Uzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?
Ben herkesten daha farklı düşünüyorum.
Ben damat beye hak verdim.
Annenin bu kadar müdahil olması beni de korkuturdu açıkçası.
Çünkü başta bir konuda anlaşmışsınız. Tek bir oda yapacakmışsınız ve konuda hemfikirken sonrasında diğer duruma anlaşmaya henüz varmamışken mobilyacıda farklı davranmışsınız. Bir nevi emirvaki olmuş. O da sonrasında kaldıramamış demek ki.
Ayrıca annenizin ne işi var orada? Nişanlınız ve siz gitmeliydiniz. (Tabi biz herşeyi kendimiz ödedik belki de o yüzden hiçkimse karışmadı )
Masa ve konsol ben de sevmiyorum. Evimde konsol yok. Misafirler için masa da yok. Oturma odası da yapmadım. Çoğu insanın evinde olan şeylerin çoğu bende yok. Eksikliğini ise hiç hissetmedim. Evimde de minimalist yaşıyorum. Böyle yaşamayı seviyorum. Alamadığımdan değil istemiyorum sevmiyorum.
Ama konumuz bu değil.
Siz anlaşmışsınız ve anneniz araya girip bozmuş. Sonrasındaki konuşma ise ayrı bir facia...
Peki ne yapılabilir? Bence istekleriniz noktasında net olun. Nişanlınızla başbaşa konuşun. Ailelerinizin tavsiyelerini dikkate alın ama içişlerinize karıştırmayın. Sizin eviniz sizin hayatınız....
Açıkçası tokat atan bir adamla konuşulsa da bir işe yarayacağını düşünmüyorum.
Ben öyle anlamıştım, o zaman gene annenin hangi odayı ne yapacaklarına karar vermesi doğru değil,Yatak odası almam dememiş. Galiba salon büyük diye orayı yatak odasi yapıp yatak odasını da oturma odasına cevirecekmis
Yooo bunu ben değil masraf yapmadan kurbanlık koyun alır gibi gelin alıp üstüne maaş kartına göz koyan erkek tarafı düşünüyor.Ne çirkin, ne kötü tabirler bunlar.
Dizi dizi altınlar, pahalı eşyalar alınınca kıymetli mi olunuyor?
Bundan kallavi hakaret mi olur?
Günümüzde insanlar maaş kartı için evlilik yapar durumda ben mi tuhafım acaba ? Yoksa evlenmeden ev araba alıp evleneceği kıza da borcunu ödetmeye çalışan adamlar mı tuhaf ?Bedava kız vermek mi? Başlık parası geri gelsin isterseniz. Mal mı satılıyor ucuzluktan alınmış olsun. Tuhafısınız gerçekten
Bakın ben durum yokken herşey istensin mantığında biri değilim. Babasının parasını bile yemesi nasip olmamış bir insanım konu şu ki paranız yoksa harcamazsınız onda sorun yok ama varken kaçırıyorsanız işte bu kabul edilemez.Siz böyle deyince ben de kendimi 1 milyoncudan alınmış gibi hissettimhaklısınız. Huzursuzluk çıkarmayalim diye algılanmiyor, her şey mustehak bu aptallara diye algilaniyor
Çok haklısınız aslında konu sahibi kendi oturacağı evde bile söz hakkı yok aslında eşya falan istiyor ama adam bunu terk etmesin diye susuyor. Konu sahibinin anneside herşey usulü ile olsun istiyor yani kısaca konu sahibi bu adam karşında çok pasifYooo bunu ben değil masraf yapmadan kurbanlık koyun alır gibi gelin alıp üstüne maaş kartına göz koyan erkek tarafı düşünüyor.
Bir şeyi gerçekten isterseniz emek verir fedakarlık edersiniz yok işine geliyorsa diyebilen bir adam varsa karşınızda pekte değeriniz yoktur o adamın karşısında. Ben onu bunu bilmem. Bu kıza masa almayan adam yarın başka kız gider ev alır. Çokça da örneği mevcut şu forumda
Günümüzde insanlar maaş kartı için evlilik yapar durumda ben mi tuhafım acaba ? Yoksa evlenmeden ev araba alıp evleneceği kıza da borcunu ödetmeye çalışan adamlar mı tuhaf ?
Yoksa çalışıpta kocasından harçlık istemeye korkan kadınlar mı tuhaf
Bu kadar metaryalist bir dünyanın içinde polyanna olamadığım için üzgünüm
Burada önemli olan da ne alındığı değil verilen değer. O da ortada zaten ... Bir insanı tanımak için en basit testlerden biridir para testi çokta işe yarar...
Hepsi öyle değil. Bu yamuk yumuk tipleri seçip buluyorlar kızlarımız.Erkek kendi maddi imkanları doğrultusunda , kadına harcadığı para ile doğru orantılı olarak değer veriyor maalesef . Şu öyle bir gerçek kiBir çok ilişki koçunun da dediği bu erkek beyni böyle çalışıyor .
Siz niye özür dileyip anneniz o karakterize karşı ezdiriyorsunuz. Az dik durun. Eş her zaman bulunur. Annenin kırılan kalbi hiç bir erkeğe değişilmezUzun yazacağım lütfen bıkmadan okursanız sevinirim. Öncelikle nişanlım ve ailem arasında kaldım. Biz birbirimizi çok seviyoruz ve güzel anlaşıyoruz. Bir süredir de birlikte yaşıyorduk zaten. Nişanlımla daha önce tek oda yapmaya karar vermiştik sonra benim fikrim değişti. Annem salon oturma odası ayrı olsun nasılsa ilerde cocuklarınız olduğunda tek odaya geçeceksiniz yeni eviniz güzel olsun dedi. Bana mantıklı dedi ama nişanlım bunu kabul etmedi ben tek istiyorum ve illaki salonda yatacağım dedi. En geniş odaymış. Ayrıca masa ve konsol almayı bile kabul etmedi. Biz o şekilde eşya bakmaya gittik ve ben onu bozmamak için salon takımı bakmadım o gün koltuk almadan geldik. Annem biraz söylendi. Bu sefer nişanlımda arabayla sürat yaptı. Bu sefer annem de sinirlendi. Neden surat astığımı hiç konuşmadığımı baskı altında mı olduğumu söyledi. Ertesi gün dışarı cıkacağım zaman annem izin vermedi beni çiğneyemezsin dedi. Bende annemin böyle yaptığını söyledim babanı ararım dedi. O sıra annem geldi elimden telefonu aldı buraya gel oğlum konusalım dedi. O gün oturup konuşuldu. Annem açıkca söyle söyledi: biz seni zora sokmak istemiyoruz evlenirken altın istemedik ne yaparsan o dedik düğüne ortak olduk sırf destek olmak için yok gücümüzle en güzelini yapmaya calısıyoruz ama eşya bile almıyorsan (nişanlımın Durumu daha iyi aileme göre) niyetini anlayamadık oğlum açıkcası senden korktuk ben sana nasıl güveneyim yarın bir gün kızımı ortada bırakmayacağını evi ortak yap o zaman dedi. Nişanlımda sinirlendi ticaret mi bu gibisinden. Biraz gerildiler. Annemde kızgınlıkla kızım gözyaşı dökerse hayatı zindan ederim gibisinden bir şeyler dedi. Orada müdahale etmediğime cok pişmanım. Sonra bir şekilde tatlıya bağladık ve biz güle oynaya esyalarımızı aldık istediğimizden çok mutluyduk dualar ettik.. ertesi gün nişanlım bana sende annen gibi mi düşünüyorsun dedi. Bende aslında niyetinin zora sokmak olmadığını annemin kaygılarını anladığımı ama evi istemediğimi söyledim. Annemin yanında gibi düşünüp benden ayrıldı. Bir gün boyunca yalvardım yakardım o ağladı ben ağladım. Ama bu sürede ne ahlaksızlığımız kaldı ne karakterimiz. Hepsini yuttum. Annem isterse özür dileyeyim dedi. Yanaşmadı nişanlım. Halbuki ben ailesinden bile özür dilemiştim sizin desteğiniz lazım anne baba yanımızda olun demiştim.. Ve dedim ki yaptığımın hata farkındayım ama düzen bozulmasın evliliğimiz ertelenmesin cocuk oyuncağına döner diye. İşte hala aynı şeyler sürüyor.. Ben unutamam bu ahlaksızlığı diyor zamana ihtiyacım var diyor. ben nerde yanlış yapıyorum veya nişanlım mı hatalı annem mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?