Nişanlıyken para ortak değildir. Evlenince bile ortak değildir. Siz çalışmazsınız, beyefendinin de yaşadığı evin işini yapar düzenini takip edersiniz o zaman ortak emek ortak para diyebiliriz ama erkek popülasyonda bu pek işlemiyor zaten. O yüzden nişanlınızın parasından bir beklentiniz olmasın, üzülür incinirsiniz. Ona da sizin paranıza karışma, harcadın diye surat asma hakkı tanımayın. Umursamayın ki böyle bir durumun sizin nazarınızda karşılığı olmayacağını bilsin.
Ekonomik özgürlüğünüzden vazgeçmişsiniz zaten, onun da bunda payının olduğu bariz belliyse yükümlülüğüne de katlanması, sizi zorlayacak durumlara girmemesi lazım. Eğer böyle yapmayacaksa, " hayatım evlenene kadar çalış, düğün yapacağız ev kuracağız zora düşmeyelim. yeni bir şehre geçeceğiz orada düzenin oturana kadar zaten çalışmazsın dinlenirsin tercihlere kafa yorarsın rahat rahat" diyebilirdi Ama dememiş. Bana kalırsa taşın altına onun elini sokun
verdiğiniz tavsiye beni tanıyan birisi konuşuyor gibi hissettirdi. Çok düşüncelisiniz
yeterince de haklısınız bana işten çıkmam için çokça destek oldu ben kazanıyorum ben yeterim burda çalışma ( muhasebeciydim çalıştığım yerde tek kadındım ondan biraz rahatsızlık duyuyordu benim çıkma sebeplerimden birisi bu oldu) evlenene kadar dinlen kendine vakit ayır diyen kesinlikle kendisiydi ben asla işten çıkayım evlenicem zaten düşüncesinde olmadım Ankara’ya yerleşeceğiz orda daha kurumsal bir yerde muhasebeci olabilirim rahatlığı da vardı tabi bende. Ama çok haklısınız para bekleyecekse benden ben o işte 3 sene çalıştım zaten 1 sene daha çalışırdım ve borçsuz ve birikim yapmış olarak çıkardım. Taşın altına onun elini koymamın vakti gelmiş de geçiyormuş yani 
