Ablana yardımına ihtiyacım var dedin mi hiç yoksa o anlasın diye mi bekliyorsun. Suçlayıcı olmadan zor durumda olduğunu iyi hissetmediğini desteğe ihtiyacın olduğunu anlatsan?Ben evde nasıl olduğumu söyleyeyim. Kim in ne yaptığı benim umrumda olmaz. Kimseyle ilgilenmem. Ama onlar sürekli tartışacak sorun yaratirlar. Çünkü kendileri sorunlu . Onların hareketlerine tavırlarına kayıtsız kalamiyorum bazen hele ki mental sağlığım iyi değil . Çıldıracak gibi oluyorum. Kendimi sorguluyorum tabiiki ama hiç kimseye tahammülüm kalmadi çok yoruldum çok bıktım. Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki . Pastayi mahveden bencil ablama mi anlatayim derdimi kimden akıl alayım. Çok yoruldum artık. Evde mesela. Kardeşler arasında en yapıcı kişi ablam. Ama o kadar bencil ki bugüne kadar bana bir yardımı bile dokunmadı manevi anlamda. O kadar çok hayal kırıklığı çarkı . Hem bu sorunlardan kurtulmak isteyisim hem yalnız hissedisim beni evlilik düşüncesine itiyor ne yazikki
Ablanın keki yemesi seni delirtmiş mesela, ama o gülüp geçmiş. Kalabalık evlerde bunlar olur sen sana inat yapılıyor gibi algılıyor da olabilirsin. Belki sizin evin doğal akışı bu şekildedir. Seni kızdırmak hoşlarına gidiyordur çünkü kızıyorsun. Bu kadar içselleştirdiğinin farkında bile olmayabilirler.
Bence onlar unutuyor sen biriktiriyorsun. Kendine bu kadar zarar verme artık. Tepkilerini değiştir bak bakalım onlar da değişecek mi