Obsesif Komplsif olanlar...

kızlar bende kafama çok takıyorum şuan yaşadığım ise başkalarına anlattığım şeylerden pişmanlık duyuyorum sürekli gidip söylediklerimi başkalarına anlatacaklar başkalarıda beni yargılayacak falan filan duramıyorum yaa düşünceler büyüdükçe büyüyor yardıımmm noluuurrr
 
arkadaşlar galiba bende de okb var. internette araştırdım. benimki temizlikle ilgili.pislik bulaşacak diye korkularım var. ama her şeyde değil. eskiden de temizlik hassasiyetlerim vardı. ama eşimle evlendikten sonra arttı bu hassasiyet. çünkü eşimin babaannesinin bulunduğu köye gittim. bayramlarda filan ziyarete gidiyorduk. pis olduğunu gördüğüm ilk günden beri istemeyerek gidiyordum. eve gelince çamaşırıma kadar çıkarıp banyo yapıyordum. ama çocuğum olduktan sonra daha da arttı bu durum. bir kere yine gittik. içerisi leş gibi toz. ayakkabılar odanın orta yerine çıkarılmış .duvarda da hamamböceğini görünce benim şarteller attı. eşimin ailesinin yanında "beni bir daha sakın köye götüreyim deme,her yer leş gibi"deme cesaretinde bulundum. bir daha gitmedim. ama bu seferde şöyle düşünmeye başladım. eşimin ailesi oraya gidip geliyor, üstü başı pisleniyor,bize gelince de sanki bize taşıyorlarmış pisliği mikrobu gibi geliyor. bir şey de diyemiyorum. olan bana oluyor. onlar bize gelip gittikten sonra her yeri süpürüp siliyorum. kapı kollarına,tuvalette giydiğimiz terliğe kadar. hatta bizim arabamızla bir yere gittiysek arabanın kılıflarını çıkartıp yıkıyorum. bu yüzden bize gelmelerini hiç istemiyorum. her zaman "acaba bu hafta sonu bize gelirler mi"diye düşünüp içim sıkılıyor. sizce de bu psikolojik bir rahatsızlık mı? ama beni düşündüren her zaman böyle değilim. sadece onlara karşı.
 
Son düzenleme:
Bende de var maalesef..benim takintilarim biraz daha farkli. Bedenime karsi cok hassasim. Asla bisey dokulmeyecek ustume. Ellerimi belki gunde 100 defa yikiyorumdur :KK70:

islakliga da dayanamiyorum.uzerime su dokuldugunde ya da ellerim islandiginda mutlaka kurutulmali...

bir de duzeltme takintim var...konusma bozukluklarini,yanlis telaffuz edilen kelimeleri mutlaka duzeltmem lazim. Dogrusunu soylemeden duramiyorum. İcimden milyon kere tekrar ediyorum duzeltemiyorsam eger.

Cok komik ama ilk okulda bi ogretmenim vardi. Saclari küt kesimdi. Saclarini kulaginin arkasina toplardi, bir tutam kadari onde kalirdi. Ders boyunca o kalan saclarini da arkaya topladigini hayal ederdim. Bu yuzden ders dinleyemezdim :KK70: cok sacma biliyorum ama engel olamiyorum.

Ahhh, bir de sayi sayma,her gordugunu okuma huyum var. Merdivenden cikarken,inerken basamaklari sayarim,avizenin boncuklari,perdenin kivrimlari :KK70: yoldan gecen arabalari,camdan bakarsam mahalledeki cocuklari....liste uzar gider. Akliniza gelebilecek herseyi...

Son olarak tekrarlayan sesler ve hareketler!!! Allahimmmm cildirasim geliyorrrr. Bir seyi tekrar tekrar soylediklerinde cok sinirleniyorum. O an cok sert tepki veriyorum. Bir kere soyleyin kardesimm ayar etmeyin adami :KK70: kayinvalidem de benim damarima basar gibi bir lafi milyon kere soyler. Bozuk plak sanki... Cildiriyorumm. Tepki de veremeyince resmen icten ice krizler geciriyorum. Mesela birisi yanimda ayagini salliyorsa refleks olarak bacagini tutarim. Sallamasin arkadasss. Kapi calarken tak tak TAK TAAKK TAAAKKK beynime civi cakiliyor adeta. Telefonumun sesi daima kapalidir ona da tahammulum yok :KK70: Sakiz cigneyenlerrr düşmanimm. Gibi gibi. Sacma sapan oldugunu bildigim halde engel olamadigim seyler...psikolojik yardim aldim ama pek faydasi olmadi..nereye kadar boyle devam eder bilmiyorum.
 
arkadaşlar benim mesai arkadaşımda aşırı temizlik ve düzen takıntısı var..bi kalemi yerinden oynasın deliriyor
onunla çalışmak işkence haline geldi daha ne kadar sabrederim bilmiyorum
daha geçen gün wordde yazdığımız bir yazının karakterini değiştirdim diye takıştık
ne yapacağım bilmiyorum işimden soğudum
 
Ah ne zor hastaliktir bu obsesif kompulsif!Biz de annemde yasadik ayni sıkintilari.Kisi sadece kendine degil cevreye de hayatini dar ediyor.Yikadigi elini defalarca tekrar yikar ,banyodan cikamaz , bir seye kafayi taktiysa defalarca sorar , yaptigi bir isi olmadi der bozar bir daha yapar, bir seyi kirk kere kontrol eder , namaz kilar defalarca olmadi der bozar abdest alir yuz kere el yikar vs Biz babamin sabri sayesinde astik bunu annem o an neye kafayi taktiysa bikmadan usanmadan cevapladi , sabir gosterdi.2 yildir psikiyatri ilaclari kullaniyor artik bu sene tam anlamiyla normale döndü diyebilirim.Allah bir daha o günleri yasatmasin.Hastalara tavsiyem psikolojik destek almalari ve ilaclarini duzenli kullanmalari.Tabi bu hastalikta sizin kadar cevrenizin de sabri ve destegi gerekiyor o cok onemli.
 
Son düzenleme:
arkadaşlar benim mesai arkadaşımda aşırı temizlik ve düzen takıntısı var..bi kalemi yerinden oynasın deliriyor
onunla çalışmak işkence haline geldi daha ne kadar sabrederim bilmiyorum
daha geçen gün wordde yazdığımız bir yazının karakterini değiştirdim diye takıştık
ne yapacağım bilmiyorum işimden soğudum

Bence arkadaşınız haklı onun kişisel alanındakii bir eşyayı, ayarlarını değiştirmeye sizin hakkınız yok. Burada arkadaşınızda değil takıntı aslında sizin onun kendi alanını koruma çabasına takıntınız oluşmuş... Psikolojide kişisel alan diye bir boşluk vardır ve bazı insanlar bunu çok kolay aşar hemen aşırı samimi kendi eşyasıymış gibi davranma hallerine girerler asıl hatalı olan budur yani başkasının özel alanını işgal. Zorunluluk varsa ve aynı eşyaları kullanmak gerekiyorsa o ayrı...Örnek ben de sinir olurdum benim yazı karakterimi değiştirip bıraksaydınız...:)Kendi masasında temizlik düzen araması da normal, bende bu şekilde daha rahat çalışıyorumherşey düzgün olunca örneğin...
 
Ah ne zor hastaliktir bu obsesif kompulsif!Biz de annemde yasadik ayni sıkintilari.Kisi sadece kendine degil cevreye de hayatini dar ediyor.Yikadigi elini defalarca tekrar yikar ,banyodan cikamaz , bir seye kafayi taktiysa defalarca sorar , yaptigi bir isi olmadi der bozar bir daha yapar, bir seyi kirk kere kontrol eder , namaz kilar defalarca olmadi der bozar abdest alir yuz kere el yikar vs Biz babamin sabri sayesinde astik bunu annem o an neye kafayi taktiysa bikmadan usanmadan cevapladi , sabir gosterdi.2 yildir psikiyatri ilaclari kullaniyor artik bu sene tam anlamiyla normale döndü diyebilirim.Allah bir daha o günleri yasatmasin.Hastalara tavsiyem psikolojik destek almalari ve ilaclarini duzenli kullanmalari.Tabi bu hastalikta sizin kadar cevrenizin de sabri ve destegi gerekiyor o cok onemli.

canım yazınla karşılaştığıma ne kadar mutlu oldum anlatamam. en büyük sorunum benim. eşim 11 yıl önce opsesif kompsesif bozukluk teşhisi konulmuş ve tedai için zonac diye ilaca başlamış ama sonra ilacın yan etkileri nedeniyle bırakmış. tabi biz o zaman tanışmıyoduk. 11 aylık evliyiz henüz cicim ayları olması gerekirken hayatımız cehennem. evde sürekli yok oraya oturdun buraya bastın dışarı çıkmak zaten kabus. yerde sürekli kullanılmış prezervatif gördüüğünü iddia ediyor. gözleri sanki radar arbayla giderken bile görüyor. ve asıl eziyet o zaman başlıyor bizim için hemen eve gelinir üzerinde o an ne varsa hem kendinin hem benim hemen makinaya atılır banyo yaparız ama 1, 2 hafta atlatamaz sürekli düşünür ya üstümüze geldiyse ya sıçradıysa diye saçma sapan sorularla bunaltır beni eve hapseder kendini yüzüme bakmaz. o an üzerimdeki kıyafetleri, ayakkabım ve çantam dahi artık onun için mikroptur birdaha onun yanındayken giyinmemi istemez hatta kavga eder benle atalım onu diye. herneyse derken ben artık dayanamayıp annemin evine döndüm boşannmak için ama geldi ağladı yalardı ve tekrar tedavi olacağına söz verdi bende eşimi sevdiğim için döndüm tekrar. ama eşimin işi nedeniyle küçük bir şehirde yaşıyoruz sağlık ve hastane imkanlarımız kısıtlı bu nedenle burdaki devlet hastanesine gitti ve doktor 10 yıl önceki kullandığı zonac adlı ilacı vermiş yine. ya 10 yıldır bu hastalıkta hiçmi ilerleme olmadı tıpda ya. neyse buna şükür dedim ben eşim şimdi 3 aydır ilacı kullanıyor ama hiçç bir ilerleme yok hatta bence hastalığı daha fazla ilerliyor sanki. o kadar çıkmazdayımki kızlar ne olur bana yol gösterin lütfen
 
canım yazınla karşılaştığıma ne kadar mutlu oldum anlatamam. en büyük sorunum benim. eşim 11 yıl önce opsesif kompsesif bozukluk teşhisi konulmuş ve tedai için zonac diye ilaca başlamış ama sonra ilacın yan etkileri nedeniyle bırakmış. tabi biz o zaman tanışmıyoduk. 11 aylık evliyiz henüz cicim ayları olması gerekirken hayatımız cehennem. evde sürekli yok oraya oturdun buraya bastın dışarı çıkmak zaten kabus. yerde sürekli kullanılmış prezervatif gördüüğünü iddia ediyor. gözleri sanki radar arbayla giderken bile görüyor. ve asıl eziyet o zaman başlıyor bizim için hemen eve gelinir üzerinde o an ne varsa hem kendinin hem benim hemen makinaya atılır banyo yaparız ama 1, 2 hafta atlatamaz sürekli düşünür ya üstümüze geldiyse ya sıçradıysa diye saçma sapan sorularla bunaltır beni eve hapseder kendini yüzüme bakmaz. o an üzerimdeki kıyafetleri, ayakkabım ve çantam dahi artık onun için mikroptur birdaha onun yanındayken giyinmemi istemez hatta kavga eder benle atalım onu diye. herneyse derken ben artık dayanamayıp annemin evine döndüm boşannmak için ama geldi ağladı yalardı ve tekrar tedavi olacağına söz verdi bende eşimi sevdiğim için döndüm tekrar. ama eşimin işi nedeniyle küçük bir şehirde yaşıyoruz sağlık ve hastane imkanlarımız kısıtlı bu nedenle burdaki devlet hastanesine gitti ve doktor 10 yıl önceki kullandığı zonac adlı ilacı vermiş yine. ya 10 yıldır bu hastalıkta hiçmi ilerleme olmadı tıpda ya. neyse buna şükür dedim ben eşim şimdi 3 aydır ilacı kullanıyor ama hiçç bir ilerleme yok hatta bence hastalığı daha fazla ilerliyor sanki. o kadar çıkmazdayımki kızlar ne olur bana yol gösterin lütfen

Canim bunun icin cok dogru bir kisiye geldin :) oncelikle sakin ama sakin esini birakma bil ki bunu o istemiyor bu bir hastalik beyni yapiyor.Onun elinde degil.Biliyorum bunu demesi kolay ben de annemle bu hastaligi yasadigimiz donemde cok sıkinti cektim cunku sorulardan artik bir sure sonra bikiyor bagirip cagirmaya basliyordum.Babam hep sabirliydi bize gore , sabir en onemli seymis bu hastalikta onu anladim.Simdi 2 yil gecti ve cok sukur o donemleri atlattik yani tedavisi var bunun evet tamamen gecmis degil ara ara yine sorar ama cevap veririz gecer hemen eskiyle kiyaslayamayiz bile.Eskiden artik evden cikmaya korkar olmustu ya da yalniz basina kalamayacak durumlara gelmisti.Zonac ben hic duymadim acaba prozac mi ya da onun esdegeri bir ilac mi? Benim annem anafranil ve prozac kullandi.Ilk basta anafranili cok verdi doktor ama bu defa sisti cok kilo aldi ve birakti.Hastalik duzelirken tekrar bozuldu tekrar gitti doktora ve doktor kizdi bu ilaclari en az iki yil hic ara vermeden kullanman lazimdi tum tedaviyi sifirlamissin dedi.Bu kez prozaci yukseltti kilo almasin diye anafranili azaltti.Canim oncelikle sunu soyleyeyim kendinize cok iyi bir doktor bulun gerekirse il disina cikin zaten surekli kontrol gerekmiyor ozel muayenehaneye gidin uzun uzun anlatin konusun.Devlette bu is zor.Doktor tavsiyesi alabilirsiniz yani guvenebileceginiz bir doktor olsun pahali da olsa paraya kiyin ve en onemlisi sabredin! Ozellikle es olarak bu is sana dusuyor biliyorum cok zor ama esini seviyorsan ki seviyormussun sabret.Hastalik 3-4 ayda duzelmez hatta basta artirir ilac biz de yasadik bunlari diyorduk bu nasil tedavi daha kotu oldu vs ama sonrasinda duzeldi, simdi cok sukur iyiyiz yaklasik 2 yil duzenli kullanmasi lazim.Emin ol sonrasinda her sey yoluna girecek ve sabrinin mukafatini alacaksin.Baska sorularin olursa ozelden ya da burdan seve seve cevaplarim bu hastaligin ne kadar zor oldugunu cok iyi bilirim cunku.
 
Merhaba,
üyeliğim eski sayılır ama girmiyodum artık aranızdayım kk

ben de tipik olmasa da bi okb yim. Berbaaaaaaatttt bişeyyyy... Allah kimsenin başına vermesin çok zor. Tam atlattım diyorum yeniden hortluyo.
Burda umarım destek oluruz birbirimize. Ya da köstek bilemiyorum :KK1:
 
Tam emin deglm ama galiba okbyim.yada bilmyorum ama çok takıntılarm var.süphelerim zaten almış başını gidiyor.tam olarak doktor mu tanı koyuyor buna?bu hastalık mı sizce?istdgm bşey olmaynca çıldırıyorum bütün günüm sanki allah korusun babam ölmüşte sanki o derece üzülüyorum
 
Tam emin deglm ama galiba okbyim.yada bilmyorum ama çok takıntılarm var.süphelerim zaten almış başını gidiyor.tam olarak doktor mu tanı koyuyor buna?bu hastalık mı sizce?istdgm bşey olmaynca çıldırıyorum bütün günüm sanki allah korusun babam ölmüşte sanki o derece üzülüyorum

evet cnm bnm dr tanı koyuyo bi an önce git bence çünkü ilerleyince iyice yapışşıyo insanın üstüne
 
korkmana gerek yok doğru bir tedavi ile kısa sürede iyileşirsin :KK16:

hep takma takma derler sinir oluruz ya işin asıl özü o yeminle o...

mesgaleler bul mutlu şarkılar dinle komik şeyler izle oyala kendini

Imkansz o an gözüm görmüyor.ama mesela huy deglmidir.ben o gözle bakmştm:KK43:((
 
Ben iki yıl önce gittim doktora anlattım boyle boyel bana OKB teşhisi koymustu. Prozac diye bi ilaç verdi biraz kullandım baktım bi faydası olmuyo bıraktım. Sonra doktora gitmeyi de bıraktım kadın bana huzur verecegine onu gördükçe bunaliyodum. Ama allaha şükür fazla ilerlemedi benimki hatta kendimi engelleyebiliyrm yavaş yavaş torpuluyrm. Gecen yila kadar dakika başı el yikardim simdi yemeklerden sonra ve tuvaletten çıkınca yikiyrm. Ama hala düzen temizlik takintim var bi giydiğimi yikanmadan daha giyemiyrm bir sürü kıyafetim var ama kirlenecek diye giyemiyrm hep ayni şeyleri giyiyorum. Tabi önceden daha kötüydü bu iyi halim :)

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Imkansz o an gözüm görmüyor.ama mesela huy deglmidir.ben o gözle bakmştm:KK43:((

blmiyrum huy mu ama huy olsa dr bana daha kafaya takarsan bu hastalıgın dibini yasıcaksın dedi demekki değil :KK14:

korkma herşey güzel olucak.. bu sadece geçici bişey... mutlaka dr a git burdan da elimden gelen yardımı yaparım sana :KK19:
 
blmiyrum huy mu ama huy olsa dr bana daha kafaya takarsan bu hastalıgın dibini yasıcaksın dedi demekki değil :KK14:

korkma herşey güzel olucak.. bu sadece geçici bişey... mutlaka dr a git burdan da elimden gelen yardımı yaparım sana :KK19:

Anaa ben hastamıym şmdi:KK43:((sagol arkadaşm:KK43:
 
belkide değilsindir cnm bnmmm dr a git öğrenirsin kulaktan dolma bilgilerle korkutma kendini ben sadece kendi yasadıklarımdan yola çıktımmm ❤️


iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
 
Canim bunun icin cok dogru bir kisiye geldin :) oncelikle sakin ama sakin esini birakma bil ki bunu o istemiyor bu bir hastalik beyni yapiyor.Onun elinde degil.Biliyorum bunu demesi kolay ben de annemle bu hastaligi yasadigimiz donemde cok sıkinti cektim cunku sorulardan artik bir sure sonra bikiyor bagirip cagirmaya basliyordum.Babam hep sabirliydi bize gore , sabir en onemli seymis bu hastalikta onu anladim.Simdi 2 yil gecti ve cok sukur o donemleri atlattik yani tedavisi var bunun evet tamamen gecmis degil ara ara yine sorar ama cevap veririz gecer hemen eskiyle kiyaslayamayiz bile.Eskiden artik evden cikmaya korkar olmustu ya da yalniz basina kalamayacak durumlara gelmisti.Zonac ben hic duymadim acaba prozac mi ya da onun esdegeri bir ilac mi? Benim annem anafranil ve prozac kullandi.Ilk basta anafranili cok verdi doktor ama bu defa sisti cok kilo aldi ve birakti.Hastalik duzelirken tekrar bozuldu tekrar gitti doktora ve doktor kizdi bu ilaclari en az iki yil hic ara vermeden kullanman lazimdi tum tedaviyi sifirlamissin dedi.Bu kez prozaci yukseltti kilo almasin diye anafranili azaltti.Canim oncelikle sunu soyleyeyim kendinize cok iyi bir doktor bulun gerekirse il disina cikin zaten surekli kontrol gerekmiyor ozel muayenehaneye gidin uzun uzun anlatin konusun.Devlette bu is zor.Doktor tavsiyesi alabilirsiniz yani guvenebileceginiz bir doktor olsun pahali da olsa paraya kiyin ve en onemlisi sabredin! Ozellikle es olarak bu is sana dusuyor biliyorum cok zor ama esini seviyorsan ki seviyormussun sabret.Hastalik 3-4 ayda duzelmez hatta basta artirir ilac biz de yasadik bunlari diyorduk bu nasil tedavi daha kotu oldu vs ama sonrasinda duzeldi, simdi cok sukur iyiyiz yaklasik 2 yil duzenli kullanmasi lazim.Emin ol sonrasinda her sey yoluna girecek ve sabrinin mukafatini alacaksin.Baska sorularin olursa ozelden ya da burdan seve seve cevaplarim bu hastaligin ne kadar zor oldugunu cok iyi bilirim cunku.

canım benim tekrardan merhaba. yaa yemin ederim seni karşıma Allah çıkardı. şu mübarek günde Allah binlerce kez razı olsun senden. Annenin iyi olduğuna çok sevindim yani senin annenin iyileşmesi benim eşimin iyileşmesidir çünki. ben umudumu tamamen yitirmiştim umutsuzdum yani önümde 2 yol vardı. ya eşimi çok sevmeme rağmen ayrılmak yada kavga döğüş hergün kavga gürültü artık nereye kadar giderse diye koyuvermek. sen hangi memlekettesin bilmiyorum acaba diyorum annenin doktoruna gitsek bizde olurmuki. bu arada evet ilaç yanlış yazmışım canım prozac. yani şuan sadece onu kullanıyor. bu yeterli olurmuki?
bu arada internetten araştırırken İbrahim Bilgen adlı bir psikiyatriste denk geldim bu sabah proğramlarına felan çok çıkıyor internette baya bir popiler. şimdi onu araştıyorum ve eşimi ona götürmeye ikna etmeye çalışacağım ama acaba doğrumu olur bilmiyorum. doktor istanbulda e tabi ünlü olduğu içinde biraz tuzludur muhtemelen ama valla canım artık herşeyi göze aldım. hayatını bu tarz bir insanla paylaşmak o kadar zormuşki beni en iyi sanırım sen anlarsın. desteğin içinde ayrıca tekrar tekrar teşekkür ederim canım. bu arada sana özel mesaj atmak istedim ama olmadı. sebebini bilmiyorum. sen bana özeldende yazabilirsin
 
X