Size destek olmayan eş eş değildir zaten ayrılmak sağlığınız ve huzurunuz için en iyisi. Tabi böyle söylemek buradan basit gibi geliyor ama diğer şekilde stresten hastalığınız ilerler mutsuz bir şekilde yaşarsınız. En iyisi kendinizi kurtarmanız. Böylelerine çirkef bir gelin lazım zaten :)
öncelikle şunu söyleyeyim, emzirirken de antidepresan kullanabilirsin. ilacını sabah alırsın ve kullandığın ilacın etken maddesine göre 5 - 8 saat arası cocugunu emzirmeyip gelen sutu sagıp dökebilirsin. sonrasında cocugunu emzirmende sıkıntı olmaz. bence ilk önce ilaclarını kullanmayı dene. bu ilaclar sana 1-2 ay gibi bir sure sonra sana rahatlama saglayacaktır. sonrasında işin içinden hala cıkamıyorsan ve bu durumu daha fazla cekmek istemiyorsan ayrılabilirsin. ama ilk önce kendi saglıgın. kesinlikle ilaclarını kullanmanı tavsiye ederim. böylece hem kendini daha iyi hissedeceksin hem de daha saglıklı kararlar verebileceksin. bazı insanlar kötüdür. buna yapılacak birşey yok. tedavini aksatma sen ve cocugun herseyden kıymetli. cocugun sana ihtiyacı var. ayrıca nereye alıyormus cocugunu çingeneye bak. yedi yas altı cocuklar yasalara göre annede kalır annenin yuz kızartıcı bir sucu yok ise. kendini ve cocugunu dusun dik dur gerisini salla bosver. ama ilac kullanımını ihmal etme
Burada en büyük pay eşinize düşünüyor.Eşinizin bir an önce bu konuda size destek olması lazım.Çoğu işe karışmak kaynanaların genel durumu galiba.Ama eşinizin bir ses yükseltmesiyle herkes susuyor emin olun.Allah hayırlı koca versin.Sizinde allah yardımcınız olsun.Tabiki kendi ailenizinde arkanızda olması çok önemli.
Çok doğru bir yorum kesinlikle katılıyorum başka şeylerle ilgilenip onları yok saymak en güzeli eşiniz görüşürse görüşsün siz kesinlikle görüşmeyin adlarını dahi anmayin evinizde eşiniz sizi seviyorsa saygı duyar en azından bir süre böyle deneyin bence bende şu an öyle yapıyorum bende benzer durumdayım
Öncelikle çok geçmiş olsun, rabbim evladınızla huzurlu uzun bir ömür nasip etsin.
Benımkı de tek oglu ,bana boyle bir bildirim gelmedı yalnız ne alaka tek oglu benle yasayacak ilerde?Esınız yüzünden bosanıyorsunuz yalnız.Pasif ,karısına sahıp cıkamaayan o.Kvde kvdeliğini yapıyor,oglu diyecek anne karımla ugrasmayın diye.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki .Ben de aynı durumdayim .Görmezden ,duymazdan geldim olmadı .Sustum olmadı .Daha üstüme geldiler .İstediklerini yapayım hadi dedim .Memnun olmadılar .Daha fazlasını istediler .Geldiler paşalar gibi ağırladım memnun olmadılar .Yüzlerine bakmadım yine memnun olmadılar .Laf söyledi karşılık vermedim .Utanıp susmadilar .En son artık laf aileme kadar geldi .Bağırdım ,çağırdım ..Yine olmadı .Susup kenara cekilmediler .Böyle insanlar çamur gibi .Sen debelendikce daha çok bulasiyorlar üstüne.Ve ben de evliliğimin 6.yilindayim düzelmiyor .Eşimle mutluyum ,anlaşıyorum,eşim çok iyi diye bir şey yok .Ben de yıllarca böyle kandırdım kendimi ama eşimiz bizi sevse kimse bizi bu hale getiremez di .Sen ağzını aç annesine bir şey söyle bakalım
Ben de seninle aynı şeyleri yaşıyorum malesef cnm dertlerimiz aynı benm kocam da ailesinin yanında benim lafım geçerli değil hiç bir şekilde adama olan sevgim bitti şuan tek katlanma sebebim kızım babasız büyümesin iki yıllık evliyim. Malesef ortada adam gibi eş yok
sizi çok yıpratmışlar eşinizde ailesine aşırı derecede boyun eğiyor galiba nasıl insanlar çekilecek yanları yok anlattıklarınıza bakılırsa allah yardımcınız olsun şifa versin inşallah yavrunuzu düşünün doğru kararı verin.(benimde eşimin ailesi bayağı sıkıntılı mesafe koyduk yıllar sonra çözümü bu şekilde bulduk)
Ya lütfen kendinizi üzmeyin...Kuzum bakın eşiniz belli ki pasif biri sizde sesinizi çıkartın.Kanserim ben gelmeyin üstüme yoksa Allah korusun başıma bir şey gelirse sebebi sizin bu yalan ve iftiralarınız deyin.Az yükseltin sesinizi.Korkmayın.Sizi yenemezler.
o konuyu hiç kafaya takma.eşimle sorunum yok diyorsun ama bunlara sebep olan eşin zaten.boşanmak istemiyorsanda o zaman eşinle konuş o kendisi görüşsün arada çocuğu görmek için gönderirsin babasıyla veya kendileri görür ben görüşmek istemiyorum sağlığıma odaklanmam lazım onlarla uğraşamam deyin sıcak yaklaşmazsada alın çocuğu gidin veya onu şutlayın.misafir gibi görüşün takmayın yani cahil insanları.Çocuğu senden alamazlar,normal şartlarda.Boşanma davası ayrı,velayet davası ayrı yürütülür.Ancak;rahim kanseri olduğunuz,psikiatriste gittiğinizi aleyhinize delil olarak kullanıp,"bu kadın çocuğuna bakamaz,hasta,tedavi görüyor,çocukla ilgilenemez"diyebilirler...?
Siyaset gündemi gibi konu hiç değişmiyor
Daha bi tanecik okuyabildim adamın eşini ailesinden dahi koruyup desteklediği bir aile kavramını. Hayır işin üzücü kısmı her kaynana, eş problemlerinde kadın en başında bunu bilerek kabul ediyor evleniyor sonra kaynanam şunu yaptı eşim beni annesinin tarafını tuttu 
onu ,şunu düşünme.bak birde hastalığın var önemli.kimse acılarına ortak olmaz.o dereceye geldiğinde eşinde yanında olmaz ise çözümü belli.bir başla uygulamaya gerçekten özgür, mutlu,kendine güvenen biri olacaksın.cunku hayattaki ilk degerli şey önce sensin!
bunu herkes öğrensin.Merak ettiğim şey çocuk olmadan da bu insanlar böyle değil miydi? İllaki çok uzun zaman önce renklerini belli etmişlerdir. Bugünün dünyası eskisi gibi değil ki onlara mecbur kalasınız? Keşke ilk fark ettiğiniz zaman kendinize yeni bir hayat kurmaktan çekinmeseydiniz. O zaman belki sağlığınızı kaybetmezdiniz. Birçok hastalık negatif enerjiyle ortaya çıkar ya da kötüye gider. Yine de geç değil, kendinize yüksek sesle bu dünyaya bir kere gelebileceğinizi hatırlatın ve yeni bir hayat kurun derim. Ayrıca çocuğunuza da borçlusunuz. O ailede büyürse büyüyünce nasıl bir adam olacak? Size olan nefretleri oğlunuza da yönelebilir ve onu da özgüvensiz birisi yapabilirler. Bence hem ona hem kendinize daha mutlu bir çevre oluşturmalısınız.
