kayınvalidemi sevmeme rağmen, orası artık benim de evim olmasına rağmen 'yanında nasıl oturucam' 'telefonum çalıyo, sonra geri ararım' 'bulaşıkları yıkamadım, acaba onun yıkamasını istediğimi düşünür mü' afedersin birlikte olduğunuz zaman banyodan odana dört nala koşarsın. utanırsın, sanki olmaması gerekiyormuş gibi.
daha da fazlası.. artık birbirinize kayınvalide ve gelin gibi değil, anne kız olacağınız bir ortam ama olamıyorsunuz. çünkü annenizin yanında koltukta uzanabilirsiniz ama kayınvalidenizde değil. eşimle şöyle pazar günü yatak keyfi yapayım diyemezsiniz, oradaki kadıncağıza kahvaltı hazırlamanız gerekir. eşiniz arkadaşlarınızda dışarıda olup, 1 2 saat geç gideceğinizi bilse bile yanlış anlar mı diye düşünmekten huzursuz olursunuz. herkesin bir düzenleme tarzı, yıkama tarzı falan olduğu söylemiyorum bile..
bu söylediklerim gözünüzü korkutmasın, kayınvalidenizin size çok yardımları da olacaktır. o, eşinizi sizin tanıdığınızdan daha iyi tanıdığı için tartışmalarınızda sizi yönlendirebilir ya da eşinizle konuşabilir. eşiniz, mesela sinirlenip evden çıkıp gidemez çünkü annesinin de ne düşüneceğini düşünür.
lütfen kendinizi ve eşinizi de yıpratmayın. bunları onunla konuşun. hiç tanımadığınız biri ile aynı evi paylaşmak çok zordur ama her şey size bağlı. annem babaannem ile 25 yıldır, evlendiğinden beri yaşıyor. eğer eşinizi seviyorsanız, katlanabilirsiniz.