Merhaba hanımlar
Bir konuda fikirlerinize ihtiyacım var.
İlk çocuğum, kızımla ilgili kafam çok karışık. Şuan sekiz yaşında. Onunla çok vakit gecridim çok ilgi verdim ancak İki ve dört yaşları arasında ciddi öfke problemi vardı. İstediği bir şey olmadığında sinir krizi geçirir, titreyerek ağlar, başını duvara vurmaya çalışırdı. Belli tekniklerle bu sinir krizlerini yönettim hep. Ona sarılıp sakinleşmesini bekledim, asla kızmadım.
Örneğin sevdiği bir yere gittik eve dönmek istemez ve aşırı ağlardı. Ya da her gün oyun oynardım onunla oyun süresi bitince ve ben oturunca bunu kabullenmek ve sert cisimleri öfke ile bana atardı. Ellerini tutar ve bunu kabul etmeyeceğimi söylerdim. pedagogları sıkı takip edip yönerge aldım.
Beş yaşındayken özellikle toplum içinde beni çok terslediğini fark ettim. Özellikle yapıyordu bunu. Mesela bir ortamda doğal şekilde bir şey sorduğumda ufak da olsa tersleyerek cevap veriyordu. Sanki bir kızgınlığı var gibi.
Yedi yaşına kadar istemediği durumlarda bana vurmaya devam etti. Babasına da vuruyordu. Vurma ve bağırma problemi için oyun terapi grubuna katıldım geçmedi.
Ben ödül ve cezaya karşıydım Ancak benim her şeyim yıkıldı bu süreçte. En son ceza uygulayarak bana vurmasını bitirdim.
Şimdi sekiz yaşında. Benimle hala normal konuşamıyor. Sürekli bir kızma hali. Dün kiyafet alıyoruz mesela onun üstünü giydiriyorum hemen kızıyor. Öyle değil söyle yap diyor. Sesi hep azarlamaya müsait. En güzel anlarımızda dahi diken üstündeyim. Sanki karşımda bir ergen var gibi ve beni istediği gibi yönetmek istiyor. Ne yapmalıyım, yardım mı almalıyım, bu yaş için nasıl yardım alınıyor. Her zaman ilişkisi iyi olmayan anne kızlara üzülürdüm lütfen fikir verin.