1 bucuk yıldır evliyiz kocamla çok severek mücadele ederek evlendik kimse elimizden tutmadı eşyaları bile birlikte çalıştık aldık evlenmeden önce de hep anlaşamıyorduk ama seviyorduk kopamadık bir türlü kavgaları mız çok olurdu düğün stresine falan yoruyorduk evlendikten sonrada tartışmalarimiz katlandı en ufak biseyden çok fazla ofkeleniyordu çok gözü döndüğünde benim boğazımdan tutup sıkarak duvarlara çarpmaya başladı bı kavgada Tokat atip saçlarımı yolduguda oldu o zaman çok pişman oldu ama onun haricinde adam ofkelenince yapıyor daha ben vurdun dediğimde adam vurduğunu bile kabul etmiyor ona göre boğaz sıkmak duvara yapıştırmak vurmak değil nasıl bir çocukluk yaşadıysa artık kavga etmediğimiz zamanlarda çok iyiyiz sürekli sakalasmalar gülüşmeler sarilmalar öpücükler ama o an gözü o kadar dönüyor ki cevap versem karsilik versem gücüm yetersiz kalıyor pes ediyorum daha çok üzerime geliyor o an tam zorba gibi oluyor anlayamıyorum ve sonrasinda bunlar için beni sorumlu tutuyor ben herşeye cevap verdiğim için tahrik oluyormuş konuşma şeklim çok tahrik ediciymis genelde bu bahaneleri sunuyor o anlarda benim gitmeye çalıştığım salmadigi gittiğim zamanlarda oldu biseye yaramadı bu defa olayların buraya geliş şeklini anlaticam çok uzun oldu affedin ama o kadar basit bişey ki pazar günü maç izlemeye mı gitsem dedi canlı oynanan bi mac bende normalde sorun edecek değilim ağzından hiç bigun bizde çıkalım hava alalım diye bisey demedigi için daha cumadan pazar günü içinde mac diyince bende bı dur durdugun yerde birlikte çıkar hava alırız dedim sonra tek hava almaya hakkım yok zaten benim falan diye cevap verince o saydırdı ben saydirdim zaten borç icindeyiz bı bütçemiz yok gezmeye ve ben sıkılıyorum onun çok gözü yok gezmede falan bütün gün evde dursun hiç şeyi olmaz bende sürekli dışarda olmayı istemem evde zaman gecirmeyide severim ama illa sıkılıyorsun herşey para değil neticede çıkıp yürürsun biseyler içersin falan düşük maliyetli aktivite ben evdeyim tek cikabiliyorum ama onunla bişey yapamıyoruz ben bunu ima etmek istedim o benim ihtiyaç için dışarı çıkmalarımı tek hava alabiliyorum diye ima etti sonra kavga ettik aradı açmadım mesajla yetisemeyince sinir oluyor arıyor birbirimize saydiriyoruz sonra yüzüme kapatıyor yine kuduruyoruz diye açmadım eve geldi tabi sinir küpü burnundan soluyor derdin ne konuşalım diye bende çok öfkeli diye benim konuscak biseyim yok şuan yemek yapıyorum dedim o halde konuşsak yine birbirimize giricez sonra elindekileri masaya sert bı şekilde tek tek bırakıyor bana bakarak bişey desede saldirsam der gibi bende sinir oldum öyle olmaz kır ya dedim bu sanane kırarım dedi aldı sandalyeyi kaldırdı masaya bir çarptı güm diye sandalye kırıldı bende eşyaya zarar verilmesinden hoşlanmıyorum kolay almadık neticede kufrettim falan bağırdım sonra bu benim üstüme yürüdü hemen itiyorum git diye ben sana dokundum mu sen bana dokundun diyo sonrası tabi yine aynı senaryo boğazıma yapıştı beni buzdolabına yapistiriyo duvara yapistiriyo ben itmeye çalışıyorum boğazını sıkmaya çalışıyorum ama ne kadar etkili bilemem ben kendimi korumaya çalıştıkça adam dahada çileden çıkıyor itiş kakış butun evin duvarlarını gezdik beni alıyor bı koltuğa firlatiyo bı yere firlatiyo tabi bu arada heryere çarpan sırtım burkulan ayaklarım umru degil çok uzun yazdım biliyorum ama kimseye anlatamıyorum ney yanlış ne doğru bilmiyorum artık sürekli biseyler kontrolden çıkınca ben tahrik etmiş oluyorum çok sıkıyor trip yapıyormuşum aileme anlatsam olaylar bizden cikicak herkes bişey soylucek ve duyulursa onlarda kavga edicek bosanicam diyorum o bile umru degil bikac kez daha dedim sonra yapmadım ya yapamicak nasılsa diyor önemsemiyor çok severek evlendik geldiğimiz durum bu tamam olabilir kavga her insan ediyor ama insan gibi konuşabilmek varken sürekli bağırış çıhırıs kendini kaybediyor resmen ben ne yapsam bilmiyorum ben bidaha olmaz ümidiyle afffettikce adam yapmaktan hiç çekinmiyor ileride çocuk olduğunda böyle bı ortamda çok uygun olacagini düşünmuyorum iyiyken çok iyi ama kavga olunca ben kendimi bile koruyamadigimi düşünüyorum şuan duzelmeyecekse belkide bitmelidir kimseyle konuşamıyorum çünkü ben yeri geldi herkesi karşıma aldım savundum eşimi iyiyken cicim aylarında gibiyiz kavga edince bu şekilde siz olsanız ne yapardınız yada ben bu durumu nasıl düzeltebilirim sizce boşanma aşamasına ne olursa geçilebilir çok uzun yazdım buraya kadar okuyanlara teşekkür ediyorum ve yorumlarınızı bekliyorum