ocuk istiyorum ama...

tirilaylom · 15 Mart 2011

Ya bayanlar ben bu topiğe çok geç kalmışım. İlk sayfalardaki yazıları okuyunca işte benn dedim. Sonra son sayfalara baktım o yazıları yazanlar anne olmuşlar bile...Aradaki sayfaları okumaya üşeniyorum doğrusu. Bana bi özet geçer misiniz, o korkuyu nasıl yendiniz?O özgürlüğünü kaybetme, belki ideallerinden vazgeçme, artık iki kişiye değil de yalnız o küçük varlığa odaklanıcak olma korkusunu...Ama bi yandan da artık vakti geldi deyip kendini biraz da mecbur hissettiğinden bu karara varma çelişkilerini nasıl atlattığınızı ve bu korkularınızın gerçekleşip gerçekleşmediğini...Bana anlatır mısınız lütfeeennn :50:

sscuba · 16 Mart 2011

tirilaylom .!.:
Ya bayanlar ben bu topiğe çok geç kalmışım. İlk sayfalardaki yazıları okuyunca işte benn dedim. Sonra son sayfalara baktım o yazıları yazanlar anne olmuşlar bile...Aradaki sayfaları okumaya üşeniyorum doğrusu. Bana bi özet geçer misiniz, o korkuyu nasıl yendiniz?O özgürlüğünü kaybetme, belki ideallerinden vazgeçme, artık iki kişiye değil de yalnız o küçük varlığa odaklanıcak olma korkusunu...Ama bi yandan da artık vakti geldi deyip kendini biraz da mecbur hissettiğinden bu karara varma çelişkilerini nasıl atlattığınızı ve bu korkularınızın gerçekleşip gerçekleşmediğini...Bana anlatır mısınız lütfeeennn

merhaba tirilaylommm, valla rumuzundan da anlaşıldığı üzre keyfe düşkünüz ya da epey keyifliyiz maşallahhh

sana tam yerine geldim diyorum ve de zamanında zira ben uzuuuun bi süredir pek uğramıyordum buraya, işe başlayıpda pc ile daha çok vakit geçirince bakar oldum.
Şimdi sana ne demeliki, aslında bu iş cidden doğru zamanlama işi ve bu da çok kişisel bi durum, bana erken gelen bir zaman sana tam da vaktidir dedirtebilir. Şöyleki ben evliliğimin 8. yılında tamam artık yapsak mı moduna girebildim, ondan öncesinde eşimde bende lafını bile tek tük ediyoduk, zira ben hep daha evliliğimiz büyümedi modundaydım. Ama şimdi daha iyi anlıyorumki eğer bi şeyler çatırdayacaksa bu başında da olabilir sonunda da şimdi de...
Birde sadece bu bebek işi için değilde genel olarak en önemli şey birine bağlı karar almamak. Yani herhangi birine güvenerek bu çok önemli ve sorumluluk isteyen kararı almamalısın, mesela eşine mesela annene vs. çünkü bu öyle bişeyki başka şeylere benzemiyor çocuk=anne gerisi biraz hikaye, tabiki varlıkları bile yeter ama yardımcılıktan öteye geçemiyorlar ve sende zaten buna izin veremiyorsun, hoş benim anacım lohusalığımı atlattırdı bana sağolsun nurlar içinde yatsın ama sonra malesef kaybettim ben onu yokluğa teslim ettim bir gün yine buluşmak üzre... neyse demek o ki bu konuda kendi iç sesine güvenmek ve en önemlisi akışına bırakmayı öğrenmelisin, kendini tart gücünü dinle ve herşeyin tadını çıkartmaya bak, hiç bir anı erteleme zira her aşaması heyecan dolu bi serüven, en başında ayyy acaba bu ay hamile miyim diye yapılan testler, olmadı hüsranları, yeniden denemeler........ hamileyimmmmmmm inanamazlıkları........ ilk kalp seslerini dinlediğin an......... tarama testleri hüsranları...... ilk kelebek etkisi kıpırdanmaları............. uzarrrr gider...

özetleyecek olursam ben bu sorunsalı şöyle aştım, önce evliliğime güvendim, sonra eşime, sonra kendime ( ama şimdi diyorumki önce ve önce kendine güven kendini dinle, yok olmaz diyosan sakın haaaa :45:

) sonra bu topiciği açtım ve buradan bana öyle güzel dostlar el uzattıki hala birlikteyim onlarla...

hadi bakalım dinle kendini :97:

tirilaylom · 16 Mart 2011

sscuba .!.:
merhaba tirilaylommm, valla rumuzundan da anlaşıldığı üzre keyfe düşkünüz ya da epey keyifliyiz maşallahhh sana tam yerine geldim diyorum ve de zamanında zira ben uzuuuun bi süredir pek uğramıyordum buraya, işe başlayıpda pc ile daha çok vakit geçirince bakar oldum.
Şimdi sana ne demeliki, aslında bu iş cidden doğru zamanlama işi ve bu da çok kişisel bi durum, bana erken gelen bir zaman sana tam da vaktidir dedirtebilir. Şöyleki ben evliliğimin 8. yılında tamam artık yapsak mı moduna girebildim, ondan öncesinde eşimde bende lafını bile tek tük ediyoduk, zira ben hep daha evliliğimiz büyümedi modundaydım. Ama şimdi daha iyi anlıyorumki eğer bi şeyler çatırdayacaksa bu başında da olabilir sonunda da şimdi de...
Birde sadece bu bebek işi için değilde genel olarak en önemli şey birine bağlı karar almamak. Yani herhangi birine güvenerek bu çok önemli ve sorumluluk isteyen kararı almamalısın, mesela eşine mesela annene vs. çünkü bu öyle bişeyki başka şeylere benzemiyor çocuk=anne gerisi biraz hikaye, tabiki varlıkları bile yeter ama yardımcılıktan öteye geçemiyorlar ve sende zaten buna izin veremiyorsun, hoş benim anacım lohusalığımı atlattırdı bana sağolsun nurlar içinde yatsın ama sonra malesef kaybettim ben onu yokluğa teslim ettim bir gün yine buluşmak üzre... neyse demek o ki bu konuda kendi iç sesine güvenmek ve en önemlisi akışına bırakmayı öğrenmelisin, kendini tart gücünü dinle ve herşeyin tadını çıkartmaya bak, hiç bir anı erteleme zira her aşaması heyecan dolu bi serüven, en başında ayyy acaba bu ay hamile miyim diye yapılan testler, olmadı hüsranları, yeniden denemeler........ hamileyimmmmmmm inanamazlıkları........ ilk kalp seslerini dinlediğin an......... tarama testleri hüsranları...... ilk kelebek etkisi kıpırdanmaları............. uzarrrr gider...

özetleyecek olursam ben bu sorunsalı şöyle aştım, önce evliliğime güvendim, sonra eşime, sonra kendime ( ama şimdi diyorumki önce ve önce kendine güven kendini dinle, yok olmaz diyosan sakın haaaa ) sonra bu topiciği açtım ve buradan bana öyle güzel dostlar el uzattıki hala birlikteyim onlarla...

hadi bakalım dinle kendini :97:

3 yıllık evliyim ben.Evliliğime de güveniyorum eşime de, aslında kendime de. Ama bebek olunca ideallerimden vazgeçmek zorunda kalırsam, ya da çocuk da yaparım kariyer de derken çocuğumu ihmal edersem diye korkuyorum. Eşim ilk günden beri çocuk istiyo. Bi kere onu hayatta durduramam artık :1:

Çocuğu engel görmeme kızıyo. Bi de yetişme tarzından. Onların memleketinde insanlar evlenir evlenmez çocuk yaparlar. Yapmayanlara da olmuyo gözüyle bakarlar. Yani eşim aslında benim için onlara karşı koydu, sölediklerini duymadı. Yaşım 29, eşiminki de 30. Daha fazla geciktirirsem bu kez çıkacak sorunlardan geç haberim olursa diye de korkuyorm. Bu korkuyu da bana eşimin ailesi aşıladı doğrusu. Ya olmazsa , insan nasıl olmazsa diye korkmaz da erteler...Akılları almıyo "çocuk istemiyorum"u:)
Doğrusu artık ben de zamanımın geldiğini düşünüyorum ve bir yanım da istiyor. Korunmayı da bıraktık geçen ay. Ama hala korkuyorum, hala bebek beni kısıtlıycak, rahat edemicem, koluma çantamı takıp gezemicem diye düşünmeden de edemiyorum...

Siz şu an ne düşünüyosunuz? ii ki de yapmışım mı, yoksa korkularım gerçek oldu mu?

porttakal · 17 Mart 2011

tirilaylom .!.:
3 yıllık evliyim ben.Evliliğime de güveniyorum eşime de, aslında kendime de. Ama bebek olunca ideallerimden vazgeçmek zorunda kalırsam, ya da çocuk da yaparım kariyer de derken çocuğumu ihmal edersem diye korkuyorum. Eşim ilk günden beri çocuk istiyo. Bi kere onu hayatta durduramam artık Çocuğu engel görmeme kızıyo. Bi de yetişme tarzından. Onların memleketinde insanlar evlenir evlenmez çocuk yaparlar. Yapmayanlara da olmuyo gözüyle bakarlar. Yani eşim aslında benim için onlara karşı koydu, sölediklerini duymadı. Yaşım 29, eşiminki de 30. Daha fazla geciktirirsem bu kez çıkacak sorunlardan geç haberim olursa diye de korkuyorm. Bu korkuyu da bana eşimin ailesi aşıladı doğrusu. Ya olmazsa , insan nasıl olmazsa diye korkmaz da erteler...Akılları almıyo "çocuk istemiyorum"u:)
Doğrusu artık ben de zamanımın geldiğini düşünüyorum ve bir yanım da istiyor. Korunmayı da bıraktık geçen ay. Ama hala korkuyorum, hala bebek beni kısıtlıycak, rahat edemicem, koluma çantamı takıp gezemicem diye düşünmeden de edemiyorum...

Siz şu an ne düşünüyosunuz? ii ki de yapmışım mı, yoksa korkularım gerçek oldu mu?

merhaba tirilaylom.. kısa ve net cevap vermek gerekirse ii ki de yapmışım derim ben.. zaman zaman özellikle kış annesi olmanın getirdiği zorlukları yaşamadım mı yaşadım, ama emin ol o kadar güzel bir şey ki her acısını, her eksisini unutturuyor.. kendi şartlarını sen değerlendireceksin ama şunu da unutma hayatını kısıtlamasını engellemekte senin elinde.. düşün biz 1 aylık bebekle yemeğe bile çıkabilen bi aileyiz.. :82:

tirilaylom · 17 Mart 2011

porttakal .!.:
merhaba tirilaylom.. kısa ve net cevap vermek gerekirse ii ki de yapmışım derim ben.. zaman zaman özellikle kış annesi olmanın getirdiği zorlukları yaşamadım mı yaşadım, ama emin ol o kadar güzel bir şey ki her acısını, her eksisini unutturuyor.. kendi şartlarını sen değerlendireceksin ama şunu da unutma hayatını kısıtlamasını engellemekte senin elinde.. düşün biz 1 aylık bebekle yemeğe bile çıkabilen bi aileyiz.. :82:

Eşim de aynen böle sölüyo. Ne biliyim ben hep bebek olunca her şeyim kısıtlanıcakmış gibi hissediyorum. Yersiz bi korku eminim. Kısmet bakalım....

sscuba · 17 Mart 2011

fezoşşum 1 aylıkken yemeğe çıkmak tabi kolay benim ilk aylarda yaptıklarımı ve yaşatmak zorunda kaldıklarımı bilseniz aaa ne kolaymış dersiniz ama kazın ayağı sanırım biraz çocuk büyüdükçe ilgisi algısı geliştikçe değişiyor. Önceden çok rahat ana kucağında dolaşırken şimdi pusetinde oturtmak neredeyse imkansız bir hal aldı, Allahtan şu slingler var da hemen ona sarınıp kucağa alıyorum ben öbür türlü 10 kiloluk bi cadıyı kucaklamak neredeyse imkansız. Bi de büyüyen çanta ağarlığıda cabası, çünkü ek gıdaya başlandığı andan itibaren o tıkış tıkış çantaya bi de yok çorbası yok meyvası yok kaynar suyu yok termosu... daha bunun yürümeye başladığı zamanları var biz henüz o evreye gelmedik ama sorunsuz geçmeyeceği kesin... velhasıl kelam derlerya büyüdükçe sorunlar da büyüyor sanırım böyleymiş...

tirilaylom sen tamda benim ilk baştaki noktamdasın ve bu tereddütlerin içinde belki de hamilesindir bile - korunmadığın için- ben de böyle endişeliyken çalışmalara çoktan başlamıştık. Şimdi geldiğim noktaya bakacak olursak biraz gelgitliyim, şimdi tabiki kuzumsuz bir hayat düşünemiyorum ama ondan önceki ritmime aynen devam edebiliyorum da diyemeyeceğim, bi şeyler hemde en köklüsünden değişiyor. İşin bir de maddi boyutu var Allaha şükür bizim şimdiki durumumuz iyi pek bi şeyden eksik kalmıyoruz ama ya öyle olmasaydı yine bu kadar rahat bir ebeveyinlik yaşarmıydım bilemiyorum, mesela evime temizlik işleri için yardımcı getirebiliyorum, kızıma bakıcı tutabiliyorum...

Yani sana hiçbişey değişmeyecek sen yaparsın edersin ben diyemeyeceğim, bunu diyenler nası diyo onuda ben bilmiyorum, belki ben ciddi bir travmanın içinde olduğum için bazı güzllikleri göremiyor olabilirim ama inanın tüm olumsuzluklarımdan kesinlikle kızımı uzak tutabiliyorum sadece beni artık bi şey çok mutlu edemiyor yani arıza benim kalbimde, kimbilir belki bi gün çıkacağım bu yas modundan ama şimdilik ve hala bu böyle...

Bi de şeyi anlamam doğumdan hemen sonra aman tanrım vuruldum adeta çok değişik bi şeymiş bu vs vs yok kardeşim bende öyle olmadı inanılmaz bir şaşkınlık ve deli gibi bir korkuuuu, ben iyi bir anne olacak mıyım korkusu! evlat sevgisi tabiki içinden gelen bi şey ama inan zamanla perçinleniyor, anneliği de zamanla öğreniyorsun... bilmiyorum belki benim hiçbir duygum abartılı değildir o yüzden öylede ifade edemem yanlış anlaşılmasın şimdi bu kızını sevmiyor diye, ölürüm ben ona, ama sanırım kastım anlaşılmıştır.

Kısacası evlilik tamam, eş tamam sen de tamam olmak üzeresin yaşa ve gör derim ben, umarım en kısa zamanda güzel haberlerini alırız...

tirilaylom · 17 Mart 2011

sscuba .!.:
fezoşşum 1 aylıkken yemeğe çıkmak tabi kolay benim ilk aylarda yaptıklarımı ve yaşatmak zorunda kaldıklarımı bilseniz aaa ne kolaymış dersiniz ama kazın ayağı sanırım biraz çocuk büyüdükçe ilgisi algısı geliştikçe değişiyor. Önceden çok rahat ana kucağında dolaşırken şimdi pusetinde oturtmak neredeyse imkansız bir hal aldı, Allahtan şu slingler var da hemen ona sarınıp kucağa alıyorum ben öbür türlü 10 kiloluk bi cadıyı kucaklamak neredeyse imkansız. Bi de büyüyen çanta ağarlığıda cabası, çünkü ek gıdaya başlandığı andan itibaren o tıkış tıkış çantaya bi de yok çorbası yok meyvası yok kaynar suyu yok termosu... daha bunun yürümeye başladığı zamanları var biz henüz o evreye gelmedik ama sorunsuz geçmeyeceği kesin... velhasıl kelam derlerya büyüdükçe sorunlar da büyüyor sanırım böyleymiş...

tirilaylom sen tamda benim ilk baştaki noktamdasın ve bu tereddütlerin içinde belki de hamilesindir bile - korunmadığın için- ben de böyle endişeliyken çalışmalara çoktan başlamıştık. Şimdi geldiğim noktaya bakacak olursak biraz gelgitliyim, şimdi tabiki kuzumsuz bir hayat düşünemiyorum ama ondan önceki ritmime aynen devam edebiliyorum da diyemeyeceğim, bi şeyler hemde en köklüsünden değişiyor. İşin bir de maddi boyutu var Allaha şükür bizim şimdiki durumumuz iyi pek bi şeyden eksik kalmıyoruz ama ya öyle olmasaydı yine bu kadar rahat bir ebeveyinlik yaşarmıydım bilemiyorum, mesela evime temizlik işleri için yardımcı getirebiliyorum, kızıma bakıcı tutabiliyorum...

Yani sana hiçbişey değişmeyecek sen yaparsın edersin ben diyemeyeceğim, bunu diyenler nası diyo onuda ben bilmiyorum, belki ben ciddi bir travmanın içinde olduğum için bazı güzllikleri göremiyor olabilirim ama inanın tüm olumsuzluklarımdan kesinlikle kızımı uzak tutabiliyorum sadece beni artık bi şey çok mutlu edemiyor yani arıza benim kalbimde, kimbilir belki bi gün çıkacağım bu yas modundan ama şimdilik ve hala bu böyle...

Bi de şeyi anlamam doğumdan hemen sonra aman tanrım vuruldum adeta çok değişik bi şeymiş bu vs vs yok kardeşim bende öyle olmadı inanılmaz bir şaşkınlık ve deli gibi bir korkuuuu, ben iyi bir anne olacak mıyım korkusu! evlat sevgisi tabiki içinden gelen bi şey ama inan zamanla perçinleniyor, anneliği de zamanla öğreniyorsun... bilmiyorum belki benim hiçbir duygum abartılı değildir o yüzden öylede ifade edemem yanlış anlaşılmasın şimdi bu kızını sevmiyor diye, ölürüm ben ona, ama sanırım kastım anlaşılmıştır.

Kısacası evlilik tamam, eş tamam sen de tamam olmak üzeresin yaşa ve gör derim ben, umarım en kısa zamanda güzel haberlerini alırız...

Belki de bu hissettiklerinizin sebebi çocuğu uzunca süre ertelemiş olmanız. Yani rahat yaşamaya alışmadan çocuk yapın derlerdi bana hep. Doğru galiba. Evlendikten kısa süre sonra bebek olsaydı diğer alternatifi yaşamamış olacağınız için çocuk ve evlilik sorumluluğunu aynı anda ve aynı şeymiş gibi alabilirdiniz. Gerçi ben şu an evlensem yine hemen yapmam. Sonuç olarak da bu çocuktan sonra alt üst olma durumunu göze almış oluyoruz bi nevi. Biraz da fazla mantıkçıyız, evlilik gibi çocuk da cahil cesaretiyle olunca daha az zor geliyo insana sanırım...Ne diyeyim hayırlısı olsun.

sscuba · 17 Mart 2011

yaklaşık olarak benzer düşünüyoruz ama ben şimdi nasıl çocuk sahibi olduğum için hiiiçç pişman değilsem eşimle birlikte geçirdiğim 8 yıl içinde hiiç pişman değilim, evlilik bu çocuk yapma anlaşması değilki

tirilaylom · 17 Mart 2011

sscuba .!.:
yaklaşık olarak benzer düşünüyoruz ama ben şimdi nasıl çocuk sahibi olduğum için hiiiçç pişman değilsem eşimle birlikte geçirdiğim 8 yıl içinde hiiç pişman değilim, evlilik bu çocuk yapma anlaşması değilki

Kesinlikle aynı noktadan bakıyoruz :23:

Ben de evlilikle çocuğu aynı görmedim hiç. Soranlara da hep evliliğimin tadını çıkarmadan niye çocuk yapim diyodum :1:

Dediğim gibi şimdi evlensem yine beklerim, yine eşimle yalnız geçirdiğim süreler olsun isterim. Pişman değilim şu an. Ama Allah inş bu konuda imtihan etmez. Siz istediğiniz kdr plan yapın asıl planı ben yaparım demesinden de korkuyorum açıkçası:2:

wylma · 18 Mart 2011

tirilaylom .!.:
Kesinlikle aynı noktadan bakıyoruz Ben de evlilikle çocuğu aynı görmedim hiç. Soranlara da hep evliliğimin tadını çıkarmadan niye çocuk yapim diyodum Dediğim gibi şimdi evlensem yine beklerim, yine eşimle yalnız geçirdiğim süreler olsun isterim. Pişman değilim şu an. Ama Allah inş bu konuda imtihan etmez. Siz istediğiniz kdr plan yapın asıl planı ben yaparım demesinden de korkuyorum açıkçası:2:

hoşgeldin tirilaylom.. konu sahibimiz scubamız gayet iyi özetlemiş burayı ve burda olanları. hepimiz aşağı yukarı aynı flu düşüncelerle ve kararsızlıklarla yola çıkmış olan anne ve anne adaylarıyız. şimdi o kararsızların çoğu çoktan anne oldular bile. ben de onlardan biriydim ve şu an bir melek taşıyorum karnımda. biz de 3 yılllık bir evlilik sürecinin ardından aldık bu kararımızı sizin gibi ve bence çok da iyi yaptık. ama tabi başta pek planladığımız gibi olmadı ilk bir-iki ay nerdeyse senin gbi Allah ın bizi imtihan ettiğini bile düşündüm bu konuda. neyseki çok geçmeden geldi hayatımıza ve şimdi inşallah ona kavuşacağımız günü iple çekiyoruz. bazen acaba daha önce mi alsaydık bu kararı dediğim de oluyor ama bence en önemlisi her çiftin kendi doğru zamanı var ve bu zamana karar vermek size, gerisiyse Allah ın iznine kalıyor.

sscuba · 18 Mart 2011

tirilaylom .!.:
Kesinlikle aynı noktadan bakıyoruz Ben de evlilikle çocuğu aynı görmedim hiç. Soranlara da hep evliliğimin tadını çıkarmadan niye çocuk yapim diyodum Dediğim gibi şimdi evlensem yine beklerim, yine eşimle yalnız geçirdiğim süreler olsun isterim. Pişman değilim şu an. Ama Allah inş bu konuda imtihan etmez. Siz istediğiniz kdr plan yapın asıl planı ben yaparım demesinden de korkuyorum açıkçası:2:

vallaaa korkunun ecele faydası yokkk sonuçta hep bir sınav halindeyiz ya da en azından ben böyle düş
ünüyorum, sınana sınana ya öğenicez yaşamayı ya da bi bakıcaz vakti keramet gelmişşş. Allah sizi korkularınızla yüzleştirmesin inşallahhh içinizi ferah tutun yağmurluksuz fik fiklerinde tadını çıkarın

))

sscuba · 18 Mart 2011

asluu papucu yarummm 100 günün kalmışş habarın olaaa :65:

dinlen dinlenebildiğin kadar zira biz neredeyse 9. ayımızı bitireceğiz ama hala ve hala bana gece uykuları harammm

))

wylma · 18 Mart 2011

sscuba .!.:
asluu papucu yarummm 100 günün kalmışş habarın olaaa dinlen dinlenebildiğin kadar zira biz neredeyse 9. ayımızı bitireceğiz ama hala ve hala bana gece uykuları harammm ))

sinemmm sen diyince farkettim 100 gün geri sayım başlasınn :66:

vuuu 9 ay mıııı maşallah didoşa koca kız oldu yaa yerim ben onun o tombiş yanaklarını

sscuba · 21 Mart 2011

wylma .!.:
sinemmm sen diyince farkettim 100 gün geri sayım başlasınn

vuuu 9 ay mıııı maşallah didoşa koca kız oldu yaa yerim ben onun o tombiş yanaklarını

valla nası olduda 9 ay geçti anlamadımmm, bir koşturmaca bi telaşş ışık hızı mübarek alamıyosun ama arada da bi yavaşlıyo zaman nerdeyse ilerlemiyo, şöyleki uyumadığımız geceler, direnişe karşı yedirme zamanları ...

sscuba · 21 Mart 2011

amanın ne yağmurmuş yarebbim dinmedi bi türlüüü, ağla ağla susturamadık gökyüzünü, kasvet en son istediğim şey doğrusu, en azından günei gülsün yüzümüze yoksa hayatın gidişi hiç de iyi değil, dünyada yine ve yeniden çıkarlar uğruna masum insnalar ölmekte ve biz nasıl seyirciyiz değil mi sanki bu yılanlar hiiiç bize dokunmayacak, Allah sonumuzu hayretsin...:26:

sscuba · 22 Mart 2011

sizin oralar nasıl bilmem ama bizim buralar hala ve yine yağmurlu...
evde olmalı güzelce uyumalı ya da güzel bir film izlemeli kahveli-çikolatalı hımmmm....
amma velakin ben uzun bi süre bu düşlere verdim, inkar edemem sağolsun eşim bana arada esler verdiriyor artık kaçamak uykular yapabiliyorum ama bi yanıp hep uyanık acaba kuzum ne alemde diye

sscuba · 23 Mart 2011

Yine kendi kendime türkü çığırmaya başladımmm :9:

nerlerdesiniz bakemmmm?

neyse yemek vakti karnım zil çalmakta lafı uzatmayacağım, buarada ben hamişken bu kadar acıkmıyodum şu emzirme olayı çok fena iştah açıyo haberiniz olsun

şimci yeni hamişlere sesleniyorum haberiniz olsun torba yasaya göre süt izni ilk altı ay 3 saate çıkmış, sonraki altı ay yine 1,5 saat. Hoş ben bi şekilde 6 ayı doldurduktan sonra işe başladım ve çoğunluk böyle yapıyo ama 4. ayda başlayanlarda çok o yüzden haklarımızı bilmekte faide var, netekim şu 1,5 saat şimdi bize ilaç gibi gelmekte :40:

duyanlar duymayanlara duyursun :74:

sscuba · 25 Mart 2011

Biliyorumki burası hiç kitlesiz bi yer ama olsun belki biri okur bir işe yarar diyerek burayada aktarıyorum, daha doğrusu Senada alıntılayarak aktarıyorum

Lütfen paylaşın: Annesini kaybeden 1 haftalık Defne bebek için süt anne aranıyor. Günde bir kez bile alsa kardır..Defnenin doğumuyla arada en fazla 3 ay olması gerekiyor. Bu konuda destek olabilecek tanıdığınız varsa en geç bu Cuma gününe kadar elifcitak@yahoo.com adresine bilgi vermeli. Şu an için Defne bebek Levent't...e ama bir süre sonra karşı yakaya taşınacaklar.

tirilaylom · 25 Mart 2011

sscuba .!.:
Yine kendi kendime türkü çığırmaya başladımmm nerlerdesiniz bakemmmm?

neyse yemek vakti karnım zil çalmakta lafı uzatmayacağım, buarada ben hamişken bu kadar acıkmıyodum şu emzirme olayı çok fena iştah açıyo haberiniz olsun

şimci yeni hamişlere sesleniyorum haberiniz olsun torba yasaya göre süt izni ilk altı ay 3 saate çıkmış, sonraki altı ay yine 1,5 saat. Hoş ben bi şekilde 6 ayı doldurduktan sonra işe başladım ve çoğunluk böyle yapıyo ama 4. ayda başlayanlarda çok o yüzden haklarımızı bilmekte faide var, netekim şu 1,5 saat şimdi bize ilaç gibi gelmekte

duyanlar duymayanlara duyursun

O torba yasa işi bir harika oldu:))Ücretsiz izin 2 yıla çıktı :))) Walla inş h.kalırsam ve tabi doğurursam tepe tepe kullanıcam. Ev hanımlığı yapıcam biras..

sscuba · 28 Mart 2011

tirilaylom .!.:
O torba yasa işi bir harika oldu:))Ücretsiz izin 2 yıla çıktı :))) Walla inş h.kalırsam ve tabi doğurursam tepe tepe kullanıcam. Ev hanımlığı yapıcam biras..

hadi bakalım inşallahhh, bak sen de tam benim gibi çıktın amalarına rağmen çoktan plan program yapılmış :46:

ocuk istiyorum ama...

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

cennet ayaklarımn altında

Aktif Üye

Aktif Üye

cennet ayaklarımn altında

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Benzer Konular