33 yaşındayım 5 yıldır birlikteyiz bu yıl nişanlandık eylül gibi düğün planladık aslında ama ertelemeye karar verdik en azından seneye ilkbahara. (Tayin aldırmak istiyoruz onun sebebiyle)
Aslında nişanlımla aşılamayacak problemlerimiz yok
Birçok konuda anlaşabiliyoruz sevdiğimiz birçok şey ortak. Saatlerce sohbet edebiliyoruz. Günlerce gezebiliyoruz. Asla cimri değildir herşeyin en iyisini alır yapar. falan filan
Ee sorun ne? Sorun nişanlımın çok bilmişliği galiba. Her konuda mutlaka bir fikri vardır herşeye yorum yapıp karışır. Şimdi mi farkettin onca senedir diyecekler için bu durum aslında bana ehliyet almaya karar verdiğimde batmaya başladı. Bana araba kullanmayı yalan yok öğretti ehliyetimi de aldım ancak o kadar çok karışıp yorum yapıp sinirleniyordu ki biryere kadar alttan alıp sonra birbirimize giriyorduk. Ondan sonra onunla bir daha çalışmadım sınava. Alabildiğim kadar özel dersle pekiştirdim sonrada arabam otomatik zaten zorlanmadan kullanmaya başladım.
Geçen hafta buluştuk kahvaltıya gideceğiz onu evden aldım gidiyoruz. Bu yine yolda yok sağa çok girdin jantı çizdireceksin yok araba geliyor diye sola kırma şöyle yaptın böyle neden yapmadın sürekli konuşup durdu en son şeridi ortala diye direksiyona dokundu ve bana gelenler geldi arabayı çektim sağa ve çok kötü kavga ettik. Bir daha böyle yapacaksan benim arabama binme dedim. Kendini o kadar haklı buluyor ki hala saçma sapan savunuyor. Kamyon geliyor diye şeridi ortalamadın diyor yemin ederim kamyon falan yoktu önümde. Birde iyi yoktu ben yalan söylüyorum sanki diyor. Sen yokken nasıl kullanıyorum ya çok rahatım çokta güzel kullanıyorum diyorum yanında kimse yokken hatalarını söylemiyor ondandır diyor bana birde. Şu satırları okuyan deli diyecektir eminim bize. Kendisinin mükemmel sürdüğünü sanıyor ama kaç tane kazası var durduk yere kırmızı ışıktaki adama değdirmişliği var. Yani gerçekten süremesem aylardır istanbul gibi biryerde işe gidip gelebilir miyim gerçekten biri söylesin yoksa ben şansa kadere mi gidip geliyorum? Bu mümkün mü? Herkes sedef yola çıktı diye yolları boşaltmıyor sonuçta!?
O günden sonra içimde tahammülün kalmadığını farkettim. Daha mı çok ilgimi çekiyor yada gıcık mı oldum nedir fikir belirttmesi bile batıyor. Bu düğün öncesi stres mi yoksa evlilikten korkmak mı bilmiyorum. Ben çok özgür büyüdüm bana kimse onu yap bunu yapma demedi. Nişanlımın beni yönetmeye çalışması çok geriyor beni. Evlilik aşkı öldürüyor mu gerçekten ya daha da kötü olursak? İleride çocuk falan olunca ya hiç anlaşamazsak? Nişan döneminde böyle şeyler normal mi acaba kızlar çok stresliyiz ikimizde ama sevgiliyken çok fazla karışmazdı o bana. Şimdi beğendiğim elbiseye bile önü açık diyor bende sen beni böyle tanıdın diye sinirleniyorum o da bana geri cevap veriyor hop kavga ediyoruz. Hiçbirşeyi alttan almıyoruz ikimizde kedi köpek misaliyiz aylardır. Bu sidik yarıştırma biter mi neden böyle oldu bilmiyorum işin kötüsü kendimi de tanıyamıyorum hiç böyle bir insan değildim
İş yerinde de insanlara ters cevap vermeye başladım
Umarım kendimi net ifade edebilmişimdir
Ek olarak ailesiyle veya başka şeylerle sorunum yok hepsi çiçek gibi insanlar yani bize karışan eden hiçkimse yok bize rahat batıyor
Aslında nişanlımla aşılamayacak problemlerimiz yok
Birçok konuda anlaşabiliyoruz sevdiğimiz birçok şey ortak. Saatlerce sohbet edebiliyoruz. Günlerce gezebiliyoruz. Asla cimri değildir herşeyin en iyisini alır yapar. falan filan
Ee sorun ne? Sorun nişanlımın çok bilmişliği galiba. Her konuda mutlaka bir fikri vardır herşeye yorum yapıp karışır. Şimdi mi farkettin onca senedir diyecekler için bu durum aslında bana ehliyet almaya karar verdiğimde batmaya başladı. Bana araba kullanmayı yalan yok öğretti ehliyetimi de aldım ancak o kadar çok karışıp yorum yapıp sinirleniyordu ki biryere kadar alttan alıp sonra birbirimize giriyorduk. Ondan sonra onunla bir daha çalışmadım sınava. Alabildiğim kadar özel dersle pekiştirdim sonrada arabam otomatik zaten zorlanmadan kullanmaya başladım.
Geçen hafta buluştuk kahvaltıya gideceğiz onu evden aldım gidiyoruz. Bu yine yolda yok sağa çok girdin jantı çizdireceksin yok araba geliyor diye sola kırma şöyle yaptın böyle neden yapmadın sürekli konuşup durdu en son şeridi ortala diye direksiyona dokundu ve bana gelenler geldi arabayı çektim sağa ve çok kötü kavga ettik. Bir daha böyle yapacaksan benim arabama binme dedim. Kendini o kadar haklı buluyor ki hala saçma sapan savunuyor. Kamyon geliyor diye şeridi ortalamadın diyor yemin ederim kamyon falan yoktu önümde. Birde iyi yoktu ben yalan söylüyorum sanki diyor. Sen yokken nasıl kullanıyorum ya çok rahatım çokta güzel kullanıyorum diyorum yanında kimse yokken hatalarını söylemiyor ondandır diyor bana birde. Şu satırları okuyan deli diyecektir eminim bize. Kendisinin mükemmel sürdüğünü sanıyor ama kaç tane kazası var durduk yere kırmızı ışıktaki adama değdirmişliği var. Yani gerçekten süremesem aylardır istanbul gibi biryerde işe gidip gelebilir miyim gerçekten biri söylesin yoksa ben şansa kadere mi gidip geliyorum? Bu mümkün mü? Herkes sedef yola çıktı diye yolları boşaltmıyor sonuçta!?
O günden sonra içimde tahammülün kalmadığını farkettim. Daha mı çok ilgimi çekiyor yada gıcık mı oldum nedir fikir belirttmesi bile batıyor. Bu düğün öncesi stres mi yoksa evlilikten korkmak mı bilmiyorum. Ben çok özgür büyüdüm bana kimse onu yap bunu yapma demedi. Nişanlımın beni yönetmeye çalışması çok geriyor beni. Evlilik aşkı öldürüyor mu gerçekten ya daha da kötü olursak? İleride çocuk falan olunca ya hiç anlaşamazsak? Nişan döneminde böyle şeyler normal mi acaba kızlar çok stresliyiz ikimizde ama sevgiliyken çok fazla karışmazdı o bana. Şimdi beğendiğim elbiseye bile önü açık diyor bende sen beni böyle tanıdın diye sinirleniyorum o da bana geri cevap veriyor hop kavga ediyoruz. Hiçbirşeyi alttan almıyoruz ikimizde kedi köpek misaliyiz aylardır. Bu sidik yarıştırma biter mi neden böyle oldu bilmiyorum işin kötüsü kendimi de tanıyamıyorum hiç böyle bir insan değildim
İş yerinde de insanlara ters cevap vermeye başladım
Umarım kendimi net ifade edebilmişimdir
Ek olarak ailesiyle veya başka şeylerle sorunum yok hepsi çiçek gibi insanlar yani bize karışan eden hiçkimse yok bize rahat batıyor