arkadaşlar yeni üye oldum ve canım çok sıkkın. Bir genç kızın hep hayalidir, unutulmayacak bi evlilik teklifi almak, nikah gününü birlikte belirlemek, iki kişiye ait anıların olması.3 yıldır birlikteyiz, son 6 aydyr nişanlıyız. geriye dönüp baktığımda bana ait özel anım, bana yapılmış bi sürpriz yok. Birlikteliğimizden beri bir kere olsun şunu yapalım, suraya gidelim demedi. ben istediğimde gidiyoz nadir sorun çıkartıyo, ama o zaman da istediğin her şeyi yapıyorum, her yere gidiyoz diyo. ben de istiyorum ki o plan yapsın, ben ona uyayım, ben gidelim, yapalım demesem günlerce tv izleyebilir. bende birlikte bir şeyler yapmak istiyorum. kendimi değerli önemli beni sevdiğini hissetmek istiyorum. onunla konuşuyorum anlatıyorum ama beni anlamıyo. sürekli savunmaya geçiyo , abarttığımı nankör olduğumu düşünüyo.
evlilik teklifini bile sabah kahvaltı hazırladı, teklif ettti. o kadar yani basit ve önemsiz, hiçbir hazırlık olmadan, ben hayatım boyunca evlilik düşünmedim, sonra yalnızlık olmuyo deyip evlenmeye karar verdim. özel günün bu şekilde olması, bende bir heyecan yaratmaması, arkadaşlarıma bile anlatamıyorum bana önmsemedi derler diye. ya insan bi mum yakar balon alır yok hiçbir şey yok. en azından etmiş demeyin bi ruhun var senin ve yıllarca onun hayalini kuruyorsun, nasıl yapacak diye heyecanlanıyosun, hayallerin boş çıkınca ortada kalıyosun.
1 ay önce belgeleri hazırladık gün almak için, memleketine gönderdik. bu süre içinde bana gün belirle dedi durdu. bende herkese uygun olsun diye orta bi gün bulmak için düşüyodum. aynı zamanda yoğun bi dönem olduğu için boş yer yoktur diye belediyeden boş günlere göre belirleme yaparız dedim konu kapandı. kendisi bana sormadan günü belirlemesi, inanın günün ne olduğu önemli değil, takıldığım nokta niye benden habersiz, düğün benim ama benden haber güna alındı, çok zoruma gitti. aşamıyorum bu durumu. düşünsenize yarın bir gün çocuğumuza anlatacak anım yok, düğün tarihimi bile ben seçemedim dicem. bilmiyorum belki de abartıyorum. bi akıl verin nolur
evlilik teklifini bile sabah kahvaltı hazırladı, teklif ettti. o kadar yani basit ve önemsiz, hiçbir hazırlık olmadan, ben hayatım boyunca evlilik düşünmedim, sonra yalnızlık olmuyo deyip evlenmeye karar verdim. özel günün bu şekilde olması, bende bir heyecan yaratmaması, arkadaşlarıma bile anlatamıyorum bana önmsemedi derler diye. ya insan bi mum yakar balon alır yok hiçbir şey yok. en azından etmiş demeyin bi ruhun var senin ve yıllarca onun hayalini kuruyorsun, nasıl yapacak diye heyecanlanıyosun, hayallerin boş çıkınca ortada kalıyosun.
1 ay önce belgeleri hazırladık gün almak için, memleketine gönderdik. bu süre içinde bana gün belirle dedi durdu. bende herkese uygun olsun diye orta bi gün bulmak için düşüyodum. aynı zamanda yoğun bi dönem olduğu için boş yer yoktur diye belediyeden boş günlere göre belirleme yaparız dedim konu kapandı. kendisi bana sormadan günü belirlemesi, inanın günün ne olduğu önemli değil, takıldığım nokta niye benden habersiz, düğün benim ama benden haber güna alındı, çok zoruma gitti. aşamıyorum bu durumu. düşünsenize yarın bir gün çocuğumuza anlatacak anım yok, düğün tarihimi bile ben seçemedim dicem. bilmiyorum belki de abartıyorum. bi akıl verin nolur