- Konu Sahibi dertliaslan
- #81
Bak canım sen kafanda bitirmiş ama duygularında bitiremişsin şimdi senin ailenle olan evin bir saray olsa ve o sarayda yaşasan ama sana fiziksel ve ruhsal şiddet olsa ailenle kalmak ister misin eminim ki hayır diyorsun . Bu adam içinde aynısı ama sorun şu ki sen onun düzelebilme ihtimalini düşünüyorsun bu konuda seni suçlayamam kimsede suçlayamaz eğer dönem manyak adamların eşlerini öldüren adamların dönemi olmasaydı düzelebilme ihtimali güzel bi ihtimal derdim ama dönem tamda bu adamların dönemi seni anlıyorum burdan sana kendini kurtar git çalış demek kolay ama bu işler cesaretle oluyor. Şimdi güzel arkadaşım bence eğer ayrılık fikri sana uzak ve istemediğin birseyse ki öyle görüyorum öncelikle dik dur öyle ağlayayım zırlayayım yapma al adamı karşına bak arkadaş de ben şu an seninle evlenmek istemiyorum sen benim evleneceğim adam olamazsın de işte sana bilmem neyin en güzelini yaptık derse ona eşyaların zamanında sevdiğin adamdan daha değerli olmadığı söyle ama sevdiğim adamı göremiyorum de ben senin fiziki ölçülerini kara kasını kara gözünü sevmedim Allah herkese kas göz vermiş beni sevmezsen seni sevemem de. Illaki sana seni sevdiğini söyleyecektir sende seni üzdüğü noktaları söyle ve bunlar sevgi göstergesi değil nekadar sevdiğin değil nasıl sevdiğin önemli diyebilirsin. Bunları kendi içinde prova et ve ondan ayrılmamak için seçenek sun ya evliliği ertelesin düzelsin öyle evlenin ya da ben bu terapisti istiyorum soylediklerine uyacaksın çünkü sen kendini haklı görüyorsun ve kendine uygun terapist arıyorsun ama görüyorsun ki bana hak veriyorlar kendini hiç sorgulamıyorsun eğer bunları yaparsan benvarım eğer yok ben bunları yapamam benndogruyu bilirim diyorsan hiç başlamayalım de ve bunu konuşmayı yaparkende kendinizden emin olun konudan asla sapmayın konunun sonu muhakkak bu seceneklere gelsin yok gelinlikte ağladım yok o ağladı olmaz öyle ne o kreş çocuklarımısınız.Arkadaşlar bir konu açmıştım nişanlımla yaşadığımız sorunlardan biraz bahsetmiştim şimdi uzun uzun oralara girmeyeyim. iki kere bi kadın psikoloğa gittik ben çok memnun kalmadım başkasına gittik. Gerçekten işinde çok iyi eşler üzerinde çalışan biriydi. Sorunlarımızı anlattık, Çok güzel açıklamalarda bulundu. Mesela arkadaş konusunu sorduk eğer o arkadaşlar ilişkinize müdahale etmiyor iki kişi arasına girmiyorsa nişanlının arkadaşlarına karışamazsın dedi. Nişanlım bunu kabul edemediğini aşırı rahatsızlık duyduğunu söylediğinde biliyorum lütfen bana bırak bi kaç seans sonunda neden ve nasıl kabul edeceğini öğrenmiş olacaksın artık bu durumdan rahatsız olmayacaksın dedi. Öfke konusunda da yardımcı olacaktı. Burdan çıkınca sakın seansın kritiğini yapmayın birbirinizle burda anlattıklarınızla ilgili konuşmayın ilk olarak göreviniz bu dedi tabi nişanlım durur mu çıkar çıkmaz üstüme geldi arkadaş konusunu neden açtım diye. O konu kapanmıştı görüşmeyeceğini söylemiştim o kızlarla diye bağırdı sakin kalmaya çalıştım canım bize konuşmayın dedi lütfen konuşmayalm dedim dinlemedi. Bi daha bu psikoloğa gelmiyoruz ben beğenmedim bunu dedi. Oysa kendi önceden tanıdığı biriydi o istedi diye oraya gitmiştik. Nişanlım ve ailesi çok muhafazakar, o psikologlada bir cemaatte sohbet ortamında tanışmışlar yıllar önce. Ben bu adam muhafazakar biraz islamdan bahseder dinimize göre anlatır diye bekledim erkek nasıl eşinin görüştüğü kişilere karışmaz dinde öyle bir şey yok benim karım rahatsız olduğum insanlarla görüşemez dedi. Ben öfkem için başka psikolog bulurum gerekirse psikatriye gider ilaç kullanırım bi daha sana ne elim kalkar ne kötü söz söylerim ama sorunlarımızı çözmek için bi daha bu adama gelmiyoruz dedi. Bugün de gelinlik provam vardı şimdi bazıları üstüme gelecek hâlâ provaya mı gidiyorsun diyecek biliyorum ama bir yandan hayat devam ediyor bir taraftan ya düzelirse düşüncesi ile bi şeyler yapılıyor bir taraftan düzelmezse ne yapacağım nasıl ayrılacağım düşünceleriyle geceleri gözüme uyku girmiyor. Provada ağladım. O da ağladı. Gelinliğim yıllardır hayalini kurduğum gelinlikten çok çok çok daha güzeldi içim parçalandı aynada kendime bakarken neden dedim neden ufacık bir şeyi bu kadar büyüttü de bizi bu hale getirdi belki bu gelinliği giymek bana nasip olmayacak diye kahroldum ordan eve geçtik evim yine öyle. Ailesi ne istesem ne desem yapmıştı öyle güzel bir evimiz olmuştu ki...
Çok zor durumdayım ayrılırsam ailem çok karşı cıkıyor arkamda durmuyor. Önceki konuda anlatmıştım ailemden çok fiziksel ve psikolojik şiddet gördüm. Şu an sırf annemin deyimiyle koca buldum evleniyorum diye annem benimle çok iyi. Onun için koca bulabilmem çok büyük marifet. Üniversiteyi kazandığımda bu kadar sevinmemişti...
neyse Muhtemelen yine olacak aynı şeyler. Daha önce ailesi ayrılmasına müsade etmedği halde ve düğüne bu kadar az kala nişanlısından ayrılan oldu mu neler yaşadı nasıl başetti sorunlarla merak ediyorum. Yaşadığınız tecrübelerinizi paylaşır bir yardım ederseniz çok sevinirim dostlarAllah hepimizin karşısına Kadir kıymet bilen sevgiden aşktan önce saygı duyan insanlar cıkarsın. Hep derlerdi ama yaşayınca daha iyi anladım gerçekten çok sevmek çok aşık olmak saygı olmayınca hiç değeri olmayan şeyler oluyor insan gözünde...
Güler misin ağlar mısın. Tamam benim ailemde muhafazakar da bu kadarı bana fazla geliyor bunalıyorum nefes alamıyorum sürekli boğulur gibi hissediyorum kendimi...
Sizde de böyle şeyler mi vardı? Belli ediyor değil mi insan kendini aslında ama biz o cesareti toplayıp o adımı atamıyoruz işte 
