• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Ögretmenim annemmiş...

Canım benim ya cok kötü oldum okurken gözlerim cikcakti yerinden. Kitap okur gibi oldum bu kadar tevafuk olmaz :( çok zor bi durum. Allahım yardimcin olsun oz annene kavusmana çok sevindim diğer yanlarına deyinemiyorum :( çok zor bi durum.

Büyük ihtimal burdan alıntı yapip gazeteye çıkartırlar. gazeteye çıkan kk konuları oldu.
 
Yardimci olmaya calistiginiz ve beni anladiginiz icin cok tesekkur ederim. Herkesi affetmeyi diliyorum ofkeyle yasamak istemiyorum. Bu saatten sonra ailemle hicbir sey olmamis gibi yasayamam annemi de birdenbire kabullenemem. Herkes ona yukleniyor ama o kadar belliydi ki bir derdi olduğu 4 senedir gozumun onundeydi hayatini yasamadigi belliydi. Evli de degil zaten. Umarim hepimiz icin her sey normallesir kisa surede.
Siz zamana bırakın kendinizi hiç bir şeye zorlamayın. Hem sizi büyüten insanlardan hem de öz annenizden zaman isteyin.
Psikolojik destek ya da aile terapisi konusunu da bir düşünün derim. Bir destek gerekiyor sanki böyle ağır konularda.
Öfkenizi bastırmadan, zaman içinde affetme yolları bulursunuz, inanıyorum. Zaten önce, çok yıkıcı olmadan tabi, öfkenizi dile getireceksiniz ki, yaşadıklarınızı aşabilesiniz, sağlıklı bir ruh haline kavuşabilmeniz için bu süreçler de gerekli elbet. Kendinizi hiç bir şeye zorlamayın. Umarım bir süre sonra içinizdeki o anne boşluğu dolmuş olur ve sizi büyüten insanları da yeniden aileniz kabul edebilirsiniz.. Her şeyi zamanla aşabileceğinizi umuyorum..
 
Yazdıklarınızi aglayarak okudum gerçekten beni anladiginiz icin tesekkur ederim benim anneme ihtiyacim var ne kadar kizsam da sert davransam da ben onun beni isteyerek birakmadigini düşünüyorum
Tabi ki, hangi kadın isteyerek bırakır evladını. Muhtemelen çok büyük bir depresyon yaşıyordu o da.. Kimbilir ne koşullardan, ne sınavlardan geçti. Evet doğru değil ama anlaşılabilir. Çok şükür siz yetiştirme yurtlarına düşmemişsiniz, okuyan genç bir kadın olarak mahrum olduklarınız olsa da olabilecek en az hasarla atlatmışsınız. Bu yüzden inanın aşılır bunlar..
Siz lütfen bazı yorumlara kulak tıkamaya çalışın, bunu belki haddim olmayarak söylüyorum, insanlar da kendilerince yorum yapıyor, ama konu film gibi diye burada bir film dönmüyor neticede. Gerçek hayatlar söz konusu, bunu bazen hepimiz anlayamıyoruz belki... Siz o yorumlardan etkilenmemeye bakın, öfkenizi bastırmayın elbet ama nefrete de sığınmayın. En büyük acıyı siz çekersiniz. İnsanız neticede, taştan değiliz hiç birimiz.
Destek almanız konusunda ısrarcıyım. Bu süreçte birazcık yardımla, bu meselelerin halledilebileceği, öfkenizi sağlıklı şekilde dile getirmenin yollarını bulacağınızı ve bir daha gündeme gelmemek üzere aşacağınıza inanıyorum. Psikolojik destek en çok böyle hassas durumlarda gerekli, çaresiz değilsiniz inanın. Umudunuzu hiç kaybetmeyin, tüm taşlar yerine oturacak yakında, inanıyorum ben.
 
Valla benim kafam bir milyon oldu.
Konu sahibi nerde dogmus.azeri aile turkiyedeki aileyi nerden tanimis vermis.
Sen oldun demisler annen nerde niye oldu mezari nerde dememismi.
Anneniz annesiyle niye gorusmuyormus yillardir.
Annesi sizi buldugina gore doc birini googleye yazsa aninda ulasirsi nerde ne yapiyor
Donusunboylemiolacakti Donusunboylemiolacakti biri bana bunlari aciklasin:duduk:

Kiz sen hic film falan izlemiyon mu valla ben okuyunca film gibi geldi du ben anlatim sana

Ama once ne kadarını anladin onu soyle aklini daha fazla bulandirmayayim
 
Canım ne yalan söyleyim.ben yazdıklarına inandim.kder işte.ben öz anneme daha ılımlı yaklaşman traftariyim.seni herşeye herkese rağmen doğurmuş sonrda kurtulmak istediğini dusunmuyorum.evlatlik ailenide anlamaya çalış.s eni kaybetmekten korkmuşlardır
 
Babam konusu gerçekten su anda aklimda olan bir sey degil . Defter bende degil ama dediğiniz sey doğru onu birilerine okutacagim. Su anda anneme nasil davranacagimi bilmiyorum sadece cunku baslarda cok uzak durdum sert davrandim o adim atti ben karsilik vermedim
Annene neden tavir aliyorsun ki belki bu hikayenin en masumu annen bi suclu ariyoesan bu anneannen ve babandir

Ne guzel seni evlatlik alan aile okup bi yerlere getirmis ki bunu gunumuzde yaayan anne babalar var
Annene gelecek olursakta o senin yasadigini bile bilmiyormus bence duygularinla degil mantiginla yaklas
 
Canım benim ya cok kötü oldum okurken gözlerim cikcakti yerinden. Kitap okur gibi oldum bu kadar tevafuk olmaz :KK43: çok zor bi durum. Allahım yardimcin olsun oz annene kavusmana çok sevindim diğer yanlarına deyinemiyorum :KK43: çok zor bi durum.

Büyük ihtimal burdan alıntı yapip gazeteye çıkartırlar. gazeteye çıkan kk konuları oldu.
Böyle bir sey olmasını asla istemem ne benim icin ne ailem icin ne de annem icin sonucta bir cevresi var ogrencileri var ben arkadaslarima bile anlatamazken insanlar malzeme yapmasinlar bunu :(
 
Tabi ki, hangi kadın isteyerek bırakır evladını. Muhtemelen çok büyük bir depresyon yaşıyordu o da.. Kimbilir ne koşullardan, ne sınavlardan geçti. Evet doğru değil ama anlaşılabilir. Çok şükür siz yetiştirme yurtlarına düşmemişsiniz, okuyan genç bir kadın olarak mahrum olduklarınız olsa da olabilecek en az hasarla atlatmışsınız. Bu yüzden inanın aşılır bunlar..
Siz lütfen bazı yorumlara kulak tıkamaya çalışın, bunu belki haddim olmayarak söylüyorum, insanlar da kendilerince yorum yapıyor, ama konu film gibi diye burada bir film dönmüyor neticede. Gerçek hayatlar söz konusu, bunu bazen hepimiz anlayamıyoruz belki... Siz o yorumlardan etkilenmemeye bakın, öfkenizi bastırmayın elbet ama nefrete de sığınmayın. En büyük acıyı siz çekersiniz. İnsanız neticede, taştan değiliz hiç birimiz.
Destek almanız konusunda ısrarcıyım. Bu süreçte birazcık yardımla, bu meselelerin halledilebileceği, öfkenizi sağlıklı şekilde dile getirmenin yollarını bulacağınızı ve bir daha gündeme gelmemek üzere aşacağınıza inanıyorum. Psikolojik destek en çok böyle hassas durumlarda gerekli, çaresiz değilsiniz inanın. Umudunuzu hiç kaybetmeyin, tüm taşlar yerine oturacak yakında, inanıyorum ben.


Destek alacagim baska turlu atlatacagimi düşünmüyorum :(
 
Anneniz defterini gorunce hemen tanımamis da eve gidince mi tanımış, benim ortaokulda tuttugum bir defter var göz hizama geldiği zaman hemen tanırım..(hem de şiir vs yazıyor öyle annenizin defteri kadar hayatı meseleler de değil, )
 
Oz annesinden koparanlar mi?
Sizi oz annenizden koparan anneanneniz, o insanlar degil.
O insanlar alip buyutmeseymis simdi nerde kimle olurdunuz acaba dusundunuz mu?


Yani sanki hamileyken annesisini hastaneye götürüp zorla karnından bebeğini almışlar gibi evlatlık alan aileye bukadar sert tutum, bana da fazla geldi . Bunca yıl yedirmiş içirmiş hastalığında bakmış okutmuşlar onlara değil annanene kızman lazım. Bence biyolojik anneden dafa fazla anne evlatlık olarak bakan annen.
 
Canım sana tek tavsiyem herkesi affet, herkesi kucakla. Seni yetiştiren anneni, biyolojik anneni, anneanneni bir araya getir. Artık tek bir hanenin değil 3 hanenin direğisin.

VK üzerinden babanıda bulabilirsin. Ruslarda bu durum çok sık yaşanır. Sakın korkarak hareket etme. Kendi ayaklarının üzerinde durabilecegini belli et.
 
Anneniz defterini gorunce hemen tanımamis da eve gidince mi tanımış, benim ortaokulda tuttugum bir defter var göz hizama geldiği zaman hemen tanırım..(hem de şiir vs yazıyor öyle annenizin defteri kadar hayatı meseleler de değil, )
Defter ders defteri de olabilir bilmiyorum
 
Canım sana tek tavsiyem herkesi affet, herkesi kucakla. Seni yetiştiren anneni, biyolojik anneni, anneanneni bir araya getir. Artık tek bir hanenin değil 3 hanenin direğisin.

VK üzerinden babanıda bulabilirsin. Ruslarda bu durum çok sık yaşanır. Sakın korkarak hareket etme. Kendi ayaklarının üzerinde durabilecegini belli et.
Belki pisligin tekidir hayatima onu dahil etmek istemiyorum
 
Okuduğum en ilginç hikayelerden biri.

Merakımı mazur görün, o defteri ilk verdiğinizde hocanızın ya da annenizin tepkisi nasıl oldu? Yani direkt çantasına atmayıp açıp incelediyse o an şok yaşamış olmalı. Ben olsam yaşardım yani.
 
Oncelikle belirtmek istiyorum ki yaşadıklarım kaldirmasi gerçekten cok güç seyler ve okuyup bana biraz olsun destek olacak kişilere simdiden tesekkur ediyorum.
16 yasina geldiğimde evlatlik oldugumu ogrendim. Aslinda buna cok sasirmadim cunku az cok hissediyordum. Onlardan her anlamda farkliydim ve annem bildigim kisi ile aramda anne kiz bagi hiv olmadi. Sevgisini belli edemiyor saniyordum aslinda oyleymis hep korkmus gerçek annem bir gun beni geri alacak diye ve sevgisini gosterememis.

Her neyse gercek annemin öldüğünü soylediler. Ben de pek ustune gitmedim sadece annemin azeri oldugunu biliyordum ben kucukken ölmüş vs boyle söylediler. Bir gün okuldan eve geldim annem babam benimle konusmak istedi azerbaycandan oz annemin annesi aramis cok hastaymis ve benle konusmak istiyormuş beni gormek istiyormus. Apar topar hazırlandim ve gittim benimle 2 arkadasim da geldi yanimda destek olmak icin. Cok heyecanliydim giderken. Gittim anneannem benimle konustu etti dedi ki senin annen yasiyor ama bizimle görüşmüyor. 20 seneden fazladır gormedim onu haber almadim. Meger soyle olmus ...

Annemin sevgilisi varmis hamile kalmis ve ben dogmusum fakat annem hamile iken babam annemi birakip okumak icin rusyaya gitmis annem de hamile olduğunu ona dememis. Annemin ailesi benı istememis ama annem doguracagim demis. Dogmusum 6 7 aylikken annem okul isleri icin turkiyeye gitmis beni anneanneme birakmis. Anneannem de beni evlatlik vermis anneme öldüğümü soylemisler. Ailem bildigim kişiler de bunu biliyormus onlara rest cektim gorusmuyorum. Anneannemin evinden anneme ait birkac defter aldim ve ayrildim kadin öldü ölecek ne diyebilirsin ..


Defterde rusca harflerle yazilar yaziyordu. Anlamadım tabi. Aklima okula götürmek geldi rusca bilen bi hocam var dedim o anlar yardim eder bana. Defteri vermeden önce dedim ki bu defter benim icin onemli anneminmis yardimci olur musunuz. Tabii dedi biraktim defteri ben okuyup seni cagiracagim dedi. 2 3 gun gecti hocayi gormedim yurtdisina gitmistir filan diye dusunduk. Eve gittim ogrenci evinde kaliyorum. Girdim eve zil çaldı. Baktim hocam gelmis şaşırdım. Iceri buyut ettim ama cok tuhafti ağlamakli. Ben senin annenim dedi pek bir sey konusamadi fenalasti... Bu olaydan sonra 2 hafta gecti. Su an onun cok uzgun oldugunu biliyorum annemm demek istiyorum bir yandan ailesine karsi ofkem buyuk. Intikam almak istiyorum. Kendi annem suçsuz ama onu affedemiyorum. Hayatim mahvoldu diger ailem de cok kotu ama onlari affetmeyi dusunmuyorum . Annemi arayip bir şeyler demek geliyor icimden. Ama yapamiyorum. Ne olur bana bir sey soyleyin siz olsanız ne yapardiniz ?
Defteri odasina masaya biraktim ben inceleyeceğim dedi yani ben varken defteri gormedi
 
Biyolojik annenle konuşmak için neyi bekliyorsun? Yalansız dolansız her şeyi anlatmasını iste. Erteleme konuşmayı. Hiç mi merak etmiyorsunuz ikinizde neler olduğunu? Gözlerinden anlarsın her şeyi, yalan mı doğru mu anlattıkları diye. Düşüncelerinle cebelleşeceğine teke tek yüzleşmelisin. Çünkü sıradan bir olay değil bu. Ben annemi bulsam, konuşmadan asla bırakmazdım.
 
Kendi yazdığı bir günlükse görür görmez anneniz olduğunu anlardı ve sizin onun eve gelmesini bile beklemeden o an bunu nerden bulduğunuzu sorardı ne yani kendi günlügünü evine gidip okuyup sen benim kızımsın mı dedi ? Bana çok inandırıcı gelmedi :kahve:
 
Back