Kızlar ben de bıktım artık. Endişeler, korkular, kötü düşünceler derken şimdi de temizlik takıntısı başladı.
Biri üzerime değse hepsini değişirim veya özellikle evde mutfakta bir yere değsem değiştiririm. Çamaşır yere düşşün yine yıkarım. Elllerimi hep yıkarım. bir koltukta otururuz evde diğerleri pistir çünkü gelen giden oturmuştur. Hep silerim koltuğu ıslak mendille falan. Yatarken giydiğimiz kıyafetlere takıyorum özellikle bir yere değdiğmi mutfağa girdim mi yanlış yere oturdum mu veya dışarı kıyafetiyle oturduğum koltuğa oturduğumda deliriyorum. Çamaşır yıkamaktan bıktım su faturam 2 katına çıktı.
Yemek yapmayı çok seviyorum ama yapamıyorum yapsam duş alıyorum. Bıktım artık.
Mutfağı pis yağ ve kir yuvası gibi görüyorum. Kimseye gidemiyorum. Yiğenim var emekliyor pis diye kucağıma almak istemiyorum.
Çok üzülüyorum bu halime çocuk yapmak istiyorum ama korkuyorum hap da kullanamam ki.
of çok kötü eşimle de tartışıyoruz. Mutfak sandalyelerini silerim kaç defa ama kahvaltıda pijamayla oturduysam daha giyemiyorum halbuki temiz oralar. Delirmek üzereyim normal olmak istiyorum çok canım acıyor ne yapıcam ben fikir verebilir misiniz teşekkür ederim. Beynime nasıl söz geçirebilirim..[/ merhaba aynı sıkıntılar bendede var en kötüsüde derdini anlatırsında hiç kimse anlamıyorya çok kötü gelen cevaplar belli (kendi elindeymişte saçmaymışta) bunları bende biliyorum ama engel olamıyorum düşüncelerime çok yoruldum herşeyi olumsuz düşünmekten beynim yoruldu . önceki yıllarda yazan arkadaşlar: şuan nasılsınız inşallah iyisinizdir. atlattıysanız bu sıkıntıları bizede yol gösterirseniz sevinirim.
kızlar bende de bu hastalık vardı..4-5 yıl önce.bazen delireceğimi bile düşünürdüm.ve delirmekten korkardım.
garip takıntılarım vardı..birşeyi 3-5 tekrarlamasam sanki sevdiklerimden biri ölecek gibi..
hayatı zindan etmiştim
birşeyi tekrarlar dururdum..3 kez daha yapayım yoksa kötü bişey olacak derdim...
ama sanırım bunu üniversiteyi başka bir şehri kazanmakla ve yurt ortamında kalmakla aştım..büyüdüm sanırım..
şimdi hatırlayınca yine çok üzülüyorum..
ne olur kızlar bunu yenebileceğinizi düşünün.
ve kendinizi başka şeyler düşünmeye iten kurslara yada etkinliklere yönlendirin..
kitap okuyun,spor yapın...
ben yenebildiysem herkes yener kızlar...
gerçekten...
kızlar ben de obsesif oluyorum galiba, bi ara hamilelik korkusu yaşadım ve sonra bu tüm yaşam alanıma sıçradı. şimdilerde ölüm korkusu, sürekli dini konuları düşünme gibi şeylerim var. şöyle bi kafa rahatlığı yaşayamıyorum. doktora gitmeden halledilmez mi bu?
Doktor tedavisi olmadan çok zor. Senin elinde olay bişey degil zaten bu ama sakın ihmal etme canım. Doktordan da çekinmene gerek yok o seni anlar zaten. Doktor durumu senden dinlemeli o teşhisini koyar ve tedavi sürecini başlatır. Sen rahat ol ve hastalık olarak düşünme bunu
canım benim teşekkür ederim yorumun için. inşallah atlatırımm[/QUOTE
Rica ederim inşallah atlatırsincanım
Son zamanlarda bende de acayip takıntılar başladı acaba obsesif miyim bende :26: Herşey kötü kokuyor bana mesela , etrafımdakilere kokturuyorum yoo gayet normal diyolar ama bana pis kokuyo herşey :/ Yemek bile yiyemiyorum 5 kilo verdim birden. Yemeği görünce daha midem bulanmaya başlıyo. Hayatımın hep mahvolacağını düşünüyorum durduk yere. Sürekli el yıkama alışkanlığım başladı üstüne. Stresten mi oldum , psikolojim mi bozuldu anlamadım :/ Doktora göründüm bana psikolojik olabilir bunlar, psikoloğa görün falan gibi bişeyler söylediBakalım durumum nasıl olacak kendi kendimi düzeltmeye çalışıyorum
Canım bence bir psikolaga veya psikiyatriye görünmelisin bu obsesyonlar okadar kötü ki erken önlem alınmalı yoksa ilerliyormuş
Ben yaklaşık olarak 2-3 haftadır böyleyim. Önceden de gerçi olumsuz düşünen bi kızdım çoğu konuda ama iştahım gayet iyiydi. Aşırı titiz değildim ama şimdi bi tuhaf oldum. Özellikle koku durumu artmaya başladı . Annemde sende iyice bi tuhaf oldun dedi hatta. Haklısın görünmek lazım ama bulundugum yerde psikolog yok ne yazıkki o yüzden zor benim için :/