- 6 Şubat 2013
- 176
- 36
- 118
arkadaşlar biraz karışık olcak galiba benim için zor bi dönemi anlatıyorum mazur görün.
psikiyatristten zar zor randevu almıştım. ateş basması aşırı terleme kusma mide bulantısı uykusuzluktan şikayetçiydim.
kayınvalidem ve görümcem(7aylık bebeğiyle) uçak bileti almışlar. ki arayıp müsait misin ne zamn gelelim diye sormadılar bile. arkadaşlar ben haftasonları çok sık ailemin yanına gidiyorum hepsi de biliyo ve biletlerimi genelde önceden alıyorum. ya ben de bilet almış olsaydım ya benim biletim yancaktı ya da onların. ayrıca psikiyatrist randevumu iptal etmem mümkün değildi cünkü istifralarım artmıştı. bi yandan da dershanem vardı haftanın 5 günü aşırı yoruluyordum gece 1de yatıp 6 da kalkıyordum hergün. h.sonu bile evde olmuyordum. telefonda falan konuşurken defalarca ne kadar yorulduğumu yıprandığımı anlattım.(ev konusunda takıntılıyım dağanıklığa gelemem ve hijyen takıntım var bu yüzden ders çalışmaya bile vaktim olmuyordu. dersanede beynim evde bedenim yoruluyordu.)
yani yatılı misafir kaldıramayacağım bir dönemdeydim...
neyse dedim ki kvalidem gelir bana azıcık destek olur en azından bi hafta yemek düşünmem diye kendimi avuttum.( kv genç bir kadın bi hastalığı da yok çok şükür.)
onlar gelmeden bir hafta önceden temizliğe başladım cünkü eltim pis diye benim akrabalarıma bile dedikodusunu yapıyorlar. evet bunları takmayan bi insanım normalde ama depresyonun verdiği hassaslıktan dolayı takmadan edemedim.
geldikleri gün 5te kalktım yemekler yaptım hava alanından ben aldım eve geldik yemek hazırla topla derken saat 9 oldu(kv ve görümcem tabaklarını bile masadan kaldırmadılar. yeni geldiler yorgunlardır dedim ) ben daha bir dk bile ders calışamamıştım daha. depresyonda olduğum için neşeli ve keyifli degildim. ama asla surat asmadım sadece ekstra neşem yoktu bi de ders calıştığım için çaylarını doldurmadım. tabi bu arada kusmalarım ateş basmalarım devam ediyo. ertesi gün dr. gitiim ve bunu kv lere söylemedik. cünkü biraz cahiller anlayışlı degilller hemen deli damgası vururlar.
dr ağır drpresyonda olduğumu ve obsesif olduğumu söyledi 3 tane ilaç verdi. o gece ilaçlar beni öldürüyodu nerdeyse yan etki yapmış kusarken boğuluyodum baygınlık geçirdim eşim acile götürdü kucaklayıp. serum falan taktılar sabh kv sordu nereye gittiniz diye. eşim de eylül üşütmüş iğne vurdurmaya gittik biraz hasta dinlenmesi gerek hiç kalkmasın dedi dr dedi. bu arada 3 gün bir yudum su bile içemedim yemek yiyemedim midem yüzünden 3 gün boyunca defalarca serum yedim. ve bu üç gün içinde kv ve görümcem hizmet etmiyorum diye bi tripler bi surat asmalar. evde yemek yoktu azıcık gücümü topladım ıspanak aldım geldim yemek yapayım diye 1 saat ıspanak yıkadım baygın bi halde yemeği yaptım. eşim geldi kızdı niye ayaktasın diye yatırdı beni yine bi suratlar kv de.
insan demez mi kızım neyin var iyimisin nane limon yapayım mı çorba yapayım mı bu akşam yicek yemek yok bi makarna haşlayayım demez mi. ben o halde olan düşmanıma bile acırım da en azından bi çorba kaynatırım.
bi gün cok kötüydüm ağlıyodum odada kv geldi noldu diye sordu snra eşim anlattı mecburen ağı rilaçlar kullanıyo biraz anlayışlı olun desteğinize ihtiyacımız var diye. ben uyumuşum uyandım odadan cıktım akşam kv yüzüme bakmıyo bişey soruyorum cvp vermiyo. 3 gün böyle sürdü ben hasta yatarken. sonra yine eşim üzülmesin diye gittim sarıldım öptüm( ne kadar salağım dimi) annecim nolur kusura bakma bu halimin senle bi ilgisi yok cok hastayım ayağa kalkamıyorum desteğinize ihtiyacım var. lütfen aklına takılan bişey oldugunda gerekirse bağır çağır hesap sor ama alınganlık yapma dedim. zoraki bi barışma oldu ben öyle yanaşınca geri çeviremedi.
bir hafta boyunca soğuk davrandı arada laf soktu. giderken zoraki sarıldı etti.
bir buçuk ay oldu ve bir sefer bile aramadı. bıraktığında cenaze gibiydim insan hiç mi merak etmez. ben nerde hata yapıyorum lütfen bi akıl verin.
ekleme
iki hafta önce bilet alıp ani bi kararla ailemin yanına gittim kvlerde aynı şehirde oturuyolar hatta aynı semtte. ama bi kere bile uğramadım aramadım geldim diye. cünkü psikolojim daha fazla yıpranmaya müsait degil kendimi düşünmek zorundayım. (ben ailemein yanına gitmeden bir birbuçuk ay önce küsmüştü bana yani gitmedim diye küsmedi.)
psikiyatristten zar zor randevu almıştım. ateş basması aşırı terleme kusma mide bulantısı uykusuzluktan şikayetçiydim.
kayınvalidem ve görümcem(7aylık bebeğiyle) uçak bileti almışlar. ki arayıp müsait misin ne zamn gelelim diye sormadılar bile. arkadaşlar ben haftasonları çok sık ailemin yanına gidiyorum hepsi de biliyo ve biletlerimi genelde önceden alıyorum. ya ben de bilet almış olsaydım ya benim biletim yancaktı ya da onların. ayrıca psikiyatrist randevumu iptal etmem mümkün değildi cünkü istifralarım artmıştı. bi yandan da dershanem vardı haftanın 5 günü aşırı yoruluyordum gece 1de yatıp 6 da kalkıyordum hergün. h.sonu bile evde olmuyordum. telefonda falan konuşurken defalarca ne kadar yorulduğumu yıprandığımı anlattım.(ev konusunda takıntılıyım dağanıklığa gelemem ve hijyen takıntım var bu yüzden ders çalışmaya bile vaktim olmuyordu. dersanede beynim evde bedenim yoruluyordu.)
yani yatılı misafir kaldıramayacağım bir dönemdeydim...
neyse dedim ki kvalidem gelir bana azıcık destek olur en azından bi hafta yemek düşünmem diye kendimi avuttum.( kv genç bir kadın bi hastalığı da yok çok şükür.)
onlar gelmeden bir hafta önceden temizliğe başladım cünkü eltim pis diye benim akrabalarıma bile dedikodusunu yapıyorlar. evet bunları takmayan bi insanım normalde ama depresyonun verdiği hassaslıktan dolayı takmadan edemedim.
geldikleri gün 5te kalktım yemekler yaptım hava alanından ben aldım eve geldik yemek hazırla topla derken saat 9 oldu(kv ve görümcem tabaklarını bile masadan kaldırmadılar. yeni geldiler yorgunlardır dedim ) ben daha bir dk bile ders calışamamıştım daha. depresyonda olduğum için neşeli ve keyifli degildim. ama asla surat asmadım sadece ekstra neşem yoktu bi de ders calıştığım için çaylarını doldurmadım. tabi bu arada kusmalarım ateş basmalarım devam ediyo. ertesi gün dr. gitiim ve bunu kv lere söylemedik. cünkü biraz cahiller anlayışlı degilller hemen deli damgası vururlar.
dr ağır drpresyonda olduğumu ve obsesif olduğumu söyledi 3 tane ilaç verdi. o gece ilaçlar beni öldürüyodu nerdeyse yan etki yapmış kusarken boğuluyodum baygınlık geçirdim eşim acile götürdü kucaklayıp. serum falan taktılar sabh kv sordu nereye gittiniz diye. eşim de eylül üşütmüş iğne vurdurmaya gittik biraz hasta dinlenmesi gerek hiç kalkmasın dedi dr dedi. bu arada 3 gün bir yudum su bile içemedim yemek yiyemedim midem yüzünden 3 gün boyunca defalarca serum yedim. ve bu üç gün içinde kv ve görümcem hizmet etmiyorum diye bi tripler bi surat asmalar. evde yemek yoktu azıcık gücümü topladım ıspanak aldım geldim yemek yapayım diye 1 saat ıspanak yıkadım baygın bi halde yemeği yaptım. eşim geldi kızdı niye ayaktasın diye yatırdı beni yine bi suratlar kv de.
insan demez mi kızım neyin var iyimisin nane limon yapayım mı çorba yapayım mı bu akşam yicek yemek yok bi makarna haşlayayım demez mi. ben o halde olan düşmanıma bile acırım da en azından bi çorba kaynatırım.
bi gün cok kötüydüm ağlıyodum odada kv geldi noldu diye sordu snra eşim anlattı mecburen ağı rilaçlar kullanıyo biraz anlayışlı olun desteğinize ihtiyacımız var diye. ben uyumuşum uyandım odadan cıktım akşam kv yüzüme bakmıyo bişey soruyorum cvp vermiyo. 3 gün böyle sürdü ben hasta yatarken. sonra yine eşim üzülmesin diye gittim sarıldım öptüm( ne kadar salağım dimi) annecim nolur kusura bakma bu halimin senle bi ilgisi yok cok hastayım ayağa kalkamıyorum desteğinize ihtiyacım var. lütfen aklına takılan bişey oldugunda gerekirse bağır çağır hesap sor ama alınganlık yapma dedim. zoraki bi barışma oldu ben öyle yanaşınca geri çeviremedi.
bir hafta boyunca soğuk davrandı arada laf soktu. giderken zoraki sarıldı etti.
bir buçuk ay oldu ve bir sefer bile aramadı. bıraktığında cenaze gibiydim insan hiç mi merak etmez. ben nerde hata yapıyorum lütfen bi akıl verin.
ekleme
iki hafta önce bilet alıp ani bi kararla ailemin yanına gittim kvlerde aynı şehirde oturuyolar hatta aynı semtte. ama bi kere bile uğramadım aramadım geldim diye. cünkü psikolojim daha fazla yıpranmaya müsait degil kendimi düşünmek zorundayım. (ben ailemein yanına gitmeden bir birbuçuk ay önce küsmüştü bana yani gitmedim diye küsmedi.)
Son düzenleme:
