Uzak Mesafe Evliliği

Aslında konuşsaniz,mesela bir geldiğinde sadece sizinle birinde ailesi ile olabilirsin deyin. Gün boyu evden çıkmayın beraber takılın özlem böyle çabucak geçmez ki. Bir an önce bir araya gelirsiniz inşallah

Siz eşinizi ziyarete gidin arada. Böylece baş başa vakit geçirirsiniz. Hep adam perişan olmasın yollarda.

Neden anlamasını bekliyorsunuz ki sonuçta gittiğiniz onun ailesi ne güzel adam orada eğleniyor akşam geliyor sevisiyor gidiyor onun için dert yok ki . Bilemiyorum bende olsam kullanılmış hissederdim .

Bence durup onun sizi düşünmesini beklemeniz sizin için sürekli hayal kırıklığı olur erkelere bir şeyi dile getirmediğin zaman senin bayatından memnun olduğunu düşünür kırmadan üzmeden güzel bir dille konuşun eminim eşinizde size hak verecektir

kumandapili .!.:

Evet pasif agresif davranıyorum. Dünyadaki herkesi anlarken bir kişinin de beni anlamasını istiyorum. Bir önceki gelişinde konuştum aslında hava inanılmaz kötüydü bir şey demedim. Belki de benim burada sürekli hazır halde bekliyor olmam beni rahatsız ediyor.
Yorumlarınız çok değerli hepinize teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Siz hangi sehirdesiniz bu arada

kumandapili .!.:

Merhabalar, eşimle üç buçuk yıllık evliyiz, eşim evlendikten sonra atandı ve başka bir şehirde yaşamaya başladı. Ben kendi ailelerimizin olduğu memlekette çalışıyorum. Evimiz, ailelerimiz, düzenimiz burada. Atandığı zaman çok düşündük ben gidersem memleketimize dönmemiz neredeyse imkansız olacağı için ben kaldım. Öyle böyle bir buçuk yıldır devam ettiriyoruz. Öğretmen olduğu için tatili bol. O geliyor, ben gidiyorum, idare ediyoruz özlüyoruz da birbirimizi.
Canımı sıkan konu ise şu, eşim haftasonu için geldiğinde ailelerimizi ziyaret ediyoruz, yeğenleri var onları çok özlüyor, günün çoğunluğunu orada geçirip eve dönüyoruz. Pazar günü zaten dönüyor. Son üç dört gelişinde aynı krizi yaşıyoruz. İkimiz de evcimen insanlarız ancak çok güzel memlekette yaşıyoruz. Aileleri ziyareti harici hiçbir şey yapmıyoruz beraber. Eve dönüp yemek yiyip sevişip uyuyoruz. O kadar rutine bindi ki her şey. Kendimi onun kol çantası gibi hissediyorum. Bu hafta da bir yerde kalalım, ne bileyim bir sahile gidelim hava alalım yok. Ben de duygularımı belli edemiyorum, bu durumun beni sıktığını kendi anlasın istiyorum. İşim zaten çok ağır. O yokken işe, spora falan gidiyorum ailelerimizle vakit geçiriyorum. Kendim gayet güzel vakit geçiriyorum zaten ama çok sıkılıyorum. Her şeyi ona göre planlıyorum ve daha bir buçuk senemiz var. Hem üzgün hem sinirliyim. O da çok yoruluyor sürekli yollarda, bazen haksızlık mı yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.
Sizlerin fikirlerini de ihtiyacım var, ne demeli ne yapmalı bilemiyorum.
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Belki eşiniz düşünemiyor.Siz söyleyin. İKarşınızdaki eşiniz ona durumunuzu anlatın.Onunla özel beraber vakit geçirmek istediğinizi anlatın .Sık sık gelip gidiyorsa bi hafta sonu hiç çıkmayın sadece kendinize ayırın.Bi eviniz olduğunu hissettirin. Ailelere gitmek zorunda mısınız? Ya da gidince fazla oturmayın başım ağrıyor midem kötü diyip kalkın.Siz planlar hazırlayın

kumandapili .!.:

Aslında direkt tepki gösteremememin farklı sebepleri var, kendisi planları, sürprizleri çok sever, hayatı benim için kolaylaştırır. Düşüncelidir. Gelip giderken zaten çok yoruluyor şimdi ben de kendimi anlatıp yormayayım diye düşünüyorum çoğu zaman. Ama resmen boğuluyorum

Genişletmek için tıkla...

Bir hafta sonu da siz gidin madem?

sizi çok iyi anlıyorum çünkü 2 yıl ben de bu şekilde evlilik yürüttüm ve inanın sizin bu düşündükkerinizi düşünüp onun beni anlamasını çok bekledim ama net bir şey söyleyeyim ki erkekler asla ANLAMIYOR. Çünkü adamlar karılarını özlüyorlar ee ailesini de görüyorlar, eve gel seviş yat adam için daha ne olsun cillop gibi etkinlikler, uzak kaldıgı her şeye kavuşmuş oluyor. Neyse bu durumun yorumlarını sıralayıp dursam yüz sayfa tutar, ben size kendim hangi yolları izledim onları yazayım, cunku iki yılın son yılı ben bu konuda problem yaşamadım sebebinin de kendimi net ifade ettigim için oldugunu dusunuyorum.

Öncelikle hafif krizlerden oluşan tepkilerimle başladım eşimle başbaşayken defalarca ama defalarca bizim ikimizin de vakit geçirmesi gerektigini(ev harici) buna onun ihtiyacı olmasa da benim ihtiyacım olduğunu, zevklerimiz farklı olsa da ortak noktalarda buluşabileceğimizi anlattım. Tabi bu tartışmalar bazen hararetli bazen de sakince oldu ha şunu da söyleyeyim hararetli olanlar da kendimi tutamayıp kaynanamı dusuncesizlikle sucladıgım zamanlar oldu, siz siz olun kv hakkında çok ifade kullanmayın derim ben.

Sonra yorumlarda arkadasların da bahsettigi gibi o gelmeden planlar yapmaya basladım mesela vakit geçirmekten hoşlandıgımız bir çift arkadas(eşimin de çok sevdigi)larla onun gelecegi belli olan zamana plan kurdum ne bileyim kahbaltı/aksam yemegi fln. Mesela sabah annesigile mi gittik hemen orada laf arasında bizim de aksam bilmem kimlerle planımız var ne zamandır eşimi de görmemişlerdi iyi oldu haberleştigimiz diye cümle kuruyordum kimse agzını açamıyodu ee bu sayede akşam müsait olmadıgımız anlaşılıyordu.

Bir de şunu yapmaya başlamıştım ama bu herkeste yemez bence bazı erkekler bunu rahatlık olarakta anlayabilir, o yuzden siz eşinize göre hareket edin benim eşim rahatsız olup erken gelmeye başlamıştı eve.
Kvler ile evimiz yakın sayılır, hatrı geçecek saat orada oturduktan sonra ben evde işlerim birikti yapmam gerek sonra uyuyorum yetiştiremiyorum diye kalkıp gidiyordum hee giderken de asla pasif agresif olmuyordum cok güler yüzlü olarak giderdin hatta eşime cnm sen kal istedgnde gelirsin byee diyodum yani bazen de çarşıdan oraya geçiyoruz diyelim ama daha yeni görüşmüşüz bu sefer hiç ugramıyodum onunla kvlere. Hayatım yorgunum evde de işlerm var sen gelene kdr bitirmiş olurım diye geçiyordum ama bu iki durumda da 1 saat içinde eşim eve gelmiş oluyordu. Hani bu yaptıgıma karşılık saatlerce orda otursaydı o zaman bu taktigi yapamazdım.

İnanın buraya yazması kolay ama psikolojikmen bu hareketleri yapabilmek bile benim 1 yılımı aldı cnku ben de hayır diyemeyen biriyDİM. Sanırım siz de psikologmussunuz ben bu adımlarımı terapiye baslayarak atmıstım. Siz zaten işin ehliymişsiniz her şekilde halledersiniz düşünüyorum. Çok uzun oldu kusura bakmayın ama cidden bana çok tanıdık duygular bunlar, o yuzden anladıgım yerden tamamen net olmak için uzun yazdım.

Bu kadar rutine bindiyse ondan beklemeyin siz bişeyler yapın. Gelmeden iki üç günlük yakın Bi yerden bir otel ayarlayın mesela? Minik bir tatil sürprizi yapın. İkinize de iyi gelebilir.

kumandapili .!.:

Merhabalar, eşimle üç buçuk yıllık evliyiz, eşim evlendikten sonra atandı ve başka bir şehirde yaşamaya başladı. Ben kendi ailelerimizin olduğu memlekette çalışıyorum. Evimiz, ailelerimiz, düzenimiz burada. Atandığı zaman çok düşündük ben gidersem memleketimize dönmemiz neredeyse imkansız olacağı için ben kaldım. Öyle böyle bir buçuk yıldır devam ettiriyoruz. Öğretmen olduğu için tatili bol. O geliyor, ben gidiyorum, idare ediyoruz özlüyoruz da birbirimizi.
Canımı sıkan konu ise şu, eşim haftasonu için geldiğinde ailelerimizi ziyaret ediyoruz, yeğenleri var onları çok özlüyor, günün çoğunluğunu orada geçirip eve dönüyoruz. Pazar günü zaten dönüyor. Son üç dört gelişinde aynı krizi yaşıyoruz. İkimiz de evcimen insanlarız ancak çok güzel memlekette yaşıyoruz. Aileleri ziyareti harici hiçbir şey yapmıyoruz beraber. Eve dönüp yemek yiyip sevişip uyuyoruz. O kadar rutine bindi ki her şey. Kendimi onun kol çantası gibi hissediyorum. Bu hafta da bir yerde kalalım, ne bileyim bir sahile gidelim hava alalım yok. Ben de duygularımı belli edemiyorum, bu durumun beni sıktığını kendi anlasın istiyorum. İşim zaten çok ağır. O yokken işe, spora falan gidiyorum ailelerimizle vakit geçiriyorum. Kendim gayet güzel vakit geçiriyorum zaten ama çok sıkılıyorum. Her şeyi ona göre planlıyorum ve daha bir buçuk senemiz var. Hem üzgün hem sinirliyim. O da çok yoruluyor sürekli yollarda, bazen haksızlık mı yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.
Sizlerin fikirlerini de ihtiyacım var, ne demeli ne yapmalı bilemiyorum.
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Niye onun anlamasını bekliyorsunuz? Açıkça konuşun

kumandapili .!.:

Merhabalar, eşimle üç buçuk yıllık evliyiz, eşim evlendikten sonra atandı ve başka bir şehirde yaşamaya başladı. Ben kendi ailelerimizin olduğu memlekette çalışıyorum. Evimiz, ailelerimiz, düzenimiz burada. Atandığı zaman çok düşündük ben gidersem memleketimize dönmemiz neredeyse imkansız olacağı için ben kaldım. Öyle böyle bir buçuk yıldır devam ettiriyoruz. Öğretmen olduğu için tatili bol. O geliyor, ben gidiyorum, idare ediyoruz özlüyoruz da birbirimizi.
Canımı sıkan konu ise şu, eşim haftasonu için geldiğinde ailelerimizi ziyaret ediyoruz, yeğenleri var onları çok özlüyor, günün çoğunluğunu orada geçirip eve dönüyoruz. Pazar günü zaten dönüyor. Son üç dört gelişinde aynı krizi yaşıyoruz. İkimiz de evcimen insanlarız ancak çok güzel memlekette yaşıyoruz. Aileleri ziyareti harici hiçbir şey yapmıyoruz beraber. Eve dönüp yemek yiyip sevişip uyuyoruz. O kadar rutine bindi ki her şey. Kendimi onun kol çantası gibi hissediyorum. Bu hafta da bir yerde kalalım, ne bileyim bir sahile gidelim hava alalım yok. Ben de duygularımı belli edemiyorum, bu durumun beni sıktığını kendi anlasın istiyorum. İşim zaten çok ağır. O yokken işe, spora falan gidiyorum ailelerimizle vakit geçiriyorum. Kendim gayet güzel vakit geçiriyorum zaten ama çok sıkılıyorum. Her şeyi ona göre planlıyorum ve daha bir buçuk senemiz var. Hem üzgün hem sinirliyim. O da çok yoruluyor sürekli yollarda, bazen haksızlık mı yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.
Sizlerin fikirlerini de ihtiyacım var, ne demeli ne yapmalı bilemiyorum.
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

El demek ne demek? Her şeyı konuşmalısınız konusabılmelısınız. Aılelerde bıraz anlayışlı olmalı degıl mı

kumandapili .!.:

Merhabalar, eşimle üç buçuk yıllık evliyiz, eşim evlendikten sonra atandı ve başka bir şehirde yaşamaya başladı. Ben kendi ailelerimizin olduğu memlekette çalışıyorum. Evimiz, ailelerimiz, düzenimiz burada. Atandığı zaman çok düşündük ben gidersem memleketimize dönmemiz neredeyse imkansız olacağı için ben kaldım. Öyle böyle bir buçuk yıldır devam ettiriyoruz. Öğretmen olduğu için tatili bol. O geliyor, ben gidiyorum, idare ediyoruz özlüyoruz da birbirimizi.
Canımı sıkan konu ise şu, eşim haftasonu için geldiğinde ailelerimizi ziyaret ediyoruz, yeğenleri var onları çok özlüyor, günün çoğunluğunu orada geçirip eve dönüyoruz. Pazar günü zaten dönüyor. Son üç dört gelişinde aynı krizi yaşıyoruz. İkimiz de evcimen insanlarız ancak çok güzel memlekette yaşıyoruz. Aileleri ziyareti harici hiçbir şey yapmıyoruz beraber. Eve dönüp yemek yiyip sevişip uyuyoruz. O kadar rutine bindi ki her şey. Kendimi onun kol çantası gibi hissediyorum. Bu hafta da bir yerde kalalım, ne bileyim bir sahile gidelim hava alalım yok. Ben de duygularımı belli edemiyorum, bu durumun beni sıktığını kendi anlasın istiyorum. İşim zaten çok ağır. O yokken işe, spora falan gidiyorum ailelerimizle vakit geçiriyorum. Kendim gayet güzel vakit geçiriyorum zaten ama çok sıkılıyorum. Her şeyi ona göre planlıyorum ve daha bir buçuk senemiz var. Hem üzgün hem sinirliyim. O da çok yoruluyor sürekli yollarda, bazen haksızlık mı yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.
Sizlerin fikirlerini de ihtiyacım var, ne demeli ne yapmalı bilemiyorum.
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Konuş, anlat duygularını.
Suçlamadan,suçlu aramadan,hedef göstermeden.
Konuşmadan olmaz...

Onun anlamasını beklersen daha çok beklersin erkekler biraz gerizekalı.Alıp karşına çocuğa anlatır gibi anlatacaksın.Diyeceksin ki mesela, bir geldiğinde aile ziyareti yapıyorsak diğer geldiğinde ikimiz plan yapalım.Ben beraber birşeyler yapmak istiyorum.O gelmeden planla, bunları yapalım mı ne dersin diye sor.Bir sonrakinde planlar senden uyması benden de.

Ben karısına bu kadar ilgisiz bir adamın diğer yerde başka bir hayati olduğunu düşünürüm.
Zamanını size değil ailesine ayırıyor yeğen vs. Siz görev icabı yasal seks yaptığı biri gibisiniz o da sus payı gibi.
Bence bir araştırın. Ben bu erkek milletine koşulsuz güvenmem.

İletişim her şeydir insan sevgilisiyle bile konuşarak çoğu şeyi çözebilir kendinizi ifade edin kimse beyin okumuyor sonuçta. Bende eşiniz yerinde olsam karım surat asmıyor bana yaptığımızın aksini istediğini dile getirmiyor oh ne ala der otururdum.

Zaten her şey onun istediği üzerine kurulmuş adam neden durduk yere rutini bozsun ki ?
Anası danasına gidiyor özlem gideriyor akşam da lütfedip sevişiyor.Böyle bir şeyi sevgilim yapsa dahi kabul etmezdim.Bir de eşiniz o sizin azıcık sesiniz çıksın .

kumandapili .!.:

Merhabalar, eşimle üç buçuk yıllık evliyiz, eşim evlendikten sonra atandı ve başka bir şehirde yaşamaya başladı. Ben kendi ailelerimizin olduğu memlekette çalışıyorum. Evimiz, ailelerimiz, düzenimiz burada. Atandığı zaman çok düşündük ben gidersem memleketimize dönmemiz neredeyse imkansız olacağı için ben kaldım. Öyle böyle bir buçuk yıldır devam ettiriyoruz. Öğretmen olduğu için tatili bol. O geliyor, ben gidiyorum, idare ediyoruz özlüyoruz da birbirimizi.
Canımı sıkan konu ise şu, eşim haftasonu için geldiğinde ailelerimizi ziyaret ediyoruz, yeğenleri var onları çok özlüyor, günün çoğunluğunu orada geçirip eve dönüyoruz. Pazar günü zaten dönüyor. Son üç dört gelişinde aynı krizi yaşıyoruz. İkimiz de evcimen insanlarız ancak çok güzel memlekette yaşıyoruz. Aileleri ziyareti harici hiçbir şey yapmıyoruz beraber. Eve dönüp yemek yiyip sevişip uyuyoruz. O kadar rutine bindi ki her şey. Kendimi onun kol çantası gibi hissediyorum. Bu hafta da bir yerde kalalım, ne bileyim bir sahile gidelim hava alalım yok. Ben de duygularımı belli edemiyorum, bu durumun beni sıktığını kendi anlasın istiyorum. İşim zaten çok ağır. O yokken işe, spora falan gidiyorum ailelerimizle vakit geçiriyorum. Kendim gayet güzel vakit geçiriyorum zaten ama çok sıkılıyorum. Her şeyi ona göre planlıyorum ve daha bir buçuk senemiz var. Hem üzgün hem sinirliyim. O da çok yoruluyor sürekli yollarda, bazen haksızlık mı yapıyorum diye de düşünmüyor değilim.
Sizlerin fikirlerini de ihtiyacım var, ne demeli ne yapmalı bilemiyorum.
Teşekkürler

Genişletmek için tıkla...

Bu evlilik değilki. Daha haftasonu başbaşa vakit gećirelim diyemiyorsunuz. Birbirinizi tanıyamamışsınız bile evlilikte.

kumandapili .!.:

Evet pasif agresif davranıyorum. Dünyadaki herkesi anlarken bir kişinin de beni anlamasını istiyorum. Bir önceki gelişinde konuştum aslında hava inanılmaz kötüydü bir şey demedim. Belki de benim burada sürekli hazır halde bekliyor olmam beni rahatsız ediyor.
Yorumlarınız çok değerli hepinize teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Bir psikolog olarak ilişkilerdeki, yetişkin ego durumu dışında ortaya çıkan, sağlıksız diğer dört ego durumuna hakimsinizdir diye düşünüyorum.
Şayet sorunun ondan kaynaklı olduğunu düşünmüyorsanız, ilişkilerde temas biçimleri konusunu tazelemeniz gerekebilir.
Ama ben ilkiyle ilgili olduğundan neredeyse eminim.

Tülay Kök’ün ilişkilerle ilgili oynatma listesi sizin için çok istifadeli olabilir


Kanala üye olmak istemezseniz herkese açık olan videolardan bunları önerebilirim:





Başlıklara ve örneklere takılmayın lütfen, içinde size lazım olacak çok şey var