- Konu Sahibi Maariftakvimi
-
- #21
Yani söylediğim şey teselli etmeyecek biliyorum ama inancınız varsa eğer, belki de sizin sınandığınız konu da budur. Ben aile, akraba çevresi ile sınandığımı düşünüyorum mesela. Bir yerden sonra duyarsızlaşmaya ve derdinizi dermana değişmemeye başlıyorsunuz. Başka arkadaşlar da söylemişler, belki de kısmetinizde yoktur. Belki de hiç beklemediğiniz bir anda, daha ileri bir yaşta karşınıza çıkacaktır.Sizinle ilginecek yaş grubundaki adamların çoğu evli. Karşınıza çoğunlukla evli insanların çıkması sizin ayıbınız değil, karşınıza çıkma cesareti gösteren evli adamların haysiyetsizliği.
Belki de görmek istemiyorsunuz. Bakış açınızı değiştirin. Yani olmadı etmedi yapmadı görmedim yerine olan biten yapılan şeylere odaklanın. Aile dizimi konusuna ben de inanmıyorum ve bunu yıpratıcı buluyorum.Eskiden bende boyle dusunuyordum yani başkasının yaşattıklarının benimle ne alakasi var diye dusunurdum ama simdi bakiyorumda dusunuyirum yillardir duygu konuladinda hic yuzum gülmedi aslinda eskiden nu kadar negatif degildi yapım hep bir bekleyis icindeydim sanki bana herseyin bir gün guzel olacagina dair soz verilmis gibi umutla herseyin duselecegini dysunurdum simdi dusunuyorumda lanetli gibiyim tamam kimseyle evlenmeyeyim ama seveyim sevileyim deger goreyim biride beni düşünsün beni mutlu etmek istesin istiyorum
bana da saçma geliyor ama kendimi düşündüğüm zaman mesela kendi ailemde de hep boşanmalar var. anneannem boşanmış, annem boşandı. hayat bana şey mi diyor acaba, wurst şimdi sana birini yollasam anneannen ve annen gibi sen de boşanırsın o yüzden seni hiç zaman ve para masrafına sokmuyorum, böyle yaşa mı diyor ne diyor acababana biraz saçmalık geliyor, başkasının yaptığı eylemin ceremesini niye günahsız biri çeksin?Misal büyük büyük babaannem metres oldu başkasının yuvasını yıktı diye ya da büyük dede kızını sevmediği biriyle zorla evlendirdi diye bunun günahını niye ben çekeyim herkesin sevabı/günahı kendine, bu dünyada da öte dünyada da bedelini kendin ödüyorsun.
Aslinda ailelerin hatasinin evlatlarinin çekdigine inanirim. Mesela komşumuz da baska bir komşunun kizi için 24 yaşinda evde kalmiş işte diye bir cevap vermişdi. Kendi kizi 36 yaşinda evlendi. Yaş kesinlikle geç degil sadece o yaşa evde kalmiş gozuyle bakan birinin kizi o yaşdan 12 sene sonra evlendi. Ya da biri vardi başkasinin evlenmemiş kizi için iftira atmişdi. Biriyle kaçdi kirlendi geri geldi diye. Halbuki melek gibi bir kiz. Ve oyle olmadi bile. O iftirayi atan kadinjn kendi kizinin adina sozler çikti ve en son yurtdişinda yaşli biriyle evlendi. Bir sene sonra da eşi vefat etti. Bunlar etki eder evet ama unutma ki hayatimiz tamamen ailemize bağli degil. Senin kendi kader yolun var. Psikolojide şoyle birşey var surekli negatiflere odaklanirsan bilinçaltin artik seni pozitif olaylara kapatir. Mesela ben evlenemicem dersen etrafinda sana uygun birisini bile farketmezsin. Bu kesinleşmiş birşeydir. Ama surekli iyi şeylere inanirsan o iyi şeylerin olmasi için kapilar açila durur senin için. Eskilerden gelen deyimler hakikat barindirir. Mesela içinin guzelligi gozlerine yansimiş. Bu ne demek? Kalbi içi guzel olam guzel dusunen biri dişaridan da guzel gorunur. Guzelliyinin farkinda oldukca kendini ovdukce dişaridakiler de bunu farkedicek. Başka bir deyim 40 defa soylersen olur. Evet bu da doğru. 40 sadece bir sayim ama burda kastedilen şey surekli soyledigimiz şeylerin olmasi. O yuzden guzel şeyler soyle hep. 35 yaş toplumumuzda nasil karşilanirsan karşilansin. Zaten Evlendikden sonra bile toplum rahat durmaz. Çocuk baskisi başlar. Kadin olmak malesef bu baskilarla yaşamak demek. Ama bu yaşlar dert edecek yaşlar degil. Mesela sanatçilar 40li yaşlarda evlenirler çocuk dogururlar. Ama konu bizler gibi siradan insanlar agelince 30 yaşi bile çok gorurler. Surekli dua et, hayatina iyi kalpli, merhametli sevgi dolu birinin girmesi için. Ve surekli pozitif dusun. Hergun kendine defalarca ben çok guzelim, ben herkes tarafindan begeniliyorum, gerçek aşimi çok yakinda bulucam de. Ama hergun de. Beynini çirkinim, evlenemicem gibi düşüncelerden uzaklaştir.Günaydın kızlar inanin ki bugün çok kötüyün gözlerim dolu dolu kaç gündür boğazımda bir yumru varda yutamıyor gibiyim...
Niye böyleyeyim söyleyeyim daha önce belirtmistim 35 yaşın kıyısındayım bekarım hayatımda kimse yok olacak gibide degil.Ama bir kaç gündür düşünüyorumda neden böyle nerdeyse abartısız 18-19 yaşindan beri ben birinden hoşlanayım yada biri benimle ilgilensin net 1 hafta taş çatlasın 10 gün sürmüyor ya o kişi bir şekilde hayatımdan çıkıyor ya normal bir arkadaş gibi oluyor yada onun hayatında bir iliski oluyor ve o kişinin o ilişkisi evlilikle sonuçlanıyor...
Bende bazen düşünüyorum acaba beni tanıdıkça mı vazgeçiyorlar huyum suyum karakterim mi itici geliyor ama o kadar bile ilerleme söz konusu degil ki aynı ortamda aynı şekilde devam ederken bi anda hiçbirşey olmamış gibi davranıyor karşımdaki kişi...
Birde konu başında yanlış anlaşılmasın diye yazmadım ve karşıma çoğunlukla hep evli insanlar çıkıyor yanlış anlaşılmaya neden olmasın hiçbiriyle herhangi bir duygusal yada ileri boyutta hiçbirsey yaşamadım aksine bu durum hep psikolojik olarak beni olumsuz etkiledi yani önceleri ben mi böyle bir duruma kapı araliyorum diye düşündüm ama söz konusu kişilerin evli olduğunu bile bilmiyordum ve evli kisilerden yakınlık görünce acaba ben çok çirkinimde hayatımda kimse olmadığını olmayacağını düşünupte onları reddemeyecegim fikrimi onlarda oluşuyor diye kendimden daha çok nefret ediyorum...
Hayatıma bakıyorum çevremde neredeyse benden 10 yaş küçükler bile evlendi yaşıtlarımın olduğu mekanlarda tek bekar gibiyim konular eş kişisi eş ailesi çocuk evleri evlilikleri görünmez bir varlık gibiyim arada söz bana neden evlenmediğim bir gün evlenmedigim için pişman olacağım ile ilgili ya nasihat yada çok şanslısin biz evlendikte ne oldu tarzında teselli tarzı cümleler oluyor
Tabiki ben onların ortamında bir parça olmak için degil sevme sevilme duygusunu yaşamak icin bende mutlu bir yuvaya sahip olmak kwndi hayatımi düzenimi kurmak için istiyorum hatta zaman zaman annelik duygusu yokluyor kalbimi birgün bunu yaşayamayacağımi hissettiğim için içim acıyor...
Aslinda konunun bu konudu çok uzadı bunlar daha öncede açtigım konulardı aslinda danişmak istedigim sey şu
Geçen ilk defa aile dizimi diye birsey duydum tam olarak anlamadım ama anladığım kadariyla ailede geçmişten geçmis kusaktan birinin yaptıği hatanin bedelini ilerki kusaklardan biri yaşayabiliyormuş yada hep aynı tür insanları hayatına çekme kader motifi gibi şeyler
Bunu buraya yazarken ben utanıyorum ama çocuk yaşlarda bi yakınımiz vardı 27 yaşinda güzel bi kızdi ama kısmeti pek açık sayilmazdi birgun baska bir yakinimiz o ablayi sorunca evlendi mi diye annem o abla sigara içtigi için kim götürecek o keşi gibi densizce bir cevap vermisti...
Yine böyle yıllar öncesi akrabadan bi abimiz evlilik niyeti ile arkadaslari tarafindan bi kaç kisiyle tanistirilmıştı genelde taniştıkları 29-30 yaş aralığindaki kisilerdi hep olumsuz olunca babamda nerde evde kalmış bir kız varsa onunla tanıştırıyorlar olmaz tabi gibi birşey demişti.
Birde babamın hayatinda hep 2. Bir kadın hep var olmuştur hatta üçüncü dördüncu diyebilecgimiz kadinlar kesinlikld aralarinda kendini bekarım diye tanittiklarida olmustur bunada eminim
Bir kaç gündür bunları düşünüp duruyorum acaba ben bunların bedelini mi ödüyorum yada birinden çok kötü beddua mı işittim kime ne yaptımda lanetli gibiyim.
Bakıyorum en son artık evlilik falan diye düşunmeyecegim hayatıma biri çıkarsa anın tadını çıkarmaya çalışacağım dedim tanıstığım bir iki kisi oldu biri sanaldandı ama gercek hayatta biriyle ben o kadar anlasip muhabbet ederkwn keyif almadım arkadastik öyle duygusal hicbisey olmadi ama onunla gecirdigim sure zarfıjda dünyadaki en mutlu insan ben gibiydim ve maaleswf ki 10 gun kadar surdu sonradan bir yanlis anlasilma nedeniyle dönüşü olmayacak sekilde bitti....
Bir süre sonra biriyle tanistim ama onunlada en ufak olumsuz birşey yaşamadan bitti...
Kızlar cidden ben cok kotu durumdayim ben artık bu yalnizligi kaldiramiyorum tamam pes artık vazgectim diyorum ama ruhuma kalbime söz dinleyemiyorum. Yalnızliktan canımin acıdığını hissediyorum ben bu duruma nasil alisirim bilmiyorum aranizda bu durumu yenebilen var mi bi el atsa bir fikir verse lutfen
Bende bazen bunu kabullenmem lazım istesemde istemesemde degismiyor caresi kabullenmek diye düşünüyorum ama iste o duygular bazen cok fena yokluyorBende sizinle aynı durumdayımNeden böyle oluyor bende bilmiyorum. Çoğu zaman yalnızlık yokluyor insan çok kötü hissediyor bazen de aman kaderim böyle demek ki diyerek kabullenmeye çalışıyorum. Ama yalnızlık, sevilmemek, o güzel duyguları yaşayamamak gerçekten çok kötü hissettiriyor.
Çok iyi anlıyorum sizi. Zamana bırakmak, kabullenmekte zor geliyor. Bazen çok zorlamamak gerekiyor galiba. Bırakma enerjisine girince istediğin şey olur derler. Bende bu günlerde çekim yasasına takıldım, onu deniyorum. İşe yarar mı bilmiyorum, ama bi çare olur belki :)Bende bazen bunu kabullenmem lazım istesemde istemesemde degismiyor caresi kabullenmek diye düşünüyorum ama iste o duygular bazen cok fena yokluyor
Bunun için niyetler var fetih suresi tertibi yaşınız sayısınca fetih suresi okuyorsunuz mesela. Tabi inancinizi bilmiyorum. Ama yuzde 20 Lik kısım aile dizilimi olsa . Diğer yüzdelik kısımlar tramvalar stres. Bu zamanda dikiş tutturmak tek evlilik yönünden değil emin olun normal arkadaşlıklarda insanlar birbirinden kaçıyor artık. Gariplestik. Kendinizi çok suçlamayın. Eş bulmak heleki çok zor.Günaydın kızlar inanin ki bugün çok kötüyün gözlerim dolu dolu kaç gündür boğazımda bir yumru varda yutamıyor gibiyim...
Niye böyleyeyim söyleyeyim daha önce belirtmistim 35 yaşın kıyısındayım bekarım hayatımda kimse yok olacak gibide degil.Ama bir kaç gündür düşünüyorumda neden böyle nerdeyse abartısız 18-19 yaşindan beri ben birinden hoşlanayım yada biri benimle ilgilensin net 1 hafta taş çatlasın 10 gün sürmüyor ya o kişi bir şekilde hayatımdan çıkıyor ya normal bir arkadaş gibi oluyor yada onun hayatında bir iliski oluyor ve o kişinin o ilişkisi evlilikle sonuçlanıyor...
Bende bazen düşünüyorum acaba beni tanıdıkça mı vazgeçiyorlar huyum suyum karakterim mi itici geliyor ama o kadar bile ilerleme söz konusu degil ki aynı ortamda aynı şekilde devam ederken bi anda hiçbirşey olmamış gibi davranıyor karşımdaki kişi...
Birde konu başında yanlış anlaşılmasın diye yazmadım ve karşıma çoğunlukla hep evli insanlar çıkıyor yanlış anlaşılmaya neden olmasın hiçbiriyle herhangi bir duygusal yada ileri boyutta hiçbirsey yaşamadım aksine bu durum hep psikolojik olarak beni olumsuz etkiledi yani önceleri ben mi böyle bir duruma kapı araliyorum diye düşündüm ama söz konusu kişilerin evli olduğunu bile bilmiyordum ve evli kisilerden yakınlık görünce acaba ben çok çirkinimde hayatımda kimse olmadığını olmayacağını düşünupte onları reddemeyecegim fikrimi onlarda oluşuyor diye kendimden daha çok nefret ediyorum...
Hayatıma bakıyorum çevremde neredeyse benden 10 yaş küçükler bile evlendi yaşıtlarımın olduğu mekanlarda tek bekar gibiyim konular eş kişisi eş ailesi çocuk evleri evlilikleri görünmez bir varlık gibiyim arada söz bana neden evlenmediğim bir gün evlenmedigim için pişman olacağım ile ilgili ya nasihat yada çok şanslısin biz evlendikte ne oldu tarzında teselli tarzı cümleler oluyor
Tabiki ben onların ortamında bir parça olmak için degil sevme sevilme duygusunu yaşamak icin bende mutlu bir yuvaya sahip olmak kwndi hayatımi düzenimi kurmak için istiyorum hatta zaman zaman annelik duygusu yokluyor kalbimi birgün bunu yaşayamayacağımi hissettiğim için içim acıyor...
Aslinda konunun bu konudu çok uzadı bunlar daha öncede açtigım konulardı aslinda danişmak istedigim sey şu
Geçen ilk defa aile dizimi diye birsey duydum tam olarak anlamadım ama anladığım kadariyla ailede geçmişten geçmis kusaktan birinin yaptıği hatanin bedelini ilerki kusaklardan biri yaşayabiliyormuş yada hep aynı tür insanları hayatına çekme kader motifi gibi şeyler
Bunu buraya yazarken ben utanıyorum ama çocuk yaşlarda bi yakınımiz vardı 27 yaşinda güzel bi kızdi ama kısmeti pek açık sayilmazdi birgun baska bir yakinimiz o ablayi sorunca evlendi mi diye annem o abla sigara içtigi için kim götürecek o keşi gibi densizce bir cevap vermisti...
Yine böyle yıllar öncesi akrabadan bi abimiz evlilik niyeti ile arkadaslari tarafindan bi kaç kisiyle tanistirilmıştı genelde taniştıkları 29-30 yaş aralığindaki kisilerdi hep olumsuz olunca babamda nerde evde kalmış bir kız varsa onunla tanıştırıyorlar olmaz tabi gibi birşey demişti.
Birde babamın hayatinda hep 2. Bir kadın hep var olmuştur hatta üçüncü dördüncu diyebilecgimiz kadinlar kesinlikld aralarinda kendini bekarım diye tanittiklarida olmustur bunada eminim
Bir kaç gündür bunları düşünüp duruyorum acaba ben bunların bedelini mi ödüyorum yada birinden çok kötü beddua mı işittim kime ne yaptımda lanetli gibiyim.
Bakıyorum en son artık evlilik falan diye düşunmeyecegim hayatıma biri çıkarsa anın tadını çıkarmaya çalışacağım dedim tanıstığım bir iki kisi oldu biri sanaldandı ama gercek hayatta biriyle ben o kadar anlasip muhabbet ederkwn keyif almadım arkadastik öyle duygusal hicbisey olmadi ama onunla gecirdigim sure zarfıjda dünyadaki en mutlu insan ben gibiydim ve maaleswf ki 10 gun kadar surdu sonradan bir yanlis anlasilma nedeniyle dönüşü olmayacak sekilde bitti....
Bir süre sonra biriyle tanistim ama onunlada en ufak olumsuz birşey yaşamadan bitti...
Kızlar cidden ben cok kotu durumdayim ben artık bu yalnizligi kaldiramiyorum tamam pes artık vazgectim diyorum ama ruhuma kalbime söz dinleyemiyorum. Yalnızliktan canımin acıdığını hissediyorum ben bu duruma nasil alisirim bilmiyorum aranizda bu durumu yenebilen var mi bi el atsa bir fikir verse lutfen
Ayyyynennn. Benim annem de çok laf etti ama anne kınama yargılama deyince de kimseyi kınamıyorum derdi. Bence büyük lafların bedelini de ödüyor olabilirizbende öyleyim. bence de.
benim ailemde başkalarına öyle kınayıcı sözler söylüyordu annem babam. ben bunu söylediğimde biz kimseyi kınamıyoruz ne alakası var diyolar. ama aynı böyle sözler…
Çok iyi anlıyorum. Sevilmek, aile kurmak, bir evin sorumluluğunu almak ne bileyim soyisminin değişmesi falan. Bunlar güzel şeyler ve insan yaşamak istiyor. Gönlümüze göre nasip olsun artık diyelimBende vazgeçmek artık düsünmemek hayata başka açidan bakma istiyorum ama yapamiyorum bi insanın acıkması susaması gibi sevgiye açlik hissediyorum bi sure uc bes gun belki on gün umursamamaya calisiyorum ama sonrasi yine aynı duygusal boşluk
Ama bu konuda çok fazla atasözü bile var Miss. Dede koruk yer torunun dişleri kamaşır vs.bana biraz saçmalık geliyor, başkasının yaptığı eylemin ceremesini niye günahsız biri çeksin?Misal büyük büyük babaannem metres oldu başkasının yuvasını yıktı diye ya da büyük dede kızını sevmediği biriyle zorla evlendirdi diye bunun günahını niye ben çekeyim herkesin sevabı/günahı kendine, bu dünyada da öte dünyada da bedelini kendin ödüyorsun.
bence de öyle bu nasıl aşılır ki acaba ? mesela babamın kınadığı her şeyi ben yaşadım bir bir, birçok konudaAyyyynennn. Benim annem de çok laf etti ama anne kınama yargılama deyince de kimseyi kınamıyorum derdi. Bence büyük lafların bedelini de ödüyor olabiliriz
Direkt dolandırma üzerine kurulu bir olayı önerip “dolandırılmayın” demek..aile dizilimi yaptırın
ama ondan bundan değil dolandırılmayın
bu işin piri insta da Aynur Tümen dir
bu arada ne asistanıyım ne de başka birşey ama o sektörü bilen biriyim çok ünlü insanlar bile onu övüyor
Ama bu konuda çok fazla atasözü bile var Miss. Dede koruk yer torunun dişleri kamaşır vs.
Bir de mesela çok önceki ataların ölüm şekli vs DNA sına işliyormuş ya insanın. Neden olmasın ki? Bence çok uzak bir ihtimal değil
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?