Merhabalar, içimi daraltan bir konuyla geldim.Haklı ya da haksız olduğum noktaları görmek istiyorum ve sırasıyla yasananları anlatıyorum .
3 ay önce nişanlandım ama bu geçen 3 aydır nişanlımla çok tartısmalarımız oldu.Nişanlımın ailesi bize 18 saatlik uzak bir şehirde yasıyorlar,ilşkimin 10.ayında nişan yapma kararı verdik ki bence çok erken bi zamandı ama sorun bu değil.Bu süre zarfında annesiyle ve kız kardesiyle ara ara telefonda görüşürdük nişanlımda bize cok sık gelip giderdi tabi o zaman sevgiliydik.Gelip gitmesinin sebebi evlerimiz cok yakın ve ben annemle yasıyorum o yüzden birlikte oturduğumuz da olurdu dışarda gezdiğimizde.
Nişana kadar ne nişanlımın annemle ne benim nişanlımla bir sorunumuz olmadı.Nişanımız olmadan 3 gün önce ailesi geldiler.İlk geldikleri gün sevgilim,annesi ve kız kardesi geldiler (Babam olmadığı için babasını o gün almadık çünkü abimler ertesi gün gelecekti büyük tanısma olacaktı) o gün basiretim bağlanmıs gibi düzgün bir kıyafet giymedim normal bir eşofman sweatshirt şal ve makyajımı yaptım.(Belki bunca zaman telefonda görüntülü görüştüğümüz icin yabancı gelmediler o gün neden öyle giyindim bilmiyorum)
Ertesi gün bu kadroya erkek tarafından babası ve erkek kardesi eklendi.Ben 1+1 evde oturuyorum çok dar,o gün tek düşündüğüm sey bizimkilerde geliyordu eve nasıl sığıcaz insanlara ne yediricem derdiydi.Onlar gelmeye 15 dakika kala beyaz bir elbise giydim içinde de ten rengi zıbın vardı ablama da içim gözüküyor mu dedim hayır dedi.O günü de ağırladık bitti gitti ertesi aksama istememiz olacak bi ev tuttuk herkes sığsın diye istemenin olacağı günün sabahı sevgilim beni aradı telefonda ağlıyor..
Dedim noldu? Askim dün böyle elbise giymişsin icin full gözükmüş neden dikkat etmedin dedi ben saka yapıyor sandım 2 saat sonra cekime gideceğiz içerde akrablarım telefonda sevgilim ağlıyor.Neden ağlıyorsun dedim babamlar biz bu kızı istemeyiz ayakta su içip yemek yedi içi gözküyordu özensizdi biz memlekete dönüyoruz demişler..
O panikle sevgilim evden aldı beni kimseye bir sey demeden ailesnin yanına gittim problem ne diye, babası dedi ki basının kapalı olması önemli değil vücudun belli olmasın yeterli.Ben de dedim ben zaten kapalı bi kadımım bilerek böyle bir sey yapmayacağımı kimse söylemedi mi vs sinirlendim ağladım.Bizim köye gelince dikkat et yeter dediler konustuk ettik ben cıktım eve geldim o gün istememiz oldu..
Nişanlımla cekim evde oldu o sırada aksam aman sakin ol bir sey deme iyi sözler söyleyin falan dedi ama bu tavırlarından dolayı zaten hayal kırıklığı yasamıştım iyice gerildim.Babası dediki benim lafıma gelmeszse ben oğlumu reddederim falan sabah bunu demişti.Bunlar kafamda dolasıyo benim o günü unutamıyorum caresizliğimi.Haklı oldukları nokta var mı onlara göre var ama bu konu böyle konuşulmamalıydı ben o gün yemek bile yiyemedim.
Nişan takıldı edildi ben evime geldiğim an yüzük attım dayanamadım olanlara, zaten ailen böyle yaptı bide bana söyle böyle davran diyorsun babandan mı korkuyorsun dedim attım yüzüğü. 3-4 gün ağladı nişanlım böyle dememeleri gerekirdi böyle tepki vereceklerini ben de bilemedim dedi.Araya büyükler girdi ailesi geldi tekrar taktı yüzüğü gittiler ama bu 4 gün boyunca ben ortalığı ayağa kaldırdım tabi.Ailesi de bu kız çok konuskan seni ezer gibi laflar demişler ama gelip yüzüğü takıp gittiler.Babasının savunması şu benim dediklerim yanlıs değildi deme seklim yanlıstı siz birbirinizi sevin biz karısmıycaz diyip gittiler.
Ama o 1 haftalık sürecte nişanlıma demediklerini bırakmamıslar ye ilerde söyle olursa ya bize kinlenir bizi eve almazsa.. vb türevleri kurmuslar kafalarında Daha sonra nişanlım dediki onlar hatalı özür anlamında ayağına geldiler ama bi babama güler yüz göstermedin giderken bir sey olursa senden bilirim hakkımı helal etmem(babası tansiyon hastası benim tanısma gününde içim gözüktü diye sabaha kadar uyuyamayıp kalp krizi geçirecek babası,olayları bu kadar büyüten babası )
Ben bu cümleyi duyunca çıldırdım evden gider misin dedim yanında annesi de vardı sizle bi sorunım yok dedim annesine bu olayların üzerine yine geldi nişanlım.Herkes evine gitti biz kaldık yalnız..
Bu sürede bu olanları unutamayıp her annem dedikçe hakaret ettim çünkü bana annem babam deme zaten olanları unutamıyorum ben kendim onlara yapmam gereken seyi yapar saygımı gösteririm dedim.Geçtiğimiz hafta annesi geldi bana dediki nişanlım annem geliyor ne yapıyorsun? falan bundan dolayı fazla mı tepki verdim bilmiyorum,bundan sanane ne pişireceğim beni bağlar her seye karısıyorsun dedim o hafta depresyon ilacı kullanmaya basladım 5 gün ağırladık annesini .(Güya o zamanki hatasını telafiye gelmiş bana elbise alacakmıs annesi) birgün annesi grip olmus annem sana kuzum diyo kuzular annelerine kosar gibi sacma bi cümle kurdu ben o gün yine yüzük attım bunun üstüne annesi ortada bir sey yok kızınız durmadan yüzük atıyor bizlik sorun yok bunlar kendi anlasamıyor dedi..Nişanlım yine uğraştı ama bu sefer o da pes etti annesi demiş bu kız seni sevmiyor hep yüzük veriyor bize yaramaz..ve bunun üstüne annem arayıp annesine kına yakın ayrıldılar dedi yüzüğü ata ben annesine hakaret eden annem oldu nişanlımda bundan dolayı annemi kötü ilan etti
Arkadaşlarımda her ne olursa sen yüzük atmakla hata etmişsin ellerine koz vermişsin kaybetme nişanlını git peşinden dediler 1 hafta ben onun icin uğraştım normalde o da pes etmişti ve bitirmişti cünkü mutlu olacağımıza inancım kalmadı demişti.Tekrar barıştık ama ben ona karsı çok soğuğum bazı noktalarda ailesini tutması çoğu konuda haksızlar çok patavatsız bi ailesi var,ben de durumları iyi yönetemedim normalde mantıklı bi insanımdır ama olmadı.Bu sürecten sonra güya ailesinin bana güveni bitmiş bu kız seni bırakır bu sene birbirnize tanıyın istemiyoruz bu kızı dedik ama biz saygı duyarız demişler. Fikirlerinize ihtiyacım var detayları sorunca yazarım cok uzun oldu
(