- 15 Aralık 2019
- 13.897
- 51.412
- 26
- Konu Sahibi Black Light
- #41
Hayır, öz saygımı yitirmek üzereyim neredeyse. Çok çok fazla taviz verdim, kendime çok haksızlıklar yaptım. Bugün çok iyi bir ders aldım, umarım bundan sonraki hayatımda hayatımdan çıkan insanlar için üzülmem, veya affetme isteği duymam, çünkü haddinden fazla yıprattılar beni.Çünkü önceliğiniz siz değilsiniz. Kendinize dönüp bakınca öz saygınız olduğunu düşünüyor musunuz? Öyle olsa önceliğiniz kendi hisleriniz, düşünceleriniz, insanlarda neleri sevip sevmediğiniz olurdu. Nereden biliyorum? Çünkü böyle birinin mesajını okuyorsunuz.
5-6 ay önce insanlara yapışıp onlarla birlikte yaşamaktan vazgeçtim. Gittiklerinde bir hiç gibi hissediyordum çünkü. Hayatın merkezine kendimi ve önceliklerimi koydum. Sonra hayatımdan çıkan insanlar oldu. Çok iyi hissettirdi. Hiç pişman değilim.
Zaten bunu sağladığınızda emin olun giden kişiyi düşünmüyorsunuz. Oh be diyorsunuz. O arkadaşınıza yaptığınız hata da büyük ihtimalle anlık, çok dürtüsel gelen bir davranış sonucuydu. Sonra toparlayamadınız. Aklınıza geldikçe incindiğiniz yerden tekrar acıyor. Öyle olmasa arkadaştan bol ne var? Bırakıp unuturdunuz.
Oy oy oy yazsam kendi yaptıklarımı düşünüp daha neler yazarım...
Yapılacak şey eğer terapi alma imkanı yoksa kendi kendine az ama öz ilerlemeye çalışmak. En azından o dürtüsel gelen üzüntüleri, kızgınlıkları tepki vermeden atlatırsınız.
Terapi almasam da yavaş yavaş ilerlemeye çalışacağım umarım başarılı olurum. Mesajınız için çok teşekkür ederim