- 25 Mart 2014
- 927
- 841
Evet yüksek ihtimalle öyle haklısınız.
Evet yüksek ihtimalle öyle haklısınız.bu yazınızdan anlaşılıyor ki oğlunuz dikkat çekmeye çalışıyor
özel ilgi ve alaka bekliyor evde olduğu gibi
Elbetteki sordum. Gürültüden rahatsız olduğunu sevmediğini okula gitmek istemediğini söylüyor. Gerçekten gürültüye karşı bebekliğinden beri hassasiyeti var kulaklarını kapatıp susun diye bağırır. Ama şuan okulda bunu engellemesi mümkün değil. Öğretmen çok pasif malesef. Sen yapmayınca öğretmenin neden yapmadığını sormuyormu diyorum farketmiyorki umurunda değiliz diyor.
Arkadaşlar 80-x, 90-y, 2000 ler z kuşağı. 2010 sonrası için şimdi baktım alfa kusagi demişler.Y kuşağı bile yeterince sinirleri zıplatıyorken z kuşağından ne bekliyoruz ki
Doğru ya haklısınızArkadaşlar 80-x, 90-y, 2000 ler z kuşağı. 2010 sonrası için şimdi baktım alfa kusagi demişler.
merhabalar. Bu benim ilk konum. Sorunum 6,5 yaşındaki oğlum. 3,5 yaşında kreşe gönderdim çalıştığım için. Hergün ağladı gitmemek için. 4,5 yaşında gitmiycem diye diretince annem kıyamadı ve göndermedik anneannesi baktı. 5,5 yaşında aynı okula tekrar gönderdim hazırlık için. Özel anaokulu. Öğretmeni çok ilgiliydi. Eskisi kadar sorun çıkarmasada pek severek gitmedi. Ve bu sene okula başladık. Geçen hafta 1 saat gittikleri için ve kapıda beklediğimiz için pek bir sorun olmadı. Ama bu hafta tam bir kabustu. İlk günden itibaren 3 günde okuldan kaçmaya çalışmış. Kapıdaki görevli tutmuş. Öğretmeni beni arayıp çocuğu almamı istedi ama ben almamın doğru olmıyacağını bu şekilde hep devam edeceğini söyledim. İkna edip abisini kapıda beklettim çünkü ben işteyim o okuldayken. Bugün okuldan kaçmadı ama sınıfta hiçbirşey yapmıyormuş kalemini bile çıkarmıyormuş. Öğretmeni sınıf 40 kişi yeterince ilgilenemiyorum ben ilgiye alışmış gibi laflar ederek bana özele göndermemi ima etti. Ama benim öyle bir gücüm yok. Haftaya pedagoga götürücem. Rehber hocasıyla da konuştum ama çok bunaldım. Öğretmeni değiştirmelimiyim? Nasıl bir yol izlemeliyim bana yol gösterin lütfen. Teşekkür ederim.
Harika yorumlamışsınız. Keşke sizin gibiler çok olsa. İşini seven eğitimciler yani. Öğretmenimizin işi gerçekten zor. Hatalarımın çok farkındayım nereden başlıycağımı şaşırmıştım sadece. Mesela 3 gün önce tabletide yasakladım şimdi ödevlerini yapmaya başladı. Okuldada daha uyumluymuş. Sadece derse katılmıyor okulda hiçbirşey yapmıyor. Evde ben 3-5 satır yazdırıyorum ama daha ilk hafta bu. Zamanla alışacağını umud ediyorum. Kararlı olmanın faydasını görmeye başladım. Bir sonraki adımımda dddiğiniz gibi bir spor aktivitesi bulmak olacak. Çok teşekkür ederim yorumunuz için.önce çocuğunu anlamanı öneririm . Ne istiyor , istemediği varsa neden istemiyor. Örneğin salıncakta sallarken neden sorusunu direkt değil ama tınısı hassas bir şekilde ona sonsuz güvence sağlayarak kendine anlatmayı denemelisin. Her çocuk bir olmaz ben kreşe,okula gitmek için herşeyi yapıyordum mesela. Çalışmakta zor biliyorum eve gelince de okul için ilgisini çekebilecek materyaller denemelisin ve okula gittiğinde bu materyalleri daha çok kullanabileceğini vs şeklinde anlatmalısın. Devlet kalabalıksa da özel de paraya bakıyor , çok çok iyi araştırmalısın. Özel e verip hemen devlet okullarını ayarlamam lazım diyen aileler tanıyorum. Ama herşey aile de anne de baba da bitiyor ben çocuk büyütürken anladım. Onları ilgisini alakasını çekebilecek şeylere özendirende biziz ittirende. Doyumsuzlaştıranda biziz olmayanda yani çok ucu açık. Ve ayriyetten çocuğunda onun ilgisini ne çekiyor.Müziğe gönder olmadımı mutsuz hala futbol a gönder olmadımı yüzmeye gönder hangisinde mutluluğu yakalarsa onunla aktiviteye başla sonrası da gelecektir. 1 seneden beri eğitim sektöründen uzağım ama bu gibi sosyal faaliyetler ile pekiştirirsen bence başarılı sonuçlar alacağını umarım.
Ayrıca öğretmenin silip atması hata her birinle tek tek ilgilenmek değil olay,o 40 kişinin 40 ına da aynı anda çocukların hayal gücü mutluluğu oyunları danslarıyla hepsini motive edip öğretmek. Ne kadar da zor iş değil mi,mesleğini sevenlerin çocuklarımızı kazanmalarını umarım... daha çok soğutmalarını değil açıkçası..
Biz babayla ayrılma aşamasındayız. Zaten ayrılmasakta baskın karakter benim onu örnek almaları mümkün değil. Bende haftaya götürücem. Keşke bir sihirli değnek olsa bitse bu kabus.benım kızımda uyums agladı ama sabahları hala aglıyor, bugun çocuk psikiyatri doktoruna götürdüm.
bana dediği ayrılma kaygısı yaşıyor ve bu normal bir durum.
yavas yavas ayrılın cocuktan, ona ufak hedıyeler alın, okul çıkışı hoslanacagı seyler yapın, arkadas edınmede sıkıntısı var (hem bugune kadar bulundugu ortam hemde yetıstırme tarzı hemde karakterı bır etken) muhakkak krese devam etsın ve en onemlısı bu konuda baba figürü çok önemli otoriteyi babanın sağlaması lazım dedi..
sizde bunları bir düşünün bence...
Tespitleriniz çok doğru. Ama benimkinin sorunu hayatının tabletden ibaret olması. Sınıfta çocuklar onunla oturmak istiyor ama onun gözü bende ben gitmiyim diye kimseyi takmıyor. Çünkü evde tablet var arkadaşa ihtiyacı yok. 1 haftadır tablet de yok. Ufak ufak tablet olmamasına alıştı kurallar olmasına. Sırasıyla ders yaptırmaya ve okulu sevdirmeye çalışıyorum. Bu zaman alacak ama yapacak birşey yok sabırla ve stresle başetmeye çalışıyorum. Ama bütün yükün bende olması gerçekten çok yorucu.Ben Anaokulu öğretmeniyim. Okulu sevmeyen 5-6 yaşlar oluyor. Her sabah krize girenler. Psikolog değilim ama inceledim. Neden diye. Çocuklar çok acımasız bazen. Dalga geçenler, arkadaş olmayanlar oluyor. Çocuğunuz eğer Arkadaş bulamadıysa, yalnızsa, dışlanıyorsa kaçıyordur. Önce hocasına sınıfta arkadaşları var mı, sınıfta nasıl, arkadaşlarıyla arası nasıl, okulda ona bağıran, kızan bir hoca, görevli oldu mu bunlara bakın. Bende okuldan kaçıyordum. Hiç sevmiyordum. Hep kilomla dalga geçildi hocalar, Arkadaşlarım. Zayıflayınca okulu sevdim çünkü insanlar benimle uğraşmadı o zaman. Benim bir öğrencim kaçıyordu. Çocuk ağlıyordu baktım niye böyle. Evde ailesi sık sık kavga ediyor ve boşanacaklarmış. Ailesi iyi olunca baktım gülerek geliyor. Sabahları bir gün annesi bir gün babası bıraktı arada. Sabahları güzelce uğurlayıp akşamları mesela aaa okulda ne yaptın, hocanız ne yaptı, defterine baksanız, acaba yarın ne yapacak hocan, yarın için tahminde bulunsanız, bakalım kimin ki çıkacak senin mi benim mi. Evde oğlunuzla okulla ilgili oyun oynayın. Okulu sevdirmeye çalışın. Mesela oğlunuz hoca siz öğrenci olun. Oğlunuzla sevdiği karakterlerin defterini silgini okul eşyalarını alın. Okulda arkadaş edinmesi için hocasına sınıfta yanına oturan kişiyi sevmiyorsa onu değiştirsin hocası. Hatta siz de servise inin onu bindirin karşılayın. Onun önce nedenini bulun. 40 kişi çok fazla. Kalabalık sınıflarda uyum zor oluyor. 22 kişilik sınıfım var. Her öğrencinin farklı farklı kişilere alışması zor. Hele biri onun sevmediği bir şey ona dediyse onunla dalga geçtiyse ona kötü davrandıysa çocuğunuz kaçar. Evde kimse ona kötü davranmıyor. Evde rahat. Okulda 40 kişi. Zamanla alışır. Ama zor bir süreç içinde şimdi oğlunuz. Sabırla bekleyin