- 28 Aralık 2015
- 398
- 958
- 103
- Konu Sahibi sonbahar984
- #21
biliyo musun burda sular kesik cümleni okuduğumda okadar ağlarken bi anda gülümsemeye başladım:) nekadar içten geldi o an bu cümle.okadar doğru söylüyosun ki .şuan bile okadar çok geç kalmışlığım var ki.tek duam bu süreci çok çabuk ve akıl sağlığımı koruyarak atlatabilmek.
Bak kendi hayatımdan daha doğrusu kardeşimin hayatından bazı bariz örnekler vereyim sana.. Kardeşim çok çok iyi bir üniversitede okurken ki iki bölüm birden okuyordu o kadar fazla gereksiz insanla "seviyorum aşığım o benim ruh ikizim" diye beraber olmaya çalıştı.. Ne kazıklar yedi, ne kadar ağladı bilemezsin..Resmen o yıllarını heba etti.. Şu an bütün arkadaşları ya yurtdışındalar ya da Türkiye'de iyi yerlerde çalışıyorlar..
Kardeşim hiçbir işte dikiş tutturamadı..Çünkü bir girdiği depresyondan aylar yıllar boyunca çıkamıyordu..İşe girmiyordu yaa.. Neden diye sorunca hazır hissetmiyorum diyordu.. Eee yaş geçiyor?? Şu an 35 yaşında ve işi mesleği yok..
Birilerinin peşine takılıp duracağına bir daha bu yıllarının geri gelmeyeceğinin ve iş hayatının gelecek kurmanın ne kadar önemli olduğunu düşün.. Ailenden maddi destek ne kadardır bilemem yalnız ne olursa olsun kendi geleceğini kendin inşa etmelisin.. Bu da öyle birilerinin arkasından ağlamakla beklemekle olmuyor.. Kimse sana ilerde madalya takmayacak bu kadar sevdiğin ağladığın için.. Hayat akıp gidiyor.. Bir bakmışsın 40 olmuşsun, anlamazsın bile..