Nişan Atmalı mıyım Kararsızım

nightwish_black

They call the “Rising Sun” ☀️
Kayıtlı Üye
17 Kasım 2022
2.192
3.877
30
Merhaba, 5 aylık bir nişan sürecim var, yazın nasipse düğün olacaktı ama bu süreç içerisinde kafamı karıştıran huzursuz olduğum birçok konu oldu.
Nişanlım ve ben de öğretmeniz. O başka yerde görev yapıyor. Evlilik durumundan sonra benim yaşadığım yere tayin alıp gelecek. İstanbul’da yaşıyor yıllardır ama aslen Doğulu muhafazakar 9 kardeş olan bir aile. Babasının durumu fena değil İstanbul’da kendilerine ait 9 daire var.
Sadakat, romantiklik/duygusal, cömert, kültür seviyesi, beraber vakit geçirme, netlik konusunda hiçbir sıkıntı yok ama nişanlım sinirlenince bambaşka bir insana dönüşüyor. Bağırmaz çok ama beni çok kırıyor kelimeleri ile, onunla konuşurken çoğu zaman bir duvara çarpıyorum. Mücadele ediyorum ama beni anlamıyor, sinirden ağlıyorum. Daha sonra senin üzerine çok geldim sen benim kıymetlisin özür dilerim seni seviyorum diyip bana hak veriyor.
Düğün süresinde onların geleneklere göre hareket ediyoruz. Düğün onların, kına nişan bizim. Mobilya, halı, perde, çamaşır makinesi, tv onların ; işte buzdolabı fırın bulaşık m, diğer küçük ev eşyaları, tabak çanak bizimdi. Bu süreçte biz üzerimize düşen çoğu şeyi aldık ve bitirdik. Ama nişanlım görev icabı uzakta olduğu için, gitmeden sadece mobilyayı ve çamaşır makinesinin peşinatını verdi, taksitleri ailesi ödüyor şu an. Altınlar ve tvyi ailesi sonradan alacaktı. Ama babası özellikle maalesef cimri bir insan olduğu için başından alırız dediği şeyleri şimdi oğlunun üzerine atmaya çalışıyor. Tv alacaktı ama almadı en son nişanlım gidip onu da kendisi almış. Altınları üzerine atmaya çalışmış nişanlımın, ama annesi araya girdiği için vazgeçmişler. Üstelik en başta yaparım diye söz verdiği halde. En başta bize dedikleri düğün salonu da pahalılaşınca nişanlım orası olmasın artık, çok pahalılandı, değmez, mahalle arasında bir yer var orası olabilir dedi. Benim de içime sinmedi gösterdiği yer, açıkçası bana eski yeri onlar söylemişti ve içime sinmişti orasının hiç mi olma ihtimali kalmadı dedim, süreç ilerlesin bakalım ama biraz zor gibi dedi. Ben de üzüldüm ama onun da gösterdiği yer inanın hiç içime sinmedi. Nişanlım kesin orası olur demedi ama belli ki olsun diye ısrar edecekti. En son konuştuğumuzda senin istemediğin yer olmaz zaten dedi bu konuyla ilgili.
Nişanlımın bu süreçte çok siniri bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı, yıprandı. Onun yanında olmak istiyorum ama bana duvar örüyor, sinirli anında bana öyle şeyler söylüyor ki kalbimi paramparça ediyor inanılmaz bir öfke problemi var. En sonki tartışmamızda “Yok ya ben seninle konuşmak istemiyorum, akıl sağlığımı korumak istiyorsam seninle konuşmamam gerekiyor ve ben bana kötü gelen şeylere artık katlanmayacağım, yeter. Bi canım ve ruh sağlığım var hiçbir şey için bunlardan taviz vermeyeceğim” gibi bir laf etti yazdım aradım açmadı. Kalbim paramparça oldu ama 1 gün boyunca bana cevap vermedi. Dün buluşacaktık. Cuma günü de “yarın geliyor musun” diye yazdı o olaydan sonra sadece.
Ben annemle yaşıyorum, babam vefat etti. Annem de çok üzülüyor. Huzurumun kalmadığını benim de sinirli bir insan haline geldiğimi düşünüyor bu süreçte. Ve tavırlarından ötürü nişanlıma çok kızıyor. En son dün nişanlımın ailesine gidip her şeyi anlattı, nişanlıma kızdı, eleştirdi. Kızım nişanı atmak istiyor dedi ki gerçekten öyleydi. Nişanlım buna rağmen “annen bu kadar gelip esip gürledi, ama sen varsan ben varım” dedi “aklını başına al sen sevdiğim kadınsın ben sevdiğin adamım yanlış bir karar verme sakın” dedi.
Dün akşam da benden attık kesin bir karar bekliyordu. Süre istedim, ona bile hemen karar ver dedi. Zar zor birkaç gün süre aldım. İkiye bölünmüş durumdayım. Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor. Kalbim ise zor anlarında yine de yanında ol seviyorsun. İlişkine bu kadar emek verdin, daha sonra böyle bir insan karşına çıkmaz diyor.
Tecrübelerinize dayanarak sizden bir değerlendirme rica ediyorum. Biraz uzun oldu farkındayım, teşekkür ederim.

Not: hanımlar, ben nişanı atalı 6 ay oldu, hiçbir şekilde geri dönmedim. “Nişanı attım” diye bir konu da açmıştım ardından. Hep kararımda dirayetli oldum. Açıkçası aldığım en doğru karardı, şu an çok huzurluyum. Lütfen size kendinizi değersiz, kötü hissettiren insanlarla götürmek için çaba harcamayın. Evlilik öncesi sinyalleri iyi değerlendirin. Olmuş olması için olmasın sırf. Gerektiğinde ayrılığın daha doğru ve güzel olduğunun farkında olun.
 
Son düzenleme:
Biz sadece bize anlattığınız bu kısımlarını biliyoruz. Ama size şunu kesinlikle söyleyebilirim ki nişanlınızın öfke problemi evlenince geçmeyecek çok büyük ihtimal daha fazla artacak , araya ilgisizlik saygısızlıkta eklenecek.
Ayrılın-ayrılmayın bunun kararını sadece kalbinize bırakmayın. Ama düğün de iÇin acele etmeyin.
 
Yazdıklarınızdan siz nişanlınızı çok darlatıyorsunuz gibi geldi. Evleniyorsunuz madem paranıza göre kendiniz alın eşyaları aileleri karıştırmayın. Altın bilezikte olmayı versin. Düğün salonu da çok kötü olmadığı sürece uygun fiyatlı olmasını tercih edebilirsin bir kaç saat için o kadar para dökmeye değer mi. Artık bir kere evleniyoruz devri kapandı.
 
Yazdıklarınızdan siz nişanlınızı çok darlatıyorsunuz gibi geldi. Evleniyorsunuz madem paranıza göre kendiniz alın eşyaları aileleri karıştırmayın. Altın bilezikte olmayı versin. Düğün salonu da çok kötü olmadığı sürece uygun fiyatlı olmasını tercih edebilirsin bir kaç saat için o kadar para dökmeye değer mi. Artık bir kere evleniyoruz devri kapandı.
Evet o da bunu söylüyor. İstediğin bir şey olmayınca yüzün düşüyor, uzatıyorsun bazı şeyleri diyor. O yüzden bazı şeyleri paylaşmaktan kaçmış olabilir. Ama sinirlenince de beni yıkıp geçiyor, mahvediyor. Kalbimi kıracak sözler söylüyor.
 
Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor.
Cevabinizi vermissiniz. Kesinlikle pisman sonradan olacaginiz bir ise benziyor bu evlilik. Cok zor bir aile bu. Ugrasamazsiniz. Omrunuzu yer bitirirler. Yol yakinken donun bence.
 
Biz sadece bize anlattığınız bu kısımlarını biliyoruz. Ama size şunu kesinlikle söyleyebilirim ki nişanlınızın öfke problemi evlenince geçmeyecek çok büyük ihtimal daha fazla artacak , araya ilgisizlik saygısızlıkta eklenecek.
Ayrılın-ayrılmayın bunun kararını sadece kalbinize bırakmayın. Ama düğün de iÇin acele etmeyin.
Tabii daha birçok ayrıntı var ben özet geçmeye çalıştım, nişanlımın her ne kadar kabul etmese de annemin de kalbini kırmışlığı var küçük bir olayda.
 
Daha nişanlıyken böyle olan bir adam evlenince emin olun düzelmez hatta iki katına çıkar davranışları.
Anneniniz için esti gürledi falan demiş ya emin olun evlenince bunu başınıza kalkacak böyle biri gün gelir annenle görüşme bile diyebilir, iyi düşünün..
 
Çok huzurlu sakin bir hayat yaşamayacagin belli. Öfke kontrolü olmayan adamla hayat zindan olur. Ona göre karar al.
Evet, ki ben sadece annesi ile yaşayan sakin ve huzurlu bir insanım. Onun ailesi kalabalık bizden kafa yapısı olarak da farklı.
 
Uzun yıllardır evli bir kadın olarak tavsiyem yol yakınken ayrılmanız yönünde.
Kızdığı zaman ağzından çıkanı duymayan erkekler yıllar içinde düzelmiyor tersine daha kötüye gidiyor.

Bununla birlikte sizde de hatalar var gibi görünüyor bunları iyi tahlil etmeye çalışın.
 
Merhaba, 5 aylık bir nişan sürecim var, yazın nasipse düğün olacaktı ama bu süreç içerisinde kafamı karıştıran huzursuz olduğum birçok konu oldu.
Nişanlım ve ben de öğretmeniz. O başka yerde görev yapıyor. Evlilik durumundan sonra benim yaşadığım yere tayin alıp gelecek. İstanbul’da yaşıyor yıllardır ama aslen Doğulu muhafazakar 9 kardeş olan bir aile. Babasının durumu fena değil İstanbul’da kendilerine ait 9 daire var.
Sadakat, romantiklik/duygusal, cömert, kültür seviyesi, beraber vakit geçirme, netlik konusunda hiçbir sıkıntı yok ama nişanlım sinirlenince bambaşka bir insana dönüşüyor. Bağırmaz çok ama beni çok kırıyor kelimeleri ile, onunla konuşurken çoğu zaman bir duvara çarpıyorum. Mücadele ediyorum ama beni anlamıyor, sinirden ağlıyorum. Daha sonra senin üzerine çok geldim sen benim kıymetlisin özür dilerim seni seviyorum diyip bana hak veriyor.
Düğün süresinde onların geleneklere göre hareket ediyoruz. Düğün onların, kına nişan bizim. Mobilya, halı, perde, çamaşır makinesi, tv onların ; işte buzdolabı fırın bulaşık m, diğer küçük ev eşyaları, tabak çanak bizimdi. Bu süreçte biz üzerimize düşen çoğu şeyi aldık ve bitirdik. Ama nişanlım görev icabı uzakta olduğu için, gitmeden sadece mobilyayı ve çamaşır makinesinin peşinatını verdi, taksitleri ailesi ödüyor şu an. Altınlar ve tvyi ailesi sonradan alacaktı. Ama babası özellikle maalesef cimri bir insan olduğu için başından alırız dediği şeyleri şimdi oğlunun üzerine atmaya çalışıyor. Tv alacaktı ama almadı en son nişanlım gidip onu da kendisi almış. Altınları üzerine atmaya çalışmış nişanlımın, ama annesi araya girdiği için vazgeçmişler. Üstelik en başta yaparım diye söz verdiği halde. En başta bize dedikleri düğün salonu da pahalılaşınca nişanlım orası olmasın artık, çok pahalılandı, değmez, mahalle arasında bir yer var orası olabilir dedi. Benim de içime sinmedi gösterdiği yer, açıkçası bana eski yeri onlar söylemişti ve içime sinmişti orasının hiç mi olma ihtimali kalmadı dedim, süreç ilerlesin bakalım ama biraz zor gibi dedi. Ben de üzüldüm ama onun da gösterdiği yer inanın hiç içime sinmedi. Nişanlım kesin orası olur demedi ama belli ki olsun diye ısrar edecekti. En son konuştuğumuzda senin istemediğin yer olmaz zaten dedi bu konuyla ilgili.
Nişanlımın bu süreçte çok siniri bozuldu, hayal kırıklığı yaşadı, yıprandı. Onun yanında olmak istiyorum ama bana duvar örüyor, sinirli anında bana öyle şeyler söylüyor ki kalbimi paramparça ediyor inanılmaz bir öfke problemi var. En sonki tartışmamızda “Yok ya ben seninle konuşmak istemiyorum, akıl sağlığımı korumak istiyorsam seninle konuşmamam gerekiyor ve ben bana kötü gelen şeylere artık katlanmayacağım, yeter. Bi canım ve ruh sağlığım var hiçbir şey için bunlardan taviz vermeyeceğim” gibi bir laf etti yazdım aradım açmadı. Kalbim paramparça oldu ama 1 gün boyunca bana cevap vermedi. Dün buluşacaktık. Cuma günü de “yarın geliyor musun” diye yazdı o olaydan sonra sadece.
Ben annemle yaşıyorum, babam vefat etti. Annem de çok üzülüyor. Huzurumun kalmadığını benim de sinirli bir insan haline geldiğimi düşünüyor bu süreçte. Ve tavırlarından ötürü nişanlıma çok kızıyor. En son dün nişanlımın ailesine gidip her şeyi anlattı, nişanlıma kızdı, eleştirdi. Kızım nişanı atmak istiyor dedi ki gerçekten öyleydi. Nişanlım buna rağmen “annen bu kadar gelip esip gürledi, ama sen varsan ben varım” dedi “aklını başına al sen sevdiğim kadınsın ben sevdiğin adamım yanlış bir karar verme sakın” dedi.
Dün akşam da benden attık kesin bir karar bekliyordu. Süre istedim, ona bile hemen karar ver dedi. Zar zor birkaç gün süre aldım. İkiye bölünmüş durumdayım. Mantığım bu kişiyle uyumsuzsun, seni üzer, anlaşamazsın diyor. Annem ve yakın arkadaşım da bunu destekliyor. Kalbim ise zor anlarında yine de yanında ol seviyorsun. İlişkine bu kadar emek verdin, daha sonra böyle bir insan karşına çıkmaz diyor.
Tecrübelerinize dayanarak sizden bir değerlendirme rica ediyorum. Biraz uzun oldu farkındayım, teşekkür ederim.
Siz daha öncede böyle bir konu açtınız, dünya kadar şey yazdık. Neden tekrar aynı konuyu açma gereği duyuyorsunuz? Verilen cevaplar sizi tatmin etmedi sanırım ama böyle bir konuya gelecek yorumlar üç aşağı beş yukarı bellidir.

İş güç sahibi insanlarsınız neden ailelerden bir beklentiniz var ki? Her şeyi siz ve nişanlınız kendi bütçenizle yaparsanız istediğiniz düğün salonunu da tutarsınız beğendiğiniz tvyi de alırsınız.

Biz eşimle her şeyi kendi bütçemizle yaptık, düğünde bana takılan bilezik Cumhuriyet vs gibi takılar bile eşimin kendi maaşından olan birikimleriydi. Eşimin 2 kardeşi bilezik taktı kv, kp kendinden bir çeyrek bile takmadı hiçte sorun etmedim. Evime ne istediysem onu aldım kendimiz beğendik kendimiz aldık kimsenin de hiç söz hakkı olmadı. Kafamız rahat miss gibi geçiniyoruz borca harca girmeden yaptık. Size de tavsiye ederim.
 
olmayan isi zorlamak lazim diye dusunuyorum .Mutlu degilim huzurlu degilim o zaman niye evleneyim ki ? dugun yeri falan hallolur ama ofke kontrolu bir omur cekilmez
Benim de düşündüğüm o zaten. Maddi konular halledilir ki hallederim çok rahat dedi. Ama beni tahakküm altına almaya çalışıyor, duygusal mobbing yapıyor, öfke problemi var. Bunlar çok düşündürüyor zaten.
 
Siz daha öncede böyle bir konu açtınız, dünya kadar şey yazdık. Neden tekrar aynı konuyu açma gereği duyuyorsunuz? Verilen cevaplar sizi tatmin etmedi sanırım ama böyle bir konuya gelecek yorumlar üç aşağı beş yukarı bellidir.

İş güç sahibi insanlarsınız neden ailelerden bir beklentiniz var ki? Her şeyi siz ve nişanlınız kendi bütçenizle yaparsanız istediğiniz düğün salonunu da tutarsınız beğendiğiniz tvyi de alırsınız.

Biz eşimle her şeyi kendi bütçemizle yaptık, düğünde bana takılan bilezik Cumhuriyet vs gibi takılar bile eşimin kendi maaşından olan birikimleriydi. Eşimin 2 kardeşi bilezik taktı kv, kp kendinden bir çeyrek bile takmadı hiçte sorun etmedim. Evime ne istediysem onu aldım kendimiz beğendik kendimiz aldık kimsenin de hiç söz hakkı olmadı. Kafamız rahat miss gibi geçiniyoruz borca harca girmeden yaptık. Size de tavsiye ederim.
Çünkü maddi konular değil düşündüğüm. Onlar bir şekilde halledilir ama nişanlımın öfke problemi, yer yer duygusal mobbing uygulaması, duvar örmesi, uzak durmaya çalışması bunlar çok düşündürüyor.
 
Çünkü maddi konular değil düşündüğüm. Onlar bir şekilde halledilir ama nişanlımın öfke problemi, yer yer duygusal mobbing uygulaması, duvar örmesi, uzak durmaya çalışması bunlar çok düşündürüyor.
Aslında buna o zamanda değindik. Sizi üzmek istemiyorum ama yol yakınken vazgeçin. Bunlar düğün stresi vs diye hafife alınacak konular değil, öfke problemi de kolayca çözülen bir şey değil çok sağlam bir irade gerek. Şimdiden bunları yaşayıp bu kadar yıpranmışsınız evlenince hele bir de çocuğunuz olunca neler neler yaşarsınız. Ruh sağlığı çok önemli.
 
Evet, ki ben sadece annesi ile yaşayan sakin ve huzurlu bir insanım. Onun ailesi kalabalık bizden kafa yapısı olarak da farklı.

Kafa yapılarınızın çok farklı olduğunu düşünüyorum açıkçası. Bu kadar usule, geneleğe, kız tarafı oğlan tarafına takıldığınıza göre bence siz de eş ailesinden pek farklı değilsiniz.
 
İçeriği okumayıp sadece başlığa bakmak bile yeterli cevap verebilmek için.Bence evlilikten önce aklında soru işareti olan kim varsa arkasına bile bakmadan kaçsın.Köprüden önce son çıkış çünkü…
Eğer içinize sinse böyle hissetmezsiniz sonradan pişman olmaya değmez bence yol yakınken ayrılmak en iyisi.
 
X