Annem ve babam bu duruma alışsın ben daha çabuk alışırım ama onları o halde görünce vicdan azabı çekiyorum herşeyin kötüsünü düşünüyorum haliyle onlar tedirginse demekki bı yanlış yapıyorum herşey çok kötü olcak gibi düşünüyorum hep ama sonra nişanlımı ne kadar sevdiğim geliyor aklıma kendi kendime telkin veriyorum elden bişey gelmiyor gurbette çek çare çocuk diyolarSeni çok iyi anlıyorum gurbette biri olarak. Benim 14 saat var ailemle aramda. Ilk başta gözü karaydım ne olacakki istediğim zaman giderim uçakla 1 buçuk saat diyodum ama evlendikten sonra çöküyor o yalnızlık. Çok zor oldu benim için. Eşimle mutlu bi evliliğim var senede 2 bazen 3 kere gidiyorum ailemin yanina ama yok yine de o yalnızlık hissi geçmiyor. Sana nişanı at diyemem senin mesafen çok azmış. Gider gelirsin daha sık. Evlilik psikolojisi sarmış biraz da ondan hassassin. Mecbur alışacaksın canım. Nisanlini seviyorsan alışacaksın. Kimse babasının evinde kalmıyor napalim hem ağlarız hem giderizgurbetlik zor oluyor evet ama inan galiba ona da alışıyor insan. Annen baban da alışır zamanla
Ben o eşikteyim şu an hamileyim doğurup gorucem bakalım çare mi değil miAnnem ve babam bu duruma alışsın ben daha çabuk alışırım ama onları o halde görünce vicdan azabı çekiyorum herşeyin kötüsünü düşünüyorum haliyle onlar tedirginse demekki bı yanlış yapıyorum herşey çok kötü olcak gibi düşünüyorum hep ama sonra nişanlımı ne kadar sevdiğim geliyor aklıma kendi kendime telkin veriyorum elden bişey gelmiyor gurbette çek çare çocuk diyolar
TamamEvlenme
Sağlıkla kucağınıza alirisiniz inşallahBen o eşikteyim şu an hamileyim doğurup gorucem bakalım çare mi değil mi
Sağlıkla kucağınıza alirisiniz inşallahmutluluk getirsin size daha çok
Ben 2 saate işe gidiyorum:))şurdan şuraMerhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Bu gelin olmak ya işte evde sürekli bı kasvet var babam sürekli ağlıyorBen 2 saate işe gidiyorum:))şurdan şura
Aynı sıkıntı bende de var ne yapacağımı bilmiyorum ailemden hiç ayrı kalmadim 1 hafta bile
Merhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa
Canim bence nisanlindan ayrilman en hayirli karar olacak ama ayrilamayacaksin buyuk ihtimal ben sana olacaklari soyliyim onlari ozlemeye devam edeceksin cok aglayacaksin cok uzuleceksin alisman cok zor olacak aslinda en guzeli kendi memleketinden biriyle evlenmen ailene yakin olman ama su saatten sonra bu yoldan donmen cok zor psikoljik olarak kaldirabilecegini düşünüyorsan hic düşünme yol yakinken vazgec derimMerhaba hanımlar ben 25 yaşındayım nişanlım ile son 6 ayı nişanlı olmak üzere 5 yıldır birlikteyiz. Başlarda herşey çok güzel gelsede nişandan sonra benim içimi bir korku sardı. Ailem bana çok düşkün evin tek kızıyım bende onlara çok düşkünüm üniversiteyi bile dışarda okumadım en güvenli yerim evimdir hep kardeşime bile kalmaya gidemem hemen evime gelmek isterim babam beni gözünden sakınan bir baba annem de öyle hiç bir zaman beni kirmadilar incitmediler ne istesem hemen oldu babam başta istemedi uzak diye ama ben çok istediğim için verdi verdikten sonra babamda bir mide ağrısı çıktı geçmek bilmeyen hastane hastane gezmeye başladık o dururken kalbinde damar tıkanıklığı çıktı çevremdeki herkes kıza dayanamıyor diyor başlarda ne kadar takmasamda artık çok üzülmeye başladım annem bana baktıkça gözleri doluyor bana zaten çok iyi davranan ailem artık gidicem diye beni resmen pamuklara sariyolar. Çok üzülüyorum kendimi sürekli ağlarken buluyorum babamida annemide beni izlerken görüyorum hep ben gidince napicaklar diyorum neyse onu geçiyorum gelelim bana bende artık korkmaya başladım babam hep gurbet zor olur iyi düşün dedi yok baba ben istiyorum dedim kimse olmaz kızım yanlız kalırsın dedi yok dedim şimdi babam ne dediyse beynimde dönüyor ben napicam orda ben yanlız kalicam ben yapamam gibime geliyor nişanlıma hiç kıyamıyorum onu da çok seviyorum arada kaldım psikolojim tamamen bozuldu nişanlımın ailesine de yakın olucaz kaynanam da herseyine karışmak isteyen bir tip nişanlım ne kadar korusada başta toz pembe gelen herşey şimdi toz bulutu gibi geliyor evlilikten iyice korkmaya başladım benim gibi hisseden varmı kızlar nişanlımı da çok seviyorum ama ona bu korkularım dan bahsettigimde bazen yanımda olsada bazen hiç umursamıyor kendi kendimi yiyorum sanki bazen Nisan atmak geliyor içimden ama bu zamana hiç kolay gelmedik o yüzden geri nişanlımi çok ozlerde dayanamazsam diye korkuyorum ama bu sekildede düğün tarihî yaklastikca iyice korku sarıyor beni sürekli düğün günü annem ve babam ne yapicak diye düşünüyorum sürekli ben nasıl alisicam napicam annem yok babam yok basimda ev benim evim değil diye kendimi yiyorum sürekli ağlıyorum çok güçsüz hissediyorum kendimi gurbet şimdiden gözümü korkutuyor bu arada 1 saat 15 dakikalık bir mesafe ama adı şehirler arası olduğu için nişanlım tek göndermem diyor ailene ben getiririm ozledikce gelip kalırız diyor ama benim özlemim hiç bitmiycek gibi hissediyorum hangi bir gün her ozlediğimde getirecek beni nasıl dayanicwm annem le babama ayy gerçekten uykularım kaçıyor zayıfladım şimdiden benim gibi korkuları olan varmiydi acaba yoksa sorun bende mi
Bundan uzak diye vazgeçtikten sonra hayatıma daha uzak birini almayacağımin garantisi yok bide çok saolun evlenince yasiycaklarimi daha fazla cehennem gibi gösterdiğiniz içinCanim bence nisanlindan ayrilman en hayirli karar olacak ama ayrilamayacaksin buyuk ihtimal ben sana olacaklari soyliyim onlari ozlemeye devam edeceksin cok aglayacaksin cok uzuleceksin alisman cok zor olacak aslinda en guzeli kendi memleketinden biriyle evlenmen ailene yakin olman ama su saatten sonra bu yoldan donmen cok zor psikoljik olarak kaldirabilecegini düşünüyorsan hic düşünme yol yakinken vazgec derim
Öyle demiyolar işte bu akraba komşu yok mu üzülmeyen adamı uzuyolar neymiş tek kızmıştım aynı şehirdeki gibi olmazmisim niye uzağa verdiniz kızı annemi uzuyolar bana geliyolar annemle her yan yana gören gezin gezin annenin kıymetini bil bidaha arada bulamazsın diyolar başka biri geliyo ayyy nasıl dayancaksij aile herşey demek artık görüşemiycez çekip gidiceksin senemm sanırsın hergun görüşüyoruz bayramdan bayrama oda denk gelirsek sonra bana yukluyolar deli ediyolar işte beni böyle üzülmeyen adamı bile uzuyolarAhh okurken gözlerim doldu bende anne babamı çok özlüyorum gurbetteyim babam bana çok düşkün.Ama 1 saatlik mesafe diyince bı sinir basti bacım 1 saat mesafe Gurbet olmuo17 saat uzakliktayim ben.Yav İstanbulda içinde bı yerden biyere gitmek bile daha gurbet Üzülme alisirsin
Gurbet diyince yurtdisi sandim biraz abartmamis misiniz? Ayrica tekte gidebilirsiniz niye bu kadar cekniyorsunuz? Goruntulu gorusmede cikti artik teknoloji gelisti hergun gorusursunuz. Esinizle mutlu olunca o kadar ozlemde duymazsiniz. Gerci karakteriniz biraz musait gibi geldi surekli ozledim diyip kendinizi hirpalamaya alisirsiniz yurtdisinda yasayanlar nasil yapiyorsa bir saatlik yol hicbirsey degil. Bir saate
Ahh okurken gözlerim doldu bende anne babamı çok özlüyorum gurbetteyim babam bana çok düşkün.Ama 1 saatlik mesafe diyince bı sinir basti bacım 1 saat mesafe Gurbet olmuo17 saat uzakliktayim ben.Yav İstanbulda içinde bı yerden biyere gitmek bile daha gurbet Üzülme
Esin iyi cikarsa belki alisman kolay olur cocukta olunca zamanla alisabilirsin ama nisanlin sana istedigin herzaman otobüse bindiririm gider gelirsin diyecegine tek gondermem diyor bunu bence onunla iyice konus bende senin gibi anneme babama cok düşkünüm ayni sehirde olmama ragmen özlüyorum tek kiz olmak zor anne baba sana duskunse sende onlardan kopamiyorsun o yuzden kizlar bence mangikli3dusunm3lBundan uzak diye vazgeçtikten sonra hayatıma daha uzak birini almayacağımin garantisi yok bide çok saolun evlenince yasiycaklarimi daha fazla cehennem gibi gösterdiğiniz içinayrılığı kaldırabilecegimi de sanmıyorum böyle gidiyorum işte bide uzak diye ayrılıp yeniden biriyle başlasam 1 saatlik yol mesafesini duyanin benden gözü korkar sonra deli bu felan der bende akıllı olduğumu savunmuyorum ama nişanlımı sevmesem şu an bırakırım ama o ihtimal akılima gelince bu kez de onsuz naparim diye ağlıyorum orta yolu yok mu bunun
Ve herkes uzaktan evlilige evet demek zorunda degil 1 saat 15 dakika dedigin mesafe ha diyince gidip gelebilecegin kadarda kisa bir mesafe degil bence sonucta herkes istanbul sartlarinda yasamiyor ben esimle ayni sehirden olmasaydi evlenmezdim mesela herkesin aile dinamigi farklidir o yuzden bunu dusunmen cok normal ozellikle evlendikten sonra esinle ve ailesiyle uyumun iyi degilse kendi ailenin kiymetini daha iyi anliyorsun evlendikten sonra tekrar yazda sonucunu bilelimEsin iyi cikarsa belki alisman kolay olur cocukta olunca zamanla alisabilirsin ama nisanlin sana istedigin herzaman otobüse bindiririm gider gelirsin diyecegine tek gondermem diyor bunu bence onunla iyice konus bende senin gibi anneme babama cok düşkünüm ayni sehirde olmama ragmen özlüyorum tek kiz olmak zor anne baba sana duskunse sende onlardan kopamiyorsun o yuzden kizlar bence mangikli3dusunm3l
Kaç haftada yada haftada kaç kez görüşüyorsunuz nişanlımla konuştum bazen tek de gidersin bazen birlikte de gideriz orta yolu buluruz dediEsin iyi cikarsa belki alisman kolay olur cocukta olunca zamanla alisabilirsin ama nisanlin sana istedigin herzaman otobüse bindiririm gider gelirsin diyecegine tek gondermem diyor bunu bence onunla iyice konus bende senin gibi anneme babama cok düşkünüm ayni sehirde olmama ragmen özlüyorum tek kiz olmak zor anne baba sana duskunse sende onlardan kopamiyorsun o yuzden kizlar bence mangikli3dusunm3l
İnşallah mutlu olurum da mutluyum alıştım diye yazarım bizim gelin De aynı şehire gelin oldu yani uzağa değil ama annesi evine gelemk istese 2 dolmuş değiştirir neyse ilk 1 yıl hepimize cehennem yaşattı annemde annem ne kadar kızdım içten içe ona ne var bu kadar evlenmeseydin diye ama ben daha gitmeden beni sancı sardı ha şimdide yeri geliyor annesini 2 hafta görmediği oluyor alıştı yani önemli olan alisebilmek sanırımVe herkes uzaktan evlilige evet demek zorunda degil 1 saat 15 dakika dedigin mesafe ha diyince gidip gelebilecegin kadarda kisa bir mesafe degil bence sonucta herkes istanbul sartlarinda yasamiyor ben esimle ayni sehirden olmasaydi evlenmezdim mesela herkesin aile dinamigi farklidir o yuzden bunu dusunmen cok normal ozellikle evlendikten sonra esinle ve ailesiyle uyumun iyi degilse kendi ailenin kiymetini daha iyi anliyorsun evlendikten sonra tekrar yazda sonucunu bilelimmutlumusun degilmisin merak ederiz