu tarz bakis acilari gorebiliriz.

Adamin sahsina bisey demiyorum, genel konusuyorum, bu olay sadece somut bir ornek . )

Yani bu cok pragmatist bir bakis açısı degil mi sizce ?

anne yerine hicbirsey geçemez, ama annesi olmadan da çocuklara bakmak onları sevgisiz birakmamak bu kadar zor olmasin.

Babalar, yakin akraba herkes o cocuklara elinden geleni yapsin da kadincagzin ölümü sırf "cocuklara bakacak kimse kalmadi " diye uzmesin insanlari

. Once insan oldugu icin üzülsünler degil mi ama ?

O kadinin cocuklari olmasa daha az mi üzücü ölümü?

Herkesin bir tanecik canı var, anne olsun olmasın herkesin hayati degerli degil mi?

Geçenlerde kv komusu bir kadin da uzun sure hasta yattiktan sonra vefat etmisti de kocasi 2 ay mi ne oldu evlendi

. Eve bakacak kimse yokmuş!

Lise sonda ve orta2 de 2 cocuklari var ve asla istemediler babalarinin evlenmesini. Buna ragmen adam dinlemedi ve evlendi.eve bakacak birisi gerekmis !

Bu olayda da benzer seyler dusunmustum, yani kadinin degeri evde yaptigi yemek temizlik ve baktigi cocukla olculuyo

. Hic mi vefa diye bisey yok ?

Cok çıkarcı bakis acisi degil mi bunlar ??

Yani once insan miyiz anne mi ??

Ne dusunuyorsunuz ??

Hakli miyim?

Nerelerde yanlis dusunuyorum?
Butun yazdiklariniza sonuna kadar katiliyor ve onayliyorum ve sunuda ekliyorum.Tanidigim aile dostumdan 70 yasin uzerindeki teyze kanserden oldugunde amca aynen su cumleyi kurdu.Simdi bana kim bakacak!!!!! Buda kadinlarin toplumumuzdaki yerini cok guzel birsekilde gosteriyor kanimca:KK43:(
 
Saçma bir başlık olmuş açıkçası. Adamın nasıl üzülecegine mi karışacaksın? Kadının kocası ölse, ''çocuklarım babasız kalacak'' diye üzülmemeli mi mesela, böyle üzülse çıkarcı mı olmuş olur? Hem zaten bi yerden bakacak olursan ölümlere üzülmenin her türlüsü çıkarcılıktır, illa çıkarcılıktan bahsedeceksek.



Unuttugun bir şey var. Kadının eve katkısı genel olarak hizmettir, ilgidir... vs. Bu yüzden kadın ölünce kadından geriye hiçbir şey kalmaz. Onun yaptıklarının yerini ancak başka kadın doldurur Ama erkegin eve katkısı daha çok maddidir bu yüzden adam ölse de ondan geriye bir şeyler kalır, tüm varlıgı gitmiş olmaz. Erkegin sagladıgı maddiyatı dolduracak şeyler var çünkü ölse bile... Mesela ondan maaş kalır, malı mülkü kalır bu sayede adam maddi yönden katkı yapmaya devam etmiş olur eve... Ya da kadın artık bekar oldugu için babasının maaşını almaya başlar, etraftan kadına daha çok yardım gelir erkege oranla... falan filan. Eger kadın bekar kaldıgında babasının, ölen kocasının maaşını alamasaydı ya da etraftan maddi yardım gelmeseydi hemen evlenmeyi düşünürdü elbette.

Aynı şekilde karısı ölen adama etraftan temizlik, çocuk bakımı... vs ile ilgili yardım gelseydi adam da hemen evlenmeyi düşünmeyebilirdi herhalde. Ama böyle bir yardım şekli pek olmaz.
Mantikli bir bakis acisi.
Biraz daha kibar yazabilirdin.
Esi olen kadinin maasi kac tl? Baba yada kocadan kac tl maas kaliyor bilmiyorum iyi bir gecim icin yeterli midir ? Ama esi zenginse miras olarak ev falan filan kaldiysa haklisiniz. Ama erkeklere yardimlarin en buyugu yapiliyor; yeni es bulunuyor..
 
Butun yazdiklariniza sonuna kadar katiliyor ve onayliyorum ve sunuda ekliyorum.Tanidigim aile dostumdan 70 yasin uzerindeki teyze kanserden oldugunde amca aynen su cumleyi kurdu.Simdi bana kim bakacak!!!!! Buda kadinlarin toplumumuzdaki yerini cok guzel birsekilde gosteriyor kanimca:KK43:(
Trt de' ömür dedigin' diye bir program var. Orda bir bolumde ikisi de 78,80 yaslarinda kari kocayi anlatiyordu. Goruntulerde kadin bi yemek hazirliyor, bi cay getiriyor , ..amca da pencere kenarinda oturuyor. Belli bir saglik sorunu filan da yok amcanin. O yasta kadin hala kadin, cay ayagina gelen de demiyo ki kadin olecek yakinda cayimi da ben kendim alim artik

Aklima geldi sizin yazdiginizdan..
 
sozum ona guya cocuklar annesi kalmasin diye evleniyorlarmis hemen. boyle duyunca külahimi getiresim geliyor. toplumda yadirganmamak icin sunduklari sebep bu ...
malesef insan olmaktan kadin olmaktan birek olmaktan once anne olarak goruluyoruz ...belki de birilerinin isine geldigi icin bu boyle devam ediyor
Bana da oyle geliyor.
Duygusal sebeplerden yapilmiyor evlilik, anne sevgisi eksik kalmasin filan dye degil. Annesu vefat etmis kac cocuk 1 ay sonra yeni bi kadinin eve gelmesini kendileri hakkinda soz sahibi olmasini ister ki?
Uvey annelerden neden hep sikayetci olunur?
 
Yıllar önce bir şey okumuştum. Çıkarlar üzerine. Evet, ilişkiler çıkarlar üzerine kuruludur. Bize iyi gelen insanları hayatımızda isteriz değil mi? BİZ mutlu olalım diye. Sadece bir yabancı, başka bir yabancının ölümüne sıfır çıkarsız üzülebilir. O kadının başında ağlayan insanlar o kadın için üzülmekle birlikte, onu sevdikleri için, özleyecekleri için ağlıyorlar. Yani kendileri için ağlıyorlar. Yakını ölen biri masumane "ben sensiz ne yaparım" diye ağıt yakarken kendi çıkarı için ağıt yakıyordur. Bu çıkar kötü çıkar değil. Herkeste olan doğal bir şey. Kimse sevdiği bir yakınının ölümüne sadece o kişi erken öldü, hastalık çekti vs gibi sebeplerle ağlamaz. Kendi sevdiğinden ağlar, ki bu da çıkarcı düşünce.
Konudaki adamın lafları normal geldi bana. Bu konuyu da düşünmesi, eşine üzülmediği anlamına gelmiyor. İnsanlar hayatlarında bir kere, bir kaç dakika gördüğü insanları yadırgamayı, hemen notunu vermeyi pek severler. Hemen oturup acılı aileyi mi çekiştirmişler? Bu tür insanların gazına gelmeyin.
 
Mrb herkese,

Bir konuda fikirlerinizi almak istedim, şahsi bir sorunum degil ama gerçekten çok üzüldüm ve kafama takıldı.

olay şu;

6.sinifta 2 ögrencimin (4ve 1.sinifta 2 kardesleri daha var)anneleri kanser ve çok hızlı ilerlemis, gecen dönem ayaktaydı doktora otobüsle gidiyordu.

Bugün bu kadincagzdan bahsedildi, çok kötüymüş, sürekli acile gidiyormuş, yani son günlerini yaşıyor.son zamanlarda gözleri dahi görmez olmuş.

Bunlari yazarken bile o kadar üzülüyorum ki, Allahm günahlarını affetsin inş, acılarını hafifletsin.

Ananemden biliyorum,özellikle son zamanlarda o kadar agri sancı cekiliyor ki morfin bile ise yaramiyor.

şu anda teyzemin biri de kanser tedavisi göruyor. Hem psikolojik hem sosy hem bedensel cok zor zamanalr geçiriyor.

Belki de yakınlarimda da oldugu icin ben cok etkilendim

.30larinda gencecik kadıncağız bu kadar acılar icinde ölüm döşeginde.

Canimi sıkan şey de şu;

arkdaslardan biri evlerine ziyarete gitmis saolsun. Ortami filan anlatti, herkes basinda agliyormus kadinin , çocuklar pek fazla farkinda degillermis olaylarin kadinin kocasi da demis ki

"keske ben ölseydim, anne bi sekilde idare eder de ben bu çocuklara nasıl bakarım ?"

Babanın bu cumlesi beni hem uzdu hem düşündürdü.

Adamcagiz da cok uzgun, belli ama benm kafama takilan nokta su ;

Yani tamam o kadin bir anne ve vefat edince cocuklar ne olacak diye dusunup uzulebiliriz, kesinlikle de uzulmeliyiz. ama gencecik bir insan hayatinin baharinda o kadar büyük acılar icinde ölümünü beklerken, 'çocuklarin bakıcısı' yok artik ben.nasil bakarim bunlara ' diye düsünmek bana biraz insafsizca geldi?

Hele bi önce kadincagza üzül, esim canim hayat arkadsm gencecik kadincagz hayatinin sonuna geldi.... filan
. Sonra cocuklara nasil bakacaksin düsunursun?
Hayattalar , sagliklilar, herseyin caresi olur?

ya kadinin ölümü hic mi bisey ifade etmiyor?

De ki " ben cocuklarmi bakarim, hem anne hem baba olurum, başa gelen cekilir, Allah in takdiri, ......."

(Adamcgz baska seyler de soylemis olabilir tabi. Hic karisina uzulmuyo filan diye elestirmiyorum. Allah basa vermesin cok zordur.

Adamin bu cumlesi toplumun da genel kanaati gibi sanki? Baska baksa olaylara dikkatli bakarsak yaklasık bu tarz bakis acilari gorebiliriz.

Adamin sahsina bisey demiyorum, genel konusuyorum, bu olay sadece somut bir ornek . )

Yani bu cok pragmatist bir bakis açısı degil mi sizce ?

anne yerine hicbirsey geçemez, ama annesi olmadan da çocuklara bakmak onları sevgisiz birakmamak bu kadar zor olmasin.

Babalar, yakin akraba herkes o cocuklara elinden geleni yapsin da kadincagzin ölümü sırf "cocuklara bakacak kimse kalmadi " diye uzmesin insanlari

. Once insan oldugu icin üzülsünler degil mi ama ?

O kadinin cocuklari olmasa daha az mi üzücü ölümü?

Herkesin bir tanecik canı var, anne olsun olmasın herkesin hayati degerli degil mi?

Geçenlerde kv komusu bir kadin da uzun sure hasta yattiktan sonra vefat etmisti de kocasi 2 ay mi ne oldu evlendi

. Eve bakacak kimse yokmuş!

Lise sonda ve orta2 de 2 cocuklari var ve asla istemediler babalarinin evlenmesini. Buna ragmen adam dinlemedi ve evlendi.eve bakacak birisi gerekmis !

Bu olayda da benzer seyler dusunmustum, yani kadinin degeri evde yaptigi yemek temizlik ve baktigi cocukla olculuyo

. Hic mi vefa diye bisey yok ?

Cok çıkarcı bakis acisi degil mi bunlar ??

Yani once insan miyiz anne mi ??

Ne dusunuyorsunuz ??

Hakli miyim?

Nerelerde yanlis dusunuyorum?

sana katılıyorum ama şunu da söylemem gerek bunu kadınların kendisi de yapıyor

yani ben anneyim anneyim anneyim ben. o benim yavrum vs gibi. geçen bu konu geçti eşimle de dedim ki keşke annem ve babam bizim için daha az çabalaslardı ve kendileri biraz yiyip gezselerdi. şu an ben hep beni düşünen benim iç.in ağlayuan anne istemiyorum. mutlu bir anne istiyorum. hayattan tatmin olabilmiş. iyi kötü hayallerini yaşayabilmiş. annem saçını bize süpürge edip sonra mutsuz olması ne işime yarar hiç? tam tersine suçluluk duyuyorum. ben olmasaydım kadın rahat ederdi gibi.
 
X