Oğlum beni sevmiyor mu?

Otorite derken şu şekilde hep zararlı şeylere gidiyor Mesela abajuru ellemek istiyor elektrik var sonuçta izin vermiyorum tehlikeli olduğunu anlatıyorum Cıs annecim olmaz diyorum. Ya da balkon demirlerine tutunup Ayağını dışarı sallamak gibi şeyler istiyor olmaz annecim düşersin filan diyorum. Sıcak çay bardağını kendisi tutup içmek istiyor vs Bu gibi şeyler Babası da alır abajuru prizden çıkarır eline verir oyna oğlum der. Kucağına alır balkondan asagı doğru baktırtır. Lambalara avizelere dokunmak istiyor mesela babası kucaklıyor elletiyor. Yapma çok yanlış desem de kıyamaz. Aslında asıl sorunumuz eşimin benim otoritemi sarsması. Tüm gün tehlikesini anlattığım dokunmaması gerektiğini öğrettiğim şeyi gidip eline vermesi.
Evet ben de oyle yapıyorum evdeki işlerimi hallediyorum o açıdan iyi oluyor çünkü başka türlü yapamıyorum
Benimde iki evladim babaya düskündür. Onu bulsalar deliriyorlar. Babayi gündüz tabi daha az görüyorlar. Kiskanmiyorum bu yüzden. Annenin de babanin da yeri ayri.
Yok ben de kıskanmıyorum. Hosuma gidiyor iyi anlaşmaları. Sadece kendi açımdan üzülüyorum beni sevmediğini düsünüyorum
 
Sorun sizin otoriter veya kuralcı olmanız değil.. Tek sorun eşiniz.. Ortak bir tutum içerisinde olmazsanız maalesef ileride daha büyük problemler ile karşılaşacaksınız.. Rica ediyorum Eşinizle konuşun ve ortak tutum içerisinde olmanız gerektiğini sizin hayır dediğinizi onun müsaade etmemesi gerektiğini söyleyin.. Çocuğun psikolojisi için de gereken bu.. Şuan belki eşiniz napim istiyor küçük o gibi düşünüp sizi çiğneyebilir.. Asıl siz değil çocuğunuz sizin için aynı şeyi düşünüyor.. Çocuğun kafasında oluşan şey tamamen şu "annem beni sevmiyor, her istediğimi babam yapıyor, annem izin vermiyor.." Gibi.. Küçüçük çocuğa neden bunu yapıyor eşiniz.. Yani kimse çocuğuna kıyamaz ama bu size karşı tavırlarını gördükten sonra bundan hemen vazgeçmeli.. Karakterinin oturmasını açısından bu çok önemli inanın buna...
 

Annenin yerini kimse tutamaz.
 
Haklısınız katılıyorum aslında bu konuda birkaç kez uyardım eşimi otoritemi sarstıgından bahsettim ama geç yaşta baba olduğu icin sanırım kıyamıyor işin ciddiyetini anlamadı. Daha ciddi bir şekilde konuşmam lazım.
 
Babayı az gördüğü için çok normal. Bütün bebekler hemen hemen böyle emin olun. 13 aylık bebek henüz anne diyemiyor olabilir. Siz bakmayın kayınvalideye. Baba daha kolay bir kelime. Bir de şöyle düşünün anne hep var onun için. Eli kolu gibi. Onu aramaması onun için heyecanlanmamasi çok normal. 2 saat ayrılık ile de onu fark edemeyebilirsiniz mesela siz ise baslasaniz çocuk depresyona girer. En büyük yokluğu anne ile yaşar. Benim kızım da babacidir. Hatta yabancı erkekleri de sever. Geçen gün ateslendi. Acilde bir doktor sevdi kızımı. kucağından benim kucağıma gelmemek iicn ağladı, düşünün!
Sürekli baba diye ağlar evin içinde.
Ama biz covid olduk. Önce ben oldum evin içinde 1 hafta izole ettim kendimi kızım travma geçirdi cildinde lekeler çıktı stresten.. Ben iyileştim baba hastalandı. Kızım hiç aramadı babayı. Ben gelince neselendi normale döndü.
Hiiic takılmayın. Ben bu gece babasına uyutturdum. Seni istiyor napiim dedim
 
Sorun sizin otoritenizin de sarılması değil aslında.. Sorun tamamen oğlunuzun psikolojisi.. Çocuk size karşı bilenlerek büyüyecek olmanın yanı sıra karakter olarak da dengesiz bir tip olabilir.. Çevremde var maalesef o yüzden bildiğim için söylüyorum.. Çocuk büyüyünce çocuğa kızılacak saygısız dengesiz gibi ama suç aslında büyütende olacak inanın bana.. Şimdi siz bana diyebilirsiniz sende ne abarttın altı üstü ufak birşey anlattık pireyi deve yaptın diyebilirsiniz.. Ben öğretmenim bu tarz 2 tane öğrencim oldu lisedeler.. Bizzat ilgilendiğim için anneleri ile bizzat konuştuğum için ve çocuk gelişimi üzerine dersler gördüğüm için size bunları söylüyorum.. Önleminizi alın lütfen..
 
Anlattiginiz orneklerdeki kuralciliginizi hic yanlış bulmadım.
Oğlum 3 yasında. Ben yoksam babayla, anneanneyle, babaanneyle, yengeyle, halayla herkesle durur.
Ama ben varken hep benim tepemde durur.
Aksam babasi eve geldiginde kosup benim bacaklarima sarılır. Sanki aksama kadar işe giden benim.
Ammaa evdeki kuralci da benim! Babasında hayir diye birşey hic yok malesef.
Buna ragmen böyleyiz. Ama inanın çok yorucu birşey. Tuvaletteyken bile kapimda bekler, devamli seslenir. Sen oyna ben yaninda yere yatayım desem izin vermez. Babasıyla oyun oynarken, bi dakka bi annemi opup gelicem bekle der, gelir beni oper sonra oyuna devam eder.
Bence bırakın sizi degil babasını darlasin bu sizinle olan ilişkisinin kuvvetsiz olduğunu göstermez inanın. Zaten sabahtan aksama kadar berabersiniz, babasını özlediği için oyle davranıyor olabilir.
Normali benim cocugum degil, sizin cocugunuz.
Her cocuk kuralin az olduğu yeri sever, tercih eder. Bence kurallarinizdan vazgeçmeyin
 
Benim oglumda ayni suan anlattiginiz gibiydi ve bu durum nerdeyse 4 yasina kadar devam etti
Inanin hissettiklerinizi anliyorum ve ne kadar gereksizmis diyorum suan tamamen bana odakli beni istiyor yanimdan asla ayrilmiyor erkek cocugu eninde sonunda sizin merak etmeyin
 
Benim oğlum 17 aylık o da babacı. Bu benim için süper çünkü hiç olmazsa akşamları kahvemi içiyorum, işim varsa işimi yapıyorum. Yani kendime zaman ayırıyorum. Ama bugün benim tepemden inmedi. Babasına gitmedi. O yüzden kendime hiç zaman ayıramadım
 
anne demenın bır dıger adı da mama
anne demek mama demek kıyamam kuzulara ya
 
kesınlıkle katılıyorum konu sahıbı ıcın boylesı daha ıyı
ve cocuklar da kuralları sevıyorlar aslında
 
Son düzenleme:
Benimki de aynı 23 aylık ve emiyor, imkanı olsa babasını emecek benimde senin gibi kurallarım var, birde ben ve eşim çalışıyoruz eşim benden 2 saaat önce işten çıkıp oğlumu almaya gidiyor ve zaman geçiriyorlar bununda etkisi var bence
 
Buna cidden üzülüyor musunuz?

Ben babacı çocuklara bakar vayy be kadına bak ne güzel alıştırmış diye özeniyorum mesela :))
Bilmem başıma gelse zoruma mı gider?

Elbette sizi seviyor sadece iyi polis kötü polis durumu olmuş. Çocuklar böyledir. Eşinizin tutumu annene soralım. Annen ne derse o şeklinde olsaydı keşke..
Konusun en azindan bundan sonrası için dikkat etsin.
 
Ben çalışıyordum oğlum anne anne diye geziniyordu, eve geliyordum tepemden inmiyordu babasının yüzüne bile bakmıyordu :) şimdi işten ayrıldım tabi o da büyüdü dün uyutuyorum sen kalk yanımdan babam yatsın diyor :) sabah kalkıyor babam nerede diyor, hani işten gelmedi gelsin diyor :) yani çocuk kimi görmezse onu özlüyor.
 
13 aylık çocuğa otoriter olmak doğru değil ki simdiddn korku simgesi olmuşsunuz. Bebekler 2.5 yaşına kadar hayır dan anlamazlar. Yasaklamak yerine ortadan kaldırmak gerekiyordu. Örneğin mutfak cekmecelerini karıştırmak mi istiyor, uzanabilecegi cekmecelere plastik şeyler doldurun açsın istediği gibi dagitsin. Benim oğlum mutfağın salonun altını üstüne getirirdi. Tehlikeli çekmece dolaplar için bebek kilidi alın açamasin. Yani siz hayır demeyin. Bu konuda hatalisiniz.

Babaya düşkünlük konusunda ise benim oğlum da bebekken öyleydi şimdi peşinden ayrılmıyor. Ben de üzülürdüm. Zamanla geçer ama söylediklerimi unutmayın, hayır demek yok, ortadan kaldırmak var
 
Abartmıyor musunuz gerçekten ?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…