Merhabalar. 13 aylık bir oglum var. Babasına çok düşkün. Cok iyi anlasiyorlar. Onu görünce beni istemiyor bana gelmiyor. Gündüz yalnizken bir sıkıntımız yok oyun oynuyoruz, parka gidiyoruz. Sever sarılır öper sakalasırız. Ama ben babaya göre daha otoriter daha kuralcıyım. Yasaklarım vardır. Mesela onun icin tehlikeli olan bir şeyi dokundurmam elletmem, Çok isteyip ağlasa bile uzaklaştırırım ordan unuttururum O seyi. Babası ise kıyamaz Dayanamaz ağlamasına kendi kontrolünde çocuğun istediği Her şeye dokundurur, elletir, eline verir. “Ama istiyor napim” der
Yani babasıylayken hiçbir şeye hiçbir konuda sınır tanımıyor Ama annede kurallar var, anne baskın. Anne altını degistiriyor, yemek yediriyor, burnunu temizliyor(nefret eder burnunu temizlememden) yani annesi sıkıcı... bana karşı soguk. Anne diyemiyor zaten. Hep baba diyor baba diye aglıyor. Mesela geçen gün oğlumu annemlere bırakıp alışverişe gitmiştik eşimle 2 saat sonra geldik. Kapıdan girince hemen yanına gittim kucagıma almak istedim gelmedi yüzüme bile bakmadı,baba dedi eşimin kucağına gitti. Eşim tuvalete girse kapıda bekler baba diye ağlar çıkana kadar. Ben girdiğim zaman hiç ağlamaz, aramaz beni. Üstelik hala emiyor ona rağmen benimle bir bağ kuramadığını düşünüyorum. Sanki beni sevmiyor gibi. Gerçekten böyle düşünüyorum. Bugün mesela babasıyla oynuyordu ben yanlarına girince kaçıyor ya da mızmızlanıyor. Eşim bile şaşırıyor Allah Allah niye seni görünce böyle yapıyor bu çocuk, gündüz nasılsınız? diyor. Gündüz hiçbir sorun yok diyorum.
Bu arada eşim çok ilgili bir babadır onları böyle mutlu ve Eşimi ilgili görmek Çok hoşuma gidiyor şükrediyorum allaha. Ama içten içe oğlumun bana olan soğukluğu zoruma gidiyor. Erkek çocuğu anneye düşkün olur derlerdi benim oglum hic bana düskün değil.hicbir zaman da olmadı. Çok üzülüyorum. Geçen gün kayınvalidem bile herkesin çocuğu anne diye ağlar bizimki baba diye ağlıyor babacı bu dedi. Cok üzüldüm. Yorumlarınızı bekliyorum.