• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Olmayan bir dert ürettim kendime

Çocuk zor birşey değil ki.
Kızım olmasa bile benim hayatım çok düzenlidir. Ertelemeyi sevmem hiç birşeyi.
Kızım bu düzene keyif getirdi sadece.
 
Iste bir çocuğum olsaydi nasil düşünürdüm onu merak ediyorum. Beynim bu şekilde düşünse de annelik içgüdüsünü bastıramıyorum. Elbette ki çocuğun olunca ay nerden yaptım ben bunu ya eskiden ne güzeldi rahattim demem. Onun sevgisi herşeyi bastırabilir farkındayım ama düşüncelerimi yok sayamıyorum.
bence böyle düşünmezdiniz.

bakın ben mesela hiç anaç biri değilimdir hatta çocuk falan sevmem, çocuk sesinden nefret ederim. ama aşık olduysam ben bile daha sıcak bakıyorum çoluğu çocuğu olan tiplere. ister istemez kendini düşünüyor insan, yani hayatınızda çok sevdiğiniz biri varsa ondan çocuk istemek ve her şeyi pembe görmek çok normal geliyor bana.
 
Çocuk zor birşey değil ki.
Kızım olmasa bile benim hayatım çok düzenlidir. Ertelemeyi sevmem hiç birşeyi.
Kızım bu düzene keyif getirdi sadece.
ben konu sahibi değilim ama bazen konu sahibinden daha çok konuşuyorum :D
bakın bu da tartışılan bir konu. çocuk mu düzene uymalı yoksa ebeveynler mi çocuğa uymalı? kim kime göre hareket edecek?

çocuk anne babaya uysun düşüncesine bakıyorum mesela. bir tanıdığımız boşandı seneler önce, 2 çocuğu var. çocuklar hep süründü, akrabalarda orada burada, babalarına gelirlerdi babanın işleri olurdu ilgilenemezdi çocuklarla falan. baba evlenmiş yeni eş çocukları istemez... şimdi duydum anneleri de 2. evliliğini yapmış istanbul'a taşınmışlar artık buralara kırk yılın başında gelirler. annemle konusu açıldı, dedim ki ya kadın evlenmek için istanbul'a gitti ama istanbul çocuk büyütmek için sıkıntılı değil mi, çok kalabalık, kocaman bir dünya. çocukların bütün düzeni alt üst oldu, okul çevreleri vs. istanbul'da hiç tanıdıkları vs. yok. yazık değil mi dedim ya, ergen oğlu var yaramaz bi tip, kız da daha ufak ilkokulda. annem hemen şey dedi, ne yapsın kadın, hayatını yaşamasın mı, çocuklara göre mi hareket etsin falan filan. e dedim çocuklar için çok büyük bir değişiklik yani şehir değiştiriyorsunuz, yaşadıkları yer zaten büyük bir şehirdi, daha büyüğüne gittiler. bu çocuklar babalarını artık yazdan yaza görecekler, buradaki akrabalarını, babaanne, dede falan. kadın kendi düzenine çocukları uydurdu, başka bir seçeneği yoktu muhtemelen ama ne bileyim, o çocuklar bu değişiklik yüzünden mutsuz olurlarsa suçlamazlar mı annelerini, senin yüzünden oldu demezler mi? benim karakterimde olurlarsa derler mesela. şimdi başkasını çekiştirmiş oldum ama örnek verdim gibi düşünün.
 
Kova burcuyum bende. Sanırım siz de öyle.
:) bizim burç rahatına ve özgürlüğüne çok düşkündür. Ondan dolayı mı böyle düşünüyorum acaba?

Ben de kova burcuyum ve bunun burçtan değil, sizin depresyonunuzdan kaynaklandığını düşünüyorum.

Çok mantık aramayın insana, yaşama dair. Öyle olması gerekiyordur, öyle olur bu kadar. Doğar doğmaz ölmeye başlıyorsun mesela, bir gün öleceğini bile bile neden yaşıyorsun?

Çocuk yapmak da böyle işte. Bilirsin ama yaparsın.
 
ben konu sahibi değilim ama bazen konu sahibinden daha çok konuşuyorum :KK70:
bakın bu da tartışılan bir konu. çocuk mu düzene uymalı yoksa ebeveynler mi çocuğa uymalı? kim kime göre hareket edecek?

çocuk anne babaya uysun düşüncesine bakıyorum mesela. bir tanıdığımız boşandı seneler önce, 2 çocuğu var. çocuklar hep süründü, akrabalarda orada burada, babalarına gelirlerdi babanın işleri olurdu ilgilenemezdi çocuklarla falan. baba evlenmiş yeni eş çocukları istemez... şimdi duydum anneleri de 2. evliliğini yapmış istanbul'a taşınmışlar artık buralara kırk yılın başında gelirler. annemle konusu açıldı, dedim ki ya kadın evlenmek için istanbul'a gitti ama istanbul çocuk büyütmek için sıkıntılı değil mi, çok kalabalık, kocaman bir dünya. çocukların bütün düzeni alt üst oldu, okul çevreleri vs. istanbul'da hiç tanıdıkları vs. yok. yazık değil mi dedim ya, ergen oğlu var yaramaz bi tip, kız da daha ufak ilkokulda. annem hemen şey dedi, ne yapsın kadın, hayatını yaşamasın mı, çocuklara göre mi hareket etsin falan filan. e dedim çocuklar için çok büyük bir değişiklik yani şehir değiştiriyorsunuz, yaşadıkları yer zaten büyük bir şehirdi, daha büyüğüne gittiler. bu çocuklar babalarını artık yazdan yaza görecekler, buradaki akrabalarını, babaanne, dede falan. kadın kendi düzenine çocukları uydurdu, başka bir seçeneği yoktu muhtemelen ama ne bileyim, o çocuklar bu değişiklik yüzünden mutsuz olurlarsa suçlamazlar mı annelerini, senin yüzünden oldu demezler mi? benim karakterimde olurlarsa derler mesela. şimdi başkasını çekiştirmiş oldum ama örnek verdim gibi düşünün.
cocugunun kotulugunu ıstemeyen bılınclı anneye hıc bır cocuk senın yuzunden demez

senın yuzunden dıyecek cocuk belırlı bı fıkır olgunluguna erısmıstır ve dogruyu yanlısı gorebılır ...
sehır degıstırılebılır okul arkadas ... anne 5 kerede evlenebılır
bunlarla anne cocuk arasındakı bag bambaska :)

ve bence ne cocuk duzene uymalı ne anne baba cocuga uymalı

cocuk olunca hep bırlıkte yenı duzen kuruluyor zaten
 
sanki konu sahibi millete "çocuklarınızı alın şeyinize geri sokun hemen" demiş gibi "sen yapma ama biz yaptıhhh!!!!" atarlarına da ayrıca güldüm ne yalan diyeyim. bizim kadar kendini çocuğu üzerinden tanımlayan başka ülke kadını yoktur heralde
 
Dünya tarihine bir bak. Var mı güllük gülistanlık bir dönem? Yok. Bunlara bağlı çocuk yapmamak bana pek mantıklı gelmiyor ama kendini hazır hissetmeyen yapmasın çocuk tabii ki. O kişisel tercih.
 
Ben size katılıyorum. Zaten insanların çoğu kendi bencillikleri için çocuk yapıyor. Kimisi kötü giden evliliği belki kurtulur diye, kimisi gündüz evde yalnız kalmasın sıkılmasın diye, kimisi de hayatlarına değişiklik gelsin diye. Sonra noluyor o çocuk o evliliği kurtaramıyor, mutsuz ailelerde çocuklar yetişiyor. Olan doğan günahsız çocuğa oluyor, dünyaya mutsuz bir birey daha katılmış oluyor.

Hadi diğer ülkelerin yaşam koşullarını çok bilmiyorum, ama bu ülkeye çocuk getirmek büyük risk. Yolda yürürken can güvenliğimiz bile yok artık.

Sevdiğin insandan bi parça belki çok güzel bir duygu ama maalesef toz pembe değil hayat.ben o çocuğun geleceğini düşündüğümden çocuk yapmaz istemezdim tabiki çok net bir şekilde ona iyi koşullar sağlayamayacağımdan eminsem.
 
cocugunun kotulugunu ıstemeyen bılınclı anneye hıc bır cocuk senın yuzunden demez

senın yuzunden dıyecek cocuk belırlı bı fıkır olgunluguna erısmıstır ve dogruyu yanlısı gorebılır ...
sehır degıstırılebılır okul arkadas ... anne 5 kerede evlenebılır
bunlarla anne cocuk arasındakı bag bambaska :)

ve bence ne cocuk duzene uymalı ne anne baba cocuga uymalı

cocuk olunca hep bırlıkte yenı duzen kuruluyor zaten
teorik olarak senin yüzünden diyecek olan kişi evet çocukluktan çıkmış oluyor. :) anne çocuk arasındaki bağdan bahsetmiyorum ama insanlara bakıyorum genelde bencil davranıyorlar. diyebilirsiniz ki o kadın çocuğunun iyiliğini düşünmüştür falan, evet ama çok ciddi bir değişiklik bu. yani düşünsenize, bazen ne yaparsanız yapın birşeyler ters gider, çocuk bu yüzden mutsuz olsa çok kötü birşey. tamam belki "çocuk" olduğu için söylenmez, şikayet etmez, senin yüzünden diye çıkışıp kavga etmez ama mutsuzsa annesi de hisseder bir şekilde.

yine uzaktan bir tanıdığım, gayet iyi bir anne ve hoş bir kadın, orta yaşlarda, 2. evliliğini yaptğında kızı 12-13 yaşındaydı. onlar il değiştirmediler mesela ve ben bu annenin çocuğunun faydasını maksimize ettiğine eminim. ama olmadı, o adamla yapamadı ve 2 sene içinde boşandı. e bu da çocuk için olumsuz birşey yani. şimdi anne hayatını yaşamasın mı, nispeten genç bir kadın, o da yeniden sevmek ve sevilmek istedi. ama çocuğu en başından beri bu evlilik konusunda mutsuzdu mesela. kız çocuğu, yeni ergenliğe girdiği zamanlar. çok sakin bir çocuk, dersleri falan da çok iyi ama içine kapanık işte biraz. bilemiyorum, bakıyorum işin sonu hep biraz bencilliğe varıyor.
 
Ben de kova burcuyum ve bunun burçtan değil, sizin depresyonunuzdan kaynaklandığını düşünüyorum.

Çok mantık aramayın insana, yaşama dair. Öyle olması gerekiyordur, öyle olur bu kadar. Doğar doğmaz ölmeye başlıyorsun mesela, bir gün öleceğini bile bile neden yaşıyorsun?

Çocuk yapmak da böyle işte. Bilirsin ama yaparsın.
Evet işte bunu da düşünüyorum. Cok uzun yazmak istemedim. Bir cocuk doğuyor ooo şenlik var seviniyoruz filan cenaze oluyor ağlıyoruz üzülüyoruz. O doğan çocuk da bir gün ölecek hayat bu. Amaann ne bileyim. Haklısınız mantık aramamak gerek çünkü bu insanlarin doğasında var.
 
cocugunun kotulugunu ıstemeyen bılınclı anneye hıc bır cocuk senın yuzunden demez

senın yuzunden dıyecek cocuk belırlı bı fıkır olgunluguna erısmıstır ve dogruyu yanlısı gorebılır ...
sehır degıstırılebılır okul arkadas ... anne 5 kerede evlenebılır
bunlarla anne cocuk arasındakı bag bambaska :)

ve bence ne cocuk duzene uymalı ne anne baba cocuga uymalı

cocuk olunca hep bırlıkte yenı duzen kuruluyor zaten

aaa çok güzel denk geldi.

"senin yüzünden" meselesi son bikaç senedir yaramız haline geldi de ailecek, ondan alıntı yapmak istedim.
yoksa dediğinize muhalefet değil niyetim.

benim teyzemin bürosu vardı. senelerce bürosunu tek başına yürüttü. oğlu yeni doğmuştu açtığında.
oğlu 17 yaşındayken de ağır bi hastalık geçirip büroyu kapatmak durumunda kaldı.

oğlan da babanın sırt sıvazlamasıyla 13 yaşından beri sokaklardan eve girmeyen
abuk subuk tiplerle gece 4e kadar sokakta kalan, ne halt yediği de belirsiz bi genç oldu.
babası sigara içiyo diye bu da sigaraya başladı, baba olsun oğlum dedi sırtını sıvazladı
annesi kollamaya çalışsa bu sefer "sen çalıştın çocuğa bakmadın ondan oldu" diye suçladı herkes
hem kocası hem ailesi çocuk doğduğundan beri böyle

şimdi bu oğlan lysde ite kaka dandirik bi bölüm tutturmuş ama boşunaymış
neymiş, annesinin bürosunu devralcakmışmış o yüzden bu bölümü yazmışmış
ama annesi hasta olup büroyu kapatarak çocukcağızın hayalleriyle oynamış :KK43:((
o hasta kadına bağıra çağıra milletin içinde "senin yüzündeğğğnnnn" diye bağrışı var ya
o gün dedim ben "ulan analık buysa, ne için??? ne için o kadın kendini paraladı??"

şimdi de diyoki babası anasından boşansa yeriymiş, çünkü anası ev işi yapmıyomuş çalışmıyomuş
kadın dediğin hede hödö geyikleri yapıyo
17 yaşında kıçındaki donu yıkamaktan aciz yaratık, hasta anasını işe yaramamazlıkla suçluyo
tüm başarısızlığının sorumlusu da annesi
oh ne rahat hayat valla

çok yazdım gene affedin kk ahalisi. velhasıl kelam, senin yüzünden demez demeyin yani.
 
sanki konu sahibi millete "çocuklarınızı alın şeyinize geri sokun hemen" demiş gibi "sen yapma ama biz yaptıhhh!!!!" atarlarına da ayrıca güldüm ne yalan diyeyim. bizim kadar kendini çocuğu üzerinden tanımlayan başka ülke kadını yoktur heralde
Çok doğru söylüyorsunuz kimi azarlams kimi ben yaptım sen yapma çok mutluyum kimi ee yani kimi niye konu açtın çok değişik tipler var bu kk da hele bazıları sırf birilerini bozmanın peşinde insan neden başkasını mutsuz etmekten mutlu olur hiç anlamam... ve bence konu sahibinin bu düşünceleri yetersizlik hissi ve çocuk denemelerine rağmen olmaması ve çocuk konusunda kendini bi şekilde olmazsaya hazırlamak gibi eminim çocuk istiyodur bu kadar olumsuzluğa çocuklu ailelere bi gözü kayiyordur konu sahibi özür dilerim sizin hisleriniz adiniza konuştum ama bende bunu dusundurdunuz...
 
Anen babanda böyle düşünse sen olmayacaktin birde böyle düşün

herkes "iyi ki bu dünyadayım iyi ki doğmuşum" diye düşünmüyo ki
doğmamış olmayı yeğleyen çok insan var
insan olmak kolay değil çünkü

edit: konu sahibinin mesajını görmeden önce yazmıştım :)
 
Amin.. Herkesin. ..
Size tavsiyem onyargilarinizi bırakın , onyargilariniz dünyadaki pislikleri bitirmez elbette ama o küçücük şeye sarildiginizda bugüne kadar nasıl yaşadım diye dusunduruverir :)

anne olunca daha fazla dusunuyorsun
okulu işi evlılıgı buyumesı beslenmesı uykusu dişi gazı aşısı inadı mısafırlıge gıtmek mısafır gelmesı hasta olup dınlenme luksunuz olmaması herseyı...
ama kaynagınız bu oluyor ayrı bı guc enerjı gelıyor

ssankı tum dunyanın ustesınden gelebılırım gıbı :KK70: degısık bı duygu

dusuncelerın tamamen yalnızlıktan. endıselerın tamamen yasadıgın olumsuzluktan

ınsallah cocugunun babası olmayı hakedecek bı adam karsına cıkar bak ozaman o cocuk ıstegı arzusu nasıl gelıyor
üremek dogamızda var :)
Yazdıklarınız bana çok ilginç geldi. Cidden böyle mi oluyor? Annelik ayrı bir güç mü katıyor?
 
Evet işte bunu da düşünüyorum. Cok uzun yazmak istemedim. Bir cocuk doğuyor ooo şenlik var seviniyoruz filan cenaze oluyor ağlıyoruz üzülüyoruz. O doğan çocuk da bir gün ölecek hayat bu. Amaann ne bileyim. Haklısınız mantık aramamak gerek çünkü bu insanlarin doğasında var.

Aynen bu. İnsanın doğasında var. Mantık yok belki ama duygular için törenler var. Doğum günü kutlaması sadece doğana mi yapılır? Hayır, eğlence için yapılır, herkes bir araya gelir, kutlar, pasta yer. Ölüm, cenaze töreni sadece ölen için mi yapılır? Hayır, bir araya gelip kalanlara yanındayım demek için de yapılır. İnsan insan ister, insan anlaşılmak ister, insan duyguyu paylaşmak ister olayın özü. Mantığı da yok. Sizin de dert paylaşmak istediğiniz gibi.
 
Ben size katılıyorum. Zaten insanların çoğu kendi bencillikleri için çocuk yapıyor. Kimisi kötü giden evliliği belki kurtulur diye, kimisi gündüz evde yalnız kalmasın sıkılmasın diye, kimisi de hayatlarına değişiklik gelsin diye. Sonra noluyor o çocuk o evliliği kurtaramıyor, mutsuz ailelerde çocuklar yetişiyor. Olan doğan günahsız çocuğa oluyor, dünyaya mutsuz bir birey daha katılmış oluyor.

Hadi diğer ülkelerin yaşam koşullarını çok bilmiyorum, ama bu ülkeye çocuk getirmek büyük risk. Yolda yürürken can güvenliğimiz bile yok artık.

Sevdiğin insandan bi parça belki çok güzel bir duygu ama maalesef toz pembe değil hayat.ben o çocuğun geleceğini düşündüğümden çocuk yapmaz istemezdim tabiki çok net bir şekilde ona iyi koşullar sağlayamayacağımdan eminsem.
Bir de o var tabii. Ben evliyken kimseye demezdim çocuk olmadığını istemiyorum derdim soranlara. Bak çocuk yap evde sıkılmazsın ya da işte eşinle daha az kavga edersin gibi lafları cok duydum. Kusura bakma ama sırf canım sıkılmasın diye çocuk yapmak pek mantıklı gelmiyor dedim birine. Istiyordum aslında ama sorulardan bıkmıştım.
Nüfus artışı engellenemez birşey ve yaşam koşullarıyla alakalı degil dünyanın neresinde olursanız olun insanın başına herşey gelebilir.
 
Back