• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Nişan Hazırlığındayız Ama Çok Bunaldım :(

çok iyi anlaşmıyorsunuz aslında, aranızda bu denli sorun varsa aslında çok sorununuz var demektir. bilmiyorum belki yaşadıklarımdan dolayı böyle konuşuyorum ama, sana değer vermeyen, ucuza kaçan bir aileyle olmuyor canım. he durumları olmaz, ama ellerinden ne gelirse ailenle arayı sıcak tutarlar en azından yani aramak zor bir şey değil ki. muhtemelen para harcamaktan kaçıyorlar. ilerde ailesinin bu yaptıkları hep içine oturacağı ve unutamayacağın için bu sorunlar katlanarak büyüyecek. aileler anlaşamıyorsa olmuyor yani. bu kadar olumsuz konuşmak istemezdim ama dediğim gibi aynılarını yaşadım. 2 ay sürdü. şimdi boşandım ve hayatımda ilk defa yaşayacağım heyecanlardan kimler için fedakarlık etmişim diye homurdanıyorum.. dediğim gibi gerçekten durumları olmaz ama seninle ilgilenirler değer verirler, o zaman sen de fedakarlık yap ama evlendikten sonra ailesi de kıymete binince o zaman daha sıkıntılı olacak. denklik diyorum denklik diyorum.. tekrar tekrar denklik diyorum.. iyi düşün, hakkında hayırlısı olsun..
Maalesef tek korkum bu. Ailem şimdiden 1-2 biriktikçe söyleniyor "istemiyorlar mı acaba" diye. Bunca şeye rağmen isteklerimden bir bir vazgeçiyorum ama ailesinden bir şey görememek üzüyor.
 
Diğer yorumlarda da belirttim nişanı zaten biz yapıyoruz. Bu noktada sorun yok. Ama konuşulanlara göre benim nişan kıyafetimi onların alması gerekiyor (sözlümün kıyafetini de biz alacağız.)
Ayrıca tuhaf olan şu ki biz karşı çıkmamıza rağmen bohçayı onlar istedi. Ben en başından beri sözlüm için gereksiz masraf olacağını böyle bir beklentimiz olmadığını söyledim ancak annesi ısrarla bohça olacak diyor.
Şuan açık öğretim okuduğum için full time bir işte çalışıyorum ve onların yapması gereken şeylerde bile ailemden habersiz nişanlıma yardımcı oluyorum. Ancak ben böyle düşünürken annesinin babasının kendi çocukları için hiçbir şey yapmaması tuhaf değil mi?
Maddi beklentileri bir kenara bıraksam da belirttiğim gibi bunca zamandır hiç mi insan gelininin ya da ailesinin halini hatırını sormaz ya da ne yapıyorsunuz diye aramaz.

Aramaları gerekirdi. O açıdan haklısınız. Neden aramıyorlar bilmiyorum ama soğuk insanlar olabilirler mi? Yani gözlemleriniz nedir bu konuda?
Bakın ben kendimden örnek veriyim. Ben geleneksel bir ortamda büyüdüm. Oturduğum yerde 17 yaşındaki kızlara yaşı kadar burmalar takılır, düğünlerde paralar saçılırdı. Eşim daha az geleneksel bir ailede büyümüş. Bana sadece bir inci kolye taktılar. Onu da eşim aldı. Bütün düğünü eşim ve ben yaptık. Kredi çektik hala onu ödüyoruz. Evi kendimiz tuttuk, eşyayı kendimiz aldık, kuaförü kendimiz ödedik, ben kendi gelinliğimi kendim aldım. Birikmiş paramdan. Ama eşimle mutluyuz. Bu yuvayı tırnaklarımızla ikimiz kurduk. Her anında emeğimiz var. Ve gerisi hikaye.
 
hmm unutmadan, bu olanları ailenden de saklama kesinlikle. illa ki bir yerden patlak verecek çünkü, bırak henüz vakit varken versin. ailenle birlikte kararlar al onlarla hareket et. karşı tarafı ailene iyi göstermeye çalışma, olduğu gibi göstert ki yanlış bir evlilik olacaksa da başından görmüş ol. bak o görümcenle birlikte karar alıyor.
Şimdiye kadar bu olanları ailem duymuş olsaydı çok fazla tartışma çıkardı. Sözlümle ilgili hiçbir sıkıntı yok. Sadece ben değil ailemde çok seviyor ve takdir ediyor. Ama ailesinin tutumunu bilseler pek memnun olmazlar eminim
 
Aksilik çıkacaksa çıksın o zaman, vurdumsuymazlıklarının cezasnı çeksinler.
Bu arada nişanda kız tarafına nişan elbisesi alınır ama bizde de erkeğe takım elbise alınır; karşılıklıdır yani. Nişanda erkeğe de pahalı saat falan gibi bir şey takılır.
Sizde de erkeğe takım elbise alınır zaten. Bunu da söyledik ama yine de sorun çıkarıyorlar, anlamış değilim.
 
Ailesi sizin bu gelenek diye beklediklerinizden haberdar mı?
Yani ben düşünüyorum devamlı bizde adet budur, geleneğimiz şudur diye maddi ve manevi beklentileri olan bir aileyle mesafe koyar mıydım diye, koyardım herhalde.
 
Tekrar söylüyorum sözde nişanda ne takarsanız kabulümdür demişsiniz ancak bayramda hediye beklentisi içindesiniz. Sorunda burda başlıyor zaten; her ne kadar kabul etmesenizde sürekli bir istek halindesiniz. Ailenizde sizin aileniz onları yatıştırmak sizin elinizde. Annecim biz böyle istiyoruz hiç gerek yok masraflara dedikten sonra kimsede birşey demez. Yoksa sadece benim ailem mi böyle anlayışlı? Kimseden adet gelenek görenek adı altında beklentiye girmeyin bence. Tamam belirli şeyler elbette ki yapılır ama kimse harfi harfine geleneklerinize uygun yapmak zorunda değil birazda siz uyarsınız olur biter. Bayram konusunda da dediğim gibi aranıp kutlanılsa da bence büyük olana gidilir. Sanıyorumki sözlünüzün ailesi büyük. Bu da bir saygıdır mesela.
Tek sorun maddiyat olsa belki bu kadar göze batmazdı.
Normalde dediğiniz doğru akrabalar arasında büyük olan aranır. Ama bu durumlarda bizde erkek tarafından beklenir çünkü kız tarafının araması ayıp karşılanır. Evet sözlümün ailesi birkaç yaş büyük. Bu anlayışa rağmen ailem defalarca kez aradı. Kandil, bayram gibi özel günleri geçtim normal zamanlarda da arayıp halini hatırını soruyorlar ama erkek tarafından böyle bir şey yok. Tek taraflı olunca da sorun olarak görünüyor işte.
 
ailesi seni istiyor ama hiçbir sorumluluk almıyor
bunun tek bir açıklaması var
bedavaya getirlmeye çalışıyorsun
tepkini koymazsan böylede devam eder
nişan elbisesi değil senin tek sorunun
ilgisizlik
bu şu demektir
arayıp sormayalım da belki elimiz cebimize gider
:KK61:
nişanlına üzülmeni anlayabiliyorum
ama bırak
kendi ailesi ile olan sorunu o çözsün
Durumları olmasa, gerçekten sevip önemsediklerini görsem tek bir çöp bile istemem. Kendimden de ailemden de eminim bu konuda. Ama evet maalesef gereğinden fazla ilgisizler. Bu yüzden de ailem sürekli bizde adet böyle bizde adet şöyle diye çeşitli şeyler atıyor ortaya. Her birine istesem bile ben istemiyorum ya da gerek yok demekten yoruldum.
 
Kızlar öyle çok bunaldım ki sürekli birilerine içimi dökmek, yargılanmadan dertleşmek istiyorum.
Biz uzun süreli bir birlikteliğin sonunda ufak tefek sorunlar da olsa sözlendik. Şimdi nişan hazırlığı yapıyoruz ve ben kendimi çok yorgun hissediyorum.
İki aile arasında o kadar büyük farklar var ki sürekli birilerini idare etmek, isteklerimden vazgeçmek, her şeyle tek başıma uğraşmak canımı sıkıyor.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum. Şimdiden "şunu şöyle yapmasak da böyle olsa olur mu?" demeye başladı bile. Ben zaten hem onu zorlamamak için hem de tatsızlık olmasın diye birçok şeyi alttan alıyorum. Üstelik aileme karşıda sürekli onları savunuyorum.
Mesela bizde kandil, bayram gibi günlerde erkek tarafı arar imkanı varsa (özellikle bayramda) gelirler. Ama aradan o kadar kandil geçti bayramı atlattık bir kez olsun aramadılar. Belki utanır da bir şeyler anlarlar diye her defasında annem aradı ama yok, onlardan bir karşılık gelmiyor. Geçtiğimiz bayramda da inat ettim ben aratmadım. Kendim gittim ellerini öptüm ama aileme kesinlikle aramayacaksınız diye tembih ettim. Onlar yine aramadılar üstelik bizimkiler gelmelerini bekliyorlardı ama onlarda öyle bir adet yokmuş. Benim bildiğim her yerde bu böyledir.
Normalde bizde bayram öncesi erkek tarafı gelir gelini baştan ayağa giydirir hatta durumları varsa geline bayram hediyesi ufak bir takı, bilezik ya da imkanları yoksa küçük bir şey alınır. Lafını bile etmediler. Annem sözlüme bir şeyler almak istedi (çünkü karşılıklı yapılır bu tür şeyler) ama onlardan bir şey gelmeyince ben de hiç oralı olmadım. Onlardan hiçbir tepki gelmeyince bizimkiler şaşırdı ama ortamı yumuşattım geçiştirdim.
Nişan tarihimizi kararlaştırmak için aylarca beklediler. Sözlüme aslında nişan yapmasak da olur diyorlarmış sürekli. Ben nişan istiyorum dedim diye zorla bir tarih belirleştirdik.
Şimdi nişan için elbise sipariş vermeyi düşünüyorum (sözlüm diktiririz demişti) ama arayan soran yok. Ben de dayanamadım söyledim "annenlerin elbise diktireceğimizden haberi var mı sipariş vermem gerekiyor artık" diye. "Aslında biz de nişan için kıza elbise alınmaz sen istiyorsun diye kabul ettim o yüzden onlar aramaz" dedi. Şok oldum. Ben mi yanlış biliyorum; her yerde böyle değil midir bu? Ne demek "nişanı kız tarafı yapıyor elbisesini de onlar alacak." Anneme söylesem kıyamet kopacak. Sözlüm ben bir şekilde hallederim diyor sürekli ama arada kalan ben oluyorum.
Üstelik bir görümcem var ki nasıl davranacağımı hiç bilmiyorum. Biz konuşuyoruz bir şeyler kararlaştırıyoruz sonra ne yapıp edip sözlümün aklını karıştırıyor ve "aslında şöyle de yapabiliriz" diye tuhaf tuhaf fikirler sunuyor. Onun söylediğiyle hareket etmiyor ama onun fikirlerini bana taşıması bile benim sinirlerimi bozuyor. Sonuçta biz bir karar almışız ne diye fikir değiştiriyoruz ki. Sözlüme pek sözü geçmediği için ailesini o yönetiyor resmen ve sürekli bizde o yok bu yok diye sözler duyuyorum. Ortada fol yok yumurta yok evimizi nasıl döşememiz gerektiğine dair bile bir fikri var hanımefendinin. Ben bu durumdan rahatsız olduğumu sözlüme söyleyemiyorum çünkü yanlış anlamasından ya da kırılmasından korkuyorum. Onun yanında bana çok iyi davranıyor, çok ilgili. Bazen sözlümle bana hediyeler falan yolluyor. O yüzden bir şey söylersem suçlu ben olacakmışım gibi hissediyorum.
Sözlümü gerçekten çok seviyorum ki onun da beni çok sevdiğinden eminim. Aramızda bu konular dışında hiçbir sorun yok. Gayet iyi anlaşıyoruz. Ailesine rağmen beni istediğim her şeyi yapabilmek için çabalıyor. Ama ben arada kalmaktan, o zorluk çekmesin diye isteklerimden vazgeçmekten, hiçbir şey yapmadıkları halde ailesinin hayatımıza ve yapacaklarımıza karışmasından çok sıkıldım. Artık nasıl davranacağımı bilemiyorum.
canım öncelikle her şey için hakkında ne hayırlıysa inşallah o olur ama bunlarınki tam bir cimrilik arkadasim tamam durumunun olmadığını anlayabilirim ama bu kadarı da fazla YANİ durumun oksa cıkma bu yola kardeşim
 
Durumları olmasa, gerçekten sevip önemsediklerini görsem tek bir çöp bile istemem. Kendimden de ailemden de eminim bu konuda. Ama evet maalesef gereğinden fazla ilgisizler. Bu yüzden de ailem sürekli bizde adet böyle bizde adet şöyle diye çeşitli şeyler atıyor ortaya. Her birine istesem bile ben istemiyorum ya da gerek yok demekten yoruldum.

anladım ben seni arada kalıyorusn
ama birgüğn yaptığın bu fedakarlıklar için pişman olabilrsin
onun için sen değil
onlar zorlasın bu işi
sen orta yol bulucu olmaya çalıştıkça
karşı tarafta nasılsa sesleri çıkmıyor diye düşünüyorlar
 
maddi sıkıntıya girilecek ise nişan iptal edilebilir diye düşünüyorum.
aile arasındaki söz de yeterlidir aslında ama kabullenmenizle alakalı bu.
nişan masrafını ailen yapacak ise sana bir elbise almak karşı tarafa zor gelmemeli.
ne bileyim salon tutulur özel abiye diktirilir-fotoğraf çekimi filan bir küçük düğün gibi masraflı nişanlar da var.
eğer bu tür bir nişan yapacaksanız ve bu saydıklarımı da sözlün karşılayacak ise yazık bence.
görümce yi görmemezden gelmenin bir yolunu bul acilen.
inan başedilmiyor:)) sen bi de çook erken başlamışsın kafaya takmaya.
daha evlendikten sonrası var.
şaka bir yana alınma da bir abla tavsiyesi gör bunları.
üzüldüğün gerildiğin yanına kar kalıyor.
ama şu dediğimde aynı fikirdeyim,ailesinin görümcene yaptığı masrafa karışma hakkın yok.
Aslında durum tam da öyle. Nişan yerini biz tuttuk. Erkek tarafından gelecekler için araba ayarladık. Ailesi istiyor diye bohça yapmayı kabul ettik. Onların yapacakları takı, elbise, fotoğraf çekimi (ki abartılı bir şey istemiyorum yine masraf olmaması için) kendi istedikleri bohça alışverişi.. Tüm bu masraflar sözlümün üstüne yıkılıyor. Kafama takmamam mümkün değil. Biz geleceğimiz için fedakarlıklarda bulunurken bir dünya borç bizi bekliyor.
 
Kızlar öyle çok bunaldım ki sürekli birilerine içimi dökmek, yargılanmadan dertleşmek istiyorum.
Biz uzun süreli bir birlikteliğin sonunda ufak tefek sorunlar da olsa sözlendik. Şimdi nişan hazırlığı yapıyoruz ve ben kendimi çok yorgun hissediyorum.
İki aile arasında o kadar büyük farklar var ki sürekli birilerini idare etmek, isteklerimden vazgeçmek, her şeyle tek başıma uğraşmak canımı sıkıyor.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum. Şimdiden "şunu şöyle yapmasak da böyle olsa olur mu?" demeye başladı bile. Ben zaten hem onu zorlamamak için hem de tatsızlık olmasın diye birçok şeyi alttan alıyorum. Üstelik aileme karşıda sürekli onları savunuyorum.
Mesela bizde kandil, bayram gibi günlerde erkek tarafı arar imkanı varsa (özellikle bayramda) gelirler. Ama aradan o kadar kandil geçti bayramı atlattık bir kez olsun aramadılar. Belki utanır da bir şeyler anlarlar diye her defasında annem aradı ama yok, onlardan bir karşılık gelmiyor. Geçtiğimiz bayramda da inat ettim ben aratmadım. Kendim gittim ellerini öptüm ama aileme kesinlikle aramayacaksınız diye tembih ettim. Onlar yine aramadılar üstelik bizimkiler gelmelerini bekliyorlardı ama onlarda öyle bir adet yokmuş. Benim bildiğim her yerde bu böyledir.
Normalde bizde bayram öncesi erkek tarafı gelir gelini baştan ayağa giydirir hatta durumları varsa geline bayram hediyesi ufak bir takı, bilezik ya da imkanları yoksa küçük bir şey alınır. Lafını bile etmediler. Annem sözlüme bir şeyler almak istedi (çünkü karşılıklı yapılır bu tür şeyler) ama onlardan bir şey gelmeyince ben de hiç oralı olmadım. Onlardan hiçbir tepki gelmeyince bizimkiler şaşırdı ama ortamı yumuşattım geçiştirdim.
Nişan tarihimizi kararlaştırmak için aylarca beklediler. Sözlüme aslında nişan yapmasak da olur diyorlarmış sürekli. Ben nişan istiyorum dedim diye zorla bir tarih belirleştirdik.
Şimdi nişan için elbise sipariş vermeyi düşünüyorum (sözlüm diktiririz demişti) ama arayan soran yok. Ben de dayanamadım söyledim "annenlerin elbise diktireceğimizden haberi var mı sipariş vermem gerekiyor artık" diye. "Aslında biz de nişan için kıza elbise alınmaz sen istiyorsun diye kabul ettim o yüzden onlar aramaz" dedi. Şok oldum. Ben mi yanlış biliyorum; her yerde böyle değil midir bu? Ne demek "nişanı kız tarafı yapıyor elbisesini de onlar alacak." Anneme söylesem kıyamet kopacak. Sözlüm ben bir şekilde hallederim diyor sürekli ama arada kalan ben oluyorum.
Üstelik bir görümcem var ki nasıl davranacağımı hiç bilmiyorum. Biz konuşuyoruz bir şeyler kararlaştırıyoruz sonra ne yapıp edip sözlümün aklını karıştırıyor ve "aslında şöyle de yapabiliriz" diye tuhaf tuhaf fikirler sunuyor. Onun söylediğiyle hareket etmiyor ama onun fikirlerini bana taşıması bile benim sinirlerimi bozuyor. Sonuçta biz bir karar almışız ne diye fikir değiştiriyoruz ki. Sözlüme pek sözü geçmediği için ailesini o yönetiyor resmen ve sürekli bizde o yok bu yok diye sözler duyuyorum. Ortada fol yok yumurta yok evimizi nasıl döşememiz gerektiğine dair bile bir fikri var hanımefendinin. Ben bu durumdan rahatsız olduğumu sözlüme söyleyemiyorum çünkü yanlış anlamasından ya da kırılmasından korkuyorum. Onun yanında bana çok iyi davranıyor, çok ilgili. Bazen sözlümle bana hediyeler falan yolluyor. O yüzden bir şey söylersem suçlu ben olacakmışım gibi hissediyorum.
Sözlümü gerçekten çok seviyorum ki onun da beni çok sevdiğinden eminim. Aramızda bu konular dışında hiçbir sorun yok. Gayet iyi anlaşıyoruz. Ailesine rağmen beni istediğim her şeyi yapabilmek için çabalıyor. Ama ben arada kalmaktan, o zorluk çekmesin diye isteklerimden vazgeçmekten, hiçbir şey yapmadıkları halde ailesinin hayatımıza ve yapacaklarımıza karışmasından çok sıkıldım. Artık nasıl davranacağımı bilemiyorum.
 
Ailesi sizin bu gelenek diye beklediklerinizden haberdar mı?
Yani ben düşünüyorum devamlı bizde adet budur, geleneğimiz şudur diye maddi ve manevi beklentileri olan bir aileyle mesafe koyar mıydım diye, koyardım herhalde.
Nişan tarihi belirlemeye geldiklerinde gerekli şeyler konuşuldu. Her iki taraf da anlaşma sağladı sanıyordum ama o anlık bir durummuş. Onları sıkıp bunaltmamak için dirensek de her şeyden vazgeçmediğimiz süre sorun yaratacak bir şey buluyorlar.
 
Kızlar öyle çok bunaldım ki sürekli birilerine içimi dökmek, yargılanmadan dertleşmek istiyorum.
Biz uzun süreli bir birlikteliğin sonunda ufak tefek sorunlar da olsa sözlendik. Şimdi nişan hazırlığı yapıyoruz ve ben kendimi çok yorgun hissediyorum.
İki aile arasında o kadar büyük farklar var ki sürekli birilerini idare etmek, isteklerimden vazgeçmek, her şeyle tek başıma uğraşmak canımı sıkıyor.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum. Şimdiden "şunu şöyle yapmasak da böyle olsa olur mu?" demeye başladı bile. Ben zaten hem onu zorlamamak için hem de tatsızlık olmasın diye birçok şeyi alttan alıyorum. Üstelik aileme karşıda sürekli onları savunuyorum.
Mesela bizde kandil, bayram gibi günlerde erkek tarafı arar imkanı varsa (özellikle bayramda) gelirler. Ama aradan o kadar kandil geçti bayramı atlattık bir kez olsun aramadılar. Belki utanır da bir şeyler anlarlar diye her defasında annem aradı ama yok, onlardan bir karşılık gelmiyor. Geçtiğimiz bayramda da inat ettim ben aratmadım. Kendim gittim ellerini öptüm ama aileme kesinlikle aramayacaksınız diye tembih ettim. Onlar yine aramadılar üstelik bizimkiler gelmelerini bekliyorlardı ama onlarda öyle bir adet yokmuş. Benim bildiğim her yerde bu böyledir.
Normalde bizde bayram öncesi erkek tarafı gelir gelini baştan ayağa giydirir hatta durumları varsa geline bayram hediyesi ufak bir takı, bilezik ya da imkanları yoksa küçük bir şey alınır. Lafını bile etmediler. Annem sözlüme bir şeyler almak istedi (çünkü karşılıklı yapılır bu tür şeyler) ama onlardan bir şey gelmeyince ben de hiç oralı olmadım. Onlardan hiçbir tepki gelmeyince bizimkiler şaşırdı ama ortamı yumuşattım geçiştirdim.
Nişan tarihimizi kararlaştırmak için aylarca beklediler. Sözlüme aslında nişan yapmasak da olur diyorlarmış sürekli. Ben nişan istiyorum dedim diye zorla bir tarih belirleştirdik.
Şimdi nişan için elbise sipariş vermeyi düşünüyorum (sözlüm diktiririz demişti) ama arayan soran yok. Ben de dayanamadım söyledim "annenlerin elbise diktireceğimizden haberi var mı sipariş vermem gerekiyor artık" diye. "Aslında biz de nişan için kıza elbise alınmaz sen istiyorsun diye kabul ettim o yüzden onlar aramaz" dedi. Şok oldum. Ben mi yanlış biliyorum; her yerde böyle değil midir bu? Ne demek "nişanı kız tarafı yapıyor elbisesini de onlar alacak." Anneme söylesem kıyamet kopacak. Sözlüm ben bir şekilde hallederim diyor sürekli ama arada kalan ben oluyorum.
Üstelik bir görümcem var ki nasıl davranacağımı hiç bilmiyorum. Biz konuşuyoruz bir şeyler kararlaştırıyoruz sonra ne yapıp edip sözlümün aklını karıştırıyor ve "aslında şöyle de yapabiliriz" diye tuhaf tuhaf fikirler sunuyor. Onun söylediğiyle hareket etmiyor ama onun fikirlerini bana taşıması bile benim sinirlerimi bozuyor. Sonuçta biz bir karar almışız ne diye fikir değiştiriyoruz ki. Sözlüme pek sözü geçmediği için ailesini o yönetiyor resmen ve sürekli bizde o yok bu yok diye sözler duyuyorum. Ortada fol yok yumurta yok evimizi nasıl döşememiz gerektiğine dair bile bir fikri var hanımefendinin. Ben bu durumdan rahatsız olduğumu sözlüme söyleyemiyorum çünkü yanlış anlamasından ya da kırılmasından korkuyorum. Onun yanında bana çok iyi davranıyor, çok ilgili. Bazen sözlümle bana hediyeler falan yolluyor. O yüzden bir şey söylersem suçlu ben olacakmışım gibi hissediyorum.
Sözlümü gerçekten çok seviyorum ki onun da beni çok sevdiğinden eminim. Aramızda bu konular dışında hiçbir sorun yok. Gayet iyi anlaşıyoruz. Ailesine rağmen beni istediğim her şeyi yapabilmek için çabalıyor. Ama ben arada kalmaktan, o zorluk çekmesin diye isteklerimden vazgeçmekten, hiçbir şey yapmadıkları halde ailesinin hayatımıza ve yapacaklarımıza karışmasından çok sıkıldım. Artık nasıl davranacağımı bilemiyorum.
bu aile ile evliliğinin ne kadar süreceği yönünde iddialar açıldı mı topikte...ailen ne kadar düşünceli insanlarmış arayıp sormaları bile asaletlerini gösterirken bu denli insanlarla muhattap olmak zor iş..bu olmaz paramız yok şu olmaz diyen insanlar yarın görümcen evlenirken enişte tarafını soyup soğana çevirir..sizide çevirmeyi ihmal etmezler
 
anladım ben seni arada kalıyorusn
ama birgüğn yaptığın bu fedakarlıklar için pişman olabilrsin
onun için sen değil
onlar zorlasın bu işi
sen orta yol bulucu olmaya çalıştıkça
karşı tarafta nasılsa sesleri çıkmıyor diye düşünüyorlar
Onlara bıraksam bu işi çoktan bitecek gibi duruyor maalesef :(
 
Nişan tarihi belirlemeye geldiklerinde gerekli şeyler konuşuldu. Her iki taraf da anlaşma sağladı sanıyordum ama o anlık bir durummuş. Onları sıkıp bunaltmamak için dirensek de her şeyden vazgeçmediğimiz süre sorun yaratacak bir şey buluyorlar.

O zaman bence nişanlınla bir konuşma vakti gelmiş. Biz ne konuştuk siz ne diyorsunuz. Söz gününden bu güne değişen ne? Sıkıntı ne?
 
Erkek tarafının yapacağı sadece bohça, kıyafet, takı ve fotoğraf çekimleri için harcamalar. Bunun sadece bizde böyle olduğunu düşünmüyorum. Her yerde bu masraflar erkek tarafına ait değil midir? Bohça isteyen onlar ama masraftan kaçan yine onlar. Bizde kıyafet alınmaz diyen onlar. Ailem takı konusunda ne yapabilirseniz dediği halde şu kadar yapıcaz biz diyerek bu masrafı da sözlümün üstüne yıkan yine onlar..

Kıyafet ve fotoğraf çekiminin nişan masraflarına dahil edilmemesi bana bir hayli ilginç geldi :KK64:Şu durumda nişan masrafları bize ait gibi bir söz söylemeniz komik oluyor açıkçası. Ancak nişan masraflarının bir kısmı bize ait diyebilirsiniz. Bu durum her yerde sizin dediğiniz gibi olmuyor, emin olabilirsiniz. Nişanlınızın ailesi nişanı kız tarafı karşılar diye düşündüğü için belki de sonradan nişan fikrinden uzaklaştılar? Çünkü belki de onların adetlerine göre nişan masraflarının bir kısmını değil kıza takılacak takı ve erkeğin kıyafeti dışındaki masrafların hepsini kız tarafı yapmalı, ama gördüler sizin adetler böyle değil, kızın kıyafeti, fotoğraf çekimi vs. gibi ek masraflar da ortaya çıkınca ne gerek var demiş olabilirler.

Şu gelenek görenek işleri çok sıkıntılı yaa. Bu mekanizma düğünden önce kız tarafına çalışıyor, düğünden sonra da erkek tarafına. Hep bir çekişme havası. Anlayamıyorum :KK14:
 
bu aile ile evliliğinin ne kadar süreceği yönünde iddialar açıldı mı topikte...ailen ne kadar düşünceli insanlarmış arayıp sormaları bile asaletlerini gösterirken bu denli insanlarla muhattap olmak zor iş..bu olmaz paramız yok şu olmaz diyen insanlar yarın görümcen evlenirken enişte tarafını soyup soğana çevirir..sizide çevirmeyi ihmal etmezler
Korkum evlendikten sonrası.. Bu zamanda ellerini ceplerine atmayan insanlar evlenince bizden yardım beklerse (ki öyle duruyor) biz ne borç ödeyebiliriz ne de hayatımızı yaşayabiliriz..
 
Back