Mrb cnm. Ailemden oldukca uzagim. 2.yi hic dusunmedim. Dusunmeye firsatim olmadi acikcasi. Once oglum kucuk diye istemedim. Oyle bir arzum olmadi. Esim uzun sure issiz kaldi. Sonrasi endise, kaygi, uzuntu, hep kosusturmaca, sorunlar, hastaliklar, beklenmedik olaylar vs. Oglum ilkokula baslayinca 2.yi dusunmeye basladim. Oglum ve esim cok istiyordu. Ben akademisyenim. Once docentligi halledip sonra bebek isine odaklanmak istedim. Hazirligim vardi cok uzun surmedi, cok kisa surede basarili oldum. Bu sirada hayatimizdaki problemler de cozuldu. Mukemmel zaman geldi derken, plansiz bir ameliyat gecirdim. Tam toparlandim derken bu defa evlere kapandik pandemi nedeniyle. Hasta olursak hastanedeyken cocugumu emanet edebilecegim kimse olmadigindan burnumuzu disari cikarmadik. Adetim duzenli oldugu ve baska sikayetim olmadigindan istedigimde olacagini dusundum. Pandemi surecinde onumuzu gormek istedim. Simdi hastaligi zor da olsa atlattik, asilarimizi olduk, her gun yeni bir mutasyon. Baktim bitecegi yok. Mukemmel zaman hicbir zaman gelmiyormus onu da anladim. Kisaca anlatmaya calistim ama yasayan bilir derler ya oyle iste. Her neyse gecmis geride kaldi. Ben 0,85 amh ile dogal yoldan gebe kalabilirmiymissiniz onu merak ettim. Beni umutsuzluga sevk eden dusuk amh degerim oldu. Sanirim ultrasonla da yumilere bakilmasi gerekiyormus. Eylulden bu yana 2 tane doktora gittim, hep eksik muayene, yanlis yonlendirme. Bugun firsat bulursam gidecegim ve sorup anlamaya calisacagim. Henuz 1 ay denedim.