Evet sonunda konunun tamamını okudum bende kafamdakileri yazayım
İlk yeğenim doğduğunda ona ölüp bitiyordum yaşım da 15di şuan 30 yaşındayım kocaman kız oldu arkadaş gibi çocuğum gibi tuhaf güzel bi duygu. Ama ben agucuk gugucuk yapayım sonrasına karışmayayım istiyorum. O sorumluluk çok gözümü korkutuyor. Ayrıca doğurmam için bi çok şeyin bi arada olması gerekiyormuş gibi düşünüyorum. Bi çok arkadaşım şuan ya hamile ya hamile kalmaya çalışıyor. Bakıyorum birbirlerini sadakatsizlikle şuçlayan çiftlerden bile hamilelik haberi geliyor (planlı gebelik) yada ay sonunu getiremeyip borç içinde olan arkadaşlarım da bebek diye ölüyorlar. Bilmiyorum belki ben çok detaylı düşünüyorumdur, şu borcu da bitireyim, doğumu özelde yapacak kadar kenara para da koyayım, sonrasında çalışmayacak olursam aile bütçemiz de şu duruma gelsin vs sürekli bişeylerin ya tamamlanmasını bekliyorum yada kaçış yolu olarak onları kullanıyorum bilmiyorum. Eşimin ailesiyle görüşmüyoruz görüşmemiz de mümkün değil çocuk olursa kapıma dayanırlarsa diye de korkuyorum.
Doğum ayrı gözümü korkutuyor emzirme ayrı.. göğüslerime dokunamıyorum bile hamile kalırsam nasıl emziririm, besleyemezsem diye de korkuyorum.
kısaca sormak istediğim sizler aamaaaan diyip akışına bırakarak mı hamile kaldınız yoksa insan bunlara hamilelik süresince mi alışıyor. Hem psikolojinizi Hem maddi durumunuzu hatta vücudunuzu nasıl hazırladınız bu sürece?
yani hem istiyorum hem istemiyorum kafam çok karışık