- 8 Haziran 2014
- 830
- 326
- 73
- 34
- Konu Sahibi SoullessPrincess
-
- #21
Nisanı kız tarafı yapar dert ediyorsunuz ki soyleyin aileniz yapsınKızlar öyle çok bunaldım ki sürekli birilerine içimi dökmek, yargılanmadan dertleşmek istiyorum.
Biz uzun süreli bir birlikteliğin sonunda ufak tefek sorunlar da olsa sözlendik. Şimdi nişan hazırlığı yapıyoruz ve ben kendimi çok yorgun hissediyorum.
İki aile arasında o kadar büyük farklar var ki sürekli birilerini idare etmek, isteklerimden vazgeçmek, her şeyle tek başıma uğraşmak canımı sıkıyor.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum. Şimdiden "şunu şöyle yapmasak da böyle olsa olur mu?" demeye başladı bile. Ben zaten hem onu zorlamamak için hem de tatsızlık olmasın diye birçok şeyi alttan alıyorum. Üstelik aileme karşıda sürekli onları savunuyorum.
Mesela bizde kandil, bayram gibi günlerde erkek tarafı arar imkanı varsa (özellikle bayramda) gelirler. Ama aradan o kadar kandil geçti bayramı atlattık bir kez olsun aramadılar. Belki utanır da bir şeyler anlarlar diye her defasında annem aradı ama yok, onlardan bir karşılık gelmiyor. Geçtiğimiz bayramda da inat ettim ben aratmadım. Kendim gittim ellerini öptüm ama aileme kesinlikle aramayacaksınız diye tembih ettim. Onlar yine aramadılar üstelik bizimkiler gelmelerini bekliyorlardı ama onlarda öyle bir adet yokmuş. Benim bildiğim her yerde bu böyledir.
Normalde bizde bayram öncesi erkek tarafı gelir gelini baştan ayağa giydirir hatta durumları varsa geline bayram hediyesi ufak bir takı, bilezik ya da imkanları yoksa küçük bir şey alınır. Lafını bile etmediler. Annem sözlüme bir şeyler almak istedi (çünkü karşılıklı yapılır bu tür şeyler) ama onlardan bir şey gelmeyince ben de hiç oralı olmadım. Onlardan hiçbir tepki gelmeyince bizimkiler şaşırdı ama ortamı yumuşattım geçiştirdim.
Nişan tarihimizi kararlaştırmak için aylarca beklediler. Sözlüme aslında nişan yapmasak da olur diyorlarmış sürekli. Ben nişan istiyorum dedim diye zorla bir tarih belirleştirdik.
Şimdi nişan için elbise sipariş vermeyi düşünüyorum (sözlüm diktiririz demişti) ama arayan soran yok. Ben de dayanamadım söyledim "annenlerin elbise diktireceğimizden haberi var mı sipariş vermem gerekiyor artık" diye. "Aslında biz de nişan için kıza elbise alınmaz sen istiyorsun diye kabul ettim o yüzden onlar aramaz" dedi. Şok oldum. Ben mi yanlış biliyorum; her yerde böyle değil midir bu? Ne demek "nişanı kız tarafı yapıyor elbisesini de onlar alacak." Anneme söylesem kıyamet kopacak. Sözlüm ben bir şekilde hallederim diyor sürekli ama arada kalan ben oluyorum.
Üstelik bir görümcem var ki nasıl davranacağımı hiç bilmiyorum. Biz konuşuyoruz bir şeyler kararlaştırıyoruz sonra ne yapıp edip sözlümün aklını karıştırıyor ve "aslında şöyle de yapabiliriz" diye tuhaf tuhaf fikirler sunuyor. Onun söylediğiyle hareket etmiyor ama onun fikirlerini bana taşıması bile benim sinirlerimi bozuyor. Sonuçta biz bir karar almışız ne diye fikir değiştiriyoruz ki. Sözlüme pek sözü geçmediği için ailesini o yönetiyor resmen ve sürekli bizde o yok bu yok diye sözler duyuyorum. Ortada fol yok yumurta yok evimizi nasıl döşememiz gerektiğine dair bile bir fikri var hanımefendinin. Ben bu durumdan rahatsız olduğumu sözlüme söyleyemiyorum çünkü yanlış anlamasından ya da kırılmasından korkuyorum. Onun yanında bana çok iyi davranıyor, çok ilgili. Bazen sözlümle bana hediyeler falan yolluyor. O yüzden bir şey söylersem suçlu ben olacakmışım gibi hissediyorum.
Sözlümü gerçekten çok seviyorum ki onun da beni çok sevdiğinden eminim. Aramızda bu konular dışında hiçbir sorun yok. Gayet iyi anlaşıyoruz. Ailesine rağmen beni istediğim her şeyi yapabilmek için çabalıyor. Ama ben arada kalmaktan, o zorluk çekmesin diye isteklerimden vazgeçmekten, hiçbir şey yapmadıkları halde ailesinin hayatımıza ve yapacaklarımıza karışmasından çok sıkıldım. Artık nasıl davranacağımı bilemiyorum.
Korkum da bu zaten. Ben hayatım boyunca hiç kimsenin yardımı olmasın ama zararı da olmasın mantığıyla hareket ettim. Tamam yapmazlarsa yapmasınlar diyerek geçiştirsem de evlenince sorun çıkmasından korkuyorum. Sanki her şeyi sözlüm yapsa bile evlenince birçok şeyi başıma kakacaklar gibi.. (çok mu kuruntu yapıyorum bilemiyorum.)şanslısın ama. sözlün yinede senin fikrine önem veriyor. isteklerini yapmaya calışıyor.
ama evlenince ne olur bilemeyiz.
iyi gözlemle. iyi ölc tart.
Sözlümden yana hiçbir memnuniyetsizliğim yok. Benim için ne kadar sıkıntı çektiğinin farkındayım ve her fırsatta da bu konuda ne kadar şanslı olduğumu ona da belirtirim. Sorun ailesinin hiçbir şeyi umursamaması. O adetlerin hiçbiri benim de umurumda değil ama aileme sürekli olarak "önemli değil, boşverin" demek de zor geliyor. Ailem bu adetlere gerçekten fazla takılsaydı şimdiye kadar çok tatsızlık çıkmıştı. Sözde de nişan ve düğün için de takı konusu açıldığında ne yapabilirseniz kabul kendinizi zorlamayın dediler. Söz konusu maddiyat değil. Ama biraz olsun erkek tarafının da bir şeyler için çabaladığını görmek istiyorlar doğal olarak..Bu durumda sizin değil sözlünüzün bunalması gerekliydi. Ne kadarda meraklı bir millet olduk yahu; yok şu adetten, yok bu bilmem neyden. Düğününde yada nişanda altın takar ancak bayramda bile birşeyler istemek nedir yani. Evet karşı tarafın böyle adetleri olmayabilir ki bizde de yoktur - para işlerinide hiç sevmem. - ancak yazık sözlünüz herşeyi yapmaya çalışırken hala memnuniyetsizsiniz. Ayrıca benim bildiğim kim büyükse onun ziyaretine gidilmesi gerekmezmi? Sizin durumunuzu bilmiyorum bu nedenle bu konuda kim haklı birşey diyemeyeceğim.
Adetleri ve yapmadıklarını durumu açık bir şekilde anlatabilmek için yazdım. Belirttiğim gibi ailemi sürekli yumuşatıyorum ve bunların önemli olmadığını söylüyorum ama 1-2 birikince sorun çıkmaya başlıyor sonuçta.
Hem okuyorum hem de çalışıyorum. Yaklaşık 4 yıldır ailem dahil kimseye yük değilim çok şükür. Erkek tarafına yapılacak (bohça vb) şeyleri kendi maaşımla yavaş yavaş yapmaya başladım. Diğer yandan çeyizimi tamamlamaya çalışıyorum. Tüm bunlara rağmen buluştuğumuzda gün içerisindeki harcamalarımızda ya yardımcı oluyorum ya da bazen "bugün her şey benden olsun" diye masrafları üstleniyorum. Çünkü ben ailemle yaşıyorum ve masraflarım sözlüme göre daha az. O ailesinden ayrı yaşıyor ve aylık harcalamalarının üzerine bir de ben yük olmak istemiyorum. Demek istediğim zaten yapabileceğim her şeyi yapıyorum ve bir kez olsun bu durumdan şikayetçi olmadım. Benim sorunum ailesinin bana ve benim aileme olan tavrı.
Zaten nişan masrafları bize ait. Ancak bizim adetlerimize göre nişan kıyafetimi erkek tarafının alması gerekiyor (sözlümün kıyafetini de biz alıcaz..) Üstelik masraflar sadece bu değil ki; kendileri bohça istedi (ailem ve ben olmasın dediğimiz halde) ama bunu bile önemsemiyorlar.Nişanı kız tarafı yapmaz mı geleneklere göre?
Nişan tarihe karar verildikten sonra onların ısrarlarıyla nişan yerimizi bile tuttuk. Sırf son ana kalmasın aksilik çıkmasın dediler diyeAma şimdi hiçbir hareket yok.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum.
.
Zaten nişan masrafları bize ait. Ancak bizim adetlerimize göre nişan kıyafetimi erkek tarafının alması gerekiyor (sözlümün kıyafetini de biz alıcaz..) Üstelik masraflar sadece bu değil ki; kendileri bohça istedi (ailem ve ben olmasın dediğimiz halde) ama bunu bile önemsemiyorlar.
Sözümüz isteme günü evde, aile arasında oldu. Düğünümüz için belirli bir tarih yok çünkü şuan okuyorum. 2015 yaz olarak düşünüyorduk ama görünen o ki okulum engel olmasa da maddi durumlardan ötürü pek mümkün görünmüyor. Arada uzun bir süre olacağı için nişan yapmak istedik. Ailesi de sorgusuz sualsiz kabul etti ilk başta. Ama sonrada olmasa da olur, boş yere masraf demeye başladılar.Beklentileri en aza indirmen tek çözüm.
Ailelerin gelenekleri arasında uyuşmazlık olabilir.
Gelenekler uyuşsa da bazen sizde de olduğu gibi bir taraf masraftan kaçabilir.
Daha şimdiden görümcenin harcamalarını dert edersen bu iş içinden çıkamazssın.
Sen üzülürsün.
Kıyaslıyorsun anlıyorum ama o ailenin harcamalarına karışma ve yorum yapma durumunda değilsin.
Gerilip üzüldüğünle kalırsın.
Sözlünle evlenmek tek derdin olsun.
Elbisedir,hediyedir filan olmuyorsa zorla yaptırılacak değil.
Sözlünün de imkanları ortadadır.
Bazı şeyleri görmezden gelmeyi tavsiye ederim.
Herkesin hayatında herşey dört dörtlük olmuyor malesef.
Bazen az bazen çok,ailelerin birbirlerine saygısızlıkları,haksızlıkları vs olabiliyor bu dünürlük
ilişkilerinde.
Bir de sormadan edemedim söz yaptıysanız nişana gerçekten gerek varmıy dı?
Maddi olarak sizi yoracak ise,evliliğiniz için yapacağınız masrafı kısmanıza neden olacak ise yapmamak daha iyi olmazmıydı.
Söz de nişan da üç aşağı beş yukarı aynı kapıya çıkıyor nihayetinde.
Tekrar söylüyorum sözde nişanda ne takarsanız kabulümdür demişsiniz ancak bayramda hediye beklentisi içindesiniz. Sorunda burda başlıyor zaten; her ne kadar kabul etmesenizde sürekli bir istek halindesiniz. Ailenizde sizin aileniz onları yatıştırmak sizin elinizde. Annecim biz böyle istiyoruz hiç gerek yok masraflara dedikten sonra kimsede birşey demez. Yoksa sadece benim ailem mi böyle anlayışlı? Kimseden adet gelenek görenek adı altında beklentiye girmeyin bence. Tamam belirli şeyler elbette ki yapılır ama kimse harfi harfine geleneklerinize uygun yapmak zorunda değil birazda siz uyarsınız olur biter. Bayram konusunda da dediğim gibi aranıp kutlanılsa da bence büyük olana gidilir. Sanıyorumki sözlünüzün ailesi büyük. Bu da bir saygıdır mesela.Sözlümden yana hiçbir memnuniyetsizliğim yok. Benim için ne kadar sıkıntı çektiğinin farkındayım ve her fırsatta da bu konuda ne kadar şanslı olduğumu ona da belirtirim. Sorun ailesinin hiçbir şeyi umursamaması. O adetlerin hiçbiri benim de umurumda değil ama aileme sürekli olarak "önemli değil, boşverin" demek de zor geliyor. Ailem bu adetlere gerçekten fazla takılsaydı şimdiye kadar çok tatsızlık çıkmıştı. Sözde de nişan ve düğün için de takı konusu açıldığında ne yapabilirseniz kabul kendinizi zorlamayın dediler. Söz konusu maddiyat değil. Ama biraz olsun erkek tarafının da bir şeyler için çabaladığını görmek istiyorlar doğal olarak..
KK'da senelerdir bir konu açılır yorumlar yapılmaya başlanıncada ama siz bilmiyorsunuz böyle böyle oldu diyerek hop yeni birşey çıkar ortaya. Galiba bu değişmez bir kuralSöz nişan arasına 7 ay koyduk ki zorlanmasınlar diyorsunuz, zorlanmasınlar diye nerde ucuz hesaplı şey var onu istiyorum diyorsunuz, bu durumda nişanın bütün masrafları nasıl size ait oluyor?
maddi sıkıntıya girilecek ise nişan iptal edilebilir diye düşünüyorum.Sözümüz isteme günü evde, aile arasında oldu. Düğünümüz için belirli bir tarih yok çünkü şuan okuyorum. 2015 yaz olarak düşünüyorduk ama görünen o ki okulum engel olmasa da maddi durumlardan ötürü pek mümkün görünmüyor. Arada uzun bir süre olacağı için nişan yapmak istedik. Ailesi de sorgusuz sualsiz kabul etti ilk başta. Ama sonrada olmasa da olur, boş yere masraf demeye başladılar.
Kıyaslama yapmadan duramıyorum çünkü tüm bunlar için konu dönüp dolaşıp görümceme geliyor. Nişan konusu konuşulduğunda görümcem yoktu ve muhtemelen evde öğrendiği zaman gereksiz olduğunu söyledi. (Sözlümün ağzını aradığımda bu kanıya vardım. Ablan ne düşünüyor dediğimde lafı çeviriyor sürekli..) O masraf olacak diye ailesinin kabul ettiği nişan için bile gereksiz diyor ama onun tatilleri gereksiz olmuyor. Kıyaslama yapmaya onlar zorluyor beni. yoksa umurumda bile değil nereye gittiği. Tam tersine geziyor, eğleniyor, değişik yerler görüyor diye mutlu oluyordum ilişkimizin başlarında.
Yaptığınız şeylerde bir şey yok ki. Bunlar zaten olması gereken şeyler. İsterseniz sözlünüz 3 ek iş yapıp çeyizinizi de düzsün. Ailesinin sizi aramaması, en azından bir bayram kutlamamaları düşündürücü. Ama onun dışında maddi beklentilerinizi minimumda tutun. İnanın daha huzurlu olursunuz.
Ve hala nişanı kız tarafının yapması gerekliliğine bir şey dememişsiniz. Ayrıca nişanlınızın ailesinin sizden bohça falan bekleyeceğini zannetmiyorum. Kendileri adetleri pek önemsemiyorlar benim anladığım. Bohça için kasmak yerine başka şeylere birikim yapabilirsiniz.
Dediğim gibi aile destek değilse, sizin düğünde de oldukça başınız ağrır. Nişanlınız sözün borcu bitmeden nişan, onun borcu bitmeden düğün diyerek yıpranır durur. Bunun eşyası, evi, düğünü bir sürü masrafı var. Nacizane tavsiyem okul bitip full time bir işe girene kadar bekleyin.
Bohça, kıyafet, takı ve onlarda fotoğraf çekimleri için yapacakları masraflar.Burada bahsettiğiniz tüm masraflar sadece bohça ve kıyafet mi yani? Bütün nişanı sözlünüz yapacak gibi nakletmişsiniz de o yüzden :)
Erkek tarafının yapacağı sadece bohça, kıyafet, takı ve fotoğraf çekimleri için harcamalar. Bunun sadece bizde böyle olduğunu düşünmüyorum. Her yerde bu masraflar erkek tarafına ait değil midir? Bohça isteyen onlar ama masraftan kaçan yine onlar. Bizde kıyafet alınmaz diyen onlar. Ailem takı konusunda ne yapabilirseniz dediği halde şu kadar yapıcaz biz diyerek bu masrafı da sözlümün üstüne yıkan yine onlar..Söz nişan arasına 7 ay koyduk ki zorlanmasınlar diyorsunuz, zorlanmasınlar diye nerde ucuz hesaplı şey var onu istiyorum diyorsunuz, bu durumda nişanın bütün masrafları nasıl size ait oluyor?
Kızlar öyle çok bunaldım ki sürekli birilerine içimi dökmek, yargılanmadan dertleşmek istiyorum.
Biz uzun süreli bir birlikteliğin sonunda ufak tefek sorunlar da olsa sözlendik. Şimdi nişan hazırlığı yapıyoruz ve ben kendimi çok yorgun hissediyorum.
İki aile arasında o kadar büyük farklar var ki sürekli birilerini idare etmek, isteklerimden vazgeçmek, her şeyle tek başıma uğraşmak canımı sıkıyor.
Öncelikle sözlüm tüm nişan masraflarını tek başına üstleniyor. Çünkü ailesi sürekli bizde böyle bir şey yok diyerek maddi durumları da olmadığını söylüyorlarmış. Sözlüm de ileride onların söylenmelerini dinleyeceğime her şeyi kendim yaparım daha iyi diyor. Fakat hala söz için yaptığı masrafların borcunu öderken nişan masraflarının altında nasıl kalkacak bilemiyorum. Şimdiden "şunu şöyle yapmasak da böyle olsa olur mu?" demeye başladı bile. Ben zaten hem onu zorlamamak için hem de tatsızlık olmasın diye birçok şeyi alttan alıyorum. Üstelik aileme karşıda sürekli onları savunuyorum.
Mesela bizde kandil, bayram gibi günlerde erkek tarafı arar imkanı varsa (özellikle bayramda) gelirler. Ama aradan o kadar kandil geçti bayramı atlattık bir kez olsun aramadılar. Belki utanır da bir şeyler anlarlar diye her defasında annem aradı ama yok, onlardan bir karşılık gelmiyor. Geçtiğimiz bayramda da inat ettim ben aratmadım. Kendim gittim ellerini öptüm ama aileme kesinlikle aramayacaksınız diye tembih ettim. Onlar yine aramadılar üstelik bizimkiler gelmelerini bekliyorlardı ama onlarda öyle bir adet yokmuş. Benim bildiğim her yerde bu böyledir.
Normalde bizde bayram öncesi erkek tarafı gelir gelini baştan ayağa giydirir hatta durumları varsa geline bayram hediyesi ufak bir takı, bilezik ya da imkanları yoksa küçük bir şey alınır. Lafını bile etmediler. Annem sözlüme bir şeyler almak istedi (çünkü karşılıklı yapılır bu tür şeyler) ama onlardan bir şey gelmeyince ben de hiç oralı olmadım. Onlardan hiçbir tepki gelmeyince bizimkiler şaşırdı ama ortamı yumuşattım geçiştirdim.
Nişan tarihimizi kararlaştırmak için aylarca beklediler. Sözlüme aslında nişan yapmasak da olur diyorlarmış sürekli. Ben nişan istiyorum dedim diye zorla bir tarih belirleştirdik.
Şimdi nişan için elbise sipariş vermeyi düşünüyorum (sözlüm diktiririz demişti) ama arayan soran yok. Ben de dayanamadım söyledim "annenlerin elbise diktireceğimizden haberi var mı sipariş vermem gerekiyor artık" diye. "Aslında biz de nişan için kıza elbise alınmaz sen istiyorsun diye kabul ettim o yüzden onlar aramaz" dedi. Şok oldum. Ben mi yanlış biliyorum; her yerde böyle değil midir bu? Ne demek "nişanı kız tarafı yapıyor elbisesini de onlar alacak." Anneme söylesem kıyamet kopacak. Sözlüm ben bir şekilde hallederim diyor sürekli ama arada kalan ben oluyorum.
Üstelik bir görümcem var ki nasıl davranacağımı hiç bilmiyorum. Biz konuşuyoruz bir şeyler kararlaştırıyoruz sonra ne yapıp edip sözlümün aklını karıştırıyor ve "aslında şöyle de yapabiliriz" diye tuhaf tuhaf fikirler sunuyor. Onun söylediğiyle hareket etmiyor ama onun fikirlerini bana taşıması bile benim sinirlerimi bozuyor. Sonuçta biz bir karar almışız ne diye fikir değiştiriyoruz ki. Sözlüme pek sözü geçmediği için ailesini o yönetiyor resmen ve sürekli bizde o yok bu yok diye sözler duyuyorum. Ortada fol yok yumurta yok evimizi nasıl döşememiz gerektiğine dair bile bir fikri var hanımefendinin. Ben bu durumdan rahatsız olduğumu sözlüme söyleyemiyorum çünkü yanlış anlamasından ya da kırılmasından korkuyorum. Onun yanında bana çok iyi davranıyor, çok ilgili. Bazen sözlümle bana hediyeler falan yolluyor. O yüzden bir şey söylersem suçlu ben olacakmışım gibi hissediyorum.
Sözlümü gerçekten çok seviyorum ki onun da beni çok sevdiğinden eminim. Aramızda bu konular dışında hiçbir sorun yok. Gayet iyi anlaşıyoruz. Ailesine rağmen beni istediğim her şeyi yapabilmek için çabalıyor. Ama ben arada kalmaktan, o zorluk çekmesin diye isteklerimden vazgeçmekten, hiçbir şey yapmadıkları halde ailesinin hayatımıza ve yapacaklarımıza karışmasından çok sıkıldım. Artık nasıl davranacağımı bilemiyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?