Türkiye için bir sanatçıyı kaybetmektir NEŞET ERTAŞ ı kaybetmek ,fakat biz ORTA ANADOLUlular için ailenden birini kaybetmek gibidir .o bizim babamızdan anamızdan aldığımız ilk müzik dersidir .adam gibi müzik dinle dinleyeceksen cümlesindeki gizli öznedir .uzun yollarda eski toros arabalarımızın bagajına oturtturulurken bize yol arkadaşlığı yapan yanık sestir .Türkü söylemek farklı neşetten türkü
söylemek farklıdır .
müzikten haz etmeyn dedeme bile TÜRKÜ dinletebilmiş insan demektir .bozlaklarla dinlenmek uzun havayla ağlamak sevdiğin kıza ZAHİDE gözüyle bakabilmek ,bahça duvarından aştımla parmak şıkırdatmaktır .yolcusuyla felsefenin alasını söylşeyebilmektir.
orta anadolu dilinin en saf en yalın halinin sazla buluşması ,kaba denilen şivemizin bağrında ne ozanlar beslediğinin kanıtıdır .
babamızın atamızın kulaklarımıza yadigarı bizim oraların toprağı kadar memleket hasretidir
insan ölür amma uruhu ölmez der...
Hep yolcuyuz böyle geldik böyle gideriz
Dünya senin vatanin mi yurdun mu der
eksildik bugün her birimiz bir yerimizden bir eksiğiz artık
8 yıl önce onu canlı dinlemek tanımak tanışmak fırsatını bulmuş olmam tek elimde kalan teselli
üzgünüm bugün çok üzgünüm ölümsüz eserler bıraktı üstad ama geçip gitti bu YALAN DÜNYA dan ...tüm türkiye nin ama en çok ta orta anadolu nun başı sağolsun