- 9 Temmuz 2015
- 11.535
- 19.970
-
- Konu Sahibi Sapsarikedi
- #21
Niye kendinize bunu yapıyorsunuz ? Evlenince sihirli değnek değmiyor. Hayatınızı sevmediğiniz bir insanla birleştirmenizin anlamı ne ?Canım ya bende nişanlıyım görücü usulü tanıştık başta sevemiyordum ama karizmatik geliyordu tanıdıkça sevmeye başladım o da aynı şekilde ara da büyük tartışmalarımız oluyor birbirimizi sevmiyoruz diyerek ayrılmaya kadar gidiyoruz ama bi türlü bitiremiyoruz düğüne de az kaldı çok sıkıntılı nişanlılık sürecim oldu artık bi kez daha tartışma çıkmadan evleniriz insallah yoksa gerçekten çok doldum artık insallah hakkımız da hayırlısı olur dua edelim birbirimize
Evlendikten sonra bir bakıyorsun işler tersine dönüyor onsuuz olamıyorsunSizde böyle sevmeden mi evlendiniz? Evlendikten sonra sevgi artıyor mu yoksa iyice soğur muyum? Daha önce birini çok sevmiştim. Karakter olarak nişanlım ondan bin kat daha iyi. Ama onunla eğlendiğim güldüğüm kadar nişanlımla olamıyorum.
Yok hayır şimdi seviyorum onunda sevdiğini düşünüyorum ama bazen öyle şeyler oluyor ki sevginin önüne rahat geçiyor o da kalıyorum napıyorum ben diyeNiye kendinize bunu yapıyorsunuz ? Evlenince sihirli değnek değmiyor. Hayatınızı sevmediğiniz bir insanla birleştirmenizin anlamı ne ?
Oncelikle buraya yazan bir şeyleri farketmeme yardımcı olan herkese teşekkür ederim. Etraflıca oturup düşündüm. Bu süre içinde de sık sık evliliklerde olan sorunları inceledim.. Nişanlım çok merhametli dürüst fedakar bir insan. Ilerde iyi bir eş olacağına daha ileriki zamanlarda da iyi bir baba olacağına karar verdim. Sanırım bu onun sevilmesi için yeterli bir sebepti ve daha bir sürü artısı var.. Eksik yönlerini de benimde eksik yönlerim var düşüncesiyle görmezden gelmeye başladım. Bende mükemmel bir insan değilim ama o bana öyleymişim gibi davranıyor onunda bunu hakettiğini farkettim.
Çevremin yaptığı olumsuz yorumlar beni sevemiyorum düşüncesine itmiş sanırım. Şuan ona karşı gayet güzel duygular hissediyorum ve güzel bi geleceğimiz olacağına inanıyorum.
Herkese teşekkür ederim. Içinde bulunduğum buğulu duygulardan çıktım artık daha net şeyler hissediyorum.
Umarım sizde güzel insanlarla karşılaşırsınız. :)
Merhaba arkadaşlar. Kadınlar kulübünü sık sık takip ediyor olsamda birgün üye olup konu açacağım asla aklıma gelmezdi.. Akıl akıldan üstündür derler. Yakınlarda anlatabileceğim bir konu değil bu yüzden buraya yazmak istedim..
20 yaşındayım. Üniversite 2nci sınıf öğrencisiyim ve nişanlıyım. Nişanlım dünyalar harikası bi insan. O kadar saf temiz kalpli ki.. Yalan bilmez ihanet bilmez bana deliler gibi aşık ve hayatındaki ilk insanım.
Bense bundan önceki ilişkilerimde hep hüsranla sonuç aldım. Kafamın karışık olduğu bir dönemde de nişanlıma evet dedim. Ailem laf olur hemen adı konulsun kafasıyla onayladılar. Bense o zamanda sevmiyordum ama severim diye düşündüm.
Biliyorum herkes böyle bir insan ister. Allah'tan belanı mı istiyorsun diyeceksiniz ama yapamıyorum. Çok zaman geçerdim çok çaba harcadım ama onu sevemiyorum. En basiti aileme geldiğimde onu özlemiyorum. Ona çabuk sinirleniyor hemen kötü davranmaya başlıyorum. Ama hâlâ evlenince severim diye düşündüğüm oluyor. Yine de ne bileyim. Bazen ayrılmak istiyorum. Ev aldılar araba aldılar sırf biz evleneceğiz diye. Aileside çok iyi insanlar beni çok istiyorlar. Bu insanları nasıl yarı yolda bırakırım düşüncesi ile ayrılamıyorum. Ben şen şakrak herkesin eğlendiği güldüğü komik bir insanım. O ise susuyor hiç konuşmuyor. Yanında çok sıkılıyorum. Beni çok sevdiğini biliyorum ama böyle bir insanla ömür geçer mi diyorum.. Ne yapacağım kızlar bana bir akıl verin.. Böyle olan evlendikten sonra seven var mı? Yada eşini değiştirebilen? Çünkü ben böyle bir insanla asla bi ömür geçiremem.. Konuşamıyorum gülemiyorum eğlenemiyorum.. Kendine hiç bakmıyor. Bunu söylediğimden beri yine bir nebze bakımlı oldu ama bilmiyorum.. Ben çok gösterişli süslü püslü bir kızım. Aramızdaki uyum sıfır yani. Çok zor durumdayım.
Aynı durumu yaşadım canım seni çok iyi anlıyorum, herşey tam çoçuk yakışıklı ailesi iyi mütavazi insanlar.. bnde nişanlıyım ve nişanlımın ilkiyim oda çok sakin suskundur beyefendi bir kişiliği vardır bnde yerinde duramayan bir tip..Merhaba arkadaşlar. Kadınlar kulübünü sık sık takip ediyor olsamda birgün üye olup konu açacağım asla aklıma gelmezdi.. Akıl akıldan üstündür derler. Yakınlarda anlatabileceğim bir konu değil bu yüzden buraya yazmak istedim..
20 yaşındayım. Üniversite 2nci sınıf öğrencisiyim ve nişanlıyım. Nişanlım dünyalar harikası bi insan. O kadar saf temiz kalpli ki.. Yalan bilmez ihanet bilmez bana deliler gibi aşık ve hayatındaki ilk insanım.
Bense bundan önceki ilişkilerimde hep hüsranla sonuç aldım. Kafamın karışık olduğu bir dönemde de nişanlıma evet dedim. Ailem laf olur hemen adı konulsun kafasıyla onayladılar. Bense o zamanda sevmiyordum ama severim diye düşündüm.
Biliyorum herkes böyle bir insan ister. Allah'tan belanı mı istiyorsun diyeceksiniz ama yapamıyorum. Çok zaman geçerdim çok çaba harcadım ama onu sevemiyorum. En basiti aileme geldiğimde onu özlemiyorum. Ona çabuk sinirleniyor hemen kötü davranmaya başlıyorum. Ama hâlâ evlenince severim diye düşündüğüm oluyor. Yine de ne bileyim. Bazen ayrılmak istiyorum. Ev aldılar araba aldılar sırf biz evleneceğiz diye. Aileside çok iyi insanlar beni çok istiyorlar. Bu insanları nasıl yarı yolda bırakırım düşüncesi ile ayrılamıyorum. Ben şen şakrak herkesin eğlendiği güldüğü komik bir insanım. O ise susuyor hiç konuşmuyor. Yanında çok sıkılıyorum. Beni çok sevdiğini biliyorum ama böyle bir insanla ömür geçer mi diyorum.. Ne yapacağım kızlar bana bir akıl verin.. Böyle olan evlendikten sonra seven var mı? Yada eşini değiştirebilen? Çünkü ben böyle bir insanla asla bi ömür geçiremem.. Konuşamıyorum gülemiyorum eğlenemiyorum.. Kendine hiç bakmıyor. Bunu söylediğimden beri yine bir nebze bakımlı oldu ama bilmiyorum.. Ben çok gösterişli süslü püslü bir kızım. Aramızdaki uyum sıfır yani. Çok zor durumdayım.
Emin ol onun bakımsızlıgını düzeltirsin, ona iyi bakmaya çalış güzel gör.. Sonra bakımsızlıgını görmezsin görürsen Bi çarşıya çıkalım hayatım dersin alışveriş yaparsınız sen hediye alır giydirirsin..Merhaba arkadaşlar. Kadınlar kulübünü sık sık takip ediyor olsamda birgün üye olup konu açacağım asla aklıma gelmezdi.. Akıl akıldan üstündür derler. Yakınlarda anlatabileceğim bir konu değil bu yüzden buraya yazmak istedim..
20 yaşındayım. Üniversite 2nci sınıf öğrencisiyim ve nişanlıyım. Nişanlım dünyalar harikası bi insan. O kadar saf temiz kalpli ki.. Yalan bilmez ihanet bilmez bana deliler gibi aşık ve hayatındaki ilk insanım.
Bense bundan önceki ilişkilerimde hep hüsranla sonuç aldım. Kafamın karışık olduğu bir dönemde de nişanlıma evet dedim. Ailem laf olur hemen adı konulsun kafasıyla onayladılar. Bense o zamanda sevmiyordum ama severim diye düşündüm.
Biliyorum herkes böyle bir insan ister. Allah'tan belanı mı istiyorsun diyeceksiniz ama yapamıyorum. Çok zaman geçerdim çok çaba harcadım ama onu sevemiyorum. En basiti aileme geldiğimde onu özlemiyorum. Ona çabuk sinirleniyor hemen kötü davranmaya başlıyorum. Ama hâlâ evlenince severim diye düşündüğüm oluyor. Yine de ne bileyim. Bazen ayrılmak istiyorum. Ev aldılar araba aldılar sırf biz evleneceğiz diye. Aileside çok iyi insanlar beni çok istiyorlar. Bu insanları nasıl yarı yolda bırakırım düşüncesi ile ayrılamıyorum. Ben şen şakrak herkesin eğlendiği güldüğü komik bir insanım. O ise susuyor hiç konuşmuyor. Yanında çok sıkılıyorum. Beni çok sevdiğini biliyorum ama böyle bir insanla ömür geçer mi diyorum.. Ne yapacağım kızlar bana bir akıl verin.. Böyle olan evlendikten sonra seven var mı? Yada eşini değiştirebilen? Çünkü ben böyle bir insanla asla bi ömür geçiremem.. Konuşamıyorum gülemiyorum eğlenemiyorum.. Kendine hiç bakmıyor. Bunu söylediğimden beri yine bir nebze bakımlı oldu ama bilmiyorum.. Ben çok gösterişli süslü püslü bir kızım. Aramızdaki uyum sıfır yani. Çok zor durumdayım.