Rabbim sabır versin,, Ki mutlaka da derdi veren O dayanma gücünüde veriyor. Ölüm muhakkak,mutlak bir kader.. nasibin 33 haftaysa, 34. haftayı yaşayamazsın,yaşatamazsın..
İnsan sadece süreci yaşar,yönlendirir..sonuç yalnızca O'nun elindedir.. ne bir saniye eksik, ne bir saniye fazla....anne baba sadece sebeptir,,Rabbim istemeden yaprak kıpırdamaz,,Onu sana veren,,senin daha hiç görmeden senin karnında ona gözünü,kulağını,organlarını veren Rabbim bukadarını nasip etmiş.. şimdi sabır zamanı,,,,, gerçek sabır ilk zorluk,imtihan anındaki sabırdır.. şükret.... eşin,ailen varsa,,elin kolun varsa şükret...insanlar 25saniyede analarını,babalarını,kocalarını,evlatlarını,herşeylerini kaybettiler..benmde 6ay önce bi boş gebeliğim var,,kesesi oluştu,,ama Rabbim ol demedi olmadı, oluşmadı bebişim.. yalnızca O isterse olur,,kendimi parçalasam uzaya çıksam bebeğimin bi saç telinin,tırnağının ucunun oluşmasını sağlayamam.. dua et,sabret,şükret.. En sevgilim dediği, O olmasaydı dünyayı yaratmazdım dediği peygamberini daha anne karnında yetim bırakan,evlatlarının acısıyla imtihan eden Rabbimin terbiyesi de imtihanı da ne güzeldir... ne mutlu ki Rabbim unutmamış, umudunu kesmemiş imtihan ediyo,,ne mutlu ki artık SEN BİR MELEK ANNESİSİN,,cennet kapısında bir şefaatçin var
bende eylülün 22 sinde kaybettim kızımı.biliyomusun hep bi kızım olsun isterdim kendimi bildim bileli...ama kucağıma alıp koklayamadan,öpemeden kaybettim meleğimi.çevremdeki herkes seni çok iyi anlıyoruz dese de anlayamıyorlar.çünkü hiçbiri evladını kaybetmedi.yaşın genç,yine olur üzülme dedikçe onlar ben daha çok sinirleniyorum.kimse benim çektiğim acıyı kalbimin ağrısını bilemez.hala hergün ağlıyorum melisime.ben onu pembe pembe minicik eteklerle,elbiselerle giydirecektim,saçlarına birsürü tokalar takacaktım
ama hiçbirzaman isyan etmiyorum Rabbime.verende Rabbim alanda.kızım bana sadece emanetti.ama kısa süreli bi emanetmiş.Allahım onu hemen aldı yanına .şu dünyadaki en büyük acı evlat acısıymış.Annelerimiz derdi ya hep beni anne olunca anlayacaksın diye hakikaten şimdi anladım annemi.hamileyken hergün acaba bebeğim iyimi,bi yalan bulup doktora gitsemde baksak modundaydım.ama olmayınca olmuyo işte.Rabbim kimseye evlat acısı yaşatmasın.ben hep kendimi suçladım benim yüzümden oldu diye.hep bi neden aramaya çalıştım.ne yaptımda böyle oldu diye.ama artık kendimi suçlamaktan vazgeçtim.doktorum 3 ay korunacaksın demişti.1 ayı bitirdik 2 ayımız kaldı.ben hemen bitane daha istiyorum.kızımın acısını asla geçirmez,unutturmaz ama kardeşi acımı hafifleticek.bende ilk başta kızım kadar başka bebeği sevemem,başka çocuk istemiyorum diyordum senin gibi.sonra düşününce o da benim bi parçam,canım olacak.İnşallah Allahım arattırmaz,hemen yeniden hamile kalabilirim.sende moralini yüksek tutmaya çalış canım.biz yeniden anne olucaz,bu sefer sağlıklı bebeklerimizi kucağımıza alıcaz
SABIR DUASINIDA OKUDUM ALLAH KABUL ETSIN...AMIN
