- 5 Aralık 2011
- 1.677
- 25
- 158
Hmailyken uçakla zorlanırsın diyorlar.
Lohusa kadını üstelik 5 günlük yola çıkmaya zorluyorlar.Hem de nişan için.
Ne yapıcaksan orda hasta halinle.
Cidden çok mantıksızlar ya.
7 aylık hamileyken annemlere gittim (uçakla) hamilesin gitme zorlanırsın diyordu.doğum yaptım daha 5 günlükkende zorladılar gitmedim.onlar zorluyor ben gitmiyorum nolcak bakalım sonuç.
7 aylık hamileyken annemlere gittim (uçakla) hamilesin gitme zorlanırsın diyordu.doğum yaptım daha 5 günlükkende zorladılar gitmedim.onlar zorluyor ben gitmiyorum nolcak bakalım sonuç.
eşim hiç klmadan geldi o gece şükürki.devamlı aradılar nişana gel die tüm aile eşimi.yollamadım oda gitmek istemedi ama arıolar ya ondan.bebeğim bazen çok yoruyor beni.ama ona kurban olurum ben.zaten ben kendimi geçtim onun için biyere çıkmak istemiyorum.bişey olur die.
Hmailyken uçakla zorlanırsın diyorlar.
Lohusa kadını üstelik 5 günlük yola çıkmaya zorluyorlar.Hem de nişan için.
Ne yapıcaksan orda hasta halinle.
Cidden çok mantıksızlar ya.
nişan sahibi beni aramadı bile geçmiş olsuna ama beni yola dökmeye çalışıyorlar.
Canım biliyorum eşine de kıdın.
Ama eğer eşin bu zamana kadar böyle düşüncesizikler yapmadıysa anlamaya çalış eşini.
Belli ki annesi zorladı.Arada kaldı.
Mecburen gitti.
Seni de sık sık aramış zaten.
Ben olsam eşim ilk aradığında nasılsın dediğinde , hiç iyi değilim, bir an önce gel derdim.
Gittiğine pişman ederdim....
gittiğine pişman oldu zaten.eşimde çocuğu çıkarmayalım bi yere hasta olur diyor.ama sonra birileri arayıp ısrar ediyor.anlamıyorum.bu arada ağlamam durdu çok teşekkür ederim hepinize.konuşamamak daha acı verici.içimde kaldı kaçgündür.anneme anlatsam kıyamet kopar.oda açar ağzını.sorunlarla mücadele edecek durumda değilim.çabalayamıyorum bile.ne düşüneceğimi bile bilmiyorum.eşimle konuşmaya çalıştım ama kendimi ifade edemeden ağlamaya başlıyorum.söyleyeceklerimi söyleyemiyorum.kesilip kalıyorum.bide başkaları yüzünden onu suçlamak istemiyorum.onun elinde değil.ama bu gitme meselesi önümüzdeki 50 yıl allah ömür verilirse dillenecek şey.
iyi değilim dememe gerek yokki önceki gün hastaydım zaten anneside biliyor kustuğumu dikişlerimin zorlandığını.ama diyorumya annesi önemsiz gösteriyor durumumu.
Şu an hassassın.
Bir de bu olayın üzerine ağlama nöbetlerine girmen çok normal.
Eşinle de ağlayarak da olsa anlat durumunu suçlamadan.
Senden beklemezdim, hasta olduğumu bilerek beni o halde bıraktın gittin de.
Annesi önemsiz gösterse de sen ne kadar acı çektiğini hissettir eşine.
Gerekirse biraz da abart.Yani numara yap.
ay ne fenasın sende ya
kızlar nerden başliim bilmiyorum 10 gün önce doğum yaptım.ailem geldi kayınvalidemde neyse ailem uzaktan gelmişti işlerinden izin alarak p.tesi doğum yaptım cuma gittiler malesef.kayınvalidem gelip bakacaktı bana bi nişan yüzünden oda p.tesi geldi.neyse cuma ailem gittikten 1 saat sonra kayınpederim aradı (ki kendisi doğum yaptım geçmiş olsun gözün aydınada aramamıştı beni çok sever bu arada (öyle sanıyordum) açtı ağzını yumdu gözünü yok annemler onu aramamış nedenmiş ben napabilirim dedim.ailem 20 saatlik yoldan geldi 2 saatlik yoldan gelemedi kendisi.sonra bebeğimin ismine sardı kabul etmiyormuş kızımın ismini beğenmemiş.vsss.vsss. baya saydı bana.neyse eşime söyledim aramak istedi ama arayıncada kayınvalidem ben doldurdum sanıo.eşimede böyle söyledim.arama dedim bana patlıo dedim.p.tesi geldi k.validem.sağolsun yardımcı oldu ama tabi bi anne gibi değil.o sıcaklık yoktu.perşembe eşim tutturdu memleketime gidelim die.ogün midemi üşütmüşüm kusuyorum dikişerim sızlıyor.yola çıkamam dedim.hem bebeğim çok ufak.2 saatlik yol ama ben hastaneye zor gidiyorum.ayrıca evimde rahatım.kaynanam ısrar ediyor.büyükbabasıda görsün die.görsün görmesin demiyorum ama hem çok kırgınım 4 günlük doğum yaptım bana ağzına geleni saydı hemde o gelsin canım çocuk gösterilmeye gidilmez görülmeye gelinir.bizde 40 gün dışarı bile çıkılmaz akşam ezanından sonra.neyse ben gitmiicemi belirttim nemi oldu kayınvalidem oğluşunuda aldı gitti!!! çok ağladım ama napim kaldım öle evde tek başıma gece orda kalacaktı.ablam aramış napıosun sen die.evde minicik bebekle bırakılırmı die.eşim ama arıo beni bu arada sık sık.bebek kustu ağlıodu.dedi geliyimmmi? gelme dedim.yine aradı sen bilirsin dedim neyse eşim gece çıktı yola geldi.sevgili beni çok seven kayınvalidem sağolsun düşünemedi bu kadını burda yapayalnız bırakıp nereye gidiyorsun demedi sevgili eşime.arkasına bile bakmadan gitti.(bu arada o nişanada beni zorla götürmeye çalıştılar ben adım atamıyordum) şimdide haftaya yine bana bakmaya gelecekmiş.benim ihtiyacım bitiyrya ozaman.napcam çıldırcam ben yaaa.ağlamaktan bi hal oldum günlerdir.burda hiçkimsem yok.tnıdığım bildiğim insanların hepsi çok uzak.çok karışık oldu kusura bakmayın tuşları bile zor görüyorum ağlamaktan.napim ben şimdi nasıl bir yol izliiim.nasıl davranmalıyım.salak gibiyim.eşimle hiçbir sorunumuz yok arkadaşlar.gereğinde ailesini karşısına alıyor benim için ben haklıysam.ama bu sefer ben engelledim sonrasında annesi naptı bilmiyorum.kayınvalidem ufak yalanlar söylemeyi sever.örn: ablası bizi aramadı hayırlı olsuna (unutmuş) 9. gün beni aradı daha doğrusu kaynanamı aradı ondan konuştuk özür falan dieldi.ama eşime dioki ablan aramışya karını ondan kafası karışmış falan dio.halbuki aramadı beni.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?